ศาลกรมหลวงชุมพรฯ
อ่าน: 4327วันนี้ออกเดินทางจากหัวหินช่วงสายๆ ตรงไปชุมพรโดยไม่ได้แวะเที่ยวระหว่างทาง ระยะทางเกือบสามร้อยกิโลครับ ยาวไปหน่อยสำหรับแวะเที่ยว พ่อแม่แก่แล้ว ก็เลือกเดินทางแบบ ส.ว.ไม่เหนื่อยมากก็แล้วกัน น้องชายขับรถให้ ก็ดีไปอย่าง
มาถึงชุมพรเอาเที่ยงกว่า พ่อหิวแล้ว จึงแวะเข้าเทสโก้โลตัส ซึ่งแม่จะซื้อผลไม้กับถาดไปถวายเสด็จเตี่ยด้วย ได้กุหลาบสดและมะลิจากหัวหินแล้ว แต่หาน้ำตาลเมาไม่ได้ จากนั้นก็ตรงไปยังศาลที่หาดทรายรี — ศาลกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ เป็นทึ่ตั้งอนุสรณ์สถานของพลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ซึ่งหาดทรายรีเป็นสถานที่สิ้นพระชนม์ของพระองค์
เมื่อไปถึง คลื่นลมแรงมากครับ
หน้าศาลเก่า ปรากฏบันทึกของเสด็จในกรม อันเป็นที่รู้จักกันดี
บันทึกของเสด็จในกรมหลวงชุมพร เขตอุดมศักดิ์
เจอบันทึกนี้ ให้เอาคำต่อไปนี้ของกูไปประกาศให้คนรับรู้ว่า “กู กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์” ผู้เป็นโอรสของพระปิยะมหาราช ขอประกาศให้พวกมึงรับรู้ไว้ว่า แผ่นดินสยามนี้ บรรพบุรุษได้เอาเนื้อเอาชีวิตเข้าแลกไว้
ไอ้อีผู้ใดมัน คิดบังอาจทำลายแผ่นดิน ทำลายชาติ ทำลายศาสนา พระมหากษัตริย์ ฤากระทำการทุจริต ก่อให้เกิดความเดือนร้อนต่อส่วนรวม จงหยุดคิดการกระทำนั้นเสียโดยเร็ว ก่อนที่กูจะสั่งทหารผลาญสิ้นทั้งโคตรให้หมดเสนียดของแผ่นดินสยาม อันเป็นที่รักของกู ตราบใดที่คำว่าอาภากร ยังยืนหยัดอยู่ในโลก กูจะรักษาแผ่นดินสยามของกู
ลูกหลานทั้งหลาย แผ่นดินใดให้กำเนิดเรามา แผ่นดินใดให้ที่ซุกหัวนอน ให้ความร่มเย็นเป็นสุข มิให้อนาทรร้อนใจ จงซื่อสัตย์ต่อแผ่นดินนั้น
เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน น้องชายผมหลอดลมตีบเป็นประจำ มีอาการหอบจนตัวโยน พ่อแม่เป็นห่วงมาก และพยายามรักษาทุกวิถีทาง รวมทั้งอธิษฐานขอให้เสด็จในกรมช่วยด้วย ต่อมาก็หาย
หลายปีที่ผ่านมา พ่อแม่รู้ตัวว่าแก่เฒ่า อยากจะมากราบท่านอีกสักครั้งหนึ่ง น้องชายผมอีกคนหนึ่งกับผมไปเที่ยวงานท่องเที่ยวอะไรสักอย่างเมื่อกลางปีที่แล้ว ก็เลยจองห้องพักของโนโวเทลที่มาเปิดโปรโมชั่น ขายห้องราคาถูกแล้วแถมให้อีกห้องหนึ่ง คราวนี้เราเลยมีสามห้อง นอนแถกกันสบายไป
จากศาล(เก่า)ด้านล่าง เราก็ขึ้นไปไหว้ศาล(ใหม่)ด้านบน ศาลเก่าเป็นศาลดั้งเดิม ส่วนศาลใหม่นั้นดูไม่ใหม่หรอกครับ แต่มาคราวที่แล้ว(คิดว่า)ยังไม่มี
ท้ายที่สุดของวันนี้ มีรูปมาฝากพร้อมปัญหาว่านี่คือรูในรูปนี้ ใช้ทำอะไร??
