ลานซักล้าง

การให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจนั้น ไม่สำคัญหรอกครับว่าจะเป็นข่าว ไม่จำเป็นว่าจะต้องได้รับการยกย่อง ถ้าจะให้ก็ไม่ต้องมีเหตุผลอะไร หรือแม้แต่ตั้งเงื่อนไขว่าผู้รับจะต้องสำนึกหรือจดจำชื่อของท่านได้ ความรู้สึกนึกคิดของผู้อื่น ท่านจะไปบังคับกะเกณฑ์ไม่ได้ แต่ท่านถามตัวเองได้เสมอว่าการให้ของท่านนั้น ได้ให้ไปจริงๆ แล้วหรือไม่

เมื่อให้ไปแล้ว สิ่งที่ให้ไปก็เป็นของผู้อื่นแล้ว — ถ้ายังติดใจอยู่ว่าอันนี้ฉันให้นะ กรณีอย่างนั้นเรียกได้ว่า ท่านยังไม่ได้ให้ไป เพราะยังคิดว่าเป็นของท่านอยู่ (แต่ท่านเก็บความภูมิใจ เก็บมิตรที่ได้พบปะไว้ในใจได้)

วันนี้ไปบ้านน้องก้อย [กำลังใจแก่ผู้ประสบอุทกภัย] สองครั้ง จะเอารูปหมวกไหมพรมไปให้ดู [ถักหมวกแบบง่าย] ว่าที่ขายให้ถูกๆ และบริจาคสมทบไปเมื่อเดือนก่อน ออกมาเป็นอย่างนี้; ครั้งแรกไปก่อนเที่ยง ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่บ้านเลย ยังไม่กลับจากหัวหินกัน ไปอีกครั้งตอนบ่าย คุณแม่น้องก้อยบอกว่าเมื่อออกมาจากโรงเรียน(เนื่องจากป่วย)แล้วมาเรียนที่บ้านแล้วนั้น น้องก้อยมีความสุขขึ้นมาก ปีหน้าจะเรียนวิศวะธรรมศาสตร์ เร็วกว่าเพื่อนๆ หนึ่งปี ในเมื่อจะเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว คงไม่ค่อยมีเวลาจะทำร้านขายไหมพรม จึงอยากบริจาคไหมพรมไปถักให้เกิดประโยชน์ ผมขอว่าให้ผมได้ช่วยบ้างเถิด คุณแม่บอกว่าในเมื่อน้องก้อยอยากบริจาค ก็ขอให้เขาได้ทำตามความตั้งใจดีกว่า นัดกันว่าอีกสองสามวันจะโทรมาตาม เมื่อมีเวลาเช็คสต็อคก่อน

ผมบอกน้องก้อยไปว่าเขียนเรื่องของน้องก้อยเอาไว้บนบล็อกด้วย แล้วเปิดลานซักล้างให้ดู ในนั้นมีลิงก์ไปทวิตเตอร์อยู่ น้องก้อยก็ขอ follow แล้วก็คลิกไปที่ facebook ของผม ปรากฏว่ารู้จัก kaiwan.h เหมือนกัน โลกกลม!

อีกสองสามวัน ผมจะเอา DVD งาน Ignite Thailand++ ครั้งที่สองไปให้ด้วยครับ คราวนี้ไม่ได้ลืม แต่ไม่มีเวลาทำให้ ได้ชวนแล้วว่าถ้าเหงา ก็ให้มาสมัครที่ลานปัญญาได้ จะได้เห็นว่า สว.เค้าคุยอะไรกัน

การให้โดยช่วยเหลือผู้ประสบภัยนั้น ถึงใครจะไม่เห็น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทอดพระเนตรเห็นครับ

กรณีอุทกภัย พื้นที่ภาคใต้ตอนบนภาคกลางตอนล่างฝั่งตะวันตก พ.ศ.2512

พระบรมราโชวาท
พระราชทานแก่คณะกรรมการจัดรายการอุทกภัยสงเคราะห์
ทางสถานีไทยโทรทัศน์ช่อง ๔ เมื่อวันที่ ๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๑๒
ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน
วันจันทร์ ที่ ๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๑๒

