ลานซักล้าง

ก็ไม่เชิงเป็นภาพส่งประกวดหรอกนะครับ กล้องเก็บความทรงจำ กล้องใหญ่บางทีก็เก็บรายละเอียดได้มากกว่า (ปลอบใจตัวเองให้สมกับที่แบกไป) ไม่ได้ซีเรียสกับการประกวดภาพถ่ายหรอกครับ แต่อยากบันทึกเหตุการณ์ไว้กันลืมเท่านั้น

เหตุการณ์แรก “อุบัติเหตุน้ำมูกช้าง”

เช้าวันที่ 4 ธ.ค. เป็นโปรแกรมล่วงหน้าระหว่างรอพลพรรค มาพบกับทีมวงน้ำชาที่ห้องนั่งเล่น คุณเบิร์ด พาครูบา ป้าจุ๋ม พี่ตา น้องจิ กับผม ไปปางช้างกะเหรี่ยงสามัคคี; ไม่รู้ว่าสามัคคีอะไรเหมือนกัน อาจจะเป็นได้ว่าอยู่ร่วมกันหลายเผ่าพันธุ์

ป้าจุ๋ม น้องจิ ขึ้นช้างแก่ พี่ตาขึ้นช้างหนุ่ม ไปเที่ยวกัน ที่เหลือก็ซื้อกล้วยอ้อยเลี้ยงช้าง ดูงูเหลือม แล้วไปนั่งคุยกันริมน้ำ รออีกสามท่านจับตั๊กแตนเสร็จ

ตอนเลี้ยงช้าง ผมอยากได้ภาพช้างยื่นงวงมาหากล้อง ก็เลยยื่นอาหารให้ช้างยื่นงวงมาเอา พอกล้วยกับอ้อยหมด ช้างไม่รู้ หรือคิดว่ากล้องผมเป็นอาหารก็ไม่รู้ เลยยื่นงวงมาจะเอาอีก แล้วก็ แ-ผ-ล-ะ

งวงมาแปะอยู่ที่ฟิลเตอร์เลนส์ของผม แถมมีน้ำมูกเป็นเมือกๆ ด้วย รูปทางซ้ายเป็นเพียงเสี้ยววินาทีเดียว ก่อนที่เหตุการณ์สยดสยองนี้จะเกิดขึ้น

โมโหก็โมโห ขำก็ขำ แต่ไม่ได้โทษช้าง เป็นเพราะเราประมาทเอง ยืนใกล้เค้าเกินไปเอง

ครูบาถ่ายเบื้องหลังไว้ได้ด้วยเป็นภาพทางขวาครับ
1.เก็บกล้อง 2.หยิบกล้วย 3.ถ่ายรูป 4.เอาอีก 5.ภัยมาไม่รู้ตัว 6.เละ

จากปางช้างแล้ว ฝ่ายโภชนาการ รพ.เชียงรายประชานุเคราะห์เลี้ยงข้าว จากนั้นไปพิพิธภัณฑ์อูบคำ บ้าน อ.ถวัลย์ ดัชนี แล้วก็ไปห้องนั่งเล่นในตอนเย็น

เหตุการณ์ที่สอง “แสงและเงา กับพระอุโบสถวัดพระธาตุผาเงา”

ในวันที่ 5 ธ.ค. เฮฯ หก เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ เราเที่ยวในเวียง เก็บได้ 4 ในเจ็ดสถานที่ท่องเที่ยวอะเมซิ่งเชียงรายคือ รอยพระบาทพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว อนุสาวรีย์พ่อขุนเม็งรายมหาราช วัดพระแก้ว และวัดร่องขุน กลางวันกินข้าวที่ศูนย์เรียนรู้ บ.สันกอง ที่แม่จัน จากนั้นไปเชียงแสน

ถึงเชียงแสน เจ้าภาพเตรียมรายการไว้ต้อนรับเต็มเหยียดโดยปิดเป็นความลับ แบบที่ไม่มีใครรู้อะไรล่วงหน้าเลย (ลับหรือว่าไม่ชัวร์ก็ไม่รู้ เอาเป็นว่าออกมาดีและเนียนก็แล้วกันครับ)

บ่ายเราใช้รถไฟฟ้าขับดูเมืองเก่า โดยมี อ.มิติเป็นผู้บรรยายอย่างได้อรรถรส ส่วนพี่เหลียงก็โทรศัพท์ตลอดเวลา ฮาๆๆๆ แล้วก็ไปล่องแม่น้ำโขง ขึ้นฝั่งไปดูป่าชุมชนที่ศูนย์พัฒนา บ.สะโงะ

เสร็จแล้วกลับมากินขันโตกที่เทศบาลจัดเลี้ยงเราเป็นคณะแรก มีการแสดงฟ้อนจากน้องๆ โรงเรียนแม่สายอะแคดิมี แล้วก็ไปจุดโคมลอยและค้างคืนกันที่วัดพระธาตุผาเงา อ.เชียงแสน (ซึ่งเป็นอะเมซิ่งเชียงรายแห่งที่ห้าที่แวะไป) — ช่วงวันนี้ มีรูปเยอะเนื่องจากเป็นวันแรก memory กล้องยังเยอะอยู่ ผมไม่แสดงรูปนะครับ จะได้แบ่งกันเลือกรูปมาประกวดได้ไม่ซ้ำกัน

