ลานซักล้าง

ผมเจอคนที่คิดดี แต่ไม่สามารถจะก้าวข้ามไปสู่การลงมือทำดีมาเยอะครับ ต่างคนต่าง “มีเหตุผล” มีข้อจำกัด มีเงื่อนไข และอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย แล้วรีบสรุปว่า คนหนึ่งคน…จะไปทำอะไรได้

งาน Ignite Thailand++ ครั้งที่ 4 ที่โรงภาพยนตร์สกาล่า วันที่ 8 ก.พ.2554 เวลา 18-21น.ในครั้งนี้ จัดตรงกับงาน Global Ignite Week งาน Ignite Thailand++ ครั้งที่ 3 เพิ่งจัดผ่านพ้นไปเมื่อวันที่ 13 ม.ค.2554 นี้เองครับ

ยิ่งจัดบ่อยก็ยิ่งดี จำนวนเซเลบจะได้น้อยลง ฮี่ฮี่ฮี่… คือที่จริงผมคิดว่า Ignite Thailand++ เป็นการฟังเพื่อแสวงหาแรงบันดาลใจ เพื่อจะลงมือกระทำนะครับ งานนี้ไม่น่าจะเป็นการรับฟังเรื่องดีๆ ไปครั้งแล้วครั้งเล่า โดยที่ผู้ฟังก็ฟังไปเรื่อยๆ

ผมไม่ได้มีปัญหากับเซเลบหรอกครับ ที่ผ่านมาทุกครั้ง แต่ละท่านก็นำเสนอได้ชัดเจนมาก Igniter ทุกท่านถ่ายทอดเรื่องราวได้ยอดเยี่ยมมากๆ… แต่ผมคิดว่าเรื่องจริง เรื่องดี เกิดกับใครก็ได้ และเกิดได้ตลอดเวลา ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่มีชื่อเสียง ขอแค่เป็นคนช่างสังเกต และมีความกล้าที่จะลงมือทำจริงๆ ถ้าลดจำนวนเซเลบลงได้ ก็จะเป็นการเปิดพื้นที่ พิสูจน์ให้เห็นว่าใครก็ได้ สามารถจะลงมือทำ หรือร่วมกันทำในภาคประชาสังคมเองนั่นแหละ ไม่นั่งงอมืองอเท้ารอความช่วยเหลือ

อ่านต่อ »

วันนี้พ่อมีอาการเหนื่อย ตื่นซะสายเชียว ก็เลยเปลี่ยนโปรแกรมที่จะเที่ยวในเมืองชุมพร เป็นไปลาเสด็จในกรมเสียอีกครั้งหนึ่ง

มีโอกาสเข้าไปดูในอาคารพระประวัติ ดูแล้วค่อนข้างผิดหวัง มีแต่รูปเก่ากับคำบรรยายแบบนิทรรศการตามบอร์ดของโรงเรียน เรื่องนี้เป็นเรื่องน่าเสียดายมาก กรมหลวงชุมพรฯ เป็นพระเจ้าพี่ยาเธอของรัชกาลที่ 6 ท่านมีความรู้ในหลายหลายวิทยาการ เป็นพระบิดาแห่งกิจการทหารเรือ และเป็น “หมอพร” ของชาวบ้านด้วย

วังของท่านในกรุงเทพ อยู่หลังทำเนียบรัฐบาล มีบุตรธิดา 4 องค์ (คลิกบนรูปเพื่อขยาย)

อ่านต่อ »

วันนี้ออกเดินทางจากหัวหินช่วงสายๆ ตรงไปชุมพรโดยไม่ได้แวะเที่ยวระหว่างทาง ระยะทางเกือบสามร้อยกิโลครับ ยาวไปหน่อยสำหรับแวะเที่ยว พ่อแม่แก่แล้ว ก็เลือกเดินทางแบบ ส.ว.ไม่เหนื่อยมากก็แล้วกัน น้องชายขับรถให้ ก็ดีไปอย่าง

มาถึงชุมพรเอาเที่ยงกว่า พ่อหิวแล้ว จึงแวะเข้าเทสโก้โลตัส ซึ่งแม่จะซื้อผลไม้กับถาดไปถวายเสด็จเตี่ยด้วย ได้กุหลาบสดและมะลิจากหัวหินแล้ว แต่หาน้ำตาลเมาไม่ได้ จากนั้นก็ตรงไปยังศาลที่หาดทรายรี — ศาลกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ เป็นทึ่ตั้งอนุสรณ์สถานของพลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ซึ่งหาดทรายรีเป็นสถานที่สิ้นพระชนม์ของพระองค์