ขอขอบใจทุกฝ่ายที่ได้จัดงานเพื่อเป็นการช่วยเหลือแก่ประชาชนที่ได้รับเคราะห์เนื่องด้วยอุทกภัยในคราวนี้ และที่ทุกคนได้มีความเข้าอกเข้าใจ เมื่อได้ทราบข่าวว่าเพื่อนร่วมบ้านได้ประสบภัยและความยุ่งยาก ก็พร้อมที่จะช่วยเหลือ ที่ได้ทราบมา บางคนมีเงินเพียงเล็กน้อยก็เอามาให้เพื่อช่วยผู้ประสบอุทกภัย มี ๒๐ บาทก็อุตส่าห์แบ่งให้ ๑๐ บาท และนอกจากนั้นมีค่าพาหนะกลับบ้าน มีอาหาร ก็ยังมาแบ่งครึ่งสำหรับผู้อื่น นี่ก็เป็นเมตตาจิตที่สูงมาก

การที่หลายฝ่าย ทั้งทางสมาคมหนังสือ ผู้สื่อข่าวบันเทิง และผู้ที่เป็นเจ้าหน้าที่โทรทัศน์ ได้ร่วมกันทำการช่วยเหลืออย่าเข้มแข็งด้วยความเหน็ดเหนื่อยด้วยการนี้ เป็นที่น่าภูมิใจยิ่ง มีอีกอย่างอีกข้อหนึ่งอยากจะให้ทราบ และตามรายงานของผู้ที่ได้ถวายช่วยทางราชประชานุเคราะห์ก็ได้พูดถึงคือ คราวนี้ที่มีอุทกภัยเกิดขึ้นก็มีผู้ที่ไปช่วยกันมากมายและสำคัญที่สุดทุกฝ่ายก็ได้ช่วยกันอย่างขะมักเขม้นและอย่างพรักพร้อม ทั้งฝ่ายราชการ ซึ่งตามปรกติไม่ได้เกี่ยวข้องคือ ตำรวจ ทหาร ทั้งทหารบก ทหารอากาศ และก็มีทหารเรือด้วย ตำรวจก็หลายฝ่าย ทั้งตำรวจดับเพลิงทั้งตำรวจชายแดน พลร่ม ภูธร ได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกันที่จะทำให้การช่วยเหลือประชาชนที่ทุกข์ยาก เป็นไปโดยรวดเร็ว อันนี้ก็เป็นสิ่งที่น่าอนุโมทนา และน่าจะให้ประชาชนทราบทั่วกันว่า เมื่อมีกำลังใจแล้ว ประชาชนก็จะช่วยเหลือได้เต็มที่ โดยปรกติประชาชนก็มีเมตตาจิตอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ทราบจะไปให้ที่ไหน เพราะว่าการที่จะให้แล้วก็ผ่านมือเจ้าหน้าที่ไป ไม่ทราบว่าจะหายหรือไม่หาย สิ่งของที่เขาให้มาจะรั่วไหลหายไป มาบัดนี้มูลนิธิราชประชานุเคราะห์ก็เป็นที่ไว้วางใจของประชาชน เพราะว่าเจ้าหน้าที่พยายามปฏิบัติด้วยความขะมักเขม้น เข้มแข็ง เรื่องประวัติของมูลนิธิราชประชานุเคราะห์นี้ บางทีบางคนก็อาจไม่ทราบว่ามาจากอุทกภัยวาตภัยทางภาคใต้นี่เอง คือทางโน้นที่เกิดเรื่องโดยเฉพาะที่แหลมตะลุมพุก ที่ประชาชนได้ประสบเคราะห์กรรมอย่างใหญ่หลวง