วัดพระธาตุผาเงานี้ เป็นอะเมซิ่งเชียงรายแห่งที่ห้า มีพระธาตุสามองค์ เป็นสถานที่สัปปายะ พระอุโบสถอยู่ช่วงกลางเขา และที่พักของเราก็อยู่ตรงนั้น เรามาจุดโคมยี่เป็งกันใกล้พระอุโบสถ

รูปโคมลอยคงจะมีสมาชิกถ่ายกันมาเยอะ เปิดโอกาสให้แสดงฝีมือนะครับ เนื่องจากเป็นเวลากลางคืน พระจันทร์สวย เวลาพระจันทร์ไปแล้ว ฟ้ามืด ดาวสวยกว่า

ตอนหัวค่ำ ผมถ่ายรูปพระอุโบสถกับพระจันทร์มา เห็นขอบเงาของโบสถ์ลางๆ (ISO 3200 f/4.5 1 sec ไม่มีขาตั้ง)

ตกดึก อยากได้ภาพดาว กับหลังคาโบสถ์ จึงไปเอาขาตั้งกล้องมาถ่าย แต่คิดได้ว่าก็ไม่ได้รายละเอียดของหน้าบัน นึกขึ้นได้ว่ามีไฟฉายเล็กๆ ขนาด 7 ซม.อยู่ในกระเป๋ากล้อง จึงลองเอาไฟฉาย (ในรูปทางซ้ายมือ) ส่องดู

ได้ภาพแปลกดีครับ (ISO 720 f/3.5 10 sec) ภาพแรกข้างล่าง ลองฉายดู แต่แสงกลับเป็นจุด สว่างไม่สม่ำเสมอ ภาพต่อมาจึงลองฉายกวาดไปทั่วๆ ดู ได้สองภาพก็พอใจแล้ว ประกอบกับกลัวผีด้วย คุยกับตาหยูอยู่ดีๆ หายไปไหนก็ไม่รู้ เลยเข้าไปอาบน้ำนอน

ตื่นเช้าก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ออกมาถ่ายอีก ใช้วิธีเดิม ภาพแรกกวาดไฟไม่เร็วพอ (ISO 3200 f/3.5 10 sec) ภาพหลังกวาดแสงเร็วขึ้น (ISO 800 f/3.5 10 sec) เมื่อ ISO สูง noise ก็เยอะไปด้วย จึงต้องระวังเรื่องแสง

เหตุการณ์ที่สาม “หมารับแขก”

วันที่ 6 ธ.ค. ความจริงเราตื่นสายได้ แต่ก็รีบตื่นกันแต่ไก่โห่ จะไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ไปกราบท่านเจ้าอาวาสด้วย กินข้าววัดแล้วไปเที่ยววัดพระธาตุจอมกิตติ วัดพระธาตุปูเข้า ดอยสามมุมเมือง พระธาตุดอยเวา (หนึ่งในอะเมซิ่งเชียงรายที่แม่สาย)

จากนั้นก็ขึ้นดอยแม่สลอง ทางคดเคี้ยวจนรู้สึกสงสารคนนั่งข้างหลังมาก แต่ไม่รู้จะทำยังไง จริงๆ นะ

อดีต ส.ว.เตือนใจ ดีเทศน์ (พี่แดง) แห่งมูลนิธิพัฒนาชุมชนและเขตภูเขา (พชภ.) ที่เราตั้งใจจะแวะไปเยี่ยม เลี้ยงข้าวกลางวัน แล้วก็มาดื่มกาแฟและคุยกันต่อ ท่านจอมป่วนเลี้ยงมื้อนี้ พี่แดงเป็นผู้หญิงมหัศจรรย์ครับ ขอบอก

ที่ร้านกาแฟนี้ มีหมาน่ารักอยู่ตัวหนึ่ง เค้าว่าเป็นดาราของร้าน แต่เท่าที่กวาดดูรูป ซึ่งผมเป็นคนรวบรวม ไม่เห็นว่ามีใครถ่ายมา ตอนถ่าย เค้าอยู่ใต้เก้าอี้ครับ มุดลงไปถ่าย

แล้วเราก็ไปมูลนิธิ พชภ.กัน ฟังพี่แดงเล่าประสบการณ์ให้ฟัง ช่วงนี้ ระดมทุนได้ยากขึ้นมาก แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับ message ที่ว่าการเป็น NGO ต้องทุ่มเททั้งชีวิต ไม่ใช่ทำเล่นๆ งานเสร็จก็จากไป แล้วเราก็เดินดูสถานที่กัน จากนั้นมีการแลกเพลงกันหนึ่งเพลง ระหว่างน้องจิ กับป้าเฉลา

