ถกเฮ
อ่าน: 3321ที่มาถกกัน ก็เพราะมีสมาชิกและที่ไม่ใช่สมาชิก รู้สึกว่าความคิดเรื่องเฮฮาศาสตร์อาจจะยังไม่ชัดเจนนัก ไม่เป็นรูปธรรมเชิงประจักษ์ หรือเข้าใจยากเนื่องจากไม่มีใครฟันธง ผมจดมาประมาณหน้าหนึ่ง แต่คงจะสรุปในบันทึกนี้ ไม่เหมือนกับที่จดมาหรอกนะครับ
เฮฮาศาสตร์คืออะไร
ก็นั่นนะซิ เฮฮาศาสตร์คืออะไร อย่างนี้เป็นศาสตร์ด้วยหรือครับ
เฮฮาศาสตร์ เป็นความเชื่อในกระบวนการทางใจ เป็นความผูกพัน ใช้สัมผัสเอา — ก่อนจะวิจารณ์ได้ ค้นให้พบเสียก่อนว่าเฮฮาศาสตร์คืออะไร อย่าทำเหมือนไปเที่ยวต่างประเทศ แค่ผ่านไปวันหนึ่งจะบอกว่ารู้จักประเทศนั้นแล้ว เป็นเรื่องที่หลอกตัวเองเกินไป ศาลจะตัดสินอะไร แม้จะเห็นชัดจากแง่ของกฏหมาย+พยานหลักฐาน ก็ยังต้องดำเนินการตามกระบวนการ ไม่ใช่ตัดสินด้วยอารมณ์ ความสะใจ หรือใครขอมา
ไม่ใช่บอกว่าจะ “ต้อง” เป็นอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น เฮฮาศาสตร์ไม่ได้ผลิตคนออกมาเหมือนกันไปหมดเป็นอิฐบล็อค ไม่ได้เป็นลัทธิที่มีผู้นำคอยสั่งสอนและจูงจมูก ไม่ได้มีความพยายามจะเปลี่ยนคนอื่นให้เหมือนตัวเรา ถ้าเราเข้ากับกลุ่มไม่ได้ และไม่คิดจะปรับเปลี่ยนตัวเอง ก็ไปหากลุ่มอื่นได้
เฮฮาศาสตร์เป็นแบบจำลองพลวัตของสังคม มีความเกรงใจกัน มีความเชื่อถือ มีความเกื้อกูล แต่ไม่มีใครสั่งใครให้ทำอะไร สมาชิกแต่ละท่าน มีดีกันคนละอย่าง ใช้จุดดีนั้นเพื่อให้สังคมเล็กๆ นี้ อยู่ได้ เป็นระบบเครือญาติ ที่ในขณะนี้ ใช้ lanpanya.com เป็นเครื่องมือเชื่อม เสริมด้วยการพบปะกันเป็นครั้งคราว ทั้งกลุ่มใหญ่ กลุ่มย่อย
คำว่า “เฮฮาศาสตร์” ที่จริงเป็นคำเรียกขานแนวคิดอันนี้ จัดเป็นรูปแบบอย่างหนึ่ง ซึ่งผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาแล้วไม่ได้ศึกษาพิจารณาอย่างถ่องแท้ ก็จะไปติดกับประสบการณ์ส่วนตัวว่า เฮฮา กันอย่างเดียว ซึ่งเรื่องนั้นก็เป็นปัญหาส่วนตัวของผู้ประเมินครับ
แท้ที่จริงแล้ว แก่นของเฮฮาศาสตร์ คือปฏิสัมพันธ์ของคน ที่ยอมรับในความแตกต่าง และมีเป้าหมายเพื่อสมาชิกทั้งกลุ่ม และการช่วยเหลือกันในกลุ่ม เฮฮาศาสตร์อาจจะไม่เหมาะกับพวกติดภาพลักษณ์ของตนเอง หรือเน้นที่ฟอร์มมากนัก — นั่นเป็นเรื่องส่วนตัว ไม่ใช่เรื่องของกลุ่ม — เฮฮาศาสตร์ ไม่ใช่ศาสตร์ทางวิชาการ แต่ผมคิดว่าวิชาการอาจลึกไม่พอจะอธิบายเฮฮาศาสตร์ด้วยซ้ำไป
ศาสตร์ของจิตใจคน
ผมเห็นว่าสุดยอดของศาสตร์แห่งจิตใจคือพุทธศาสตร์ แต่ด้วยข้อจำกัดต่างๆ ซึ่งสมาชิกแต่ละคนยังวางไม่ลง (ก็คนนี่หว่า) เป้าหมายยังอยู่อีกไกลมาก การเดินไปสู่จุดหมายปลายทาง จึงเปลี่ยนเป็นการเดินไปให้ถูกทิศทาง ถ้าเป๋ ก็ช่วยกันดึงกลับมา เฮฮาศาสตร์เป็นกระบวนการตามธรรมชาติ พัฒนาต่อเนื่อง อาจมีหลักชัยย่อย (Milestone) ได้หลายอัน แต่ไม่ได้วัดด้วยกะปิ (KPI)
