ลานซักล้าง

ค่ำนี้น็อคไป ตื่นขึ้นมากลางดึก ตกใจสุดขีดที่ได้รับการอุปโลกน์ให้เป็น ผอ.ศูนย์ปฎิบัติการป้องกันตัวเองจากอุทกภัย เป็นเรื่องขำขำกลางดึกนะครับ

อย่างไรก็ตาม อยากให้ดูคลิปนี้ก่อน

เม้งซึ่งจบปริญญาเอกด้านคณิตศาสตร์ประยุกต์ และมีความสนใจและความชำนาญเป็นพิเศษเรื่องการเคลื่อนไหวของน้ำ ได้ทำแบบจำลองทางคณิตศาสตร์แล้วพบว่าแนวป้องกันน้ำเพียงอย่างเดียวไม่พอครับ ต้องทำอย่างอื่นด้วย อันนี้อาจเป็นวิธีหนึ่งที่ทำได้ที่ช่วยให้น้ำไหลผ่านกรุงเทพไปลงทะเลเร็วขึ้น

• รวมพลังทำงานใหญ่
• เมืองเอกปราการเข้มแข็งสุดเข้มแข็ง ที่กำลังจะพังทลาย และถล่มกรุงเทพ [http://www.muang-ake.com/]
• ระทึก!คันแตก น้ำทะลักตลาดรังสิต

อ่านต่อ »

น้ำปริมาณมหาศาล หลากมาจากนวนคร น้ำมากจนเหลือกำลังรับ

แต่การเปิดระบายน้ำจากคลองขวางต่างๆ โดยไม่คิดหน้าคิดหลัง ทำให้น้ำทะลักล้นตลิ่ง ท่วมฝั่งตะวันตกของแม่น้ำ วิกฤตขนาดที่ต้องอพยพด่วนกลางดึกเป็นจำนวนเรือนหมื่น เรือก็มีไม่พอ เรือที่มีก็เอาไปผลักดันน้ำ(ผิดที่)

กำแพงคอนกรีตริมคลองประปาที่กันความสกปรกจากภายนอก ไม่สามารถทนแรงดันน้ำได้ ก็พังลง ทำให้น้ำจากแม่น้ำไหลลงคลองประปา ทำให้ปริมาณน้ำในคลองเพิ่มสูงขึ้นจนผิดปกติ และเอ่อขึ้นล้นตลิ่ง คลองประปานี้ วิ่งตรงเข้าสู่ใจกลางเมือง ถ้าควบคุมระดับน้ำไม่ได้ ก็เป็นการส่งน้ำปริมาณมหาศาลเข้าสู่ใจกลางเมืองโดยตรง เรื่องแค่นี้น่าจะจัดลำดับความสำคัญถูกนะครับ อย่างไรก็ตาม น้ำในคลองประปา ซึ่งเมื่อวานนี้ก็ปริ่มคลองอยู่แล้ว พอมีน้ำรั่วเข้ามาเพิ่ม ก็ยกตัวขึ้นล้นตลิ่งเป็นที่แตกตื่นกันไปทั้งคืน ตลอดแนวของคลองประปา ประมาณตีสองเริ่มมีการเช็คข่าวบนทวิตเตอร์ ตีสามมีข่าวว่าน้ำไหลบ่าเข้าหมู่บ้านขนาดใหญ่ จะไหลไปปากเกร็ด ที่นั่นจะท่วม ที่นี่จะท่วม ฯลฯ

แถวทุ่งสีกันมีไซเรนดัง รถมูลนิธิ รถกู้ภัยวิ่งกันขวักไขว่ แถวท่าอิฐ/ม.ธุรกิจบัณฑิต มีพลุหลายนัด (เป็นสัญญาณอพยพ) ผู้คนแตกตื่นเอารถไปจอดในที่ที่คิดว่าสูงพอ เช่นห้างสรรพสินค้า สะพานลอย(?!?!) รถติดตอนตีสี่ตีห้า… ส่วนผม เมื่อรู้ข่าวน้ำล้นคลองประปา ก็สำรองน้ำดื่มเพิ่มทันที จากระดับความสูงของคลองประปาที่ไหลผ่านใกล้บ้าน สูงกว่าปากเกร็ดพอสมควร ดังนั้นน้ำก็จะไหลไปทางตะวันตกไปทางปากเกร็ด

