รู้มาตั้งแต่อยู่อนุบาล

โดย Logos เมื่อ 2 February 2009 เวลา 0:13 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 4815

หนังสือเก่าของโรเบิร์ต ฟูลกัม ชื่อ All I Really Need to Know I Learned in Kindergarten ซึ่งเขียนไว้ตั้งแต่ปี 2529 เป็นบทความสั้นๆ ซึ่งกล่าวโดยสรุปได้ว่า “ทักษะการดำรงชีวิตนั้น (เค้า)เรียนมาตั้งแต่ยังเล็ก ในโรงเรียนอนุบาล หรือโรงเรียนศาสนาวันอาทิตย์ ไม่ใช่สิ่งที่มาเรียนเอาตอนปริญญาโท ปริญญาเอก” ไม่อยากถามหรอกครับว่าถ้าเรียนแล้วไม่ได้ใช้ เรียนแล้วทำอะไรไม่ได้ แล้วเรียนปริญญาสูงๆ กันเพื่ออะไร แต่ข้อสรุปจากหนังสือนี้ ชี้เรื่องพื้นฐานไว้หลายอย่างที่ไม่ควรละเลย

Share everything แบ่งปัน
Play fair เล่นตามกติกา อย่าเอาเปรียบคนอื่น
Don’t hit people อย่ารังแกคนอื่น
Put things back where you found them หยิบอะไรมาจากไหน ก็เอากลับไปวางที่เดิม
Clean up your own mess เก็บข้าวของให้เข้าที่เมื่อใช้เสร็จ
Don’t take things that aren’t yours อย่าหยิบอะไรที่ไม่ใช่ของเรามา
Say you’re sorry when you hurt somebody ขอโทษเมื่อทำให้ผู้อื่นเจ็บหรือเสียใจ
Wash your hands before you eat ล้างมือก่อนกิน
Flush กดชักโครกทุกครั้ง
Warm cookies and cold milk are good for you คุ๊กกี้อบใหม่ กับนมอุ่นๆ ดีต่อสุขภาพ
Live a balanced life - learn some and think some and draw and paint and sing and dance and play and work every day some ใช้ชีวิตอย่างสมดุลย์ - เรียนบ้าง คิดบ้าง เขียนบ้าง ระบายสีบ้าง ร้องเพลงบ้าง เต้นบ้าง เล่นบ้าง และทำการบ้านบ้าง
Take a nap every afternoon งีบในช่วงบ่าย
When you go out into the world, watch out for traffic, hold hands, and stick together จะออกไปข้างนอก ระวังรถ จับมือกันไว้ แล้วไปเป็นกลุ่ม
Be aware of wonder. Remember the little seed in the styrofoam cup: The roots go down and the plant goes up and nobody really knows how or why, but we are all like that มีเรื่องน่าประหลาดใจอยู่เสมอๆ จำเมล็ดพืชที่เพาะไว้ในกล่องโฟมได้ไหม รากงอกลงข้างล่าง ลำต้นพุ่งขึ้นข้างบน ไม่มีใครรู้หรอกว่าทำไมมันเป็นอย่างนั้น แต่มันก็เป็นอย่างนั้นเสมอ
Goldfish and hamsters and white mice and even the little seed in the Styrofoam cup - they all die. So do we สัตว์เลี้ยง (ปลาทอง หนูพุก หนูขาว) หรือแม้แต่เมล็ดพืชที่เพาะไว้ จะตายในที่สุด เหมือนกับเราทุกคน
And then remember the Dick-and-Jane books and the first word you learned - the biggest
word of all - LOOK
จำหนังสือ ดิ๊กและเจน1 ได้ไหม คำแรกที่หนูเรียน คำที่ตัวใหญ่ที่สุด คือคำว่า “ดู” หัดสังเกตไว้
1 หนังสือ Dick and Jane เป็นแบบเรียนการหัดอ่านในสหรัฐ ในช่วงทศวรรษที่ 30s-70s

« « Prev : กำเนิด Twitter

Next : การเดินทางไปมหาชีวาลัยอีสาน » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

4 ความคิดเห็น

  • #1 ขจิต ให้ความคิดเห็นเมื่อ 2 February 2009 เวลา 15:26
    • ตามมาอ่าน
    • อิอิๆๆๆ
    • สบายดีไหมครับ
  • #2 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 2 February 2009 เวลา 16:42
    ไปหลงทางอยู่ไหนเสียตั้งนานครับ

    ผมน่ะ สบายมาตั้งแต่ก่อนอนุบาลแล้ว อิอิ

  • #3 khajitf ให้ความคิดเห็นเมื่อ 3 February 2009 เวลา 15:16
    • อันนี้จับเฉพาะสาวๆๆได้ไหม
    • อิอิๆๆๆๆๆๆ
    • เขาจะให้จับไหมเนี่ย
    • When you go out into the world, watch out for traffic, hold hands, and stick together
  • #4 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 3 February 2009 เวลา 18:39
    มัวแต่คิดจะจับมือ ก็เลยเป็นโสดอยู่อย่างนี้น่ะซิครับ

    ถ้าลองแล้วไม่เวิร์ค แนะให้จับขนมจีน(เป็นจับๆ) อย่างน้อยก็ยังได้กินนะครับ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.44759917259216 sec
Sidebar: 0.17121195793152 sec