Sir Ken Robinson: Do schools kill creativity?
อ่าน: 4035ตลกแต่เจ็บแสบมากสำหรับระบบการศึกษา ช่วงที่สองกับสาม
« « Prev : ความเป็นเถ้าแก่: สร้างได้ แต่ยื่นให้ไม่ได้
Next : Alan Kay: A powerful idea about teaching ideas » »
ลานซักล้าง: ใจซักได้ ถ้ารู้ตัว / นตฺถิ ปญฺญาสมา อาภา / สุทธิ อสุทธิ ปจฺจตฺตํ นาญฺโญ อญฺญํ วิโสธเย / Improvement begins with I
ตลกแต่เจ็บแสบมากสำหรับระบบการศึกษา ช่วงที่สองกับสาม
« « Prev : ความเป็นเถ้าแก่: สร้างได้ แต่ยื่นให้ไม่ได้
Next : Alan Kay: A powerful idea about teaching ideas » »
2 ความคิดเห็น
เห็นด้วยกับเรื่องที่เขาพูดเรื่อง degree inflation แล้วก็เรื่องที่เขาบอกว่าเราทำการศึกษาเหมือนเราทำเหมืองที่พยายามขุดหาแร่ที่เป็น commodity (ที่เราเรียกว่ามีค่า) บางอย่างเท่านั้น อย่างอื่นๆ ที่จริงๆ แล้วก็มีคุณค่า กลับไม่ได้รับการสนใจ บ่มเพาะทางการศึกษา
Since 2001, the Bush administration has initiated a “No Child Left Behind Act“ which is often mocked by political pundits of taking steps backward in “educating” children.
NCLB (shortened in pronunciation to “nickelbee”) which enacts the theories of standards-based education reform, formerly known as outcome-based education, which is based on the belief that setting high expectations and establishing measurable goals can improve individual outcomes in education - This sounds good, isn’t it ? Everything gets “standardized” so as to be quantified and measurable.
In Sir Ken’s book, NCLB would have failed miserably.
PS. Just to make sure if Sir Ken’s theory would work, I asked my 15-year old American born Thai nephew, what would he do if he doesn’t have to go to school … IDK is his answer … get it? IDK (I Don’t Know!) .. It’s a balancing act the basically tells grownups to be creative in educating their children!