ลานซักล้าง

ตามที่เคยเล่าไว้ บริษัทจองกฐินไว้ที่วัดใน อ.ชาติตระการ จ.พิษณุโลกครับ แต่พอไปถึงวัดแล้ว เพิ่งถึงบางอ้อ ที่จริง วัดชื่อวัดเขากระไดม้าครับ เป็นพระธรรมยุต สายพระป่า

วันที่ 11 ไปถึงวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร จ.พิษณุโลก เอาเย็นซะแล้ว ออกจากบริษัทมาเกือบเที่ยง ไปด้วยรถตู้ใช้แก๊ส NGV เสียเวลาไปต่อคิวเติมแก๊สบ้างครับ ด็อกแด็กมาถึงวัดก็เกือบ 17 น.แล้ว รีบวิ่งไปที่พิพิธภัณฑ์ แต่ไม่ทันแล้ว เจ้าหน้าที่ล็อกประตูเสร็จตอนที่ไปถึงพอดี จึงได้ภาพมาดังนี้ครับ (คลิกบนภาพเพื่อขยาย)

อ่านต่อ »

อ่านต่อ »

ปีนี้บริษัทจะไปสำรวจวัดที่จะไปทอดกฐินที่ วัดป่าเขากะไดม้า  อ.ชาติตระการ จ.พิษณุโลก ในวันที่ 11-12 ต.ค. นี้ครับ

ที่จริงจะไปสำรวจพื้นที่+หากความต้องการเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน แต่เกิดอุทกภัย และแผ่นดินถล่มขึ้นในบริเวณใกล้เคียง จึงระงับไว้ก่อน เลื่อนมาเป็นวันเสาร์-อาทิตย์นี้ มีกัลยาณมิตรในบริษัทไปกัน 13 คน บวกคนขับรถอีกหนึ่ง

ออกจากกรุงเทพใกล้เที่ยงใวันเสาร์เนื่องจากมีผู้ติดงานบุญสองท่าน จะแวะที่เมืองสองแควไหว้พระ และกินข้าวเย็น จากนั้นก็จะออกไปพักยังอำเภอชาติตระการเลย ตอนเช้าวันอาทิตย์จะได้รีบขึ้นเขา ตระเตรียมอะไรได้ก่อนเพล

ขอบพระคุณเจ้าของพื้นที่ที่ในมุทิตาจิต ที่แสดงความจำนงจะพบปะและต้อนรับ แต่เนื่องจากพวกผมไปกันหลายคน เอาไว้โอกาสหน้าดีกว่าครับ ขออนุโมทนากับผู้ที่ปวารณาจะร่วมทำบุญด้วย จะพยายามหารายละเอียดออกมาว่ายังขาดอะไร

ตอนแรกที่กัลยาณมิตรมาบอกว่าจะไปทอดกฐินที่ “เขาบันไดม้า” นี้ งงไปหมดครับ ไม่มีข้อมูลใดๆ เกี่ยวกับคำว่าเขาบันไดม้าที่ ชาติตระการ/พิษณุโลก ค้นเน็ตก็ไม่เจอ! คงเป็นสถานที่วิเวกจริงๆ

สำหรับตอนนี้ มีข้อมูลเบื้องต้น เป็นไปตามหัวข้อ “จากประสบการณ์ที่ผู้เขียนได้เคยไป” ดังนี้ครับ

อ่านต่อ »

เศรษฐกิจไม่ดี การเมืองก็เฟอะฟะ คนที่น่าจะหวังพึ่งได้แถมมีหน้าที่ที่จะต้องเป็นที่พึ่ง ก็กลับกลายเป็นตัวบัดซบไปหมด กลัวผู้มีอำนาจ จะลุแก่อำนาจกระทำการให้เสียหายหนักเข้าไปอีก ฯลฯ

คนเรายังไม่หลุดพ้น เจออย่างนี้เข้าบ่อยๆ ก็อาจจะเอ๋อ กังวล หรือหลุดโลกไปได้เลยนะครับ นักศึกษาทางพุทธคงเข้าใจไม่มากก็น้อยว่าทุกข์นั้น เกิดเพราะใจเราแสวงหาเอง…

…แต่ก็อย่างว่าแหละ คนเรายังไม่หลุดพ้น จะปล่อยวางลงทั้งหมดได้อย่างไร พระไตรปิฎกแนะนำอุบายไว้ห้าอย่าง ซึ่งทั้งห้าวิธีนั้น เป็นเรื่องของความคิดทั้งนั้น ได้แก่

