ลานซักล้าง

วันนี้ ครบรอบวันเกิดของลานปัญญาอีกแล้วครับ ครบเก้าปีแล้ว

ช่วงปีที่ผ่านมา ไม่มีใครเขียนอะไร ไปใช้เฟซบุ๊ก ใช้ LINE กันหมด ซึ่งใช้อะไรที่เหมาะกับตัวก็ดีแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อเช้า ผมประกาศบนเฟซบุ๊กว่าจะทำความสะอาดลานปัญญา คือว่ามีหลายบล็อกที่ร้างไป (ไม่เขียนแล้ว) และไม่ได้ปิด ไม่ดูแล มีสแปมเป็นจำนวนมาก การที่มีสแปมมาก ทำให้ฐานข้อมูลมีขนาดใหญ่ จะเป็นปัญหากับการอัพเกรดระบบ

ดังนั้นก็ต้องทำความสะอาดกันขนานใหญ่นะครับ บล็อกไหนเจ้าของอยากเก็บไว้ ขอให้ช่วยล็อกอินเข้ามาลบสแปมหน่อย แต่ถ้าไม่อยากเก็บไว้ ลบบล็อกได้ หรือบอกผมก็จัดให้ได้ครับ

อ่านต่อ »

ลานปัญญาเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 4 ก.ค. 2551 ดังนั้นในวันนี้ ลานปัญญาก็มีอายุครบเจ็ดปีบริบูรณ์ และขึ้นรอบปีที่แปดต่อไป

ในช่วงปีที่ผ่านมา สมาชิกเขียนบันทึกบนลานปัญญาน้อยมาก รวมทั้งตัวผมเองด้วย ผมคิดว่าเรื่องนี้เป็น “เรื่องปกติที่ดี” นะครับ เลือกเอาอย่างที่สะดวกและเกิดประโยชน์ต่อคนอื่น มีข่าวลืออีกเช่นกันว่าจะปิดลานปัญญา เรื่องนี้ก็ไม่จริงหรอกครับ มีคนเให้ความเห็นว่าควรปิดเหมือนกัน แต่คนเหล่านั้นไม่ได้มีส่วนอะไรกับการบริหารลานปัญญา

บันทึกบนลานปัญญา ควรจะเป็นบันทึกที่สมควรเก็บเอาไว้บนเน็ตเป็นเวลานาน ค้นหาด้วย search engine ได้ มีประโยชน์ต่อผู้ที่เข้ามาอ่านในภายหลัง และนำไปใช้อ้างอิงได้ ดังนั้นบันทึกบนลานปัญญา จึงไม่ควรเป็นเรื่องเฉพาะกาล เรื่องการเมือง เรื่องความเห็นที่อาจเปลี่ยนแปลงได้ และไม่ใช่การระบายอารมณ์

ตอนนี้สมาชิกส่วนใหญ่ เขียนอยู่บนเฟสบุคซึ่งสะดวกในการเขียน สะดวกในการอ่านเฉพาะเมื่อมาอ่านหลังจากที่เขียนเล็กน้อย แต่ไม่สะดวกในการค้นหา… แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็ไม่เป็นไรนี่ครับ สะดวกอย่างไร ก็ทำไปอย่างนั้่นก็แล้วกันครับ

อ่านต่อ »

นิสิตในสำนักงานคณะกรรมการศึกษาวิจัยทรัพยากรการเกษตร (SAR ซึ่งเปลี่ยนชื่อมาจาก OCARE) เป็นรุ่นที่สามที่มาส่วนป่า แต่เป็นรุ่นที่สี่ของคณะ (รหัส 56) ซึ่งประกอบไปด้วยนิสิต 48 คน อาจารย์ 4 ท่าน รวมท่านคณบดีด้วย และเจ้าหน้าที่อีก 1 ท่าน เป็นบัณฑิตรุ่น 1 ของ OCARE ซึ่งมาเยือนสวนป่าระหว่างวันที่ 5-7 มิย 58

วันแรก คณะเดินทางมาจากสระบุรี มาถึงแล้วพักรัปทานอาหาร ก่อนฟังครูบาคุยสักครู่ แล้วเริ่มเรียนกับผมเลยครับ คุยกันเรื่องการเรียนรู้ที่สวนป่า ซึ่งชวนสังเกตรื่องเกี่ยวกับชีวิต ไม่จัดเป็นวิชา ไม่มีหลักสูตร ต้องสังเกตและจับประเด็นเอาเอง เห็นไม่เหมือนกัน ได้ไม่เท่ากัน ก็ไม่เป็นไร แล้วเราก็คุยกันเรื่องความมั่นคงสามแนวทาง อาหาร น้ำ พลังงาน ทำไมจึงสำคัญแบบคอขาดบาดตาย คุยกันเรื่องไบโอชาร์ในฐานะของเครื่องมือปรับปรุงดิน กับเรื่องโซลาร์เซล อย่างละนิดหน่อย แล้วคุยเรื่องการเริ่มต้นออกไปอยู่ในพื้นที่ห่างไกล ไม่มีน้ำ ไม่มีไฟ ทำอย่างไรจึงจะเริ่มต้นได้ แล้วปล่อยกลับไปเก็บของเข้าที่พัก แล้วกินข้าวเย็นกัน… มีถอดบทเรียนกันเองทุกคืนหลังอาหารเย็นครับ

