ก่อนความสำเร็จ
ผมตั้งใจจะทำภาพระบายสีขนาดใหญ่ สำหรับให้คนเยอะๆ มาร่วมกันระบายลงไปตามช่อง ตามเบอร์ของสี (Paint by number)
ก็ไปหารูปถ่ายความละเอียดสูงมาครับ ถ่ายจากมือถือเครื่องใหม่ ได้มาวันเดียวก็เอาไปเที่ยวด้วยเลย รูปจริง 2560×1920 pix แต่ข้างล่างนี้ย่อลงมาเพราะเปลืองเนื้อที่ครับ
จากนั้นก็แปลงภาพโดยการเกลี่ยให้เหลือเพียง 16 สี ลากเส้นขอบของแต่ละสีด้วย ได้ pdf ไฟล์ออกมาสองไฟล์
ไฟล์หนึ่งเป็นเส้นขอบพร้อมทั้งสีที่ควรจะระบาย ส่วนอีกไฟล์หนึ่งเป็นเส้นขอบของแต่ละสีแต่ไม่มีสี อันแรกเป็นแบบเอาไว้ดู อันหลังเป็นที่ที่จะระบายสีจริงๆ
แล้วก็มีปัญหาครับ…
คือว่าไฟล์ทั้งสอง ใหญ่เกินกว่าจะพิมพ์ด้วยเครื่องพิมพ์ธรรมดาได้ ผมตั้งใจให้พิมพ์ในพื้นที่กว้างใหญ่ เพราะอยากให้ระบายสีพร้อมกันหลายๆ คน ถ้าส่งไปพิมพ์ด้วยเครื่องพิมพ์ใหญ่บนผ้าใบ ก็ระบายสีไม่ได้
อย่างนี้เรียก Ready-Fire-Aim คือคิดไม่จบกระบวนการ ไม่ตระหนักว่าการ “ทำได้” ในขั้นตอนหนึ่งนั้น ไม่ได้แปลว่าจะได้ผลลัพท์ปลายทางที่ต้องการ และการ “ทำได้” ต่างกับการ “ทำได้ดี” เหมือนเป็นคนละเรื่องเลย… แปลว่างานนี้คงเหนื่อยฟรี แฮ่ะๆๆ
นี่ยังดีที่ไม่นั่งพิมพ์รหัสสีลงไปในช่องแล้วนะครับ
บทเรียนที่อยากให้ในแบบฝึกหัดอันนี้ก็คือ คนเราไม่ต้องทำทุกอย่างคนเดียวก็ได้ หัดเชื่อใจคนอื่นบ้าง แบ่งกันทำคนละเล็กละน้อย ก็อาจได้ผลลัพท์ที่ต้องการอย่างสวยงามเหมือนกัน ตราบใดที่มีเป้าหมายที่ชัดเจน เมื่อต่างคนต่างมุ่งไปสู่เป้าหมายเดียวกัน ไม่ว่าจะยืนอยู่ตรงไหน ก็จะเกิดการรวมพลังกันตามธรรมชาติ แต่ถ้าเป้าหมายไม่ชัด ต่างคนต่างเดินไปตามใจแป๊ะ ก็อาจจะเกิดอาการชักคะเย่อ ดึงกันไป-ดึงกันมา
เวลาพูดถึงเป้าหมายร่วมกับคนสุดขั้วแล้ว มีปัญหาทุกที จะเอาแบบของตัวเองเท่านั้นแล้วก็ไม่อธิบายด้วยว่าทำไม ส่วนอะไรแตกต่างออกไปก็ปฏิเสธทันที ไม่ฟังเลย…
ตกลงอะไรเป็นปัญหากันแน่ครับ?
13 ความคิดเห็น
เรื่องระบายสีพร้อมกัน ..ของเล่นชิ้นใหม่หรือคะ??
Paint by number สอนโดยไม่ต้องสอน ถ้าทำโดยคนเยอะๆ เช่นโดยผู้เข้าร่วมสัมนา ก็เป็นผลงานที่ทำร่วมกันเป็นรูปธรรมในเวลาอันรวดเร็วเช่นก่อนเข้าสัมนาครับ ถ้าทำคนเดียวคงเป็นขณิกสมาธิ
ยัง งงๆ และ งง
เมื่อได้โปสเตอร์ขนาดยักษ์แล้ว ก็ระบายสีตามช่อง ถ้าระบายสีถูกต้อง ก็จะออกมาคล้ายๆ กับรูปถ่ายครับ
ตัดมาพิมพ์ทีละส่วนก็ไม่ได้หรือคะ อิอิ อยากเล่นน่ะค่ะ
เมื่อคืนนอนหัวค่ำ (ที่จริงถ่านหมด เลยหลับไป) ตื่นขึ้นมาค้นเน็ตต่อ ก็ไปเจอโปรแกรมตัดภาพให้เป็นแผ่นเล็กๆ เพื่อพิมพ์ เลยทำสำเร็จแล้ว
การต่อกระดาษ จะมีส่วนที่เหลื่อมกันอยู่เล็กน้อย
เย้…!!! ดีใจด้วยค่ะ
ก่อนความสำเร็จ…ก็มาจาก ไม่สำเร็จ
ลุ้น ๆ ว่าจะได้เล่นเมื่อไหร่
แหลมคมมาก ชอบไอเดียนี้
รูปธรรม คือสิ่งที่อยู่ตรงหน้าที่จะทำ
แต่นามธรรมขยายความหมายไปไกลกว่ารูปธรรมตรงหน้า เจ๋งครับ
แล้วคนที่ช่วยกันระบายสีนี่ คนนึงเป็นเจ้าของรหัสสีนึง คือระบายสีเดียวไปเลย หรือแค่ดูรหัสแล้วช่วยกันละเลงได้ทุกสีคะ ยังงง ๆ อย่างนี้ต้องลงมือเล่นจริง ๆ ซะแว๊ว เหอ เหอ เหอ
ขอเพียงแค่ลงสีให้ถูกต้องเท่านั้น จะระบายกี่จึ๊ก กี่ช่อง จะซ้ายไปขวาหรือขวาไปซ้ายก็ตามใจ คนมีเวลาว่าง มีสมาธิ มีความถนัดไม่เท่ากัน
ถ้ามีรูปอื่น ผมทำให้ได้อีก
ใช้พู่กันเบอร์ 6 สำหรับคนที่เคย stroke มาแล้ว มันไม่ง่ายหรอกครับที่จะควบคุมกล้ามเนื้อเล็กอย่างมือและนิ้ว แต่ระบายเลอะก็ไม่เป็นไร สีไม่ตรงกับแบบก็ไม่เป็นไร ระบายไม่เรียบก็ไม่เป็นไร ผมตั้งใจระบายสีอยู่ดี ระหว่างทำก็ไม่คิดฟุ้งซ่าน ไม่กิน ไม่ค้นเน็ต ไม่เขียนบล็อกและไม่อ่านบล็อกของใคร อีเมล โทรศัพท์ ทวิตเตอร์ เฟสบุ๊ค ลืมหมด ระบายสีอย่างเดียว
ระบายไปทีละสี ตอนนี้ยังได้ไม่ถึงครึ่งเลยครับ แต่พออวดได้แล้ว
ยังไม่ได้โหลดไปลองเล่นเลยค่ะ
มาอ่านคอมเม้นท์นี้ เพิ่งทราบว่าคุณ Logos เคยเป็น stroke
ดีใจด้วยค่ะที่ตอนนี้หายเป็นปกติแล้ว