ก็มีคนได้นำเงินมาบริจาคเป็นจำนวนมากทั้งเอกชนทั้งบริษัทห้างร้าน แม้แต่ชาวต่างประเทศก็ได้ส่งเงินมาให้เป็นจำนวนมากมาย ถ้าเปรียบเทียบลักษณะที่พูดถึงจำนวนมากมายก็หมายความว่าเปรียบเทียบกับตามสถิติ ถ้าเปรียบเทียบกับคนที่เคยเห็นเงินมามาก เช่นพวกธนาคารหรือบางคน ก็อาจว่าไม่มาก คือได้เงินเป็นจำนวน ๓ - ๔ ล้าน เป็นล้านๆ บาทก็รู้สึกว่ามาก จากเงินที่เหลือ ๓ - ๔ ล้านบาทนี้ ก็ได้มาก่อตั้งมูลนิธิราชประชานุเคราะห์ขึ้น ให้มูลนิธิก็มีหน้าที่ที่จะส่งเสริมเลี้ยงดูเด็กที่กำพร้าเพราะทางวาตภัยครั้งนั้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช แล้วก็ได้มาตั้งให้เป็นกองทุนที่จะช่วยประชาชนที่ประสบทั้งอุทกภัยทั้งภัยธรรมชาติต่างๆ โดยเฉพาะอัคคีภัย และได้เปลี่ยนแปลงมาเรื่อยๆ จนกระทั่งบัดนี้มีอาสาสมัครที่เป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถ อยู่ในฐานะที่จะออกไปปฏิบัติการโดยรีบด่วน ด้วยมีความขะมักเขม้นและสุจริต นับว่าราชประชานุเคราะห์เป็นไปตามนโยบายที่ตั้งเอาไว้ เป็นประกันภัยธรรมชาติของประชาชน โดยประชาชนไม่ต้องเสียเงินค่าเบี้ยประกันแต่ประการใด แต่ว่าที่จะดำเนินการไปได้ก็ด้วยเหตุว่าประชาชนผู้ที่มีเงินพอสมควรบริจาคเข้ามาเป็นทุน ไม่ได้จำเป็นว่าจะต้องให้เกิดเรื่อง เมื่อมีรายได้และเกิดความเป็นห่วงผู้ที่มีทุกข์ ก็บริจาคให้แก่ราชประชานุเคราะห์ เพื่อให้เป็นคล้ายๆ เป็นเบี้ยประกัน ถ้าเกิดเดือดร้อน ราชประชานุเคราะห์ก็ไปช่วย ข้อนี้เป็นหลักของราชประชานุเคราะห์ ซึ่งจะต้องการเงินทองและกำลังอีกมากมาย ปัจจุบันนี้ก็รู้สึกว่าได้ปฏิบัติงานได้มาก ที่อยากให้ทราบอีกคือว่า ในคราวนี้น้ำท่วมจังหวัดเพชรบุรี ประจวบ ราชบุรี อย่างมากทีเดียว แต่ว่าถ้าเปรียบเทียบกับคราวที่เคยมีมาในที่อื่นๆ ก็อาจไม่มากกว่านัก มีการเสียหายมากในบริเวณที่น้ำท่วม โดยเฉพาะหัวหิน ที่ตำบลหินเหล็กไฟนั้นเสียหายอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน ทำให้เกิดมีการเสียชีวิตเป็นจำนวนมากกว่าปรกติเพราะไม่ทราบก่อน เฉพาะบริเวณแถวตำบลเดียวนั้นก็เสียชีวิตไปประมาณ ๑๒ - ๑๓ คน ทั้งหมดเสียชีวิตประมาณ ๒๕ คน

