เตือน หรือไม่เตือน
อ่าน: 3187๑๓๙ เมื่อเห็นความพิบัติจะตกแก่ผู้ใด, ถึงเขาจะไม่ขอร้อง, ก็ควรกุลบุตรจะอนุกูลบอกเล่าให้รู้ตัว; นั่นเอง เป็นธรรมสมบัติของผู้ดีทั้งหลาย, มิฉะนั้น ก็เป็น[จรรยา]ของคนชั่ว.
อนึ่งโสด ท่านย่อมว่า-
๑๔๐ ผู้ใด ป้องกันให้พ้นภัย, ผู้นั้นมีความกรุณา, อันนั้นเป็นกรรม [ของเพื่อน] ที่ปราศจากตำหนิ; นางใด อนุวรรตน์หามฉนทะของสามี, นางนั้น เป็นสตรี (ผู้ภริยา) แท้; ผู้ใด อันนักปราชญ์ยกย่อง, ผู้นั้นเป็นบัณฑิต; ธรรมชาติใด ไม่ให้เกิดความมัวเมา, ธรรมชาตินั้นเป็นศรีสมบัติ ผู้ใดพ้นความกระสัน ทะเยอทะยาน, ผู้นั้นเป็นคนมีสุข; ผู้ใดไม่มีความคดค้อม, ผู้นั้นเป็นมิตรแท้; ผู้ใดไม่ถูกอินทรีย์ของตนปั่นให้เสีย (คือรู้ว่าไม่ดี ยังขืนประพฤติโดยเข้ากับตัว), ผู้นั้นท่านสรรเสริญว่า เป็นชายชาติ.
หิโตปเทศ สุหฤทเภท การแตกมิตร
เข้าลักษณะของมิตรแท้ และ กัลยาณมิตรธรรม+สัปปุริสธรรม
