ลานสวนป่า

ปีนี้สวนป่่าฟ้าฝนดีเหลือเกินเธอเอ๋ย พระพิรุณส่งลูกน้องมารดน้ำให้ทุกวัน อย่างวันนี้ฝนไม่น่าตกก็ตก ตอนขับรถออกไปซื้อของยังฟ้าแจ้งจ่างป่าง วิ่งกลับมาจวนจะถึงสวนอ้าว! ฝ น ต ก ถ น น ลื่ น .. ต้องค่อยๆคลานไม่งั้นตุปัดตุเป๋เอาได้ สาเหตุมาจากผมเอาดินไปถมทางเข้าหลายร้อยรถ ถมเฉยๆ..ไม่มีรถบดอัด ปล่อยให้ดินเกาะตัวตามยะถากรรม ซึ่งต้องใช้เวลานานพอสมควรถนนถึงจะอยู่ตัว ถ้าฝนไม่ตกก็เข้าออกสบาย แต่ถ้าฝนตกวันไหนพวกมอเตอร์ไซด์วัดถนนเอาง่ายๆ มีคนบ่นให้ฟังเสมอๆ2-3เรื่อง ก็คือผม..ไม่ติดป้ายเข้า-ออก-บอกกล่าวให้ชัดเจน

ใครมาไม่หลงถือว่าสอบวิชาแกะรอยลูกเสือผ่าน ส่วนมากจะ

”ห ล ง ท า ง เ สี ย เ ว ล า  ห ล ง ภ ร ร ย า บุ ต ร แ ย ะ ”

นอก จากป้ายแล้วก็เรื่องถนนเป็นหลุมเป็นบ่อนี้แหละ ผมนะอยากจะลาดยางหรือทำเป็นถนนคอนกรีต แต่เกรงว่าพี่น้องจะซิ่งเข้ามาแล้วแหกโค้งเข้าป่า จึงรักษาสภาพถนนให้เข้ามาแบบอ้อยอิ่ง จะได้ชมทัศนียภาพ2ข้างทางยังไงละเธอ แต่ก็มีคนแปลควาหมายเป็นอย่างอื่น

“เขาบอกว่า..ใครมาหาครูบาสุทธินันท์ ต้ อ ง น อ บ น้ อ ม   ค่ อ ย ๆ ค ล า น เ ข้ า ม า ”

แหม  ก็แหง๋ละสิ ขืนขับรถซิ่งเหมือนทางไฮเวย์ดูสิ มีหวังตกหลุมคอหักตายเสียก่อนจะมาถึงจุดหมาย ผมก็ได้แต่นึกในใจว่า “อย่าบ่นไปเลยคนสวย เธอนานๆมาที พี่เข้าออกทุกวันยังไม่บ่นสักหน่อย”

วันนี้ไปรษณีย์มาส่งพัสดุภัณฑ์กล่องใหญ่

เป็นของฝากจากใจของพระอาจารย์เฮนดี้ แห่งเมืองไชยา

บุรุษไปรษณีย์เลอะเทอะเหมือนลูกหมาตกน้ำ

ถามว่าไปทำอะไรมา

แกกัดฟันตอบว่า..”ก็ ถ น น ส ว น ป่ า นี้ แ ห ล ะ มั น เ ล ะ สิ้ น ดี”

“เ ห วี่ ย ง ผ ม ต ก ถ น น ตั้ ง 2 ที ”

“ครูบาน่ า จ ะ โ ร ย หิ น ห รื อ ล า ด ย า ง ไ ด้ แ ล้ ว”

?๓๒๑+**W!HRRR ฮ่วย!

ผมไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร เรื่องถนนปลอดฝุ่นไม่ปลอดหลุม ที่คุณชายไปร่วมแสดงฝีมือกับชาวบ้านก็นับว่าฮือฮามากแล้ว ยังจะมีเชื้อติดตามมาถึงสวนป่าอีกรึนี่ เรื่องถนนเป็นความเดือดร้อนกว่าสมัยก่อนมาก.. ยุคที่ขี่เกวียน ถีบจักรยาน ไม่มีใครเขาบ่นเรื่องถนนสักราย สภาพแย่กว่าทุกวันนี้อีก เออหนอ แทนที่จะกลับหลังหันไปขี่เกวียน ก็มายั่วยุให้ผมลาดยาง..

