แว๊บหนึ่งที่เต้นท์อาสาดุสิต

โดย Logos เมื่อ 4 April 2011 เวลา 21:04 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต, สังคม ชุมชน ครอบครัว #
อ่าน: 3945

วันนี้ไปหาหมอตามนัด เสร็จแล้วก็คิดจะเถลไถลแอบไปเยี่ยมเต้นท์อาสาดุสิต ใจหนึ่งก็จะไปช่วยครับ อีกใจหนึ่งอยากไปตรวจสอบสมมุติฐานที่ตั้งไว้ ถึงความอลหม่านในการบรรเทาทุกข์ อิอิ

คนอายุเกินกึ่งศตวรรษแล้วร่างกายไม่สมประกอบ ทำอะไรก็เกะกะ แต่ก็ขนเท่าที่ช่วยได้ครับ น้องๆ คงเห็นความเก้งก้าง เลยเรียกไปปรึกษาเสียหลายเรื่อง ซื้อเสื้ออาสาดุสิตมาตัวหนึ่ง ไม่ต้องเลือกเลยครับ เพราะเหลือตัวสุดท้าย (ที่ไม่มีใครเอา)

เต้นท์อาสาดุสิต อยู่ตรงทางลง BTS สถานีศาลาแดง เยื้องกับตึก ภปร. โรงพยาบาลจุฬาฯ ผมถ่ายรูปมาบ้าง แต่ไม่เยอะ เกรงใจ น้องๆ อาสาเค้าทำงานกัน นับถือน้ำใจจริงๆ

คงต้องกล่าวถึงมูลนิธิซิเมนต์ไทย (SCGF) สักเล็กน้อย เนื่องจากช่วยอย่างเงียบๆ มาตลอดครับ คราวนี้นอกจากถุงยังชีพแล้ว ยังส่งส้วมกระดาษมาบริจาคอีก ที่ส่งมานี้เป็นล็อตแรก ซึ่งจะกลับไปเอามาเพิ่มอีกล็อตหนึ่ง โดยจะส่งลงไปที่สำนักปฏิบัติธรรมที่น้ำยังไม่ลดในคืนนี้เลย แม่ชีมีความเป็นอยู่ลำบาก อยู่กันบนแพ — ออกมาจากพื้นที่พอได้ แต่จะกลับเข้าไปไม่ได้

เดินเข้าไปที่เต้นท์ มีคนไหว้เป็นฝักถั่ว (เพราะแก่) แต่ที่ประหลาดใจที่สุดคือน้องยอดครับ (ลูกชายคนสุดท้องของป้าจุ๋ม) ที่จริงผมอายุเท่ากับดร.ช้าง-น้องคนสุดท้องของป้าจุ๋ม ควรจะเป็นน้าได้ แต่เรียกน้องยอดก็เนียนดีนะครับ ยอดบอกว่ามาทีหนึ่งแล้วเมื่อวันเสาร์ คราวนี้วันจันทร์มาอีก เมื่อใกล้ค่ำ ผมจะกลับ(เพราะสายตาไม่ค่อยดี ไม่อยากขับรถกลางคืน) ก็ถามยอดว่าจะไปส่งที่บ้านเอาไหม ยอดบอกว่าเดี๋ยวกลับเองครับ ไม่มีพิรุธ​ ฮี่ฮี่

« « Prev : คนหนึ่งคน จะทำอะไรได้

Next : มาตรการทางภาษีเพื่อให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัย ปี 2554 » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

5 ความคิดเห็น

  • #1 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 4 April 2011 เวลา 21:24

    ส้วมกระดาษของ SCGF เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ เลยค่ะ ยิ่งภาวะแบบนี้ด้วยแล้ว การปลดทุกข์จะลำบากมากๆ ขออนุโมทนาบุญ ที่ทุกๆคนร่วมด้วยช่วยกันค่ะ ถ้าอาม่าอยู่ใกล้ๆ คงจะไปช่วยด้วยอีกแรง ตอนนี้ส่งกำลังใจให้ทุกๆคนก่อนค่ะ

  • #2 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 4 April 2011 เวลา 21:51
    ลืมบอกไปว่าเงินบริจาคที่เต้นท์ เป็นเงินสดย่อย (petty cash) ครับ ขาดเหลืออะไร ซื้อของเลยเพื่อส่งลงไปยังพื้นที่ประสบภัย ส่วนเงินบริจาคที่มูลนิธิ เป็นกำลังเสริมของหน้างานที่เต้นท์เผื่อขาดเหลืออะไรก็จะโปะได้ ยิ่งกว่านั้นก็ยังเป็นกำลังสำหรับการฟื้นฟูในระยะยาว เนื่องจากงานฟื้นฟูยังอีกยาวนานครับ อย่างอุทกภัยครั้งก่อนที่ปัตตานีและนราธิวาส มีบ้านที่ซ่อมสร้างไปแล้วกว่า 20 หลัง แต่ก็ยังมีอีกนะครับ จนป่านนี้แล้ว…

    สมุดคู่ฝากของมูลนิธิซึ่งใช้เป็นตัวควบคุมเงินบริจาคเกิดเต็มขึ้นมา พรุ่งนี้ผมจะไปธนาคารเอาไปเปลี่ยนเป็นเล่มใหม่ ส่วนเงินบริจาคในวันนี้ ก็อยู่ในบัญชีธนาคารนั่นแหละครับ เพียงแต่อัพเดตไม่ได้เพราะสมุดเต็ม (เข้าใจผิดไป นึกว่าเหลืออีกหน้าหนึ่ง)

  • #3 ป้าจุ๋ม ให้ความคิดเห็นเมื่อ 4 April 2011 เวลา 22:51

    ลูกยอดเขาตัวใหญ่และแข็งแรงดีค่ะ เขาเลยอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ค่ะ เมื่อคราวน้ำท่วมโคราชก็ไปเสียหลายวันตอนนั้นแม่เป็นห่วงแทบแย่ค่ะ…แต่เขาก็กลับมาด้วยความปลอดภัยและดูเขาจะมีความสุขด้วยค่ะ

  • #4 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 4 April 2011 เวลา 23:02
    นึกถึงเรื่อง [คนละไม้คนละมือ] ครับ ทำโดยไม่ต้องป่าวประกาศ
  • #5 maeyai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 April 2011 เวลา 5:02

    คนไทยมีน้ำใจ  ขอยกย่องค่ะ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.12650299072266 sec
Sidebar: 0.15974402427673 sec