ลานซักล้าง: ใจซักได้ ถ้ารู้ตัว / นตฺถิ ปญฺญาสมา อาภา / สุทธิ อสุทธิ ปจฺจตฺตํ นาญฺโญ อญฺญํ วิโสธเย / Improvement begins with I
รวมบันทึกสองตอนเป็นเรื่องเดียวสำหรับหนังสือ เจ้าเป็นใผ ๑ ครับ เนื้อความคล้ายของเก่าแต่ไม่เหมือนกัน มีเขียนเพิ่มนิดหน่อย, เปลี่ยน ไผ เป็น ใผ, เอา “ครับ” ออกเท่าที่เห็นควร, ใช้ไม้ยมกตามแบบราชบัณฑิตยสถาน เช่น “ต่างๆนานา” เปลี่ยนเป็น “ต่าง ๆ นานา”, เปลี่ยนลิงก์เป็นเชิงอรรถ, เพิ่มเนื้อเรื่องขึ้น, จำนวนตัวอักษร จำนวนบรรทัด กับจำนวนคำแทบไม่เปลี่ยน, หารูปใหญ่เจอแล้วครับ เพราะแม่เป็นคนถ่ายให้ รูปเลยไม่อยู่ในที่เก็บปกติ เดิมก็เลยหาไม่เจอ
เฮแปดผ่านพ้นไปอย่างสมบูรณ์ ขอขอบคุณทีมเจ้าภาพ ที่นำคณะเฮฮาศาสตร์ไปพบกับความสุขใจอีกครั้งหนึ่งครับ
ผมเที่ยวกระบี่มาหลายรอบ แต่ก็ไม่มีรอบไหนเหมือนครั้งนี้ — ชอบการคุยกันที่ห้องของฝ่ายโภชนาการ รพ.กระบี่ กินไอติมไปสิบหกลูก ร่างกายขาดน้ำ เลยต้องกินไอติมแทน ฮี่ฮี่ ขออภัยที่ผมพูดโพล่งขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยหลายครั้งครับ อยากให้บรรยากาศผ่อนคลาย เพื่อที่ผู้คนจะได้พูดออกมาได้โดยไม่เกร็ง สาระอยู่ในเนื้อความที่พูด แต่ไม่ว่าจะตั้งใจอย่างไร ถ้าห้องเงียบสงัด ก็อาจจะเกร็งแล้วติดกรอบของความเป็นทางการ(ซึ่งเราไม่ต้องการ)ได้ ผมเพียงแต่อยากเปลี่ยนโทนของการคุยกันเท่านั้น ไม่ได้เจตนาจะรบกวนสมาธิของผู้พูดจนแตกซ่านหรอกครับ โพล่งออกมาแล้วมีเฮ ก็ทำให้บรรยากาศผ่อนคลายไปได้ (หวังว่า)
กระบี่เป็นตัวอย่างอันดีของบ้านเมืองที่สงบสุข มีความปลอดภัย ผู้คนอยู่กันได้ด้วยความเคารพในความแตกต่าง ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน — ถิ่นฐานใดที่ไม่สงบสุขมีความทุกข์ยาก ควรจะเริ่มมองตัวเองมากกว่าจะหาตัวช่วย ซึ่งน่าจะโดนต้มตุ๋นเสียมากกว่า
วิดีโอชุดนี้ มาจากกล้องของผมคนเดียว เคยบอกไว้แล้วว่าจะไม่ส่งภาพประกวด จึงเลือกถ่ายทอดอารมณ์ของเหตุการณ์-เป็นภาพชุดเล่าเรื่องมากกว่าที่จะถ่ายภาพเพื่อการประกวดครับ ที่ไม่ได้นำภาพจากกล้องอื่นมารวมก็เพราะว่า เราไม่ได้ตั้งเวลากล้องกัน เวลาจะนำรูปจากหลายกล้องมาเรียงกันจึงทำให้ลำบากมาก
ใครดูไม่ได้ แสดงว่าไม่ได้ติดตั้ง Flash Player ครับ แต่ไม่ต้องตีโพยตีพายไป ไปโหลดโปรแกรมมา แล้วติดตั้งให้เรียบร้อย จากนั้นจึงเปิดเบราว์เซอร์ขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งก็จะดูได้
Get the Flash Player to see this player.