1. ละ (เปลี่ยน) ความคิดนั้น
2. พิจารณาโทษ ของความกังวลที่เป็นอกุศล เพื่อที่จะละให้ได้
3. เลิกคิดเสีย
4. ให้ใคร่ครวญถึงเหตุผล (มนสิการสัณฐานแห่งวิตกสังขาร) ว่าทำไมจึงยังติดอยู่กับความคิดนั้น
5. ขบกราม (ใช้ฟันกัดฟัน) แล้วดุนเพดานปากด้วยลิ้น

ทั้งห้าวิธี ไม่ต้องลงทุน และไม่ได้เบียดเบียนทั้งตัวเองหรือผู้อื่น ไม่เหมือนปล่อยให้จิตติดอยู่ในวังวนของความกังวล จากนั้นก็คิดไปเองว่าจะเป็นอย่างโน้น เป็นอย่างนี้ มีปัญหาอะไรก็ไม่ถาม ก้าวล่วงผู้อื่นทั่วไปหมด เพียงเพราะคิดไปเอง กลัวไปเอง แต่ทำร้ายผู้อื่นไปแล้ว หลังจากนั้นก็เต็มไปด้วยเหตุผลต่างๆ นานา

อ่านต่อ »

เรื่อง สำนึกสร้างปัญญา
วันอาทิตย์ที่ ๒๐ มีนาคม ๒๕๒๐

ญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลาย

ณ บัดนี้ถึงเวลาของการฟังปาฐกถาธรรม อันเป็นหลักคำสอนในทางพระพุทธศาสนาแล้ว ขอให้ทุกท่านอยู่ในอาการอันสงบ ตั้งอกตั้งใจฟังด้วยดี เพื่อให้ได้ประโยชน์อันเกิดขึ้นจากการฟังตามสมควรแก่เวลา.

เมื่อวันอาทิตย์ก่อนได้พูดถึงความร้อนให้ญาติโยมทั้งหลายได้ฟังกัน มีหลายคนบอกว่าปาฐกถาเป็นที่ถูกอกถูกใจ แล้วก็บอกว่าควรจะเอาไปอ่านอีกที จึงจะได้เกิดความรู้ความเข้าใจดีขึ้น เพราะว่าการฟังครั้งเดียวอาจจะลืมได้ อ่านบ่อยๆ เตือนตนเองบ่อยๆ ให้เกิดความสำนึกในสิ่งอันเราจะต้องปฏิบัติ เพราะในชีวิตประจำวันของคนเรานั้น อาจจะมีอะไรเป็นเหตุให้เกิดความเผลอไผล ประมาทในการคิด การพูด การกระทำอยู่บ้าง เมื่อมีความผิดพลาดเกิดขึ้นแล้ว ไม่รู้ไม่เข้าใจในเรื่องที่ได้กระทำผิดพลาดไปนั้น ก็จะเป็นเหตุให้เกิดความเสียหายมากขึ้น ตามปกติทั่วๆ ไป นั้นไม่ชอบความผิด ไม่ชอบความเสียหาย

แต่ว่าทั้งๆ ที่เราไม่ชอบ ก็มีอาการเผลอ ประมาท เกิดการผิดพลาดในชีวิตขึ้นมาได้ และเมื่อเกิดความผิดพลาดแล้ว เราไม่ได้พิจารณา สอดส่องในเรื่องนั้นให้เห็นชัด ว่าอะไรเป็นเหตุให้เกิดความเสียหาย เมื่อไม่รู้ไม่เข้าใจสาเหตุของเรื่อง บางทีก็ทำซ้ำลงไปอีก ซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่รู้จักจบไม่รู้จักสิ้น อันนี้เป็นเหตุให้เกิดความยุ่งยากในชีวิตประจำวัน เราทั้งหลายไม่ต้องการความยุ่งยาก ไม่ว่าในแง่ใดๆ เมื่อไม่ต้องการความยุ่งยาก ก็ควรจะได้หมั่นตักเตือน พิจารณาตนเองตามแนวธรรมะที่เราได้ศึกษาเล่าเรียน จากการอ่านบ้างการฟังบ้าง เพื่อเอาไปแก้ไขปัญหาชีวิตต่อไป