เมื่อไปถึง คลื่นลมแรงมากครับ

อ่านต่อ »

ถึงผมมีที่พักในหัวหิน แต่หลายปีที่ผ่านมาตั้งแต่เลิกตีกอล์ฟ ก็ไม่ค่อยได้มาหัวหินเท่าไหร่ มาคราวนี้เพียงแต่แวะพักระหว่างทางไปชุมพร ซึ่งหัวหินเป็นจุดกึ่งกลาง ไปเรื่อยๆ อย่างนี้ก็ดีไปอย่าง คือพ่อไม่เหนื่อยเกินไป

ออกจากบ้านสายๆ ก่อนปิดคอมพิวเตอร์ เช็คลานปัญญาอีกครั้งหนึ่งก่อน ปรากฏว่าเข้าไม่ได้ เฮอะ ไม่เป็นไร ส่ง SMS ไปบอกคุณ Amphat ขอให้ช่วยหน่อย เผอิญเธอกำลังประชุมอยู่ ถึงกระนั้นเธอก็ยังปลีกตัวมาจัดการให้ แต่ไม่ได้รอดูผล (ซึ่งที่จริงจะมีคำสั่งพิเศษสำหรับ start ลานปัญญา) สิบห้านาทีต่อมา พี่สร้อยแจ้งมาทาง SMS ว่าเข้าลานไม่ได้ ผมขอให้รอจนเที่ยงครับ ขณะนั้นผมออกเดินทางแล้ว… สิบเอ็ดโมงครึ่งได้รับแจ้งว่าเรียบร้อยแล้ว

ก่อนออกมา แม่เรียกไปถ่ายรูปดอกไม้ ถ่ายก็ถ่ายครับ มือถือนี่แหละ ไม่ต้องถามเหตุผลหรอก

อ่านต่อ »

อันที่จริง เรื่องนี้ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แต่นำมาเขียนอีกเพราะผมไม่คิดว่าการเผาฟืนในที่โล่งแจ้งเพื่อสร้างความอบอุ่น จะเป็นวิธีการที่ดี ควันไฟมีอันตรายต่อผู้ที่สูดดม แม้จะไม่เห็นผลในทันใด แต่ก็คล้ายกับการสูบบุหรี่ — แต่เวลามันหนาวจับขั้วหัวใจ จะบอกไม่ให้ก่อกองไฟแล้วดันไม่มีวิธีอื่นทดแทน อย่างนี้คงคุยกันไม่รู้เรื่อง

เตานี้เป็นเตาธรรมดา คล้ายเตาอั้งโล่นั่นแหละครับ เปิดช่องให้อากาศเข้าทางเดียว และให้ความร้อนที่เกิดจากการเผาไหม้ออกทางเดียวคือทางปล่องด้านบน เรียกว่า rocket stove ใช้เศษกิ่งไม้เล็กๆ เป็นเชื้อเพลิง ไม่ต้องใช้ฟืนดุ้นใหญ่ ซึ่งต้องไปตัดต้นไม้ต้นใหญ่มาเพื่อที่จะติดไฟนานๆ

การทำปล่องเอาไว้ ทำให้เกิด stack effect [ปล่อง] เป็นแรงดูดเปลวไฟและลมร้อนออกทางด้านบน ทำให้เตาดูดอากาศเข้ามายังห้องเผาไหม้จากด้านล่าง เกิดการเผาไหม้ที่สมบูรณ์ขึ้น (เปลี่ยนเชื่อเพลิงไปเป็นความร้อนได้ดีขึ้น) ควันน้อยหรือไม่มีควัน

สามารถสร้างได้ง่ายๆ โดยใช้วัสดุในท้องถิ่น จะเป็นการก่อดินก็ได้ หรือจะใช้อิฐก่อ ก็แล้วแต่สะดวก

อ่านต่อ »

จะไปต่างจังหวัดหลายวันนะครับ บอกเผื่อวันเก็บของไว้วันหนึ่ง

ไปบ้านน้องก้อยมาอีกครับ เจอหมาน่ารักและ(ผม)โดนฟัดอีกตามระเบียบ

Hugo (เรื่องของ Hugo)

Apollo

ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามีใครอยากจะทำอย่างนี้หรือไม่นะครับ ผมเพียงแต่คิดว่ามีวัสดุเหลือใช้ เอามาทำอะไรให้เป็นประโยชน์ดีกว่าปล่อยไว้เฉยๆ

