ลานซักล้าง

คนไทยเรา ให้ของขวัญกันทุกเมื่อ นึกจะให้ก็ให้

ต่อมาพอการศึกษาสูงขึ้น เราก็ใช้เหตุผลร้อยแปด ทำให้การให้เป็นเรื่องของเหตุและผล มากกว่าจิตปรารถนาดีต่อผู้อื่น (ทาน)

มาวันนี้ เศรษฐกิจทั้งโลกปั่นป่วนไปหมด ผมขอกระตุกต่อมซื้อของหน่อยนะครับ

1. อย่าให้คนโกง คนไม่น่าได้ ถ้าไม่อยากให้ อย่าฝืน นั่นคือการไม่ซื่อสัตย์ต่อตนเอง
2. คุณค่าของของขวัญ อยู่ที่การที่ผู้ให้นึกถึงผู้รับ; ราคาค่างวด ตลอดจนแบรนด์ยี่ห้อ จึงไม่เกี่ยว
3. ให้ของที่ผลิตในประเทศ ดูจะมีรสนิยม และสติปัญญามากกว่าของอิมพอร์ต
4. ถ้าไม่รู้จะซื้อของขวัญอะไร ซื้อผลิตผลทางการเกษตรครับ

อุปกรณ์เชื่อมต่อเน็ตระหว่างบ้านกับไอเอสพีเจ๊งครับ ไม่มีเน็ตตั้งแต่บ่ายสองวันศุกร์จนกลางอาทิตย์หน้า

ผมจึงจะหายไปสองสามวัน มีอะไรก็โทรตามได้นะครับ แล้วใครนินทา ได้ยินนะ จะบอกให้!

ผมมีน้องสามคน แต่งงานไล่ขึ้นมาตั้งแต่น้องคนสุดท้อง ปีนี้หลานคนโตเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว แม่เค้าดูแลลูกอย่างดีทุกคน หลานผมเรียนเก่งเล่นเก่ง สอบตรงเข้าคณะโก๊ะศรีที่ไม่เหน่อ และเข้านิเทศสามย่านได้

ดีใจกันทั้งบ้าน แต่ไม่ได้คลั่ง

ย้อนหลังไปสามสิบกว่าปี ผมมีอาการอย่างนี้มาก่อน เพิ่งเอ็นท์ติด ยังไม่ทันจบเลย ดีใจแล้ว; เมื่อจบแล้ว ยังไม่ทันประสบความสำเร็จเลย ดีใจอีก; ตอนนี้นะ ทั้งจบจากคณะมีชื่อ ทั้งผ่านความสำเร็จที่น้อยคนจะเคย ยังรู้สึกเฉยๆ เลย

ความพอใจหรือไม่พอใจ มาเร็วไปหรือเปล่า มันเป็นเพียงอารมณ์ ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป ไม่ได้อยู่นานเลย

สมัยผมสอบเอนทรานซ์ วันแรกเลยสอบคณิตศาสตร์ ปีนั้นมีคณิตศาตร์แผนใหม่มาสอบด้วย นักเรียนจึงเลือกทำข้อสอบแผนใดก็ได้ ให้ขีดฆ่าอีกฝั่หนึ่งออก ปัญหาคือผมไม่ได้ขีดออกหรอกครับ กลับบ้านมาทบทวน รู้ตัวว่าทำผิดคำสั่ง ก็เลยฟุ๊งซ่านว่าวืดแน่ ถ้าคณิตศาสตร์ได้ศูนย์ ไม่ติดแน่

พ่อมาปลอบ บอกว่าถ้าจะเรียน เรียนที่ไหนพ่อก็ส่งได้ นั่นแหละจึงได้สติครับ ผลเป็นอย่างไร ยังไม่รู้เลย จะตีโพยตีพายไปล่วงหน้าทำไม

ปรากฏว่าผมตอบแต่ส่วนของคณิตศาสตร์แผนเก่า แม้ไม่ได้ขีดคำตอบข้อสอบแผนใหม่ออกตามคำสั่ง ก็ไม่ได้ปรับเป็นศูนย์ ผมจึงได้เรียนในคณะที่อยากเรียนมาตั้งแต่เด็ก

ถ้าอยู่กับความเป็นจริง react ต่อผลลัพท์ และรับมันให้ได้ครับ

การเตรียมทางเลือกไว้ล่วงหน้า pro-active ก็เป็นวิธีการที่ดี แต่แยกให้ออกระหว่างความจริงกับความคิด