ที่ว่าให้สามัคคีกัน ในราชประชานุเคราะห์ก็ได้มีความสามัคคีแล้ว แต่นอกจากนั้น จะต้องมีความสามัคคีในระหว่างหน่วยราชการต่างๆ และประชาชนด้วย เพื่อที่จะได้ช่วยเหลือให้เป็นผลดี ในคราวนี้ตำรวจพลร่มค่ายนเรศวรได้มีบทบาทอย่างหนัก แต่ว่าเขาก็ไม่มีทุนพอที่จะออกไปปฏิบัติ ก็ได้ช่วยกันกับฝ่ายกรมตำรวจ ซึ่งได้วิ่งวุ่นให้ได้มีพาหนะ ทั้งทางราชประชานุเคราะห์ซึ่งก็ได้นำสิ่งของออกไปเพื่อแจกและประสานงานกันที่ค่ายนเรศวรหัวหิน โดยประสานงานกับกองทัพที่ ๑ ส่วนหน้า เท่าที่เขามีกำลังด้วย เมื่อวันที่ ๕ เดือนนี้ได้ไปที่หัวหิน และได้ไปพบหน้าผู้ที่อยู่ที่กองทัพที่ ๑ ส่วนหน้า ก็บอกว่าขอให้เขาช่วยเหลือ เขาก็ยินดี และเขาบอกมาว่าได้วันนี้เอง คือเวลานั้นพาหนะเฮลิคอปเตอร์ไม่มี ทำให้หมดปัญญาช่วย ทางกองทัพที่ ๑ ได้รับเฮลิคอปเตอร์ ๑ ลำ วันต่อมาจึงได้ให้ไปใช้ในการช่วยเหลือ ทางฝ่ายราชประชานุเคราะห์ ในวันนั้นเอง ก็ดูเหมือนจะได้ฟันฝ่าความลำบากลุยน้ำมาตั้งแต่เช้าจนเย็นกว่าจะมาถึงที่ค่ายนเรศวร เวลาเดียวกันฝ่ายสภากาชาดก็มาพร้อมกัน ทั้งผู้ที่อยู่ที่หัวหินทั้งผู้ที่ไปจากกรุงเทพฯ รวมความแล้วทุกฝ่ายก็ได้ช่วยเหลือกันด้วยความขะมักเขม้น ก็ต้องจัดการให้เขาสามารถที่จะช่วยเหลือด้วยการมอบหมายหน้าที่อย่างหนึ่ง และมอบหมายเงินหรือสิ่งของอีกอย่างหนึ่งแก่เขา เพื่อที่จะให้เขาสามารถจะปฏิบัติการขั้นต้น ส่วนเมื่อเร็วๆ นี้ก็ได้ทราบข่าวว่า ทางภาคใต้ทางนครศรีธรรมราชจนถึงนราธิวาส ถ้าฝนตกหนัก จะมีอันตรายได้ เพราะนครศรีธรรมราช ที่อำเภอทุ่งสง อำเภอปากพนัง อำเภอชะอวด น้ำเริ่มขึ้น อำเภอระแงะ นราธิวาสก็มีเหมือนกัน โดยเฉพาะนครศรีธรรมราชและปากพนังนั้นประชาชนขวัญเสียมาก เพราะว่ายังไม่ลืมวาตภัยครั้งที่แล้ว ซึ่งตอนนั้นราชประชานุเคราะห์ได้ไปมีส่วนช่วย ผู้ที่จะมีหน้าที่ได้ไปบ้างแล้ว เพื่อให้ประชาชนไม่ขวัญเสีย และถ้าเกิดเรื่องอะไรได้ช่วยเหลือได้เต็มที่โดยทันควัน นอกจากนี้ก็มีหน่วยตำรวจพลร่มซึ่งไปทางภาคใต้ด้วยราชการป้องกันราชอาณาจักร และได้มอบหมายให้ป้องกันสาธารณภัยด้วย ที่พูดทั้งหมดนี้ก็เพื่อบอกว่า ที่ได้กล่าวมาว่าถวายเงินโดยเสด็จพระราชกุศลนั้นหมายความว่า จะให้มอบกับมูลนิธิราชประชานุเคราะห์หรือมูลนิธิส่งเสริมความสะอาดนักเรียนโดยตรงหรือเปล่า หรือหมายความว่าแล้วแต่เจตน์จำนงของผู้ที่บริจาคและผู้จัดรายการก็ขอทราบ

