เพื่อนเก่า
อ่าน: 3310วันนี้วางแผนสวยหรู ว่าจะไปกินข้าวกลางวันกับเพื่อนเก่า แล้วจะแวะไปดูบ้านอาสาใจดี ซึ่งถ้ามีเวลาจะแวะไปดอนเมืองด้วย ส่วนปูนลอยน้ำพอกลวดกรงไก่เป็นเรือก็เก็บเอาไว้ก่อนเพราะอยู่คนละฝั่งของเมือง
สิบกว่าปีก่อน เธอทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัยในเท็กซัส แต่เมื่อเมืองไทยเริ่มมีอินเทอร์เน็ตใช้ในวงแคบๆ เธอก็ลาออกจากงานในสหรัฐกลับมาช่วยเมืองไทย แล้วยังดึงเพื่อนมือดีของมหาวิทยาลัย(ซึ่งมีแฟนเป็นคนไทย)กลับมาด้วย กลับมารับเงินเดือนเห่ยๆ ในเมืองไทย เพื่อมีส่วนร่วมในประวัติศาสตร์… หลายปีต่อมาหลังจากอินเทอร์เน็ตในเชิงพาณิชย์ยืนอยู่บนขาของตัวเองได้แล้ว เธอก็ย้ายกลับไปมหาวิทยาลัยเดิมและเรียนต่อไปด้วยเลยจนจบปริญญาเอก Dissertation ทำเรื่อง “TSUNAMI DISASTER RESPONSE: A CASE ANALYSIS OF THE INFORMATION SOCIETY IN THAILAND” ซึ่งก็มีงานและชื่อผมไปแพลมอยู่ในนั้นเป็นหย่อมๆ… ก็เป็นเสี้ยวหนึ่งของเรื่องเบื้องหลังที่ไม่มีใครรู้ แต่ผมจำได้ครับ เรามองกันแต่ผิวหน้าเสมอ แต่กว่าจะมีเรื่องราวอะไรสำเร็จขึ้นมาได้ จะมีคนที่อยู่เบื้องหลังยอมทำงานสู้ตายถวายหัว คนเหล่านี้ละครับ เป็นเฟืองตัวสำคัญเพื่อที่เราจะมีความรื่นเริงบันเทิงใจในความสำเร็จ ณ.วันนี้ — ถุงยังชีพทุกถุง มีน้ำใจและความเสียสละของผู้บริจาค ผู้ไปหาซื้อของมาด้วยความยากลำบาก ผู้แบกข้าวของ ผู้เอื้อเฟื้อสถานที่ ผู้บรรจุ ผู้ควบคุมสายการผลิต ผู้ดูแลการขนส่ง ทีมนำลงพื้นที่และแจกจ่าย ตลอดจนผู้ที่ดูแลผู้คนต่างๆ ที่มาช่วยกัน ฯลฯ ทุกคนได้ความภูมิใจที่ได้มีส่วนร่วม แต่ไม่ควรจะมีใครฮุบเอาทุกอย่างไปทั้งหมด