อะนะ ผมดู DVD เฮหก มาสิบกว่ารอบ ยังยิ้มทุกรอบครับ นั่นล่ะของจริง

เป็นคำแนะนำที่ดีครับ แต่รูปและสำนวนตลกมาก

หมู่บ้านเฮ เป็นทั้งชุมชนและเป็นพื้นที่ทำกิน คงไม่ถึงกับอยู่ดีๆ ก็มีกินโดยเนรมิตขึ้นมาหรอกนะครับ แต่ว่าข้าวปลาอาหารควรจะหาได้จากพื้นที่ของหมู่บ้านเฮ ไม่ต้องซื้อกิน (จะซื้อก็ได้ ไม่ว่าหรอกครับ)

หมู่บ้านเฮ ควรจะมีความมั่นคงทางพลังงาน พลังงานทั้งหมดที่เกิดขึ้นจากพื้นที่ของหมู่บ้าน (น้ำ ลม ไบโอดีเซล ขยะ solar thermal ฯลฯ) หักกับพลังงานที่ซื้อหามา แล้วยังเหลือขายกลับไปให้การไฟฟ้าฯ

ก่อนจะเพ้อเจ้อต่อไป ก็ต้องหาที่ก่อนครับ เมื่อคืนคุยกับพ่อครูบา ป้าจุ๋ม ครูสุ กับน้าราณี บรรดาสาวๆ ให้ความเห็นถึงความต้องการพื้นฐานไว้น่าสนใจครับ

ความปลอดภัย

พื้นที่หมู่บ้าน จะต้องมีความปลอดภัยจากโจรผู้ร้าย จากยาเสพติด จากการใช้กำลังตัดสิน/อิทธิพลมืด หมู่บ้านเฮอยู่ใต้กฏหมายไทย เป็นส่วนของราชอาณาจักรไทย

สังคมรอบข้าง

เราไม่ได้คิดจะไปตั้งหมู่บ้านเฮอยู่กลางป่าที่ห่างไกลผู้คนหรอกครับ จะไปอยู่ตรงไหน ก็จะมีคนอยู่ในพื้นที่นั้นแล้ว และเราก็คิดจะอยู่ร่วมกับเขาอย่างผาสุก จะจ้างงาน จะให้ความรู้ จะพยายามปรับปรุงคุณภาพชีวิตของชุมชน ด้วยความรู้และประสบการณ์ต่างๆ ของชาวเฮ

อ่านต่อ »

มีควรเห็นแก่ตัวพยายามจะสมัครลานปัญญาเป็นพักๆ พวกนี้ใช้โปรแกรมช่วยสมัครเพื่อมาโฆษณา

สมัครได้สมัครไปนะครับ สมัครได้ Admin ก็ลบได้ และลบไปแล้วหลายบล็อก ยังมีบางอันที่ Admin ตั้งค่าเอาไว้เป็นสแปม คือทำให้เค้ารู้ว่าเรารู้และไม่ยอม ไม่แนะนำให้ไปยุ่งกับพวกนี้ครับ ปล่อย Admin จัดการไป ถ้าหลงไปอ่านเจอโฆษณาอะไร ขึ้นบัญชีดำสินค้านั้นไว้เลย ไม่ซื้อ ไม่สนับสนุน

เมื่อบรรดาผู้เห็นแก่ตัวที่มีรสนิยมต่ำเปิดบล็อกไม่ได้ ก็อาจจะใช้วิธีอื่นคือมาโพสเป็นความคิดเห็นแทน ซึ่งมีวิธีต่อต้านโดย

1. การตั้งค่าให้ผู้ที่จะแสดงความคิดเห็น จะต้องเป็นสมาชิกที่ล็อกอินแล้วเท่านั้น, หรือ
2. ตั้งค่าให้ตัวเราเจ้าของบล็อก ต้องเคยอนุมัติความคิดเห็นจากผู้นั้นมาก่อน ความคิดเห็นใหม่จึงปรากฏต่อผู้อื่น, หรือ
3. เปิดใช้งานปลั๊กอินที่ชื่อ Peter’s Custom Anti-Spam