This is a picture collection of Lanpanya.com bloggers gathering between March 31 to April 3, 2009. Apart from train travel at the beginning, all other pictures were taken in Krabi, a peaceful southern province of Thailand, 2-hour drive from Phuket or 2-hour flight from Bangkok.
ความจริงก็ไม่ทั้งหมดหรอกนะครับ เซ็นเซอร์รูปน้องจิแต่งและรำโนราห์เพื่อเซอร์ไพรซ์พวกเราออก รูปเหล่านั้น ผมจะส่งให้น้องจิโดยตรง
รูปเหล่านี้ มี 222 รูป ดึงออกมาจากกล้อง ไม่มีการเลือก ยังไม่มีแรงที่จะบรรยาย และจะไม่ส่งประกวดหรอกนะครับ เก็บภาพในลักษณะบันทึกความทรงจำทริปนี้มากกว่า ถ้าอยากได้รูปไหน ช่วยบอกมาอีกทีหนึ่งครับ จะอีเมลไปให้
ไปเที่ยวนี้ นำหนักเท่าเดิม ไม่ขึ้น ไม่ลงครับ
เกิดมาไม่เคยทำอย่างนี้หรอกครับ
วันนี้นึกว่าจะมีทำบุญครบรอบการก่อตั้งบริษัท โดยไม่รู้ว่าเขาเลื่อนงาน โชคดีโทรไปเช็ค
พอรู้ว่าว่าง ก็อยากมากราบแม่ครูสุเป็นครั้งสุดท้าย ครูสุ+จุ๊บแจงเคยไปทอดกฐินที่ อ.ชาติตระการ ด้วยกัน โทรหาป้าจุ๋มแล้วตัดสินใจขับรถมาน่านเลย 647 กม.จากบ้านป้าจุ๋ม น่าจะใช้เวลา 8 ชม.
วีซ่าผ่าน รีบเก็บของ ออกจากบ้านป้าจุ๋ม 10 โมง กินข้าวกับพักที่พิษณุโลกตอนบ่ายสอง ถึงน่านหกโมงครึ่ง มืดพอดี
ขอโทษน้องจิด้วยที่รับมาด้วยไม่ได้เนื่องจากไม่อยากขับรถกลางคืน จึงรอไม่ได้
ขากลับเปลี่ยนแผนหน่อยครับ พรุ่งนี้นอนพิษณุโลก จะขับกลับบ้านสบายขึ้น
ไปสวนป่าคราวนี้ ผมเสียดายแทนผู้ที่ไม่ได้ไปร่วมครับ เป็นโอกาสที่หาได้ยากที่มีโอกาสได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกับภูมิปัญญาของแท้ และผมก็เสียดายกับผู้ที่ไปร่วมเหมือนกัน ที่เวลาที่ได้พูดคุยกันน้อยไปหน่อย ยังไม่จุใจเลย (แต่ยังดีกว่าการไม่ได้คุบ หรือไม่ได้ฟังและพิจารณาตาม)
ในงานตีแตกอีสาน (เฮฯ 7) ครูบาโยนไมค์ให้ผมเป็นคิวแรก เหมือนเป็นการเตะคิกออฟ ทำให้เครียดเหมือนกัน เพราะว่าผู้ฟังมีจำนวนมาก มีพื้นฐานหลากหลาย เป็นเรื่องที่จริงจัง ทำให้ปล่อยมุกไม่ออก เลยเครียด อิอิ
แต่มันก็ผ่านไปได้แม้จะพูดสด — มีข้อมูลจดไว้เอามาใช้ หนึ่งบรรทัด — ผมไม่ได้พูดประเด็นสำคัญหลายประเด็นเนื่องจากข้อจำกัดของเวลา; มันเครียดเพราะอยากให้ผู้ฟังเข้าใจ แต่ก็ยากที่จะทำให้ผู้ไม่มีพื้นฐานเข้าใจและคิดต่อได้บ้าง ในขณะเดียวกันก็ไม่ทำให้ผู้ที่มีพื้นฐานมาเบื่อ