คืนนั้น เราลงมาจากดอยแม่สลอง มาพักที่ณัฏฐิพลรีสอร์ท นั่งคุยกันเรื่องอะไรก็ไม่รู้ คือรู้สึกจะไม่มีหัวข้อ ผลัดกันทีละคน แต่ก็ลื่นไหลไปเรื่อย จนสองยาม ก็ออกไปจุดโคมยี่เป็งอีกครั้งหนึ่ง แล้วเล่นไฟเย็นเพื่อถ่ายรูปด้วย

เหตุการณ์ที่สี่ “อาผร่อ”

เช้าตรู่วันที่ 7 ธ.ค. ไปตักบาตร “พระขี่ม้า” ที่วัดป่าอาชาทอง คนเยอะ ชื่อเป็นวัดป่า แต่เต็มไปด้วยสิ่งปลูกสร้าง ไม่พูดดีกว่า

กลับจากวัด รอจนสายๆ น้าอึ่งอ๊อบกับน้องสาวก็มา เหลือเชื่อและทรหดจริงๆ หลังจากทักทายกันอย่างนัวเนีย ก็เดินทางไปวัดพระธาตุดอยตุง อะเมซิ่งเชียงรายแห่งที่เจ็ด และแห่งสุดท้ายที่เราไปเยี่ยม จนครบถ้วน นั่งล้อมวงกินข้าวกันที่ลานในวัด

พอลงมา ก็ไปสวนรุกขชาติแม่ฟ้าหลวง (ดอยช้างมูบ) อยู่ชายแดนประเทศไทย ภูมิประเทศเป็นเขา แต่มีทางเดินสะดวก ระยะทางประมาณ 4 กม. มียอดดอย ระดับ 1,509 ม. สูงที่สุดในจังหวัดเชียงราย เป็นจุดบรรจบของสันปันน้ำไทย-พม่า ส่วนแผ่นดินลาวเห็นอยู่ลิบๆ เดินขึ้นไปถึงลานอาทิตย์อัสดง จะได้เหงื่ออย่างแน่นอน แม้ครูบาจะทำท่าท้อแท้ แต่ใจสู้จริงๆ

เมื่อเดินไปจนเกือบสุดทาง ผมพบกับ “อาผร่อ” ผู้ดูแลสถานที่ พูดจากันเพียงประโยคที่สอง แกถามผมว่า “เพ่อเคอมาเหลอ” ผมก็บอกว่า “ใช่ครับ”

เท่านั้นแหละครับ แกกุลีกุจอ ลากไปดูกุหลาบพันปี บอกว่าเอาพันธุ์มาจากพม่า แล้วไปเปิดน้ำ “ธารน้ำพระทัย” ให้ — ธารน้ำพระทัยนี้ เดิมเป็นน้ำผุดขึ้นบนยอดเขา ปัจจุบันเข้าใจว่านำเข้าถังเก็บไว้ ไม่ปล่อยให้ไหลทิ้งไปอย่างไร้ค่า

อาผร่อ ชาวอาข่า มีชื่อไทยว่าพิชัย วิเศษพุทธศรี ภรรยาคนปัจจุบันเป็นคนที่สาม แกมีความภูมิใจในความเป็นคนไทยมาก ภูมิใจที่มีบัตรประชาชนแบบสมาร์ทการ์ด เคยเฝ้ารับเสด็จสมเด็จพระศรีนครินทร์ฯ สมเด็จย่าซึ่งเคยเสด็จพระราชดำเนินขึ้นมาที่ยอดดอยนี้ครั้งหนึ่ง เพลงที่จะให้ฟังข้างล่างนี้ อาผ่อ เคยร้องถวายให้สมเด็จพระเทพรัตน์ฯ สองครั้ง

รูปแกไม่ได้สวยตรงไหนเลย แต่สิ่งที่อยู่ภายในใจแก เป็นสิ่งที่สวยงามและยิ่งใหญ่ครับ แกรักและภูมิใจในสิ่งที่แกทำ แกเป็นคนไทยมากกว่าหลายๆ คน

ลงจากดอยตุง เรากลับเข้าเมืองไปร้านข้าวต้มมีนา แล้วก็ไปห้องนั่งเล่นอีกรอบหนึ่ง

เหตุการณ์ที่ห้า “พ่อขุนเม็งรายมหาราช”

เช้าวันที่ 8 ธ.ค. หลังจากที่เฮฯ หก จบลงอย่างเป็นทางการเมื่อคืนก่อน ท่านจอมป่วนและครอบครัวที่น่ารัก ก็แยกไปเชียงใหม่ เหลือแต่คณะมาก่อน กลับทีหลัง ระหว่างรอเวลาเครื่องบินจึงมีโปรแกรมแถม ซึ่งคุณเบิร์ดพาไปวัดงำเมือง ไปกราบพระบรมอัฐิของพ่อขุนเม็งรายมหาราช ผู้รวบรวมอาณาจักรล้านนาให้เป็นปึกแผ่น มีประวัติศาสตร์ของอาณาจักรล้านนา จากลูกหลานอาณาจักรล้านนาแถมให้ด้วยครับ

« « Prev : โลกร้อน (2.3.2)

Next : โลกร้อน (2.3.3) » »