ที่มาถกกัน ก็เพราะมีสมาชิกและที่ไม่ใช่สมาชิก รู้สึกว่าความคิดเรื่องเฮฮาศาสตร์อาจจะยังไม่ชัดเจนนัก ไม่เป็นรูปธรรมเชิงประจักษ์ หรือเข้าใจยากเนื่องจากไม่มีใครฟันธง ผมจดมาประมาณหน้าหนึ่ง แต่คงจะสรุปในบันทึกนี้ ไม่เหมือนกับที่จดมาหรอกนะครับ

เฮฮาศาสตร์คืออะไร

ก็นั่นนะซิ เฮฮาศาสตร์คืออะไร อย่างนี้เป็นศาสตร์ด้วยหรือครับ

เฮฮาศาสตร์ เป็นความเชื่อในกระบวนการทางใจ เป็นความผูกพัน ใช้สัมผัสเอา — ก่อนจะวิจารณ์ได้ ค้นให้พบเสียก่อนว่าเฮฮาศาสตร์คืออะไร อย่าทำเหมือนไปเที่ยวต่างประเทศ แค่ผ่านไปวันหนึ่งจะบอกว่ารู้จักประเทศนั้นแล้ว เป็นเรื่องที่หลอกตัวเองเกินไป ศาลจะตัดสินอะไร แม้จะเห็นชัดจากแง่ของกฏหมาย+พยานหลักฐาน ก็ยังต้องดำเนินการตามกระบวนการ ไม่ใช่ตัดสินด้วยอารมณ์ ความสะใจ หรือใครขอมา

ไม่ใช่บอกว่าจะ “ต้อง” เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น เฮฮาศาสตร์ไม่ได้ผลิตคนออกมาเหมือนกันไปหมดเป็นอิฐบล็อค ไม่ได้เป็นลัทธิที่มีผู้นำคอยสั่งสอนและจูงจมูก ไม่ได้มีความพยายามจะเปลี่ยนคนอื่นให้เหมือนตัวเรา ถ้าเราเข้ากับกลุ่มไม่ได้ และไม่คิดจะปรับเปลี่ยนตัวเอง ก็ไปหากลุ่มอื่นได้

เฮฮาศาสตร์เป็นแบบจำลองพลวัตของสังคม มีความเกรงใจกัน มีความเชื่อถือ มีความเกื้อกูล แต่ไม่มีใครสั่งใครให้ทำอะไร สมาชิกแต่ละท่าน มีดีกันคนละอย่าง ใช้จุดดีนั้นเพื่อให้สังคมเล็กๆ นี้ อยู่ได้ เป็นระบบเครือญาติ ที่ในขณะนี้ ใช้ lanpanya.com เป็นเครื่องมือเชื่อม เสริมด้วยการพบปะกันเป็นครั้งคราว ทั้งกลุ่มใหญ่ กลุ่มย่อย

คำว่า “เฮฮาศาสตร์” ที่จริงเป็นคำเรียกขานแนวคิดอันนี้ จัดเป็นรูปแบบอย่างหนึ่ง ซึ่งผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาแล้วไม่ได้ศึกษาพิจารณาอย่างถ่องแท้ ก็จะไปติดกับประสบการณ์ส่วนตัวว่า เฮฮา กันอย่างเดียว ซึ่งเรื่องนั้นก็เป็นปัญหาส่วนตัวของผู้ประเมินครับ

อ่านต่อ »

เมื่อวาน ไปงานระพีเสวนา ซื้อหนังสือ “กัลยาณมิตร” มาฝากครูบาและฝากตัวเอง ในนั้นมีการถอดบทสนทนาระหว่างท่านครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ กับท่านอาจารย์วรภัทร์ ภู่เจริญในการบรรยายเนื่องในโอกาสวันครบรอบ 10 ปีโรงเรียนรุ่งอรุณ เมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม ปีที่แล้ว

ฟังปราชญ์คุยกัน มันดีครับ ข้อมูลเรื่องโลกร้อนสอดคล้องกับที่ อัล กอร์ พูดไว้ เรื่องนี้น่าสนใจครับ

ครูบาสุทธินันท์

มีที่อาจารย์เล่าให้ผมฟัง เมื่อฟังแล้วรู้สึกเป็นห่วงคนรุ่งอรุณ ที่อาจารย์บอกครูโลกร้อนแล้วกรุงเทพฯ จะจมหายไปเป็นจริงหรือเปล่า