อย่างไรก็ตาม การประปานครหลวงปิดไซฟอนน้ำ ซึ่งช่วยให้คลองประปาลอดใต้คลองบางหลวงได้ — มี 7 ท่อ ปิดไปได้ 4 ท่อ ก็ทำให้ปริมาณน้ำที่เข้ามาในคลองประปาลดลงไปครึ่งหนึ่ง ระดับน้ำในคลองประปาก็เริ่มกลับสู่ระดับสูงแต่ไม่ล้น รอดไปหวุดหวิด

อ่านต่อ »

วันนี้ช่วงกลางวัน ออกไปนอกบ้าน ไป ศปภ.ที่ดอนเมืองครับ

ตอนเช้ามีข่าวนิคมอุตสาหกรรมบางกระดี ซึ่งอยู่ห่างบ้านไป 6 กม. น้ำทะลักเข้าจนต้องสั่งอพยพ แต่บ้านผมแห้งสนิท

วันนี้จะไป ศปภ.ไปคุยกับกรมอุตุนิยมวิทยาหลังจากที่พยายามมาหลายปี ก็ยังไม่เคยได้ประกาศเตือนภัยมาแจ้งต่อประชาชน ขาไปและกลับใช้บริการแท็กซี่ ซึ่งความเห็นของคนขับแท็กซี่ช่างแตกต่างกันแบบสุดขั้ว สนุกดีเหมือนกัน ทั้งสองคันบ่นเรื่องหาแก๊สเติมรถไม่ได้เลย คันแรกมีความคับข้องไม่พอใจมาก ผมไม่ได้ผสมโรงอะไรหรอกครับ รับฟังเฉยๆ ให้ระบายออกมา จะได้เครียดน้อยลงบ้าง ชีวิตประจำวันก็ยากลำบากอยู่แล้ว ขืนเจ็บป่วยไปครอบครัวจะลำบาก ก็เลยแนะเรื่องวิธีห่อรถไปเพราะว่ารถเป็นเครื่องมือทำมาหากิน… ส่วนขากลับเจอแท็กซี่อีกขั้วหนึ่ง “ผมว่าปลอดเก่งนะ เตือนเอาไว้ก่อนน่ะดีแล้ว เห็นมั๊ย แตกไปกี่ด่าน ใครออกมาแถลงแก้ก็ซวยไป ดูสิ ตอนนี้เป็นยังไง ปลอดนั่งตีขิมเลย…” อืม ครับ ใครๆ ก็มีความเห็นได้ ผมฟังได้ ไม่อินอยู่แล้ว

ขาไปดอนเมืองวิ่งผ่านสรงประภา/ทุ่งสีกัน น้ำปริ่มคลองประปา ไปถึงดอนเมือง ข้างในรถติดมหาศาล มีทีมอาสาสมัครใส่เสื้อแบบเดียวกันไปช่วยเป็นกลุ่มใหญ่ ผมเข้าไปใน ศปภ.พูดธุระจนเสร็จ ก็อยากจะรีบกลับเพราะน้ำมาใกล้บ้านแล้วต้องกลับมาดูเป็นที่สนุกสนาน

แวะไปที่ศูนย์ thaiflood เจอก้อย ซึ่งบอกว่าอาสาสมัครที่นั่งๆ กันอยู่แถวนี้ เป็นผู้ประสบภัยกันทั้งนั้น… อืม

อ่านต่อ »

ความกลัวเกิดจากความไม่รู้ และความไม่รู้เกิดจากการไม่มีข้อมูล ไม่แสวงหาความรู้ และ/หรือไม่สามารถจะทำความเข้าใจได้