ยังไงก็ผ่านไปแล้วนะครับ เครียดไปก็เท่านั้น อิอิ ดีกว่า
คราวนี้ ยุ่งจนไม่มีเวลาถ่ายภาพ ยกเว้นตอนกลางคืนก่อนนอน แล้วเนื่องจากคุยและฟังตลอดเวลา ทำให้ไม่มีโอกาสได้รายงานความเป็นไปเหมือน เฮฯ หก ซึ่งผมกลับถือเป็นกำไรชีวิตของนะผมครับ — เรื่องแบบนี้ ไม่แสวงหาก็ไม่เจอ; ต่อให้ได้ไปพบพาน ถ้าไม่คิด ไม่นำไปใช้ ก็จะผ่านไปเฉยๆ
กราบขออภัยอย่างยิ่งสำหรับท่านที่ไม่ได้ไปคุยด้วยครับ คนเยอะ ป๊อปน่าดูเลยเรา
เมื่อวาน ไปเดินเที่ยวงานวันเกษตรแห่งชาติ ประจำปี 2552
คนเยอะครับ ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง เดินเที่ยวส่วนสินค้าอุปโภคและบริโภค (#6) สินค้าอุตสาหกรรมและเทคโนโลยีการเกษตร (#5) KU Outlet (#1) ตลาดนัดต้นไม้ (#2) สัตว์เลี้ยง (#3) — ส่วนสินค้าเกษตร พวกผ้า ผัก ผลไม้ (#4) ไม่ได้เดินครับ
เรื่องเที่ยวเกษตรแฟร์ อ่านจากบันทึกในลานสวนป่าดีกว่านะครับ ส่วนผมซื้อขลุ่ยลิงมาฝากลิง 
เห็นแล้วนึกถึง ไม่มีทางจะสรุปเป็นอย่างอื่นไปได้ นอกจากซื้อไปฝากเลย
เดินไปเดินมา เจอ นม KU อ่านโดยเจตนาของผู้ตั้งชื่อว่านมกูด้วย แต่ผมไม่ได้กิน
ขลุ่ยนี้ เป็นขลุ่ยดินเผา ทำที่เชียงใหม่ ผลิตออกมาสักหกเจ็ดปีแล้ว มีหกรู อยู่ด้านบนสี่รู ด้านล่างสองรู (ที่เห็นเป็นลูกนัยน์ตา คือสองรูที่อยู่ด้านล่างครับ) เป่าตรงส่วนที่เป็นคอลิง ขนาดทั้งอัน 2 นิ้วเท่านั้น พกพาสะดวก กำไว้ในมือได้เลยครับ
ทีนี้ นอกจากขลุ่ยนางฟ้าแล้ว ก็มีขลุ่ยนังลิงอีก แต่ไม่รู้ว่าเป่าแล้ว หมาจะหลับหรือเปล่า อิอิ
แผนที่สวนป่า กำหนดพิกัดด้วย GPS
ไม่ได้ไปทุกวัน อาจหลงได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าไปถึงเอามืดๆ ครับ สำหรับคนขับรถ มีที่หมายตาดังนี้
สำหรับท่านที่มี GPS พิกัดของทางเข้าสวนป่าคือ 15.23680°N 103.33837°E (หรือ 15°14′12.5″ N, 103°20′18.1″ E) เส้นทางภายในสวนป่า GPS ไม่นำทางเนื่องจากเป็นถนนส่วนบุคคลไม่ใช่ทางหลวงครับ GPS พาไปได้ถึงทางเข้าเท่านั้น
แล้วถ้ายังหลงอีก วิ่งหาสัญญาณแล้วโทรศัพท์ครับ
อาคารหลักอยู่ที่พิกัด 15.23857°N 103.33010°E