การแก้ปัญหาชีวิตประจำวันของเราแต่ละเรื่องแต่ละประการนั้น ควรจะอาศัยความรู้ความชำนาญ หรือประสบการณ์ในชีวิตเป็นเรื่องประกอบ ถ้าไม่มีความชำนาญ หรือประสบการณ์ในชีวิต เป็นเครื่องประกอบ เราก็ไม่สามารถจะแก้ไขในเรื่องนั้นๆ ได้ เพราะเหตุอันนี้แหละพระผู้มีพระภาคเจ้าจึงได้ตักเตือนภิกษุบ้าง อุบาสกอุบาสิกาบ้าง ในเมื่อพระองค์พอที่จะพูดจะแนะนำพร่ำเตือนคนเหล่านั้นได้ ท่านก็มักจะเตือนว่า ท่านทั้งหลายอย่าอยู่ด้วยความประมาท พึงมีสติปัญญาคอยกำหนดความเป็นอยู่ของตนไว้ตลอดเวลา การมีสติปัญญาคอยกำหนดตนนั้น เป็นเรื่องสำคัญซึ่งเราพูดในภาษาไทยว่า มีความรู้สึก มีความสำนึกแล้วก็มีความคิดความเข้าใจในเรื่องนั้นเข้ามา

อ่านต่อ »

สมาชิกลานปัญญา สามารถให้ความเห็นในบล็อกนี้ได้ตามปกติครับ ต้องล็อกอินก่อน

เดิมทีผมไม่รับความคิดเห็นจากผู้ที่ไม่ใช่สมาชิก แต่ว่าตอนนี้เริ่มรับแล้ว เพียงแต่ผู้ที่ให้ความคิดเห็นจะต้องระบุตัวตนด้วย OpenID เท่านั้น ซึ่งไม่กระทบต่อการใช้งานตามปกติ กล่าวคือไม่ต้องใช้ ไม่ต้องรู้เรื่อง OpenID ก็สามารถใช้งานต่อไปได้

ส่วนถ้าเมื่อทดสอบด้วย OpenID แล้วแสดงความคิดเห็นไม่ได้ บอกกันบ้างทาง IM นะครับ

• ผมใช้ OpenID plugin 3.0 และ XRDS-Simple 1.0 ลองล็อกอินที่นี่เอง ก็ใช้ได้
• รู้แล้วว่าใช้ https (เช่นจาก Yahoo!) ไม่ได้ เพราะลานปัญญาไม่ใช้ SSL certificate

ถ้าไม่รู้ว่า OpenID คืออะไร แต่อยากจะให้ความคิดเห็น ก็สามารถสมัครสมาชิกลานปัญญาได้ครับ ไม่จำเป็นต้องเปิดบล็อก

ปัญหาส่วนหนึ่งของเมืองไทย

• ครอบครัวล้มเหลว สร้างเด็กที่มี self-esteem และ EQ ต่ำ สนใจแต่เรื่องของตนเอง ไม่มีความอดทน ไม่มีความเพียร เพ้อเจ้อ เพ้อฝัน หนีความจริง
• การศึกษาล้มเหลว ไม่สามารถผลิตบุคลากรที่คิดอย่างลึกซึ้งได้ ติดอยู่กับ ถูก-ผิด ใช่-ไม่ใช่ เหมือนทำข้อสอบ ตอบได้ แต่ตั้งคำถามไม่เป็น และจะต้องเลือกข้าง แบ่งขั้ว
• ระบบการจัดการไม่ดี ต้องการเพียงประโยชน์เฉพาะหน้า ไม่ยั่งยืน ต้องการผลโดยไม่เข้าใจเหตุ
• ความคิดที่ย่อยมาแล้วและรวมกันเป็นกลุ่ม มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจ แทนการพิจารณาโดยแยบคาย และเป็นอิสระ
• ไม่กล้ายืนหยัดบนความดี ความถูกต้องเพราะให้ผลช้า จึงใช้วิธีสร้างภาพ ซึ่งแม้ไม่จริง แต่ก็ได้ผลตอบรับได้เร็วกว่ามาก
  • เพราะ self-esteem และ EQ ต่ำ จึงไม่เข้าใจความเป็นจริง หลงคิดว่าคำชมนั้นเป็นความจริง จึงเสพติดคำป้อยอ
  • เพราะ self-esteem และ EQ ต่ำ จึงไม่มี หิริ โอตตัปปะ ไม่สำนึก ไม่อาย ไม่รู้จักเสียสละ

มีทฤษฎีการศึกษาอันหนึ่ง ซึ่งถูกพัฒนาโดยอาจารย์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดชื่อ Howard Gardner ในปีพ.ศ. 2527 ซึ่งบอกว่า “แทนที่จะสร้างหลักสูตรมาตรฐานอันเดียวแล้วใช้กับนักเรียนทุกคน โรงเรียนควรจะปรับเปลี่ยนหลักสูตรให้เข้ากับนักเรียนทุกคนได้” — The theory suggests that, rather than relying on a uniform curriculum, schools should offer “individual-centered education”, with curriculum tailored to the needs of each child.