ข่าวจากสื่อโทรทัศน์ซึ่งมีเวลาน้อย ให้ข้อสรุปได้โดยไม่มีเวลาที่จะลงในรายละเอียด อย่างข่าวคันกั้นน้ำของนิคมอุตสาหกรรมต่างๆ รั่วแตกพ่ายต่อแรงดันน้ำ ข่าวไม่ได้พูดว่าพื้นที่ของนิคมอุตสาหกรรมต่างๆ เป็นที่ต่ำ (เช่นนวนครมีความสูงเพียง 3 ม.รนก.) เมื่อน้ำที่ท่วมทุ่งอยู่รอบๆ มีความสูง 5+ ม.รนก. ความสูงกว่าระดับพื้นจะสร้างแรงดันหลายตันต่อตารางเมตร กระทำต่อคันดินซึ่งไม่ได้บดอัด และไม่ได้กระจายแรงดันน้ำออกไปทั่ว ทำให้จุดที่อ่อนที่สุดของคันดินเกิดรั่วจนแตกและน้ำทะลายเข้ามาได้ เมื่อน้ำไหลได้ ก็จะพาดินลงมาด้วย เกิดเป็นการพังทลายขนาดใหญ่ เวลาได้ยินข่าวว่าคันดินที่นั่นที่นี่แตก สถานีโทรทัศน์ให้ข่าวสารไม่ครบครับ ขาดมิติของเวลา และขาดมิติทางภูมิศาสตร์ (แผนที่)

คนสายตาสั้น มองใกล้ชัดกว่ามองไกล (แต่ไม่ได้แปลว่ามองชัด แค่ชัดกว่าเฉยๆ) ข่าวน้ำเข้าใกล้กรุงเทพ หันเหความสนใจไปสู่เหตุการณ์ใกล้ตัว โดยไม่ได้ตระหนักเลยว่ายังมีลูกใหญ่รออยู่ทางเหนืออีก

รูปทางขวานี้ อาจจะไม่ชัด ลองคลิกดูตรงนี้ก็ได้ครับ — ขอบคุณลิงก์จากคุณวรรณวิทย์ อาขุบุตร รองนายกสมาคมนักวิชาชีพไทยในยุโรป (ATPER) — เป็นภาพจากดาวเทียมของหลายประเทศ ถ่ายทะลุเมฆมา รวบรวมและประมวลผลโดย UNOSAT เมื่อวันที่ 16 ต.ค. จุดแดงแสดงน้ำท่วม และจะเห็นว่าเขื่อนของนิคมอุตสาหกรรมและคลองต่างๆ นั้น แค่แนวหน้าของน้ำที่ยังรออยู่… อย่าเพิ่งตื่นเต้นไปเลยครับ

ที่น่าห่วงคือผู้ที่ตั้งบ้านเรือนอยู่ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา น้ำก้อนใหญ่อยู่ในเขตสุพรรณบุรีกับอยุธยา ในขณะที่ความสนใจกลับมาอยู่ที่ทุ่งรังสิต ผมคิดว่าไม่แปลกที่คนกรุงเทพจะสนใจทุ่งรังสิตหรอกครับ ก็บ้านเขานี่ ไม่สนก็แปลกไปล่ะ แต่ว่าสื่อควรแบ่งพื้นที่ให้เป็นธรรมและเสนอข่าวอย่างครอบคลุมไม่ใช่หรือครับ

อ่านต่อ »

น้ำเหนือหลากมารุนแรง โรงงานที่น้องชายทำงานอยู่แถวรังสิตคลองสี่ก็เริ่มท่วมแล้ว

บ้านผมอยู่ห่างแม่น้ำกิโลเดียว เลยออกไปอีกฝั่งของแม่น้ำก็ท่วมหมด แถวบางคูวัดในปทุมธานีซึ่งห่างบ้านออกไป 3-4 กม.ก็ท่วมหมด แต่ที่บ้านยังแห้งสนิทครับ

ผ ม ไ ม่ คิ ด ว่ า ที่ บ้ า น จ ะ โ ด น นํ้ า ท่ ว ม เรื่องพื้นฐานที่สุดของการจัดการภัยพิบัติ คือเข้าใจความเสี่ยงของพื้นที่ของตัวเอง และจัดการไปตามสภาพ — ผิดหรือถูกเป็นเรื่องกระจอกครับ ถ้าน้ำท่วมแต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ จะทายถูกหรือผิดก็เดือดร้อนเสียหายพอกัน