ในโอกาสนี้ขออนุโมทนาในเจตน์จำนงที่ดีที่จะช่วยเหลือประชาชน และขอฝากอนุโมทนาแก่ผู้ที่บริจาคทั้งเงินทั้งสิ่งของทั้งแรงเพื่อให้รายการนี้มีผลดี สำหรับรายได้และสิ่งของก็ยังเป็นปัญหาว่าจะปฏิบัติกันอย่างไร ขอให้มาติดต่อโดยตรงทางฝ่ายมูลนิธิราชประชานุเคราะห์ในโอกาสต่อไป ความจริงเมื่อวันศุกร์ก็ได้พูดถึงแล้ว ก็ฝากขอบใจไปถึงทุกคนที่มีหน้าที่ในการปฏิบัติ ขอให้ทุกคนปลอดภัย ถ้าทำด้วยความตั้งใจดีแล้วก็จะประสบผลดี เป็นผลบุญที่ทำ

ขอให้ทุกคนมีความแข็งแรงทั้งจิตใจทั้งกาย และให้มีความเจริญ.

---

พระบรมราโชวาท
พระราชทานแก่คณะกรรมการจัดงาน “ช่วยเหลือพี่น้องร่วมชาติ”
ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน
วันจันทร์ ที่ ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๑๒

เป็นที่ชื่นชมมากที่สโมสรนิสิตจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ร่วมกับโทรทัศน์กองทัพบก จัดรายการสำหรับช่วยผู้ที่ประสบภัย ที่เป็นที่น่าชื่นชมก็คือ ได้ทราบเงินรายได้และสิ่งของเหล่านี้จะนำไปบรรเทาทุกข์ผู้ที่มีความลำบากโดยแท้และเราจะต้องช่วย

ความรู้สึกที่ว่า เมื่อมีผู้ตกทุกข์ได้ยาก ผู้ที่ยังไม่เดือดร้อนนักก็จะต้องช่วยเขาเป็นความรู้สึกที่เหมาะ และเป็นความรู้สึกที่ดีที่เป็นนิมิตดีสำหรับบ้านเมือง เพราะว่าแสดงให้เห็นความสามัคคีของประชาชนทั่วราชอาณาจักร อุทกภัยในคราวนี้เป็นอุทกภัยครั้งใหญ่ที่มีประชาชนหลายพันคนต้องเกิดเดือนร้อนขึ้นมาโดยกระทันหัน ประชาชนเหล่านั้นส่วนมากก็เป็นผู้ที่ไม่ร่ำรวย ทำอาชีพไปวันหนึ่งๆ ทำโดยมากก็ทำกสิกรรมเพาะปลูก เมื่อเกิดผลเสียไปอย่างนี้ ก็ทำให้มืดมนไม่มีหวังในชีวิตต่อไป ความเดือดร้อนมีอยู่สองอย่าง ขั้นแรกก็เดือดร้อนที่ขาดเครื่องอุปโภคบริโภคในทันควัน ที่อยู่ก็ถูกน้ำพัดไป หวังว่าน้ำจะลดน้ำบางที่ก็ไม่ลด และเมื่อน้ำลดไปแล้วก็ไม่เหลืออะไรเลย แต่ด้วยที่มีความสามัคคีของประชาชนคนไทยและเจ้าหน้าที่ ก็มีการช่วยเหลือไปถึงประชาชนเหล่านั้น ซึ่งได้รับความช่วยเหลืออย่างนับว่าทั่วถึงดีมากเป็นประวัติการณ์ เพราะความร่วมมือของเจ้าหน้าที่ทุกฝ่าย และองค์การมูลนิธิและประชาชนผู้มีใจกุศลใจเมตตาต่อผู้อื่น อุทกภัยคราวนี้มีอยู่ในเขตจังหวัด ๔ จังหวัด แต่ว่าก็ยังมีในเขตจังหวัดอื่นที่ยังไม่ได้พูดถึงนัก ก็มีเขตจังหวัดสงขลา เขตจังหวัดนครศรีธรรมราช เขตจังหวัดนราธิวาส ซึ่งต้องไปช่วยเหลือเหมือนกัน การไปช่วยเหลือนั้นก็ต้องสิ้นเงินสิ้นแรงไม่ใช่น้อย จึงมีความจำเป็นที่จะให้ประชาชนผู้เป็นผู้ร่วมชาติเดียวกันได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เมื่อไปพูดถึงว่าทางราชการต้องช่วย ก็ได้บังเอิญมีผู้ที่เป็นท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่งพูดบอกว่า เกี่ยวข้องกับการบูรณะ เช่นเส้นทางหรือเขื่อนนั้น เป็นหน้าที่ของทางราชการ ซึ่งเป็นบุญแล้ว ส่วนการสงเคราะห์นั้นก็ต้องอาศัยมูลนิธิและเอกชน ที่ท่านผู้ใหญ่ผู้นั้นพูดอย่างนั้นก็ฟังดูแล้วก็อาจไม่ค่อยดีนัก คล้ายๆ ว่ารัฐบาลไม่สามารถที่จะช่วย แต่ก็ได้ทราบเป็นอีกนัยหนึ่งว่า รัฐบาลมีหน้าที่ในโครงการใหญ่ๆ เช่นทางหลวงและเขื่อนและคลองส่งน้ำ ซึ่งประชาชนจะทำเองไม่ได้ แต่การช่วยเหลือย่อยๆ หรือการพัฒนาย่อยๆ เป็นหน้าที่ของประชาชน โดยเฉพาะผู้ที่มีความคิดผู้ที่มีความริเริ่มที่จะทำ อย่างผู้ที่เป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัย ก็มีหน้าที่ที่จะมีความริเริ่มนี้ เพราะว่าต่อไปจะเป็นผู้ใหญ่ในวงการต่างๆ ก็ทำเสียตั้งแต่เป็นผู้ที่กำลังศึกษาอยู่ แต่การเก็บการฝึกในตัว นับว่านักศึกษาในเมืองไทยก็มีเกียรติมาก และรับเกียรติได้ว่าเป็นผู้ที่มีความคิด เป็นผู้ที่จะเป็นผู้นำต่อไปได้ก็เป็นความหวังที่ดีสำหรับบ้านเมือง

