ด่านสิงขร
อ่าน: 4151วันนี้พ่อมีอาการเหนื่อย ตื่นซะสายเชียว ก็เลยเปลี่ยนโปรแกรมที่จะเที่ยวในเมืองชุมพร เป็นไปลาเสด็จในกรมเสียอีกครั้งหนึ่ง
มีโอกาสเข้าไปดูในอาคารพระประวัติ ดูแล้วค่อนข้างผิดหวัง มีแต่รูปเก่ากับคำบรรยายแบบนิทรรศการตามบอร์ดของโรงเรียน เรื่องนี้เป็นเรื่องน่าเสียดายมาก กรมหลวงชุมพรฯ เป็นพระเจ้าพี่ยาเธอของรัชกาลที่ 6 ท่านมีความรู้ในหลายหลายวิทยาการ เป็นพระบิดาแห่งกิจการทหารเรือ และเป็น “หมอพร” ของชาวบ้านด้วย
วังของท่านในกรุงเทพ อยู่หลังทำเนียบรัฐบาล มีบุตรธิดา 4 องค์ (คลิกบนรูปเพื่อขยาย)
เช้านี้ พ่อเดินเป๋ ไม่รู้ว่าง่วงหรือเปล่า เลยรีบกลับหัวหิน แต่แวะซื้อซาลาเปาไปฝากป้าจุ๋มก่อน ร้านนี้ เคยแวะกินกับป้าจุ๋มขากลับจากงานอุปสมบทเม้งที่นครศรีธรรมราชเมื่อปีก่อน รสชาติอร่อยมากครับ แต่ค้างหลายวันคงไม่ดี ป้าจุ๋มว่าซาลาเปาทับหลี ต่างคนต่างหลี สูตรใครสูตรเขา ดังนั้นถ้าเจอร้านที่อร่อย ก็ต้องจำให้แม่น — กะจะชวนพ่อแม่ลงไปกินข้างทาง แต่ว่าพ่อไม่ยอมลง ก็เลยรีบซื้อแล้วไปต่อเลย
ขับมาอีกไกล๊ไกล เห็นพ่อสดชื่นขึ้น (คงหายง่วงแล้ว) ก็เลยเข้าไปเที่ยวด่านสิงขร เป็นจุดที่โรงเรียนสอนมาว่าแคบที่สุดในประเทศไทย = 12 กม. แต่ถ้าใครเปิดแผนที่ดู ก็จะรู้ว่าบริเวณใกล้เคียงกับด่านสิงขรนั้น แคบกว่า คือ 10 กม.กว่าๆ เท่านั้น
ด่านสิงขรก็เหมือนกับด่านชายแดนทั่วไป คือมีสินค้าชาวบ้าน ผมเข้าไปที่นี่คือจะไปหาต้นไม้ให้น้องไปปลูกที่บ้านใหม่ของเขา และสำหรับแม่ ก็อาจมีพวกหินสีๆ ที่ผู้หญิงชอบ แม่ได้ของฝากหลานๆ มาบ้าง ราคาไม่แพง (ก็แม่เล่นต่อซะเกินครึ่งอีก) วันนี้ นักท่องเที่ยวไม่เยอะ ร้านที่แม่ซื้อยังขายอะไรไม่ได้เลย ก็เลยประเดิมเขามาด้วยราคาที่แม่พอใจ รู้สึกว่าแม่ชอบใจที่นี่ บอกขอบอกขอบใจที่พามา
พ่อไม่ยอมเดิน จะนั่งรอในรถ น้องชายจึงประเคนไอติมไปถ้วยหนึ่ง ซึ่งพ่อกินหมดอย่างรวดเร็ว พอพ่อไม่ยอมเดิน แม่ลูกก็ต้องทำเวลาหน่อย จากเข้าไปจนออกมา ใช้เวลาเพียงยี่สิบนาทีเท่านั้นครับ
ผมซื้อว่านน้ำเงินมาให้น้องสิบต้น ว่านนี้ นอกจากชื่อแล้ว ไม่มีอะไรที่น้ำเงินเลย คนขายก็พยายามบอกว่าเป็นไม้มงคล มีในตำรา ฯลฯ แต่เราเห็นนักท่องเที่ยวน้อย ก็เลือกร้านอยู่ลึกที่ขายอะไรยังไม่ได้ คนขายก็ใจป้ำ ลดราคาจากต้นละ 5 บาท เหลือต้นละ 4 บาท แล้วแถมมาอีกเป็น 12 ต้น/40 บาท คนขายดีใจ น้องชายก็ดีใจบอกว่าให้อะไรมาไม่สำคัญ อยู่ที่ใครให้ต่างหากครับ
2 ความคิดเห็น
ผมรึ่มๆจะเข้าไปด่านนี้หลายครั้งแล้ว แต่บุญไม่ถึงสักที
เรื่องข้อมูลในศาลเด็จเตี่ย ไม่สงสัยหรอกที่มันเป็นแบบดังว่า ประเทศไทยเรามันเป็นประเทศที่แล้งข้อมูลเสมอ