บุก ศปภ@ดอนเมือง
อ่าน: 4696เมื่อคืนมีลุ้นเรื่องน้ำ ผู้ประสานงานมูลนิธิเดินไปดูที่ท่าน้ำปากเกร็ด ได้รูปที่น่าหวาดเสียวว่าน้ำปริ่มตลิ่ง ผมเลยเช็คระดับความสูงทั่วกรุงเทพ (แน่นอนเช็คความสูงของที่บ้านก่อนที่อื่นเลย) เช็คไปเช็คมาก็เลยไม่ได้นอนอีกแล้ว รวมทั้งรับปรึกษาปัญหาชีวิตและน้ำท่วมระหว่างดีห้าถึงเจ็ดโมงเช้าด้วย วันนี้จึงเป็นซอมบี้ทั้งวัน
แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น หลังเที่ยงจึงตัดสินใจบุกศูนย์ปฏิบัติการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย (ศปภ.) ที่ท่าอากาศยานดอนเมือง
โอ้โห ที่จอดรถหายากซะยิ่งกว่าห้างสรรพสินค้าเสียอีก คนเอารถมาจอดทิ้งไว้หนีน้ำท่วม… แต่แม่เคยตั้งข้อสังเกตว่าผมมักจะหาที่จอดรถได้ไกล้ๆ (ทำบุญเยอะ) วันนี้อยู่ดีๆ ก็มีรถออกระยะเผาขนหน้าทางเข้าเลย เลยเสียบเข้าไปอย่างรวดเร็ว มียามเดินมาโบกปรี๊ดๆ อำนวยความสะดวกด้วย ให้เป๊ปซี่ไปกระป๋องหนึ่ง
พอเดินเข้าไปในส่วนของผู้โดยสารขาออกภายในประเทศ (เก่า) ตรงเคาน์เตอร์เช็คอินกลายเป็นที่แถลงข่าว ภาคประชาชนอยู่ปีกซ้าย ภาครัฐอยู่ปีกขวา สื่อมวลชนอยู่ใน Gate
แน่นอนว่าผมเห็นทั้งเรื่องที่ถูกใจและไม่ถูกใจครับ… ไม่ว่าถูกใจหรือไม่ถูกใจ ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี มันเป็นของมันอยู่อย่างนั้น จะถูกใจหรือไม่ถูกใจไปทำไมให้เสียเวลา
สถานการณ์ที่อยุธยาวิกฤตมาก มีแผนที่สถานการณ์ซึ่งแสดงที่ตั้งหน่วยกำลังสีต่างๆ โดยหมุดสีแดงเป็นจุดที่ชาวบ้านต้องการความช่วยเหลือ ใช้วิธีโทรถามผู้ใหญ่บ้านเลย ดังนั้นหมุดจึงเป็นข้อมูลที่ตรวจสอบแล้ว แผนที่นี้ แม้ไม่มีขอบเขตของน้ำ ก็ใช้ได้ดี ของที่คนนำมาบริจาค ถูกนำไปส่งที่ศาลากลาง แต่จากศาลากลางไปยังพื้นที่ประสบภัยได้ยังไงนั้น เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ไปตรงไหนก็อีกเรื่องหนึ่ง
สถานการณ์วิกฤตหลายพื้นที่ สงสัยเหมือนกันว่าทำไมจึงมองแต่อยุธยา… หรือว่ามีแผนที่อื่นอยู่ในฟากของรัฐที่ผมไม่เห็นก็ไม่รู้เหมือนกัน
โกลาหลน่าดูครับ ผ่านไปเดือนสองเดือนจะยังเป็นอย่างนี้อยู่อีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะน้ำท่วมคราวนี้ น่าจะยาวนาน