อย่างไรก็ตาม ข่าวสารออกมาน่ากลัวมาก คนในบ้านดูแล้วกลัว จึงเริ่มจัดการป้องกันตัวเอง รถยนต์แปดคัน ก็ห่อเอาไว้หรือขึ้นที่สูงเกือบหมดแล้ว เหลือรถผมคันเดียว! เลือดเย็นเหลือเกิน อิอิ

ที่บ้านติดถนนสามด้าน ด้านหนึ่งเป็นกำแพง มีประตูสองด้าน ประตูด้านหนึ่งปิดด้วยกำแพงกันน้ำไปแล้ว เหลืออยู่ด้านเดียวที่ยังเปิดอยู่ แม่ก็พยายามบิ้ลท์ว่าต้องป้องกันเอาไว้ — เมื่อเดือนก่อนตอนที่ผมเตือนว่าน้ำเหนือจะมา ตอนนั้นแม่ไม่ตื่นเต้นเลย บอกให้เตรียมเสบียงไว้ก็ยังชิลชิล ยังดีที่ขณะนี้เตรียมพร้อมพอสมควรแล้ว

เหลือปิดประตูบ้านที่ยังเหลืออยู่อีกบานหนึ่ง ซึ่งวันนี้ตอบตกลงกับแม่ไปแล้วว่าให้ปิดประตูบ้านครับ บ้านสวยก็อย่างนี้แหละ ไม่แต่เพื่อความไม่ประมาท แต่เพื่อให้ทุกคนในบ้านสบายใจด้วย

ทีนี้ก็มีปัญหาล่ะสิ ผมเป็นผู้รักษาบัญชีกองทุนร้อยน้ำใจ ซึ่งเป็นเส้นเลือดใหญ่ของกระบวนการช่วยเหลือผู้ประสบภัย บัญชีที่เปิดไว้เป็นบัญชีของมูลนิธิโอเพ่นแคร์ เป็นบัญชีนิติบุคคลซึ่งจะต้องเบิกจ่ายเงินบริจาคที่สาขาของธนาคารที่เปิดบัญชีไว้เท่านั้น ถ้าจะต้องไปเบิกจ่ายหรือไปอัพเดตสมุดคู่ฝาก จะต้องปีนกำแพงบ้านออกไป แล้วหารถไปยังเซ็นทรัลแจ้งวัฒนะซึ่งเปิดบัญชีไว้ ลำบากหน่อยไม่เป็นไรหรอกครับ

อ่านต่อ »

น้ำท่วมถนนครึ่งเมตรครึ่งล้อ รถเก๋งลุยไปช้าๆ อาจพอได้ ถ้าท่วมคร่งเมตร รถเล็กคงเลิกกัน เพราะสูงกว่าขอบประตูเยอะแล้ว แต่ถ้าท่วมหนึ่งเมตร รถใหญ่ก็จะผ่านได้ลำบากมาก เรื่องนี้มีปัญหาใหญ่ที่ความช่วยเหลือจากส่วนกลาง ส่งลงพื้นที่ได้ลำบาก

เมื่อสองเดือนก่อน ผมเขียนบันทึกเรื่อง [สะพานแคล็พเพอร์] คิดว่านำมาใช้ได้ โดยทำตอหม้อคอนกรีตมาวางไว้บนถนนที่น้ำท่วมสูง แล้วเอา slab คอนกรีตเสริมเหล็กพาดระหว่างตอหม้อ

อ่านต่อ »

วันนี้วางแผนสวยหรู ว่าจะไปกินข้าวกลางวันกับเพื่อนเก่า แล้วจะแวะไปดูบ้านอาสาใจดี ซึ่งถ้ามีเวลาจะแวะไปดอนเมืองด้วย ส่วนปูนลอยน้ำพอกลวดกรงไก่เป็นเรือก็เก็บเอาไว้ก่อนเพราะอยู่คนละฝั่งของเมือง