อ่านต่อ »

ยอมรับครับว่าค่ายนี้ เป็นค่ายที่ผมรอคอยและมีความสุขมากที่ได้พบปะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน

กลุ่มหมู่บ้านพอจัดตั้งขึ้นประมาณน้ำท่วมประเทศ ปี 2554 โดยคุณธนน รัตนบรรณกิจ (ปริ๊นซ์) มีหลักการที่คล้ายกับหมู่บ้านเฮ/หมู่บ้านโลกอย่างน่าประหลาด เราได้ตกลงกำหนดค่ายนี้เอาไว้ตั้งแต่เดือนมกราคม 58 ว่าจะจัดระหว่างวันที่ 4-6 เมย 58 มีสมาชิกมาร่วมจากหลายจังหวัด (เลข โคราช ตราด กรุงเทพ) และมาขอมาร่วมจากเพชรบุรีด้วย รวมประมาณ 15 ท่าน

อ่านต่อ »

อนุสนธิจากแผ่นดินไหว เมื่อวันที่ 5 พค 2557 เวลา 18:08น ความแรง 6.3 ตามมาตรฐานริกเตอร์ ลึกประมาณ 7 กม มีจุดศูนย์กลางอยู่บริเวณ อ.พาน จ.เชียงราย ราชการช่วยเหลือบ้านเรือนที่เสียหายหลังละสามหมื่นกว่าบาท แน่นอนว่าไม่พอหรอกครับ เพราะในระยะ 100 กม จากจุดศูนย์กลาง มีประชาชนอาศัยอยู่ 2,387,170 คน ดังนั้นความเสียหายต่อที่อยู่อาศัยจึงมากตามไปด้วย

ผมก็เข้าใจความลำบากของการเบิกจ่ายงบฉุกเฉินของทางราชการ งบประมาณถูกโกยจากส่วนราชการไปกองไว้ที่งบกลางฉุกเฉินซึ่ง ครม จะเป็นผู้อนุมัติ แต่ตามรัฐธรรมนูญแล้ว เมื่อมีการยุบสภาผู้แทนราษฎร รัฐบาลเพียงแต่ปฏิบัติหน้าที่ต่อไปจนกว่ารัฐบาลใหม่จะเข้ามารับงานต่อ ในการนี้ การเบิกจ่ายไม่คล่องตัวเหมือนก่อนยุบสภา ประกอบกับการเก็บภาษีอากรไม่เข้าเป้า ขาดไปเป็นแสนล้านบาทเนื่องจากเงินตึงตัวเพราะรัฐบาลไม่สามารถชำระหนี้ใบประทวน(จำนำข้าว)ได้ ทำให้เกษตรกรเป็นหนี้ เจ้าหนี้ของเกษกรก็เป็นลูกหนี้ กระทบกับไปเป็นทอดๆ หนี้ครัวเรือนขึ้นสูงถึง 80% ของ GDP สถาบันการเงินไม่ค่อยปล่อยกู้เนื่องจากอาจกลายเป็นหนี้เสียได้ง่ายและจะทำให้สถาบันการเงินต้องตั้งสำรองเพิ่มขึ้นอีก แม้หนี้นอกระบบซึ่งคิดดอกเบี้ยมหาโหด ก็หากู้ได้ยากเพราะหนี้เก่ายังไม่ได้ใช้

อ่านต่อ »

บ้านเมืองหนาวจำเป็นไหมสำหรับเมืองไทย?

พูดยากครับ โลกเปลี่ยนแกนหมุนยากยกเว้นจะถูกชนด้วยดาวขนาดใหญ่จนเปลี่ยนโมเมนตัมเชิงมุมไปได้ แต่ถ้าถูกชนแบบนั้น ทุกชีวิตบนโลกคงดับสูญไปหมด ไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว ต่างกับที่พวก pseudoscience พยายามจะบอก ในเมื่อแกนหมุนเปลี่ยนแปลงได้ยาก เขตเส้นศูนย์สูตรก็จะรับพลังงานจากดวงอาทิตย์มากกว่าเขตอื่น จึงหนาวเย็นได้ยาก

แต่ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้นะ เพราะความหนาวเย็นเป็นของไหล และไม่มีอะไรไปกั้นมันไว้ ช่วงฤดูหนาวที่ผ่านมา(ในซีกโลกเหนือ) เราก็เห็นปรากฏการณ์ที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นมากมาย พื้นที่ที่ไม่มีหิมะตก หิมะก็ตก เขตหนาว หนาวจะสาดน้ำร้อนไปในอากาศ แข็งจนกลายเป็นฝุ่นน้ำแข็งกลางอากาศไม่ทันตกถึงพื้น ในเมืองไทย อากาศหนาวจัดทางตอนเหนือและอีสานเหนือ ที่สวนป่าในบุรีรัมย์ อุณหภูมิลงต่ำได้ถึง 12ºC ทางเหนือ อุณหภูมิยอดหญ้าต่ำถึง -3ºC แต่หิมะยังไม่ตก เพราะความชื้นในอากาศไม่ถูกต้อง ต่อไปใครจะรู้ว่า อีสานจะเป็นสวิตเซอร์แลนด์ เชียงใหม่จะเป็นไอติมหรือไม่…

