ช่วย

โดย Logos เมื่อ 12 June 2010 เวลา 16:33 ในหมวดหมู่ สังคม ชุมชน ครอบครัว #
อ่าน: 3547

… งานช่วยผู้ที่พิการนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะว่าผู้ที่พิการไม่ได้เป็นผู้ที่อยากที่จะพิการ และอยากช่วยตัวเอง ถ้าเราไม่ช่วยเขา ไม่สามารถที่จะปฏิบัติงานอะไรเพื่อมีชีวิตและมีเศรษฐกิจของครอบครัว จึงทำให้เกิดสิ่งที่หนักในครอบครัว หนักแก่ส่วนรวม ฉะนั้น นโยบายที่จะทำก็คือ ช่วยเขาให้ช่วยตัวเองได้ เพื่อที่จะให้สามารถเป็นประโยชน์ต่อสังคม และเป็นกำลังปฏิบัติ …

พระราชดำรัสพระราชทานแก่คณะกรรมการมูลนิธิอนุเคราะห์คนพิการ
ในพระราชินูปถัมภ์ของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี
22 มีนาคม 2517

ไม่เฉพาะแต่กับคนพิการหรอกนะครับ ให้ลองคิดดูแล้วถามตัวเองอย่างจริงจัง ว่าเวลาเราช่วยคน เราทำอย่างไรกันแน่

ช่วยครั้งเดียวเพื่อความสบายใจของตัวเราเองว่าได้ทำแล้ว เพื่อการได้รับความยกย่องนับหน้าถือตา หรือว่าเราจะช่วยให้เขายืนหยัดอยู่ได้ด้วยศักดิ์ศรีของตนเอง

« « Prev : สำเร็จ ล้มเหลว

Next : ปรากฏการณ์ดาวเรียงตัว » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

3 ความคิดเห็น

  • #1 freemind ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 June 2010 เวลา 21:28

    การช่วยเหลือ… ก็นับเป็นศาสตร์และศิลป์
    เพราะกล่าวกันไว้ว่า …การช่วยที่แท้จริง ต้องช่วยเพื่อให้ผู้ได้รับความช่วยเหลือ ช่วยตัวเองได้อย่างมีศักดิ์ศรี

    ฟังมาแค่นั้น ก็คิดว่ายากมาก เพราะเรามักช่วยเพราะหลายเหตุ ทั้งเมตตา กรุณา ทั้งทำตามความเชื่อ ความศรัทธา ช่วยเพื่อตอบแทน  ช่วยแบบตัดความรำคาญ ช่วยเพื่อหวังผลต่อไปภายหน้า …. แต่น้อยครั้งที่จะช่วยด้วยการตระหนักว่า การช่วยเหลือเกื้อกูลกันในฐานะมนุษย์เป็นสิ่งที่ควรกระทำ

  • #2 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 June 2010 เวลา 22:15
    ถ้าคิดว่าช่วยเป็นทาน ให้เครื่องมือ+ให้ความคิดที่ผู้รับนำไป(ประยุกต์)ใช้ได้ตลอดไป จะดีกว่าให้เป็นครั้งๆ ไปไหมครับ

    ถึงให้ครั้งเดียวก็ยังดีกว่าไม่ให้นะครับ จูงมือคนตาบอดข้ามถนน ดีกว่าทำเฉยๆ แต่ว่าถ้าปรับสัญญาณไฟข้ามถนนให้มีเสียงดัง ก็น่าจะดีกว่า

  • #3 freemind ให้ความคิดเห็นเมื่อ 13 June 2010 เวลา 10:26

    มาอ่านอีกครั้ง…ยิ้มเลย…^_^…

    เมื่อเริ่มทำงานใหม่ ๆ ต้องใช้คอมพิวเตอร์ มักเกิดปัญหา ต้องคอยถามและขอความช่วยเหลือจากพี่คนหนึ่งเสมอ ๆ  พี่คนนี้เป็นคนมีความรู้และเก่งด้านไอที (และอีกหลายเรื่อง) พอมีปัญหาก็ตะกายไปขอให้พี่เขามาดูให้…ทุกทีไป

    หลัง ๆ ไม่ค่อยขอความช่วยเหลืออีก เพราะ
    1) พี่สอนไว้ดีมาก จนสามารถจัดการปัญหาพื้น ๆ (ที่มักทำผิดซ้ำ ๆ ด้วยความไม่รู้) ได้เอง
    2) ไม่มีเวลาพอจะฟังพี่เขาสอน … หากเร่งด่วนคอขาดบาดตาย ต้องส่งงานด่วน อาจขาดใจตายได้ เพราะถามปัญหาหนึ่ง ก่อนจะแก้ปัญหานั้นให้ พี่เขาจะเล่า อธิบายถึงต้นตอความเป็นมาของปัญหาที่เราทำนั้น หลัง ๆ ก็หัวเราะ ๆ บอกว่าพี่ ๆ หนูหิวข้าวน่ะ แต่ไม่มีข้าวกิน พี่อย่าเพิ่งสอนหนูปลูกข้าวได้ไหม ขอข้าวกินกันตายก่อน จะได้มีแรงฟังพี่สอนปลูกข้าว…ฮา ๆ ๆ

    เลยเพิ่มเติมอีกข้อของคุณ Logos ว่า การให้ การช่วยอย่างยั่งยืนและให้เขาช่วยตนเองได้อย่างสมศักดิ์ศรี ก็คงต้องพิจารณา “บริบท” ของผู้รับความช่วยเหลือด้วยอีกข้อหนึ่ง


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.23764991760254 sec
Sidebar: 0.19055104255676 sec