สิบกว่าปีก่อน เธอทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัยในเท็กซัส แต่เมื่อเมืองไทยเริ่มมีอินเทอร์เน็ตใช้ในวงแคบๆ เธอก็ลาออกจากงานในสหรัฐกลับมาช่วยเมืองไทย แล้วยังดึงเพื่อนมือดีของมหาวิทยาลัย(ซึ่งมีแฟนเป็นคนไทย)กลับมาด้วย กลับมารับเงินเดือนเห่ยๆ ในเมืองไทย เพื่อมีส่วนร่วมในประวัติศาสตร์… หลายปีต่อมาหลังจากอินเทอร์เน็ตในเชิงพาณิชย์ยืนอยู่บนขาของตัวเองได้แล้ว เธอก็ย้ายกลับไปมหาวิทยาลัยเดิมและเรียนต่อไปด้วยเลยจนจบปริญญาเอก Dissertation ทำเรื่อง “TSUNAMI DISASTER RESPONSE: A CASE ANALYSIS OF THE INFORMATION SOCIETY IN THAILAND” ซึ่งก็มีงานและชื่อผมไปแพลมอยู่ในนั้นเป็นหย่อมๆ… ก็เป็นเสี้ยวหนึ่งของเรื่องเบื้องหลังที่ไม่มีใครรู้ แต่ผมจำได้ครับ เรามองกันแต่ผิวหน้าเสมอ แต่กว่าจะมีเรื่องราวอะไรสำเร็จขึ้นมาได้ จะมีคนที่อยู่เบื้องหลังยอมทำงานสู้ตายถวายหัว คนเหล่านี้ละครับ เป็นเฟืองตัวสำคัญเพื่อที่เราจะมีความรื่นเริงบันเทิงใจในความสำเร็จ​ ณ.วันนี้ — ถุงยังชีพทุกถุง มีน้ำใจและความเสียสละของผู้บริจาค ผู้ไปหาซื้อของมาด้วยความยากลำบาก ผู้แบกข้าวของ ผู้เอื้อเฟื้อสถานที่ ผู้บรรจุ ผู้ควบคุมสายการผลิต ผู้ดูแลการขนส่ง ทีมนำลงพื้นที่และแจกจ่าย ตลอดจนผู้ที่ดูแลผู้คนต่างๆ ที่มาช่วยกัน ฯลฯ ทุกคนได้ความภูมิใจที่ได้มีส่วนร่วม แต่ไม่ควรจะมีใครฮุบเอาทุกอย่างไปทั้งหมด

อ่านต่อ »

เขียนชื่อบันทึกอย่างนี้ ไม่ได้ไปร่วมพิธีเปิดอะไรหรอกครับ ไปไม่ไหว

สสส. เจรจากับกรมธนารักษ์ ขอใช้อาคารที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์มาเปิดเป็น บ้านอาสาใจดี ซึ่งจะมีสภาพเป็นศูนย์ประสานงานอาสาสมัครกลุ่มต่างๆ ที่จะทำงานร่วมกันในการช่วยเหลือผู้ประสบภัย

อยากย้ำอีกครั้งหนึ่งว่าพื้นที่ประสบภัยมีอันตราย ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวนะครับ หากจะลงพื้นที่ ก็ต้องมีความพร้อมสูงมากๆ ทั้งเรื่องความปลอดภัย ทั้งข้อมูลว่าพื้นที่ใดต้องการอะไรเท่าไร เมื่อคิดจะช่วย ช่วยให้ได้ผล ช่วยให้ตลอดรอดฝั่งดีไหมครับ อย่าคิดเพียงว่าเอาชองไปบริจาคแล้วก็แล้วกัน เพราะพบว่าของปริมาณมาก ไปกองกันอยู่ที่ศาลากลาง ไม่สามารถส่งถึงมือผู้ประสบภัยได้… เรื่องนี้ผมไม่โทษใครหรอกครับ ถ้ายังขีดวงเล็กๆ พอดีตัว ฉันทำส่วนของฉันแล้ว ก็เป็นอย่างนี้ล่ะ เพราะว่าไม่มีคำว่าผู้ประสบภัยอยู่ในประโยคเหล่านั้นเลย