อย่างไรก็ตาม วันนี้รู้สึกตัวเองไร้ค่าเหลือเกิน พออดนอนแล้ว สมองไม่ค่อยทำงานเลยครับ แต่ iwhale พูดถูก ทุกอย่างเริ่มต้นที่ข้อมูล(สถานการณ์จริง) ไม่ใช่การจัดการทรัพยากร(สั่ง+หน้าตา) ขืนไปเริ่มผิดที่ ก็จะกลายเป็น Read-Fire-Aim แบบที่เคยเป็นมาซ้ำแล้วซ้ำอีกนะครับ
ภาพประกอบจากกรุงเทพธุรกิจ
« « Prev : เสริมความแข็งแรงของคันดินกั้นน้ำ
Next : ประชุมสรุปสถานการณ์น้ำท่วม @ThaiPBS » »
6 ความคิดเห็น
สวัสดีค่ะ อยากเจอมากมายเลยค่ะ หมวยอยู่ในนั้นตอนบ่ายๆ ไปเล็งๆ ว่า จะช่วยอะไรเขาได้บ้าง ยังไม่สามารถเอาตัวเองไป plug เข้ากับสิ่งที่เขามีได้อยู่เหมือนกัน จะพยายามปรับตัวใหม่อีกค่ะ (เราอาจเป็นคนเรื่องมากไปเอง) คุณตฤณจะเข้าไปอีกไหมคะ จะได้ไปรอพบค่า
พักผ่อนมากๆนะคะ เอาใจช่วยคุณLogosที่เหน็ดเหนื่อยอยู่ทางกรุงเทพฯ ที่ขอนแก่น ก็มีการตั้งศูนย์ช่วยเหลือกันเองค่ะ เพราะน้ำท่วมนามากมาย บ้านเรื่อนหลายพันหลังก็ถูกน้ำท่วมแล้ว และน้ำยังถูกปล่อยออกมาจากเขื่อนอยู่ตลอด แต่ฝนเริ่มทิ้งช่วง คิดว่าสถานการณ์น่าจะดีขึ้น
ติดตามข่าวทางทีวี
แล้วก็มาแง้มดูข่าวที่นี่
ได้ข้อมูลข้อหมายหลายวิธี
จึงเต็มตื้นฤดีที่แคลนคลอน
เพื่อนหนาวสั่นงันงกตกน้ำท่า
เราจะมานอนสบายคล้ายกับหนอน
เกาะติดข่าวเหมือนบ้าอนาทร
ใจทุกร้อนนอนไม่ได้มาหลายคืน
ไม่เป็นอันทำอะไรกับใครเขา
นั่งเหงาๆหงอยๆปล่อยใจขื่น
เห็นน้ำตาท่วมจอจนแฉะชิ้น
เสียงสะอื้นร่ำไห้ทั่วไทยแลนด์
เป็นกำลังใจให้นะครับ
และอย่าลืมห่วงสุขภาพตัวเองนะครับ
ผมทำงานอยู่แถวบางไทร ถนนเชียงราก - ศูนย์ศิลปาชีพบางไทร
ก็ไปช่วยกันบรรจุกระสอบทรายบ้าง ใช้รถช่วยขนกระสอบทรายบ้าง ตามกำลังครับ
ห่วงหน้าพะวงหลัง
ยาหยี โทรมาวันละหลายรอบว่าน้ำเข้าถึงรั้วบ้านแล้ว บ้านผมติดบึงที่เหมือนแก้มลิง มีความสูงโดยประมาณ 2.50 เมตร ในบริเวณใกล้บ้านผม เป็นทะเลแล้ว ต้นขนุนพันธ์พระราชทานตายไปแล้ว มะพร้าว แช่น้ำ ไม่เป็นไร กล้วยที่ส่งไปให้ผมคราวโน้นลูกหลานมันออกมาก็แช่น้ำแล้ว เขื่อนพองหนีบ หรือเขื่อนอุบลรัตน์ก็ปล่อยน้ำตลอด
ขณะเดียวกัน ยาหยีก็โทรมาให้เตรียมน้ำท่วมกรุงเทพฯ ส่งคู่มือไปให้ วุ้ย ของเราน่ะมีมากกว่าอีก เมื่อยังอึดได้อยู่ก็เร่งงาน ก็ดันมีงานเข้ามาอีก ตอนไม่มีงานก็ไม่มี ตอนมีก็ยุ่งซะ
พรุงนี้ไปปทุมธานีประชุมที่ อ.หนองเสือ จะไปช่วยชาวบ้านแถบโน้นบ้าง ก่อนจะขึ้นไปขอนแก่นกลางคืน…