ตอนเย็นผมแวะไปเยี่ยมบ้านคุณชาย เห็นแมลงเม่าไม่รู้กี่ล้านตัวกองอยู่ใต้แสงไฟ  จึงหาถังมากอบใส่ไปเลี้ยงปลาเลี้ยงไก่.. โยนแมลงเม่าลงไปในบ่อปลา ไม่มีเสียงฮุบแม้แต่น้อย แสดงว่าเมื่อคืนปลาก็คงกินไปแล้วจนท้องคราก คืนนี้แมลงเม่าก็แห่แหนกันมาอีก ผมต้องเปิดไฟล่อระยะไกล-ระยะกลาง-และระยะใกล้ เพื่อจะกระจายแมลงให้ห่างออกจากที่นอนเรา ตอนหัวค่ำจะเปิดไฟพร้อมกัน พอแมลงมาเล่นไฟก็ปิดดวงที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วไล่ปิดไฟตัวกลาง ต้อนให้แมลงไปรวมพลกันที่หลอดไฟระยะไกล

ผ ม แ ป ล ก ใ จ ม า ก ที่ แ ม ล ง เ ม่ า นั บ แ ส น ตั ว บิ น ฉ วั ด เ ฉ วี ย ง

แ ต่ ไ ม่ เ ห็ น ตั ว ไ ห น เ ล ย ที่ ช น กั น ก ล า ง อ า ก า ศ

แ ม ล ง เ ม่ า มั น มี ร ะ บ บ นำ ร่ อ ง อ ย่ า ง ไ รรึ

ถึงมีประสิทธิภาพยอดเยี่ยมถึงเพียงนี้

ผ ม นึ ก ไ ป ถึ ง ก า ร จั ด ร ะ บ บ สั ญ จ ร ท า ง อ า ก า ศ ใ ห้ เ ค รื่ อ ง บิ น

จะทำได้ดีเท่าสักปลายเล็บของแมลงเม่าไหมนี่

แค่เครื่องบินขึ้นลงวันละไม่กี่พันลำก็ต้องรอกันจะแย่

แต่ที่เห็นโทนโท่อยู่นี้บินพร้อมกันเป็นหมื่นเป็นแสนตัวยังเฉยเลย

เทคโนโลยีที่มนุษย์คุยโอ้อวดกันนักกันหนา

บางทีก็โม้ไปข้างเดียวไม่ดูตาม้าตาเรือ

ถ้าแมลงเม่ารู้ มั น ค ง หั ว เ ร า ะ จ น เ ยี่ ย ว เ ล็ ด

มีคนเคยถามว่า  ทำ ไ ม แ ม ล ง เ ม่ า ถึ ง ม า เ ล่ น ไ ฟ

อ้าว! ผมจะไปรู้เรอะ

ค น เ ร า ยั ง มี นั ด มี เ ด ท กั น ไ ด้

ทำ ไ ม แ ม ล ง เ ม่ า มั น จ ะ นั ด กั น ม า จั บ คู่ กั น ไ ม่ ไ ด้

มันไม่ได้ทำลับๆล่อๆนะ

ชวนกันมาอย่างสง่าและเปิดเผย

ไหนๆจะร่วมหัวจมท้ายกันแล้วก็ขอดูหน้ากันชัดหน่อย

จะได้รู้เห็นหน้าค่าตากันว่าสวยปิ๊งตามที่ชอบที่ฝันไว้หรือเปล่า

แ ม ล ง เ ม่ า จ ะ ม า เ ล่ น ไ ฟ ต อ น หั ว ค่ำ ถึ ง 2 ทุ่ ม

หลังจากนั้นทุกตัวก็ยุติการบินลงไปกองกันอยู่ที่พื้น

เห็นไหมละเธอ..แ ม ล ง เ ม่ า ยั ง มี วิ นั ย

ไ ม่ ไ ด้ จี บ กั น พ ร่ำ เ พื่ อ แ บ บ ข้ า ม วั น ข้ า ม คื น หรอกนะ

เธอน่าจะเอาเป็นแบบอย่าง..

รัก ชอบ ก็ได้ นะ แต่ ต้ อ ง ภ า ย ใ น เ ว ล า   2  ชั่ ว โ ม ง

จะ ม า ก ะ ลิ้ ม ก ะ เ ลี่ ย เ ล ย เ ส้ น ค อ ร์ ฟิ ว ห า ไ ด้ ไ ม่

นี่ยังไงละที่เขาเรียกว่า..รั ก แ บ บ มี ข อ บ เ ข ต   อิ อิ..

« « Prev : ปลวก คำเดียวสั้นๆแต่กินบ้านหมดหลัง **

Next : สะกดรอยสวนป่า » »