พูดถึงสถานการณ์ปัจจุบันในเรื่องน้ำท่วม เมื่อสามวันมานี้ได้ไปจังหวัดราชบุรี ก็เห็นว่าน้ำลดไปมากแล้วมีที่จอมบึงที่น้ำยังไม่ลด เข้าไปด้วยพาหนะรถยนต์ได้ตำบลเดียวนอกจากนั้นจะต้องอาศัยเครื่องบินเฮลิคอปเตอร์นำสิ่งของไปให้ ส่วนที่ทางเพชรบุรีกำลังลดลงแล้ว ทางประจวบยังเหลือแห่งหนึ่งคือที่สามร้อยยอด ซึ่งตามปรกติเป็นที่ลุ่มอยู่แล้ว โดยมาก น้ำยังไม่ลด ทางสงขลามีแห่งหนึ่งซึ่งเข้าไปไม่ได้เพราะทางขาด ประชาชนเกิดความเดือดร้อนบ้าง แต่ไม่มากนัก และที่จังหวัดนราธิวาส นั้น ได้มีการไปช่วยเหลือแล้วปัญหาที่มีอยู่ คือตอนแรกต้องช่วยเหลือผู้ที่ประสบภัยเพราะไม่มีเครื่องใช้ไม่มีอาหาร ต้องไปช่วยเหลือเขา แต่ในปัจจุบันนี้ในเวลานี้น้ำลดแล้ว จะต้องมีการช่วยเหลืออีกทางหนึ่งคือช่วยเหลือด้านอาชีพ ไปพัฒนาอาชีพเพิ่มเติม เพราะว่าเขาเสียหมด ส่วนใหญ่ที่เขาเสียหายคือสิ่งที่เขาปลูกเอาไว้ เสียไปประมาณ ๙๐% หรือบางที่ก็ ๑๐๐% เมื่อเป็นเช่นนั้นเราก็ทราบได้ว่า เขาจะไม่มีรายได้ไปอีกอย่างน้อย ๓ เดือน เราจึงต้องเข้าช่วยไปในระยะนี้ และถ้าเราไม่ช่วยในทางที่จะให้พืชพันธ์ุ หรือให้ความรู้หรือแม้แต่เครื่องมือจอบเสียม เขาก็จะทำมาหาเลี้ยงตัวไม่ได้ ที่ต้องช่วยเหลือขั้นต่อไปนี้ก็จะต้องใช้เงินมากอยู่ สำหรับหาพืชผักพร้อมทั้งเครื่องมือ ปุ๋ย และยาฆ่าศัตรูพืช ซึ่งจะเป็นราคาเท่าไรจะยกตัวอย่างให้ว่า ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งมีประมาณ ๑๕๐ ครอบครัว พืชผักที่จะให้เขาสำหรับที่จะให้ฟื้นตัวได้เป็นมูลค่ากว่าแสนบาท ฉะนั้นการที่พี่น้องคนไทยด้วยกันได้จัดรายการสำหรับหารายได้ ก็เป็นความจำเป็น เพราะว่าจะต้องมีเงินพอที่จะไปหาพืช หาสิ่งของ เพื่อที่จะช่วยเขา ในด้านความรู้สึกของประชาชนทั่วไปที่ไม่ใช่ผู้ที่ประสบภัย การที่สโมสรนิสิตจุฬาได้จัดรายการนี้ ได้ทำให้เกิดความรู้สึกชื่นชมยินดีอย่างยิ่ง ไม่ใช่ชื่นชมยินดีว่าจะได้เงิน แต่ชื่นชมยินดีว่านักศึกษาที่อยู่ในวัยศึกษามีความคิดที่ดี และแสดงให้เห็นว่าไม่ถือว่าบ้านเมืองเป็นของคนอื่น ถือว่าบ้านเมืองเป็นของตนเอง และเมื่อตัวเองได้มีโอกาสที่จะทำอะไรบ้างก็ทำ อันนี้เป็นสิ่งที่เหมาะสมมาก ก็ขอแสดงความชื่นชมยินดีแก่สโมสรและแก่สมาชิกและแก่นักศึกษาทุกคน ที่ได้ปฏิบัติงานด้วยความตั้งใจดี และที่ได้เห็นว่าปฏิบัติในการนี้ก็ด้วยความเต็มอก เต็มใจ ด้วยความเข้าใจในสถานการณ์ และขอฝากขอบใจแก่นิสิตทุกคนที่ได้มีความคิดดี ได้มีความตั้งใจดี และได้ปฏิบัติดี ทั้งขอบใจเจ้าหน้าที่โทรทัศน์ด้วย เพราะว่าราชการเช่นนี้ก็เป็นการเหน็ดเหนื่อยไม่ใช่น้อย และในโอกาสนี้ก็ขออนุโมทนาแก่ผู้ที่ได้มีจิตศรัทธาบริจาคสิ่งของด้วย ขอให้กุศลกรรมที่ ได้ทำในคราวนี้ได้ประสาทให้ทุกคนมีความเจริญรุ่งเรื่อง มีกำลังทุกอย่างเพื่อที่จะทำหน้าที่ของตน และมีความสำเร็จในทุกกิจการที่ดีที่ชอบที่คิดจะทำ ขอให้ประสบแต่ความสำเร็จความเจริญรุ่งเรือง.

