ลานสวนป่า

เรามีอาชีพอะไร ความเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องกับงานเรามีอยู่ตลอดเวลา ถ้าสนใจติดตามข่าวคราว ก็จะทราบเรื่องหลักเรื่องรอง และเรื่องทั่วไป ยกตัวอย่างผมเป็นชาวไร่ชาวนา ผมก็สนใจเรื่องทำมาหากิน เรื่องความก้าวหน้า เรื่องพิเศษต่าง ๆ หรือแม้แต่เรื่องที่เป็นผลกระทบเราก็ควรจะติดตามข้อมูลข่าวสาร ..อย่างหนูพอลล่ามีหน้าที่เกี่ยวข้องกับการสาธารณสุข ก็เดินสายไปทำหน้าที่ทั่วราชอาณาจักร นอกจากนั้นก็คงจะหาความรู้ใหม่่ ๆ เติมเต็มให้ตัวเองอยู่เสมอ นักจัดการความรู้ที่ดีจะเลือกเติมความรู้ความคิดใหม่จากปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่เสมอ

ปีนี้งานวันเกษตรแห่งชาติ ประจำปี 2552 ระหว่างวันที่ 30 มกราคม -7 กุมภาพันธ์กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ร่วมกับมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้ร่วมกันจัดงานขึ้นที่เกษตรกลางบางเขน ถ้าไม่ติดขัดอะไรผมก็จะมาร่วมงานนี้ทุกปี ปีที่แล้วเขาเชิญมาบรรยายในวันวิชาการ ปีนี้ไม่มีใครเชิญ

ท่านรอกอดมาชวนไปเที่ยวงาน ที่จริงมีหลายช้อยส์ให้เลือก เวลาจำกัดจึงตัดสินใจไปงานเกษตรแห่งชาติทีเดียว

เนื่องจากบริเวณงานกว้างขวาง จะเดินดูทั่วบริเวณคงไม่ไหว ทั้งๆที่น่าสนใจทุกจุด เช่น กลุ่มแสดงผลงานวิัจัย กลุ่มแสดงผลิตภัณฑ์ กลุ่มนิทรรศการ กลุ่มการประกวดสัตว์ การแข่งขันจัดตู้ปลาระดับนักเรียน กลุ่มงานสาธิต ตลาดนัดอุตสาหกรรมและเทคโนโลยีการเกษตร ..ไปงานแบบนี้เราควรวางแผนเดินและแผนดู ให้สอดคล่้องกับความต้องการที่พอเหมะกับเวลา เราคงไปได้เพียง 20% ของบริเวณงาน เรื่องที่เก็บมาเล่าจึงเป็นแค่เศษเสี้ยวหนึ่งของงานเท่านั้น ถ้าท่านใดมีเวลาและสนใจก็ยังไปได้นะครับ

ผมนะดีใจมากที่ได้ไปงานนี้  บ่นไปหยก ๆ ว่าอยู่กรุงเทพไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย วันนี้ได้เดินหลายกิโล แต่ก็ไม่เหนื่อยนะครับ เพราะเป็นการเดินตามอำเภอใจ ลงจากรถเราก็เลือกชมกันอย่างอิสระ ใครชอบจุดไหนก็แวะถามไม่ต้องกังวลรอกันให้เสียเวลา..แต่ผมคิดถึงครูปูกลับเจ้าหนูจินะ แหม..วันนี้ถ้ามาด้วยก็ดี จะได้ให้ช่วยถือของเสียให้เข็ด งานเกษตรแฟร์นั้นมีขนมนมเนยล้วนน่าซื้อทั้งนั้นเลย แต่จนปัญญาอยากจะซื้อหลายอย่างก็ทำไม่ได้  เฉพาะที่เิดินแหวกฝูงชนนี่ก็สาหัสแล้วนะ จึงได้แต่เอาสายตาชม ยกกล้องบันทึกเก็บข้อมูล ขอโบว์ชัวร์สินค้าต่างๆมาเข้าแฟ้มไว้

ได้ชมในส่วนของตลาดนัดต้นไม้ และเครื่องจักรกลทางการเกษตร ไปเจอต้นไม้แปลก ๆ บ้าง เช่น กล้วยพันธุ์ที่มีผลติดประกบกัน ไปเจอต้นมะรุมหลายสายพันธุ์ มีเจ้าหนึ่งขายมะรุมต้นละ100 บาท บอกว่าเป็นมะรุมพันธุ์เวียตนาม ส่วนพันธุ์เตี้ยขาย 3 ต้นร้อย กล้วยไม้สวย ๆ ก็มี ไปเจอกุหลับจิ๋วดอกสีแดงสดน่ารัก ปลูกในกระถางเล็กๆเท่าถ้วยไอติมเล็ก สวยเก๋ไม่เบา ไปเจอดักแด้สีดำ ไม่รู้เป็นพันธุ์ใหม่หรือว่าเขาหมักสีก็ไม่รู้นะ ขายถ้วยเล็ก ๆ 20 บาท มีประมาณ 30 ตัว ซื้อ 60 บาทได้มาชิมนิดเดียว เดินไปเจอองุ่นไร้เมล็ดสีดำลูกป้อม ๆ เล็ก ๆ ลองชิมดูเข้าท่า ซื้อมา 1 กก. 150 บาท ผักสดก็ซื้อมาบ้าง มีตู้เย็นแล้วนี่ครับ

การไปเที่ยวคราวนี้ เป็นการจัดการความรู้ในส่วนที่ได้ประเมินความรู้ต้นทุนกับความรู้ใหม่ ๆ  เรียกว่าอัพเดทความรู้ได้ไหมนะ ในเวลา 1 ปี พวกมืออาชีพเขาไม่อยู่นิ่งหรอก พยายามทดลองคิดค้นเรื่องใหม่ ๆ เข้ามา  ถ้าเราไม่ไปดูชมก็จะเหมือนกบอยู่ในกะลา ไม่รู้ไม่เห็นก็ไม่มีสะพานเชื่อมโยงความรู้  กิจกรรมลักษณะนี้เป็นการนำพาตัวเราเข้าไปสัมผัสความรู้ใหม่ ๆ และอาจจะได้สิ่งละอันพันละน้อยติดมือมาทดลองได้ด้วย เป็นการเรียนลัดที่น่าสนใจ การผสานความรู้เป็นเรื่องสำคัญ ทำให้ย่นระยะการเรียนรู้ได้พอสมควร

เราไปเห็นอะไรใหม่ ๆ แปลก ๆ นอกจากชอบแล้วก็มีความสุขนะ ก่อนขึ้นรถกลับรังนกกระจอก บังเอิญยังไงไม่รู้นะ รถไปจอดใกล้กับต้นประดูแดง ดอกกำลังแดงสะพรั่งเต็มกิ่งก้าน เรากดชัตเตอร์กันคนละหลายแช๊ะ! ทำให้คิดถึงประดูแดงที่สวน ต้นโตกว่าพวกนี้เสียอีกแต่ยังไม่ออกดอก คงจะชะลอดอกไว้ต้อนรับพี่น้องแซ่เฮกระมัง

..ที่มหาชีวาลัยอีสาน แม้แต่ต้นไม้ก็เป็นใจนะจ๊ะ  ขอบอก อิอิ อิ

« « Prev : บทที่ 1 การจัดการความไม่รู้

Next : คุณภาพกิ๊ก » »