หลังจากรอมาสักพักจนไม่มีผู้ส่งภาพประกวดเพิ่ม คณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิห้าท่าน อันประกอบด้วย อาจารย์แป๋ว พี่แป๋ว น้องแป๋ว ป้าแป๋ว และ ผศ.ดร.ภาวดี ได้ตัดสินภาพส่งประกวดเฮฯหก และหกกว่าๆ จำนวน 42 ภาพดังนี้
อ้อ ก่อนประกาศผลแจ้งเกณฑ์ตัดสินก่อนครับ “เกณฑ์การตัดสิน จะดูจาก เรื่องราวของภาพ ความสมบูรณ์ มุมกล้อง แสง และความชัดเจน นะคะ…ถ้าจะดูมากกว่านี้ ขอไปเรียนเรื่องการถ่ายภาพก่อนนะคะ…อิอิ“ คำตัดสินของคณะกรรมการถือเป็นที่สิ้นสุด
จำไม่ได้ว่ามีรางวัลอะไรให้นะครับ
ผลการประกวดแบ่งเป็นสองกลุ่ม โดยกลุ่มแรก เป็นภาพที่แสดงตัวตน แสดงเอกลักษณ์ ของเฮฯ หก ส่วนกลุ่มที่สองเป็น บริบทของเฮฯ หก เป็นภาพที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรม เป็นบรรยากาศ สถานที่ที่เฮฯ หก ไปทำกิจกรรม
ผลของการตัดสินคือ
บันทึกนี้ เป็นกระจกส่องตัวเอง
ชีวิตผม ค่อนข้างราบเรียบ แต่ไม่จืดชืดหรอกนะครับ
โชคดีที่เกิดในปีพิเศษที่เกิดมาแล้วไม่แก่ ดูอาจารย์แป๋วเอาเถิดครับ ยังสาวเช้งอยู่เลย
โดยนิสัย เป็นคนที่ไม่เบื่ออะไรง่ายๆ (บันทึกเก่า: จิตใจหวั่นไหว) ที่บ้านไม่กินเผ็ดกัน เพื่อนเคยถามว่า พี่กินเผ็ดไม่ได้เหรอ ผมเถียงคอเป็นเอ็น กินได้ แต่มันเผ็ด (ว่ะ)! นี่เป็นตัวอย่างว่าข้อสังเกตกับข้อเท็จจริงนั้น อาจไม่เหมือนกันครับ
ลืมกำหนดตำแหน่งไปสามสี่ที่ครับ แถวแม่สลอง กับที่สามเหลี่ยมทองคำ
 | Thinker and life-time learner with a broad spectrum of interests.  |
 | @ Lanpanya on Facebook @ My Facebook @ My Twitter @ Entire blog |
บันทึกที่ปรากฏในบล๊อกนี้ เป็นงานสร้างสรรค์ที่มีลิขสิทธิ์ ผู้เขียนอนุญาตให้นำงานเขียนไปใช้-ทำซ้ำ-ส่งต่อ-เผยแพร่-ต่อยอด-ดัดแปลง และอนุญาตให้ใช้ได้ในการหาประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ ตราบใดที่มีการระบุต้นทางแห่งงานสร้างสรรค์ที่ใช้ วิธีทีสะดวกที่สุดคือการเชื่อมโยงกลับมายังบันทึกต้นทาง ซึ่งเมื่อเชื่อมโยงแล้ว ให้ถือว่าได้รับการอนุญาตจากผู้เขียนซึ่งเป็นเจ้าของงานเขียนโดยปริยาย
This work is licensed under a Creative Commons Attribution Works 3.0 License
ปริมาณน้ำฝนสะสมวันนี้ จาก 07:00 น.
คลิกบนภาพเพื่อดูปริมาณน้ำในเขื่อน