อาจารย์วรภัทร์

พูดไปสะเทือนใจกันเปล่าๆ ตอนนี้ทะเลบางขุนเทียนกัดเซาะมาประมาณ ๘๐๐ เมตรแล้ว เรื่อง Global warming ไปฟัง ดร.อาจองรุ่นพี่ผมก็แล้วกัน ผมบอกครูบาว่าน้ำท่วมโลก ถ้าเราดูของอัลกอร์ มีโอกาสที่น้ำจะท่วมแต่วิธีคิดของผมกับอัลกอร์ไม่เหมือนกัน แต่เราอย่าตกใจ ผมเคยสอนวิชา การบริหารความเสี่ยง ของสักอย่างมันมีความน่าจะเป็นสัก ๑๐% อย่างไรผมก็ไม่เสี่ยง ผมต้องมี action ข่าวดี แผ่นดินอีสานเป็นแผ่นดินที่ได้รับการอวยพร  อีสานมันจนจนกระทั่งน้ำท่วมโลกก็ไม่สามารถจนไปกว่านี้อีกแล้ว มีครูบามากอบกู้แผ่นดินเพราะหลังจากนี้อาจจะไม่มีน้ำมัน ไม่มีมือถือ สิ่งเดียวที่จะเอาตัวรอดได้คือความรู้แถวๆ นี้ มันอยู่ที่ตัวความรู้ มันมีหลายทฤษฎี มันมีอีก ๓๐๐ ปีเกิด อีก ๑๕๐ ปีเกิด อีก ๕๐ ปีเกิด และอีก ๑๕ ปีเกิด และอีก ๕ ปีเกิด ต้องเขียนแม็กทริก ในระหว่าง ๑๐๐​ ๕๐ ๓๐​๑๕ ที่น่าจะเกิดที่สุดน่าจะ ๕ ปี คือ ๒๐๑๒ ให้ไปหมดนี้หละที่บ้านครูบา ผมก็จะไปด้วย ขอเกษตรปราณี(ต)แค่ ๑ ไร่ เพราะกว่านี้ไม่ไหวแล้ว จากเคยตีกอล์ฟใช้เหล็ก ๑ ถึงเหล็ก ๙ ตอนนี้ผมมาเรียนรู้เหล็ก ๑๐ คือ จอบกับเสียมครับ มันสุดยอด วงสวิงเปลี่ยนเลย ไม่รู้จะตีกอล์ฟไปทำไม มาปลูกต้นไม้ดีกว่า

อ่านต่อ »

เช้านี้ ดีใจที่ไปงานระพีเสวนา ที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทยครับ งานชื่อยาวมาก คือ งานระพีเสวนา: การเรียนรู้เพื่อความเป็นไท ครั้งที่ ๑/๗ เครือข่ายโรงเรียนไทยไท ทางออกของการศึกษาไทย มีผู้หลักผู้ใหญ่ที่จริงจังเรื่องการศึกษา มาร่วมงานกันมาก ผมเห็นด้วยกับที่หลายท่านพูดในแง่ที่ว่าการศึกษาในแนวนี้ น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับการปฏิรูปการศึกษา ตั้งแต่กฏหมายออกมาเมื่อปี 2542 มีเพียงการเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างรูปแบบ แต่เนื้อหาไม่ได้ไปไหนเลย (จัดเป็นความล้มเหลว)

อ่านต่อ »

เอาของเก่ามารีไซเคิลอีกแล้ว บันทึกนี้เป็นบันทึกเก่าซึ่งเอามาปรับปรุงครับ

เรื่องของ “ผู้นำ” มีผู้รู้เขียนไว้มากมาย ตลอดจนมีคำแนะนำ+ข้อคิดเห็นดีๆ แต่ก็ยังขาดประเด็นที่ผมอยากจะแลกเปลี่ยนกับสมาชิกคือ ความหมายและหน้าที่ของผู้นำ เลยอยากจะขอลองเรียบเรียงความคิดดูครับ

Warren G. Bennis (เกิด พ.ศ. 2468 และยังมีชีวิตอยู่) ผู้ซึ่งได้รับการยกย่องให้เป็นปรมาจารย์ด้าน Leadership ได้ให้คำนิยามของคุณสมบัติพื้นฐานของผู้นำไว้ดังนี้: (ตัวเอียงเป็นคำอธิบาย+การตีความของผมเอง)

