อารมณ์

โดย Logos เมื่อ 20 December 2008 เวลา 0:14 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 2671

ผมมีน้องสามคน แต่งงานไล่ขึ้นมาตั้งแต่น้องคนสุดท้อง ปีนี้หลานคนโตเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว แม่เค้าดูแลลูกอย่างดีทุกคน หลานผมเรียนเก่งเล่นเก่ง สอบตรงเข้าคณะโก๊ะศรีที่ไม่เหน่อ และเข้านิเทศสามย่านได้

ดีใจกันทั้งบ้าน แต่ไม่ได้คลั่ง

ย้อนหลังไปสามสิบกว่าปี ผมมีอาการอย่างนี้มาก่อน เพิ่งเอ็นท์ติด ยังไม่ทันจบเลย ดีใจแล้ว; เมื่อจบแล้ว ยังไม่ทันประสบความสำเร็จเลย ดีใจอีก; ตอนนี้นะ ทั้งจบจากคณะมีชื่อ ทั้งผ่านความสำเร็จที่น้อยคนจะเคย ยังรู้สึกเฉยๆ เลย

ความพอใจหรือไม่พอใจ มาเร็วไปหรือเปล่า มันเป็นเพียงอารมณ์ ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป ไม่ได้อยู่นานเลย

สมัยผมสอบเอนทรานซ์ วันแรกเลยสอบคณิตศาสตร์ ปีนั้นมีคณิตศาตร์แผนใหม่มาสอบด้วย นักเรียนจึงเลือกทำข้อสอบแผนใดก็ได้ ให้ขีดฆ่าอีกฝั่หนึ่งออก ปัญหาคือผมไม่ได้ขีดออกหรอกครับ กลับบ้านมาทบทวน รู้ตัวว่าทำผิดคำสั่ง ก็เลยฟุ๊งซ่านว่าวืดแน่ ถ้าคณิตศาสตร์ได้ศูนย์ ไม่ติดแน่

พ่อมาปลอบ บอกว่าถ้าจะเรียน เรียนที่ไหนพ่อก็ส่งได้ นั่นแหละจึงได้สติครับ ผลเป็นอย่างไร ยังไม่รู้เลย จะตีโพยตีพายไปล่วงหน้าทำไม

ปรากฏว่าผมตอบแต่ส่วนของคณิตศาสตร์แผนเก่า แม้ไม่ได้ขีดคำตอบข้อสอบแผนใหม่ออกตามคำสั่ง ก็ไม่ได้ปรับเป็นศูนย์ ผมจึงได้เรียนในคณะที่อยากเรียนมาตั้งแต่เด็ก

ถ้าอยู่กับความเป็นจริง react ต่อผลลัพท์ และรับมันให้ได้ครับ

การเตรียมทางเลือกไว้ล่วงหน้า pro-active ก็เป็นวิธีการที่ดี แต่แยกให้ออกระหว่างความจริงกับความคิด

อะนะ ผมดู DVD เฮหก มาสิบกว่ารอบ ยังยิ้มทุกรอบครับ นั่นล่ะของจริง

« « Prev : คำแนะนำถึงสิ่งที่ควรและไม่ควรทำ ในภาวะเศรษฐกิจไม่ดี

Next : หายตัวชั่วคราว » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

7 ความคิดเห็น

  • #1 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 December 2008 เวลา 9:58

    อารมณ์ นั้นถ้ารู้จักฝึกและควบตุมได้ ย่อมดี และมีประโยชน์ สิ่งที่ยากยิ่งนั้นการคุฒให้ได้ทุกสถานภาพ
    ถึงลำบากก็ต้องฝึกค่ะ จุดอ่อนของคนอยู่ที่อารมณ์ค่ะ เพราะมั่นบ่งยอกตัวตนของคนค่ะ

  • #2 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 December 2008 เวลา 10:21
    ขอบคุณครับพี่

    ไร้อารมณ์-ไร้ชีวิต แต่ถ้าไม่รู้เท่าทันอารมณ์ ไม่รู้จากฝึก ก็น่าเสียดายครับ

  • #3 น้องจิ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 December 2008 เวลา 11:32

    อาคอนจ๋า หลานอาคอนสอบอักษรติดใช่เปล่าค่ะ เก่งจังเลย ดีๆน้องจิได้มีเพื่อน 55555++…อิอิ

  • #4 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 December 2008 เวลา 12:38
    จะเรียนที่ไหน ก็ให้เขาเลือกเองครับ ไปเรียนทับแก้วกลัวเหน่อ กับไปเรียนวิชาขลุ่ยนางฟ้าหมาหลับมาน่ะซิ
  • #5 น้องจิ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 December 2008 เวลา 13:23

    แหมๆๆ อาจ๋า วิชานี้ขั้นเทพเลยนะ เป่าจนหมาหลับอ่ะ ไม่มีไผทำได้ง่ายๆเด้อ….อาๆๆ มีอะไรกินมั่ง หิวๆๆๆ พึ่งระบายสีเสร็จ สวยซะไม่มีอ่ะค่ะ 5555+++…เดี๋ยวอ่านหนังสือต่อ กองไปเนินเลย แหะๆๆ อาช่วยอ่านหน่อย อิอิ

  • #6 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 December 2008 เวลา 13:53
    หลานคนนี้ เลี้ยงหมาฝูงใหญ่ไว้เหมือนกัน มีโสรยาที่เคยเขียนบันทึกถึงนำแสดง แต่ไม่ต้องกล่อมนอนหรอกนะครับ

    หนังสือต้องอ่านเอง ปจจตต เวทิตพโพ วิญญูหิ (พิมพ์ พินทุกับนิคหิต ไม่ได้ เพราะไม่มีในมือถือ)

  • #7 น้องจิ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 December 2008 เวลา 18:14

    อาน้องจิเขียนบันทึกแล้วเด้อ ไม่จู๊ดๆแล้วค่ะ 555++


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.68189001083374 sec
Sidebar: 0.13573503494263 sec