« « Prev : หัวหิน ในฐานะจุดแวะพัก
Next : ด่านสิงขร » »
10 ความคิดเห็น
สมัยผมเรียนอยู่ มศ. ๓ ฝันใฝ่อย่างสูงสุดที่จะเรียนเกษตร รองไปคือวนศาสตต์ รองไปคือวิศวะ แม่ผมจู่ๆ ก็เอาเหรียญกรมหลวงฯมาให้ห้อย เป็นเหรียญรุ่นหนึ่ง ที่ตาผมไปเข้าแถวรับเอามาที่วัดบพิตรพิมุข
ไม่รู้จะเกี่ยวกันไหม ที่ทำให้ผมไปสอบเข้าเตรียมทหาร แล้วไปต่อที่รร.นายเรือ จนร้องเพลงที่เด็จเตี่ยแต่งเสียจนคอโป่ง
สำนวนเพลงของท่านนั้นเร้าใจเหลือหลาย มีท่อนหนึ่งที่ผมชอบที่สุดคือ “เกิดมาทั้งที มันก็ดีอยู่แต่เมื่อเป็น อีกสามร้อยปีมันก็ไม่มีใครจะเห็น ใครเขาจะนึก ใครเขาจะฝัน เขาก็ลืมกันเหมือนตัวเล็น นานไปเขาก็ลืม ใครหรือจะยืมชีวิตให้เป็น”
ผมขับผ่านชุมพรมาสัก 5 ครั้งแล้วเห็นจะได้ มันยาวจริงๆ ดังว่าแหละ แต่ขอชมว่าพิพิธภัณฑ์ดีกว่าที่อื่นๆ (อาจยกเว้นบรรหารบุรี)
รูที่ว่านี้ ผมไม่กล้าทายจริง ๆ เชื่อว่าอาจเป็นมุกอะไรบางอย่างของเด็จเตี่ย
เช่น ที่รร.นายเรือ มีเรือเล็กๆ ลำหนึ่ง สร้างแต่สมัยเด็จเตี่ยโน่น เอาไว้ให้นักเรียนนายเรือ ฝึกหมุนเรือเพื่อหาข้อผิดพลาดของเข็มทิศแม่เหล็ก เรือลำนี้มีชื่อว่า “น้ำตาล” (ทรงตั้งชื่อเอง) …ถามว่าทำไมจึงชื่อว่าน้ำตาล
ตอบ..เพราะน้ำตาลเป็นของแก้เผ็ด ..เด็จเตี่ยบอกต่อว่า ฝรั่งเศสมันมาทำระยำกับเราไว้มาก สักวันเราต้อง “แก้เผ็ด” มันให้ได้
ผมว่า ทรงฉลาดล้ำมากนะ ผูกอะไรหลายชั้น ซ่อนเงื่อนได้ดีจริงๆ ..เสียดายที่ไม่ทรงได้ครองราชต่อจากพระราชบิดา
ธรรมเนียมจะมีการจุดประทัดถวาย เดาว่ารูนี้ใช้ปักเสาเพื่อยกประทัดที่ร้อยเป็นพวงยาวค่ะ
รูปสุดท้าย ใบ้เพิ่มว่าที่เห็นในรูป เป็นเหล็กหมดเลยนะครับ
ลองดูแล้ว คิดว่าน่าจะเป็นปล้องเหล็ก แสดงว่าถูกต้อง แต่เพื่ออะไรอย่างไรนั้น ยังมองไม่ออก…
เดินทางสายใต้นั้น ช่วงน่าเบื่อที่สุดก็คือ ประจวบ+ชุมพร เพราะหลายร้อยกิโล… มักบอกเล่ากันเล่นว่า ถ้าไปจากใต้ พอผ่านประจวบเข้าเพชรบุรี เกิดความรู้สึกว่าจะถึงกรุงเทพฯแล้ว … และถ้ามาจากกรุงเทพฯ พอเลยชุมพรเข้าเขตสุราษ ก็มักจะคิดว่าไม่นานก็จะถึงสงขลาแล้ว…
ปากอ่าวทะเลสาบสงขลาปัจจุบัน ก็มีศาลกรมหลวงชุมพรเหมือนกัน ใครมีโอกาสผ่านมาก็แวะเยี่ยมแวะชมได้…
เจริญพร
แหม ชักสนุก วันหลังผมเอามุกนี้มาเล่นมั่งดีกว่า เพราะมีเป็นร้อยมุก ในพิพิธภัณฑ์เทคโนโลยีไทยโบราณของผม
รูเหล็ก เอ้า ไม่บอกแต่แรก งั้นขอทายว่า เป็นรูเสาอะไรสักอย่าง ที่ต้องรับแรงมากๆ เช่น เสาปืนใหญ่ เพื่อให้ปืนใหญ่หมุนซ้ายขวาได้ เหล็กเอาไว้รับแรงสะท้อน ที่เดานี้เพราะคิดว่าไอ้รูที่ว่านี่คงอยู่ริมทะเล ปืนนี้เอาไว้ยิงสู้เรือข้าศึกที่จะเข้ามารุกรานเมือง (ทหารเก่า คิดอะไรเป็นสงครามไปหมด อิอิ)
รูใหญ่ไหมคะ
เฉลยเลยก็แล้วกันครับ เช้านี้วิ่งไปกราบลาท่าน ก็เลยได้โอกาสถ่ายภาพใหญ่มาอีกครั้งหนึ่ง
เป็นภาพปากกระบอกปืนใหญ่ ดังนั้น รูที่ว่านี้ก็เป็นลำกล้องปืนใหญ่ ส่วนคำถามที่ว่าเอาไว้ทำอะไรนั้น ไม่มีคำตอบที่แน่นอนนะครับ เพราะว่าคนไทยมีความคิดสร้างสรรค์ สามารถจะทำอะไรกับลำกล้องปืนใหญ่ได้อย่างที่คิดไม่ถึงเลยครับ
ปัดธ่อ ..เล่นหลอกกันด้วยมุมกล้องนี่นา ก็ผมไพล่ไปคิดถึงว่ามันเป็นรู ที่เจาะลงไปในดิน เพราะคำว่ารูนั้นมักส่อไปทำนองนั้น อ้อ..รูลำกล้องปืนนี่เอง