มีผู้ที่ร้องขอความช่วยเหลืออยู่มากมาย กระจัดกระจายอยู่เต็มที่ราบลุ่มภาคกลาง ใกล้ๆ กรุงเทพนี่ก็มี ข้อมูลเหล่านี้อยู่ที่ form.thaiflood.com น้ำมาเป็นปริมาณมาก จะลุยออกไปไกลๆ ก็ลำบาก (ยังมีทีมที่ลงพื้นที่ลึกๆ ได้อยู่ แต่ส่วนใหญ่แล้วไปไม่รอด) ในเมื่อลงพื้นที่ไม่ไหว แล้วยังคิดจะช่วย ลองใกล้ๆ ก่อนดีไหมครับ แล้วยังมีทีมที่ใช้เส้นสายไปเบียดบังกำลังของท้องถิ่น เพื่อที่ตนจะได้ลงพื้นที่ไปแจกของ ถ่ายรูป เรื่องอย่างนี้น่าเศร้านะครับ ถ้าช่วยตัวเองไม่ได้ ลงพื้นที่ไปช่วยคนอื่นทำไม การลงพื้นที่ก็ต้องไปรบกวนกำลังของท้องถิ่นที่กำลังช่วยผู้ประสบภัยอยู่ ให้มาดูแลตนเอง สมควรแล้วหรือครับ แต่ถ้าท่านดูแลตนเองได้ ไม่ทำตัวเป็นภาระแก่ใครๆ ก็ขออนุโมทนาด้วยครับ

อ่านต่อ »

บ่ายนี้มีประชุมเครือข่ายทางสังคมของไทยพีบีเอส เพื่อสรุปสถานการณ์น้ำท่วม ผมจำไม่ได้แล้วว่าเป็นการประชุมครั้งที่เท่าไหร่ แต่ก็ยังมีภาคีของไทยพีบีเอสที่ยังทำเรื่องบรรเทาทุกข์อุทกภัยใหญ่มาร่วม ที่หายไปก็มีครับ ไม่เป็นไร เรื่องงานอาสาสมัคร จะไปบังคับกะเกณฑ์ใครไม่ได้อยู่แล้ว

ว่ากันที่จริง วันนี้มีประชุมสำคัญหลายอันชนกันสนั่น ต่างฝ่ายต่างเลื่อนไม่ได้ครับเพราะเชิญภาคีมาทั่ว

พออัพเดตภาคีที่ไทยพีบีเอสแล้ว ก็ต้องขอตัวไปร่วมประชุมกับ สสส. (iwhale กับ Puuka Loveyou รักในหลวง ไปประชุม แต่ผมไม่ได้ร่วมประชุมเพราะพระอาทิตย์จะตกอยู่แล้ว ด้วยสภาพของผม ขับรถในแสงน้อยมีความเสี่ยงสูงขึ้นครับ จึงหลีกเลี่ยงตลอดมา)

อ่านต่อ »

เมื่อคืนมีลุ้นเรื่องน้ำ ผู้ประสานงานมูลนิธิเดินไปดูที่ท่าน้ำปากเกร็ด ได้รูปที่น่าหวาดเสียวว่าน้ำปริ่มตลิ่ง ผมเลยเช็คระดับความสูงทั่วกรุงเทพ (แน่นอนเช็คความสูงของที่บ้านก่อนที่อื่นเลย) เช็คไปเช็คมาก็เลยไม่ได้นอนอีกแล้ว รวมทั้งรับปรึกษาปัญหาชีวิตและน้ำท่วมระหว่างดีห้าถึงเจ็ดโมงเช้าด้วย วันนี้จึงเป็นซอมบี้ทั้งวัน

แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น หลังเที่ยงจึงตัดสินใจบุกศูนย์ปฏิบัติการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย (ศปภ.) ที่ท่าอากาศยานดอนเมือง

โอ้โห ที่จอดรถหายากซะยิ่งกว่าห้างสรรพสินค้าเสียอีก คนเอารถมาจอดทิ้งไว้หนีน้ำท่วม… แต่แม่เคยตั้งข้อสังเกตว่าผมมักจะหาที่จอดรถได้ไกล้ๆ (ทำบุญเยอะ) วันนี้อยู่ดีๆ ก็มีรถออกระยะเผาขนหน้าทางเข้าเลย เลยเสียบเข้าไปอย่างรวดเร็ว มียามเดินมาโบกปรี๊ดๆ อำนวยความสะดวกด้วย ให้เป๊ปซี่ไปกระป๋องหนึ่ง

อ่านต่อ »