ลาทีปี 2551
อ่าน: 4078ปี 2551 เป็นปีแห่งความวุ่นวาย เมืองไทยและประชาชนชาวไทยได้รับความอับอาย เหตุเพราะเราไม่ยึดถือกติกาของสังคม มีการละเมิดกฏหมายโดยจงใจ ความวุ่นวายใหญ่ๆ นั้น แรงด้วยมิจฉาทิฏฐิ ความหลง และความยึดมั่นในอัตตา จนบ้านเมืองแตกแยกเป็นคอกเป็นก๊ก ต่างคนต่างบอกตัวเองว่าเป็นศรัทธาในความถูกต้อง แม้จะมีส่วนถูกอยู่บ้าง แต่ความถูกต้องซึ่งนำไปสู่ความแตกสลาย เดือดร้อนทุกหย่อมหญ้านั้น เป็นความถูกต้องแบบไหนกันครับ; การที่มัวแต่พร่ำบอกตัวเองอยู่อย่างเดียวว่า “ถูกต้อง” แต่ละเมิดกฏหมายโดยเจตนา อย่างนี้ถูกต้องอะไรครับ
“ราคะมีโทษน้อยคลายช้า โทสะมีโทษมากคลายเร็ว โมหะมีโทษมากคลายช้า” ติตถิยสูตร ติ. อํ. [20/508] ราคะคือโลภ โทษะคือโกรธ โมหะคือหลง พึงดับราคะด้วยอสุภนิมิต ดับโทสะด้วยปฏิฆนิมิต และดับโมหะด้วยโยนิโสมนสิการ
การนำบ้านเมืองกลับสู่ความสงบสุข ไม่สามารถจะมามัวนั่งชี้นิ้วไปยังคน 480 คนในสภา หรือ 36 คนที่ได้รับการโปรดเกล้าฯ ให้เป็นรัฐมนตรี ภาระนี้ใหญ่และหนักหนาเกินกว่าจะโบ้ยไปที่อื่นได้หรอกนะครับ
มีงานมีหน้าที่ ก็ทำไปให้ดี แต่อย่าทำแค่ดีเฉพาะตัว ให้คิดดีทำดีเผื่อแผ่แก่คนรอบตัวด้วย; เหมือนทอผ้า ทอเป็นจุดไม่ได้ เป็นเส้นก็ไม่ได้ มันไม่มีค่าอะไร ต้องทอเป็นผืน สอดประสานกันสี่ทิศ — ไม่มีประโยชน์ที่ตัวเราประสบผลสำเร็จ แต่ไม่เหลือใครที่จะมาร่วมชื่นชม ร่วมมีความสุขด้วย
หากอธิษฐานได้ ขอให้ประชาชนชาวไทยที่ยังแบ่งก๊กแบ่งเหล่า ได้ตาสว่างเสียที ผู้นำกลุ่มก๊กต่างๆ ทุกระดับ ล้วนมีวัตถุประสงค์อยู่เบื้องหลัง แต่ทว่าวัตถุประสงค์หลัก กลับเป็นไปเพื่อตนเอง ไม่ใช่เพื่อหมู่ชน [สามัคคี ความขัดแย้ง]
ขอให้คิดให้ดีก่อนจะทำอะไร ขอให้เป็นการตัดสินใจที่ดี ทำอะไรอย่าเบียดเบียนใคร อย่าผูกกรรมจองเวรต่อกันเลย
สวัสดีปีใหม่ปี พ.ศ. 2552 ครับ