อ่านต่อ »

เรื่องนี้เขียนไว้ในเฟสบุ๊ค แต่เกรงว่าจะสูญหายกลายเป็นเม็ดทรายในมหาสมุทร จึงขอนำมาไว้ที่นี่

—-

เก้าปีแล้วสินะ แผลเป็นไม่เคยเลือนหาย บางอย่างเปลี่ยนแปลงตลอดไป
เมืองไทยปรับปรุงขึ้นบ้าง แต่ยังมีลักษณะ reactive มากกว่า pro-active

[๑ ปีสึนามิ กับ "ตฤณ ตัณฑเศรษฐี"] สมาคมผู้ดูแบเว็บไทย
เว็บพลังจิตคัดลอกเก็บไว้

ขอบคุณสมาคมผู้ดูแลเว็บไทยที่สนใจมาสัมภาษณ์เมื่อแปดปีก่อนครับ ถ้าไม่มีการสัมภาษณ์ครั้งนั้น ผมอาจจะทำรายละเอียดบางอย่างตกหล่นไปกับกาลเวลา และตามความเสื่อมของร่างกายผม

อ่านต่อ »

ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมจึงอยากมีเพื่อนบนเฟสบุ๊คเยอะๆ เวลาเปิดอ่าน News feed เจอข้อความของเพื่อนเป็นร้อยเป็นพัน

ผมไม่ได้ขอเป็นเพื่อนกับใคร แต่ใครขอมาก็รับหมด — ไม่ได้ต่อต้านสังคม หรือว่าหยิ่งยโสอะไร เพียงแต่ข้อความที่มีอยู่ในตอนนี้ก็อ่านไม่ไหวแล้วครับ — นึกไม่ออกเหมือนกันว่าคนที่มีเพื่อนหลายพันจะทำอย่างไร คงต้องกลายเป็นคนที่เขียนอย่างเดียว อ่านของคนอื่นได้น้อยมาก (นอกจากสุ่มเจอในเวลาที่เล่นเฟสบุ๊คพอดี…ซึ่งถ้าใช้ในเวลาที่ไม่ตรงกัน ก็จะไม่ได้อ่านข้อความของเพื่อน)

อีกประการหนึ่ง เรื่องที่ผมสนใจนั้นมีจำกัด ดังนั้นการตะลุยอ่าน News feed ทั้งหมด จะเสียเวลามากและได้ประโยชน์น้อย… แต่เรื่องนี้ มีทางออกครับ

อ่านต่อ »

หมอจอมป่วนพาทีมจากเทศบาลนครพิษณุโลกมาคุยที่สวนป่า เป็นทีมที่จะเริ่มใช้เครื่องมือทางไอที ช่วยในการจัดการความรู้ และขยายการมีส่วนร่วมของประชาชน

ไม่รู้ขับรถอย่างไร ออกจากพิษณุโลกเก้าโมงเช้าของวันวิสาขบูชา กว่าจะถึงสวนป่าก็หกโมงเย็นกว่าๆ แล้ว เนื่องจากขับรถมาไกล และครูบาอยากให้พักก่อน กินข้าว อาบน้ำ จึงงดโปรแกรมเวียนเทียนไป (เพื่อที่จะได้ดูละครคุณชายพุฒิภัทรตอนจบ?)

เช้าวันรุ่งขึ้น (วันนี้) ก็เริ่มคุย

อ่านต่อ »

นิสิตคณะแพทย์ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลชลบุรี ชั้นปีที่ 4 มาเยี่ยมสวนป่าเป็นรุ่นที่สี่ในรอบ 5 ปี นิสิตแพทย์มาเรียนอะไรกันในป่า?

มหาชีวาลัยอีสานสอนวิชาชีวิตครับ คำว่า “สอน” นั้น ไม่ใช่การถ่ายความรู้จากกะโหลกหนึ่งไปยังอีกกะโหลกหนึ่ง วิทยากรไม่ใช้การจับยัดหรือปล่อยของ แต่พยายามเหนี่ยวนำความรู้ด้วยการตั้งข้อสังเกต ให้แง่คิด เป็น soft side ความรู้ใดๆ ที่เกิดขึ้น เกิดขึ้นในตัวผู้เรียนด้วยตนเอง และแม้แต่ผู้สอนก็ได้ความรู้ไปด้วยเสมอ

มีวิทยากรชาวเฮมาช่วยคือหมอสุธี พี่บู๊ด ครูออต และน้องจู โชคดีที่โปรแกรมนี้อยู่ในช่วงวันหยุดยาว วิทยากรจึงลางานเพียงวันเดียวเพื่อเดินทางมาคุยกับนิสิต ส่วนครูบากับผมนั้น อยู่สวนป่าเป็นปกติอยู่แล้ว

อ่านต่อ »