จริงอยู่ กระดาษรีไซเคิลได้ แต่ก็เปลืองพลังงานซึ่งต้องนำเข้า มีการแยกขยะ ขนส่งไปยังโรงงานรีไซเคิลกระดาษ ซึ่งกระบวนการนี้สำหรับพื้นที่นอกเขตเมืองแล้ว แทบเป็นไปไม่ได้เลย ในที่สุดก็จะไปจบที่การเผาหรือการฝังกลบเสียมากกว่า

แต่ก็นั่นล่ะนะครับ พื้นที่ห่างไกล ก็ไม่ได้มีกระดาษเหลือใช้เหมือนในอำเภอ ในตัวจังหวัด

แต่ถ้าเราเอากระดาษเหลือใช้ เช่นกระดาษหนังสือพิมพ์ มาทำเป็นแท่งแข็งๆ แม้คุณภาพต่ำ แต่กระดาษนี้เป็น biomass เหมือนกัน จึงใช้แทนฟืนได้

เมื่อสองสามวันนี้ ได้ยินข่าวทีวี บอกว่าชาวบ้านเริ่มขาดแคลนฟืน ต้องไปหาซื้อมาจากอำเภอติดกัน กองละห้าบาทสิบบาท ใช้ได้สองครั้ง แทนที่จะคิดปลูกและรักษาต้นไม้…คิดได้แค่ซื้อแหลก ถ้าต้องใช้อยู่เรื่อยๆ การซื้อไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นค่าใช้จ่ายประจำ

นอกจากเจ้าแท่งกระดาษนี้ จะใช้เป็นฟืนได้แล้ว ยังสามารถใช้เป็นเสาสร้างที่พักชั่วคราวได้อีก

อ่านต่อ »

ช่วงปลายปี พ.ศ.2553 ประเทศไทยประสบภัยธรรมชาติต่อเนื่องกันหลายระลอก

ภัยธรรมชาติเกิดจากความแปรปรวนของสภาพอากาศ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเราทำลายธรรมชาติเองด้วยความต้องการพื้นที่เพาะปลูกพืชเพื่อความเจริญทางเศรษฐกิจ สภาพป่าทั่วประเทศลดลงเหลือเพียงหนึ่งในสี่ของพื้นที่

เมื่อเกิดฝนตกหนัก เราไม่มีป่าเพียงพอที่จะชะลอหรือดูดซับน้ำไว้ได้มากเหมือนในอดีต สภาพดินที่ถูกถางจนเตียน ทำให้หน้าดินเปิดรับแสงอาทิตย์อย่างเต็มที่ นอกจากแสงอาทิตย์จะทำลายความอุดมสมบูรณ์ของดินแล้ว ยังทำให้ดินร้อนจัด อากาศเหนือพื้นดินก็ร้อนขึ้นตามไปด้วย ยังผลให้เมฆไม่สามารถก่อตัวเหนือพื้นดินได้ ดังนั้นจึงเกิดปรากฏการณ์ที่เวลาแล้งก็แล้งจัด เวลาฝนตกหนัก การที่ไม่มีต้นไม้มาชะลอน้ำไว้ ทำให้น้ำไหลบ่าเข้าท่วมบ้านเรือนเทือกสวนไร่นา เกิดปัญหาเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีก

ภัยธรรมชาติเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ แต่ภัยธรรมชาติจะเลื่อนสถานะเป็นภัยพิบัติตามนิยามของสหประชาชาติก็ต่อเมื่อเป็นสถานการณ์หรือเหตการณ์ที่เกินกำลังของคนในพื้นที่ที่จะจัดการเอง จำเป็นต้องร้องขอ ระดมความช่วยเหลือจากคนนอกพื้นที่ ไม่ว่าจะจากในประเทศหรือระหว่างประเทศก็ตาม

ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในช่วงปลายปี พ.ศ.2553 เริ่มตั้งแต่ประมาณเดือนกันยายน-ตุลาคม เกิดฝนตกหนักทางตอนเหนือของประเทศเป็นปริมาณมาก ปริมาณน้ำในเขื่อนขนาดใหญ่ซึ่งต่ำมากจนใกล้ระดับวิกฤติ เนื่องจากเขื่อนขนาดใหญ่ปล่อยน้ำซึ่งก็มีไม่มากลงมาบรรเทาภัยแล้งมาตั้งแต่ต้นปี จนเมื่อฝนตกหนักทางเหนือ ร่องน้ำที่นำไปสู่เขื่อนก็เป็นโอกาสที่เขื่อนจะเก็บกักน้ำเอาไว้ได้ ชดเชยน้ำที่ปล่อยออกไปก่อนหน้า