เราอาจจะรู้จักความคิดนี้ในชื่อของ Child-centered ที่เคยมีเด็กเรียกว่าควายเซ็นเตอร์ ความคิดอันนี้ดูเหมือนจะเป็นภาระหนักของการจัดการเรียนการสอน แต่ผมคิดว่าตัวทฤษฎี เข้าท่าเหมือนกันนะครับ

เค้าบอกว่าคนเรามีทักษะ(ความฉลาด)ที่ต่างกัน จึงมีความถนัดในการเรียนรู้ที่แตกต่างกัน ดังนั้นหลักสูตรที่บังคับให้ผู้เรียนเรียนรู้ในแบบใดแบบหนึ่ง ก็อาจจะไม่ได้ผลเพราะว่าวิธีการนั้นเข้ากับทักษะของผู้เรียนไม่ได้

Howard Gardner แบ่งทักษะการเรียนออกเป็นหลายแบบ แต่เดิมทีมี 7 แบบครับ

1. Linguistic ความสามารถทางภาษา กวี สุนทรียภาษา
2. Logical-Mathmatical ตรรกะและความสามารถทางคณิตศาสตร์
3. Musical ความสามารถทางดนตรี จังหวะ
4. Bodily-Kinesthetic ความสามารถในการเคลื่อนไหวร่างกาย สัมผัส
5. Spatial-Visual ภาพ และจินตภาพ
6. Interpersonal ความสามารถในเข้าใจผู้อื่น
7. Intrapersonal ความเข้าใจตนเอง

ดาวน์โหลดแบบทดสอบ (Microsoft Excel) กรอกตัวเลข 1 ถึง 4 ในแต่ละช่อง — ผลการทดสอบของผมอยู่ในรูปข้างล่างครับ แต่ละแท่งเต็ม 40

เป็นเรื่องของการเลี้ยงลูกครับ

การเลี้ยงดูลูกนั้น ไม่ใช่เพียงการให้เขาเติบโตขึ้นเท่านั้น แต่ให้เติบโตขึ้นอย่างมีคุณภาพ ยืนหยัดอยู่ได้ในอนาคต และเป็นบุคลากรที่ดีของสังคม ดังนั้นการเลี้ยงดูลูกจึงเป็นภาระอันยิ่งใหญ่ อย่าคิดเอาง่ายๆ เพียงแต่ว่าพ่อแม่หาเงิน ส่วนเรื่องอื่นโบ้ยให้ครู

• Don’t Give Me That Attitude!
  24 Rude, Selfish, Insensitive Things Kids Do and How to Stop Them

นิสัยแย่ๆ ทั้ง 24 อันนี้ ควรรรีบแก้ตั้งแต่เด็กเพื่อ EQ และ self-esteem ที่ดีตั้งแต่วัยเยาว์ ถ้าโตแล้วจะแก้ไขลำบาก

อ่านต่อ »

บุญ ความหมายตามพจนานุกรมพุทธศาสน์ของพระพรหมคุณาภรณ์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) กล่าวว่า บุญ คือ เครื่องชำระสันดาน ความดี กุศล ความสุข ความประพฤติชอบทางกาย วาจา และใจ กุศลธรรม

บารมี คือ คุณความดีที่บำเพ็ญอย่างยิ่งยวด เพื่อบรรลุจุดหมายอันสูงยิ่ง

วิธีสร้างบุญบารมีในพระพุทธศาสนามีอยู่ ๓ ขั้นตอน คือการให้ทาน การถือศีล และการเจริญภาวนา ที่นิยมเรียกกันว่า “ทาน ศีล ภาวนา” ซึ่งการให้ทานหรือการทำทานนั้น เป็นการสร้างบุญที่ต่ำที่สุด ได้บุญน้อยที่สุด ไม่ว่าจะทำมากอย่างไรก็ไม่มีทางที่จะได้บุญมากไปกว่าการถือศีลไปได้ การถือศีลนั้นแม้จะมากอย่างไร ก็ไม่มีทางที่จะได้บุญมากเกินไปกว่าการเจริญภาวนาไปได้ ฉะนั้น การเจริญภาวนานั้น จึงเป็นการสร้างบุญบารมีที่สูงที่สุด ได้มากที่สุด ในทุกวันนี้เรารู้จักกันแต่การให้ทานอย่างเดียว เช่นการทำบุญตักบาตร ทอดกฐินผ้าป่า สละทรัพย์สร้างโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ ส่วนการถือศีล แม้จะได้บุญมากกว่าการทำทาน ก็ยังมีการทำกันเป็นส่วนน้อย เพื่อความเข้าใจอันดี จึงขอชี้แจงการสร้างบุญบารมี อย่างไรจึงจะเป็นการลงทุนน้อยที่สุด แต่ได้บุญบารมีมากที่สุด

อ่านต่อ »