กรณีอุทกภัยครั้งใหญ่ในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา พ.ศ.2545

พระราชดำรัส
พระราชทานแก่ประชาชนชาวไทย
ในโอกาสขึ้นปีใหม่ พุทธศักราช ๒๕๔๖
วันอังคาร ที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๔๕

ประชาชนชาวไทยทั้งหลาย

บัดนี้ ถึงวาระที่จะขึ้นปีใหม่ ข้าพเจ้าขอส่งความปรารถนาดีมาอวยพรแก่ท่านทุกๆ คน ทั้งขอขอบใจท่านเป็นอย่างมาก ที่มีไมตรีจิตสนับสนุนข้าพเจ้าในภารกิจทั้งปวงด้วยดีเสมอมา.

ในขวบปีที่แล้ว มีเหตุการณ์หลายอย่างเกิดขึ้นในบ้านเมืองเรา แต่มีเรื่องหนึ่งที่ควรกล่าวถึงเป็นพิเศษ ก็คือการให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ประสบภัย เมื่อคราวน้ำท่วมใหญ่ที่คนไทยทุกคน ทุกองค์กร ทั้งภาครัฐและเอกชน ต่างร่วมมือร่วมใจกันโดยพร้อมพรักทำให้ผู้ที่ได้พบเห็น แม้เป็นชาวต่างชาติต่างภาษา ก็พากันชื่นชมยกย่อง. ข้าพเจ้าเองก็มีความปีติเต็มตื้นใจ ที่ได้เห็นน้ำใจของทุกคนเช่นนี้ เพราะเป็นสิ่งบ่งชี้ให้เห็นถึงคุณธรรมข้อหนึ่งที่ยังมีอยู่อย่างบริบูรณ์ในจิตใจของคนไทย ก็คือ การให้. การให้นี้ ไม่ว่าจะให้ สิ่งใด แก่ผู้ใด โดยสถานใดก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่พึงประสงค์อย่างยิ่ง เพราะเป็นเครื่องประสานไมตรีอย่างสำคัญระหว่างบุคคลกับบุคคล และทำให้ สังคมมีความมั่นคงเป็นปึกแผ่น ด้วยสามัคคีธรรม. นอกจากนั้น การให้ยังเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขอีกด้วย กล่าวคือ ผู้ให้ก็มีความสุข มีความอิ่มเอิบใจ ผู้รับก็มีความสุข มีกำลังใจ สังคมส่วนรวมตลอดถึงประเทศชาติก็มีความผาสุก มีความร่มเย็น.

ในปีใหม่นี้ ข้าพเจ้าจึงปรารถนาอย่างยิ่งที่จะเห็นชาวไทยมีความสุขถ้วนหน้ากันด้วยการให้ คือ ให้ความรักความเมตตากัน ให้น้ำใจไมตรีกัน ให้อภัยไม่ถือโทษโกรธเคืองกัน ให้การสงเคราะห์อนุเคราะห์กัน โดยมุ่งดีมุ่งเจริญต่อกัน ด้วยความบริสุทธิ์และจริงใจ.

ขออานุภาพแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวไทยเคารพบูชาจงอภิบาลรักษาท่านทุกคน ให้ปราศจากทุกข์ ปราศจากภัย ให้มีความสุขกาย สุขใจ และประสบแต่ความสำเร็จสมหวัง ตลอดศกหน้านี้ โดยทั่วกัน.

กรณีภัยจากสึนามิในจังหวัดฝั่งอันดามัน พ.ศ.2547

พระราชดำรัส
พระราชทานแก่ประชาชนชาวไทยในโอกาสขึ้นปีใหม่
พุทธศักราช ๒๕๔๘
ในวันศุกร์ ที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๔๗

ประชาชนชาวไทยทั้งหลาย

บัดนี้ถึงวาระขึ้นปีใหม่ ข้าพเจ้าขอส่งความปรารถนาดีมาอวยพรแก่ท่านทั้งหลายทั่วกัน และขอขอบใจท่านเป็นอย่างยิ่ง ที่มีไมตรีจิตสนับสนุนข้าพเจ้าในภารกิจทั้งปวงด้วยดีเสมอมา.

ตลอดปีที่แล้ว มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นหลายอย่าง. ที่ดี ก็คือการที่นักกีฬาของเราได้รับเหรียญรางวัลหลายประเภท ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก. แต่ที่ไม่ดีก็มีอยู่มาก. เราต้องประสบกับเหตุไม่ปรกติต่างๆ จนทำให้เกิดความวิตกห่วงใยกันอยู่ทั่วไป. ใกล้ถึงสิ้นปี ก็เกิดภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ ทำให้สูญเสียชีวิตและทรัพย์สินอย่างร้ายแรง. เราคงจะต้องช่วยเหลือบรรเทาทุกข์ และฟื้นฟูสถานะของบ้านเมืองเป็นการใหญ่ รวมทั้งหาทางป้องกันเตือนภัยให้มีประสิทธิภาพ. อย่างไรก็ตามเหตุต่างๆ ทั้งนั้น ได้ทำให้เห็นแจ้งถึงน้ำใจของพวกเราอย่างเด่นชัดว่า ทุกคนในผืนแผ่นดินไทย ทั้งทหาร ตำรวจ และพลเรือน มีความสามัคคีกัน ต่างห่วงใยกันด้วยใจจริง ได้แสดงเจตนารมณ์ที่จะอยู่ร่วมกันโดยสันติสุข และเมื่อเกิดภัยพิบัติคนไทยไม่ทิ้งกัน ต่างพร้อมเพรียงกัน เข้าปฏิบัติช่วยเหลือทันที ด้วยความเสียสละและเมตตาจริงใจ ไม่เลือกว่าเป็นชาวไทยหรือชาวต่างประเทศ. ข้าพเจ้าอยากจะกล่าวย้ำแก่ท่านทั้งหลาย เหมือนดังที่เคยกล่าวมาเมื่อหลายปีก่อนว่า วิถีชีวิตของคนเรานั้นจะให้มีแต่ความปรกติสุขอย่างเดียวไม่ได้ จะต้องมีทุกข์ มีภัย ผ่านเข้ามาด้วยเสมอ ยากจะหลีกเลี่ยงพ้น.

ในปีใหม่ ข้าพเจ้าจึงขอให้ทุกคนรักษาความสามัคคีและจิตใจอันดีนี้ไว้เป็นนิจเพราะสิ่งนี้คือคุณลักษณะพิเศษ ที่ช่วยให้ชาติบ้านเมืองของเราอยู่รอดปลอดภัย และช่วยให้เราทุกคนอยู่ร่วมกันด้วยความร่มเย็นเป็นสุขมาช้านาน. ตราบใดที่เราทั้งหลายรักษาคุณลักษณะนี้ไว้ได้ ก็มั่นใจได้ว่าชาติบ้านเมืองของเราจะดำรงมั่นคงอยู่ตราบนั้น.

ขออานุภาพแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวไทยเคารพบูชา จงอภิบาลรักษาท่านทุกคน ให้ปราศจากทุกข์ ปราศจากภัย ให้มีความสุขกาย สุขใจ และประสบแต่สิ่งที่พึงประสงค์ ตลอดศกหน้านี้โดยทั่วกัน.

« « Prev : วันหยุด

Next : ความหนาแน่นของประชากรกับการจัดการภัยพิบัติ » »