เฮฮาศาสตร์มีเป้าหมายที่ความสุขหรือ? ผมคิดว่าความสุขเป็นผลพลอยได้ครับ; ความสุขมาเอง เมื่อเรามีความเป็นมนุษย์ที่มากขึ้น ทำหน้าที่อย่างไม่บกพร่อง (ผมไม่ได้ใช้คำว่า “หน้าที่ของเรา” เพราะว่ามีเรื่องอีกมากมายที่สมควรทำแม้ไม่ใช่หน้าที่) — ความสุขเป็นผล ส่วนการกระทำเป็นเหตุ หว่านพืชอย่างใดไว้ ก็ได้ผลอย่างนั้น ถ้าต้นไม้ไม่ตายไปเสียก่อน
คนเรามีความแตกต่างกัน ถ้าจะอยู่ด้วยกันได้ ก็ควรหลีกเลี่ยงการ impose หรือการยัดเยียดความคิดของเราให้กับผู้อื่น แบบที่สอนทฤษฎี หรือการสื่อความคิดทางเดียวแบบการบรรยาย; โลกนี้จะเลวร้ายเพิ่มขึ้น ถ้าเราสร้างคนที่ไม่สมบูรณ์แบบ แบบเดียวกับตัวเราขึ้นมาอีก ดังนั้น ถ้าจะทำอะไร ก็ทำให้ดีกว่า “ตัวเรา” คนเดียวก็แล้วกันครับ
ถ้าต้องการจะนิยามเฮฮาศาสตร์ให้ชัดเหมือนจุดแดงตรงกลางเป้า (Bull’s eye) ควรไปเล่นปาเป้าครับ (Darts); ในเฮฮาศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องมาเคลมสร้างภาพว่าใครแค่ไหน เพราะในที่สุดแล้ว ทุกคนจะเห็นเอง และเรารับกันได้ในแบบที่แต่ละคนเป็น เพราะว่าคนที่สมบูรณ์แบบ ตายไปหมดแล้ว ส่วนใครที่พยายามบอกว่าตัวสมบูรณ์แบบ ก็ตอแหล อิอิ
- เมื่อวานป้าจุ๋มเปิดประเด็นว่า เฮฮาศาสตร์ มาถึงเฮ 6 แล้วทิศทางจะไปทางไหน เป้าหมายอยู่ที่ไหน
- เรื่องบริบทเฮฮาศาสตร์
4 ความคิดเห็น
ต้องรู้วิธีเฮแบบธรรมชาติ
จึงจะ เป็น อยู่ คือ เฮๆฮาๆ ..ได้แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ถ้าเฮแบบตั้งใจ..เดี๋ยวก็โดน..ดัดจริตเฮ อิ อิ
จะไปทดลองฮาเฮก่อน ถึงจะมาเล่าบทเฮฮาได้
ที่จริงก็ไม่รู้จะยุ่งไปทำไม
อ้าปากเห็นลิ้นไก่ ปล่อยเสียงประหลาดๆ คิก คิก แค๊ก แค๊ก ออกมา ก็ อิ อิ แล้ว
ทั้งนี้ ผมยกย่องความพยายามที่จะทำให้ชัดนะครับ มันเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้เพื่อสอบทานความเข้าใจ ตั้งคำถามแบบนี้ ดีกว่าไม่รู้แล้วตัดสินไปเลย เพียงแต่จนปัญญาที่จะอธิบายนามธรรมด้วยต้วหนังสือหรือรูปภาพ สำหรับ “ผู้ติดโลก” ใช้หลักชัยย่อยชี้ อาจดีกว่าครับ
เข้ามาอ่าน ถูกใจค่ะ ที่บอกว่าคนเราไม่สามารถเหมือนกันทุกอย่าง (เพราะไม่ได้โคลนนิ่งกันมา อิอิ) แต่ละคนมีความคิดต่างกัน แต่สามารถหาจุดลงตัวร่วมกันได้ ทุกอย่างเฟคไม่ได้ เป็นไปตามธรรมชาติ อิอิ
ดังนั้น ถ้าจะทำอะไร ก็ทำให้ดีกว่า “ตัวเรา” คนเดียวก็แล้วกัน ชอบและโดนใจมากเจ้าค่ะ