เปลี่ยนกระดาษอ่อนเป็นกระดาษแข็ง
อ่าน: 10456
ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามีใครอยากจะทำอย่างนี้หรือไม่นะครับ ผมเพียงแต่คิดว่ามีวัสดุเหลือใช้ เอามาทำอะไรให้เป็นประโยชน์ดีกว่าปล่อยไว้เฉยๆ
จริงอยู่ กระดาษรีไซเคิลได้ แต่ก็เปลืองพลังงานซึ่งต้องนำเข้า มีการแยกขยะ ขนส่งไปยังโรงงานรีไซเคิลกระดาษ ซึ่งกระบวนการนี้สำหรับพื้นที่นอกเขตเมืองแล้ว แทบเป็นไปไม่ได้เลย ในที่สุดก็จะไปจบที่การเผาหรือการฝังกลบเสียมากกว่า
แต่ก็นั่นล่ะนะครับ พื้นที่ห่างไกล ก็ไม่ได้มีกระดาษเหลือใช้เหมือนในอำเภอ ในตัวจังหวัด
แต่ถ้าเราเอากระดาษเหลือใช้ เช่นกระดาษหนังสือพิมพ์ มาทำเป็นแท่งแข็งๆ แม้คุณภาพต่ำ แต่กระดาษนี้เป็น biomass เหมือนกัน จึงใช้แทนฟืนได้
เมื่อสองสามวันนี้ ได้ยินข่าวทีวี บอกว่าชาวบ้านเริ่มขาดแคลนฟืน ต้องไปหาซื้อมาจากอำเภอติดกัน กองละห้าบาทสิบบาท ใช้ได้สองครั้ง แทนที่จะคิดปลูกและรักษาต้นไม้…คิดได้แค่ซื้อแหลก ถ้าต้องใช้อยู่เรื่อยๆ การซื้อไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นค่าใช้จ่ายประจำ
นอกจากเจ้าแท่งกระดาษนี้ จะใช้เป็นฟืนได้แล้ว ยังสามารถใช้เป็นเสาสร้างที่พักชั่วคราวได้อีก
วิธีการทำก็ง่ายๆ ครับ
- เอากระดาษแช่น้ำจนเปียกโชก
- ยกออกมาจากน้ำ เอาฆ้อน(ยาง)ทุบ
- เอากระดาษพันแป็บน้ำ
- ถอดแป๊บน้ำออก
- จะได้กระดาษเปียกเป็นรูปทรงกระบอก ตรงกลางกลวง
- ตากแดดจนแห้งสนิท
เวลาทำ ควรใช้ถุงพลาสติกห่อมือเอาไว้ด้วย เพราะว่าจะได้ไม่เลอะหมึกพิมพ์
« « Prev : ถอดบทเรียนน้ำท่วมปลายปี 2553
6 ความคิดเห็น
1. พอจะอธิบายได้มั๊ยว่าทำไมทุบแล้วเอามาพันม้วนเข้าด้วยกันแล้วเนื้อมันไม่หลุดลุุ่ยออกจากกันเมื่อแห้ง เคยลองทำโดยไม่ทุบปรากฏว่าเมื่อกระดาษแห้งมันคลายตัวออกจากกันซะนี่ ต้องผสมกาวเข้าไปด้วยตอนม้วนมันก็เลยอยู่ได้
2. กระดาษหนังสือพิมพ์มีตะกั่วและสารเคมีจากสี เวลานำมาเผาแล้วก็ไม่พ้นมีควัน จะเป็นควันแบบมองเห็นหรือมองไม่เห็นก็แล้วแต่ มีความปลอดภัยแค่ไหนนะถ้านำมาใช้เป็นเชื้อเพลิง
3. ความร้อนที่ได้จากการเผากระดาษที่มาทำเป็นฟืนจะให้อุณหภูมิสูงสักเท่าไร เผาไหม้แล้วอยู่นานเท่าไร ผลจากการเผาไหม้สมบูรณ์แค่ไหน ตรงนี้น่ารู้เหมือนกัน จะได้นำมาประกอบใช้เพื่อให้คนใช้ปลอดภัยจากกรณีข้อ 2 และประยุกต์ใช้ให้เหมาะ
ตอนที่เคยลอง พี่นึกถึงเรื่องการประดิษฐ์อะไรบางอย่างที่ใช้แทนไม้เหมือนกัน แต่มองเลยไปว่าเวลานำมาใช้แล้วเกิดไฟไหม้ จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างกับคนอยู่ใกล้บ้าง
พอเคยลองแล้วหลุดต้องเติมกาวอีกจึงอยู่ได้บวกกับรู้ไม่หมดเรื่องผลกระทบด้านสุขภาพก็เลยไม่ได้ลองต่อ เก็บความคิดไว้ในลิ้นชักไปเลย
ไอเดียดีค่ะ แต่ก็ต้องคำนึงถึงสารเคมีต่างๆตอนที่นำมาเผาด้วยนะคะ
ดิฉันมักใช้หนังสือพิมพ์เก่าเช็ดกระจกโดยไม่ต้องพึ่งน้ำยาเคมีในท้องตลาดเลยค่ะ
เพียงแค่ฉีดสเปรย์น้ำสะอาดลงบนกระจกแล้วเช็ดออกด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์
เท่านี้กระจกก็ใสสะอาดแล้วค่ะ
ผมว่า มันเริ่มจากมนุษย์ไม่รู้ พอไม่รู้ก็อยากรู้ พออยากรู้ก็คิดค้นตัวอักษรเพื่อสื่อสาร พอสื่อสารก็ต้องมีวิธีสื่อสาร ก็ต้องทำกระดาษ ก็ต้องตัดต้นไม้ ก็ต้องทำลายสภาพแวดล้อมที่ทำให้เรียนรู้ ก็เลยยิ่งไม่รู้
แซวเล่นสนุกๆ นะครับ เพื่อเพิ่มสีสรรแห่งการเรียนรู้
ที่น่าคิดคือ คนจีน เอาอึมารดผัก แล้วกินผัก เพื่อจะอึออกมาเป็นอึ เพื่อเอาไปรดผัก เป็นวงจร แต่ฝรั่ง ไทย ทำไมรังเกียจการ “กินอึ” ของตนเอง ด่าคนจีนว่า “สกปรก” ไม่เว้นแม้แต่เขมรโบราณสมัยนครวัด
แต่แล้วเราก็กิน อึ กิน ศพ ของเราด้วยกันเอง ตลอดมา ไม่ตรงก็อ้อม ไม่เชื่อลองคิดดู
อยู่บ้านนอกสะดวกที่จะฉี่ใส่กระป๋อง ตื่นเช้ามาเอาน้ำผสมแล้วหิ้วไปรดต้นไม้
ยูเรียที่ร่างกายผลิตได้ไปสู่พืชได้ + ได้ประโยชน์ ดีกว่าฉี่ทิ้งฉี่ขว้าง
ส่วนอึ ถ้าใช้เสียมขุดข้างต้นไม้ไปเรื่อยก็น่าจะดี แต่ยังไม่ได้ทำ
ชาวเขาอึเรี่ยราด หมูที่เลี้ยงไว้จ้อง มาชำระ จัดการเสร็จสรรพ