แต่มีน้ำฝนอีกส่วนหนึ่งที่ไม่ได้ตกเหนือเขื่อน น้ำฝนปริมาณมากไม่มีเขื่อนกักเก็บ ไม่มีป่าที่คอยชะลอน้ำไว้ จึงไหลบ่าลงท่วมพื้นที่สุโขทัยและพิษณุโลกมานาน ก่อนที่จะเกิดกรณีฝนตกหนักในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ และเกิดน้ำท่วมนครราชสีมาและลุ่มน้ำมูลในอีสานใต้ในเวลาต่อมา ต้นเดือนพฤศจิกายน เกิดพายุดีเพรสชั่นทางใต้ ทำให้ฝนตกหนัก เกิดน้ำท่วมและดินถล่มเป็นบริเวณกว้างในหลายจังหวัด

กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย รายงานว่ามีผู้ที่ได้รับผลกระทบจากอุทกภัยและวาตภัยทั่วประเทศประมาณ 9 ล้านคน — คิดเป็นกว่า 13% ของประชากร เกิดความร่วมมือร่วมแรงร่วมใจจากหลายภาคส่วนของสังคมไทยในการบรรเทาทุกข์ แต่กระนั้นก็ยังไม่สามารถบรรเทาทุพภิกขภัยอันเกิดเป็นวงกว้างได้อย่างทั่วถึง ยังมีความล่าช้า ยังมีความรั่วไหลในกระบวนการบรรเทาทุกข์ มีความซ้ำซ้อน มีประสิทธิภาพที่ปรับปรุงให้ดีขึ้นได้อีก

อ่านต่อ »

คืนนี้ ตื่นขึ้นมากลางดึกอย่างปวดเมื่อยกับการเล่น Kinect (แก่แล้วไม่เจียม อิอิ) เจอดราม่าขนาดยาวบนทวิตเตอร์เกี่ยวกับงานอาสา เรื่องนี้ผมไม่ได้แปลกใจเลยครับ ในทวิตเตอร์นั้น แต่ละข้อความยาวเพียง 140 ตัวอักษร หากไม่ระมัดระวัง ก็อาจก่อให้เกิดความไม่เข้าใจกันได้ง่าย ขนาดเขียนอธิบายยาวๆ ก็ยังมีความเข้าใจผิดกันได้เนืองๆ เลย เพราะว่าภาษาดิ้นได้และคนมีอวิชชา

จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542

งานอาสาสมัคร จึงมักจะได้รับการยกย่องเนื่องจากเป็นการเสียสละ ไม่มีใครจ้างหรือไหว้วานให้ทำ ยอมเหนื่อยยากเพื่อทำในสิ่งที่ควรจะทำ แม้ว่าจะไม่ทำก็ได้เนื่องจากไม่ใช่หน้าที่ — ผมคิดว่างานอาสาไม่ใช่งานที่ได้ทั้งเงินและได้ทั้งกล่อง ถ้าเป็นอาสาจริง จะยอมสละแรง สละเวลา และเสียเงิน แลกกับการได้ประโยชน์สาธารณะมาแทน โดยที่ไม่จำเป็นต้องมีใครรู้เห็นหรอกนะครับ (ถึงมีคนรู้เห็นก็ไม่แปลกเพราะไม่ได้งุบงิบทำนี่นา)

อ่านต่อ »

เมื่อคืนวันพฤหัส พี่ครูอึ่งส่ง SMS มา (ขอบคุณนะครับ) บอกว่า อ.โสรีช์ ออกทีวีไทยตอนนี้อยู่ค่ะ แต่ตอนนั้น ผมไปอาบน้ำ จึงไม่ได้ยินเสียงสัญญาณโทรศัพท์ — เมื่อคราวที่ ดร.โสรีช์​ โพธิแก้ว พาลูกศิษย์ปัจจุบันและอดีตบุกสวนป่าเมื่อกลางปีที่แล้ว เป็น session ที่ลึกซึ้งและสนุกประทับใจมากครับ [บทเรียนจากสวนป่า 4-9 พ.ค.]

มาเห็นข้อความในโทรศัพท์อีกทีตอนเช้า ทีนี้ก็เดือดร้อนล่ะซิครับ รีบหาคลิปรายการมาดู ขณะที่เขียนนี้ยังไม่เจอคลิปรายการ “พื้นที่ชีวิต” ตอน “นิพพาน…ที่นี่” แต่ไปเจอ Facebook fanpage ของรายการซึ่งมีคลิปเก่าๆ เยอะเลย ยกมาให้ดูสักสามตอนนะครับ

นุ่น ศิริพันธ์​ วัฒนจินดา — นักแสดง
ตอนการเดินทางภายใน (อานาปานสติ)

อ่านต่อ »