1. มี Guiding Vision ผู้นำที่ดีรู้ว่าต้องการจะต้องทำอะไร พวกเขามีความมุ่งมั่นที่จะทำให้งานบรรลุผล และแม้เจออุปสรรคขัดขวาง ก็หาวิถีทางที่จะฝ่าฟันจนบรรลุผล –»» มีเป้าหมายที่ชัดเจน เป็นเหมือนแสงนำทางไปสู่ความสำเร็จ โดยการสื่อสาร+สร้างแนวร่วม+สร้างแรงบันดาลใจกับทั้งองค์กร การเป็นผู้นำไม่ได้เป็นแค่ “ผู้มีวิสัยทัศน์” เท่านั้น
2. มี “ความหลงไหล” ในเป้าหมาย (Passion) พวกเขามีทัศนคติที่ดีต่อตนเอง รักในสิ่งที่ทำ จึงสามารถใช้สิ่งนี้ กระตุ้นตัวเองให้ฝ่าฟันต่ออุปสรรคต่างๆ ได้โดยไม่ย่อท้อ –»» ” ความหลงไหล” ในเป้าหมายนั้น หมายถึงว่าเป้าหมายเป็นสิ่งที่เขารัก เข้าใจดีว่าสิ่งที่ทำนั้นจะเกิดผลอย่างไร อยากแบ่งปันผลสำเร็จนั้นให้กับคนรอบตัว ความหลงไหลในความหมายนี้ ต่างกับความหมกมุ่นจนถูกครอบงำ (obsession); คำว่า Passion นี้ น่าจะใกล้เคียงกับความหมายของคำว่า “ความรัก” ในคริสต์ศาสนา ซึ่งมีความหมายไปในแนวความรักในเพื่อนมนุษย์ และบอกเป็นนัยถึงความเสียสละด้วย ซึ่งปรากฏให้เห็นเป็นรูปธรรมในการเผยแพร่ศาสนา และมูลนิธิองค์กรการกุศลต่างๆ
   
3. มีความซื่อสัตย์ ยึดมั่นในคุณธรรม ในความถูกต้อง ในความจริง (Integrity) เพราะว่าผู้นำที่ดีเข้าใจตัวเองเป็นอย่างดี พวกเขาจึงรู้จักจุดด้อยของตน และสามารถหลีกเลี่ยงจุดด้อยเหล่านั้นได้ด้วย เขาจึงไม่ให้สัญญาพล่อยๆ ในสิ่งที่ไม่สามารถจะทำได้ พวกเขาจึงสามารถ “แผ่รังสีแห่งความซื่อสัตย์” ทั้งในชีวิตการทำงานและชีวิตส่วนตัว อันเป็นผลให้พวกเขาได้รับความเชื่อถือ (trust) เป็นอย่างมากจากบุคคลในองค์กร และสามารถเป็นตัวแทนขององค์กรได้โดยไม่มีผู้ใดขัดข้อง — ศ.เบนนิส แยกเรื่อง trust ออกจาก integrity; integrity เป็นเหตุ ส่วน trust เป็นผล
4. มีความอยากรู้อยากเห็น ไม่หยุดนิ่ง (Curiosity) ผู้นำเป็นผู้เรียนรู้ เป็นผู้แสวงหา พวกเขาตั้งคำถามกับผลของการเปลี่ยนแปลงในทุกๆ ด้าน พวกเขาแสวงหาคำตอบที่จำเป็นต้องรู้เพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่ต้องการ –»» ผู้นำ ไม่ได้หยุดนิ่งเมื่อสามารถนำพาองค์กรบรรลุเป้าหมายแล้ว แต่กลับมองหาสิ่งที่สามารถจะปรับปรุงได้ มองหาโอกาสใหม่ เป้าหมายใหม่ อยากรู้อยากเห็น อยากทดลองอยู่ตลอดเวลา
5. ทัศนคติต่อความเสี่ยง (Risk) ผู้นำคำนวณผลของความเสี่ยงไว้ล่วงหน้า หากมีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้น ผู้นำที่ดีสามารถเรียนรู้เหตุแห่งความผิดพลาดนั้นได้ เพื่อที่จะมองหาโอกาสอื่นๆ ได้ดีขึ้น ผู้นำที่ไม่เสี่ยงอะไรเลย ไม่สามารถจะเป็นผู้นำได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการเป็นผู้นำในทางธุรกิจ

อ่านต่อ »