ลานซักล้าง

หกโมงเย็น ท่านอัยการบัณฑูร ขับรถมาจากภูเก็ตพร้อมทั้งพี่แอ๊ด น้องนิว รับหนิงกลิ้งมาจากไหนก็ไม่รู้ครับ พักที่โรงแรมเดียวกัน

ขอลายเซ็นพี่ฑูรซะเลย ทำให้ จปผ๑ ของผม ขาดลายเซ็นนักเขียนอยู่คนเดียว คือมะเดี่ยว

โสทรแยกไปเจอหลานตั้งแต่บ่าย ที่เหลือคือป้าจุ๋ม น้องจิ (หมอ)เบิร์ด ก็มากับผม มีลุงพูนนำมายังโรงแรมแกรนด์เซาธ์เทิน อ.ทุ่งสง นครศรีธรรมราช เป็นโรงแรมใหญ่ ใหม่ สะอาด

ในเมื่อมีสมาชิกมาเจอกันเยอะ ก็ต้องกินข้าวกัน มีหลายทางเลือกแต่เราไม่เลือก เพียงแต่ยกขบวนไปยังสถานที่ที่มีทางเลือกมาก แล้วในที่สุด ก็เลือกร้านที่มีการแสดง ได้ดูโชว์สองรอบฟรี

อิ๊มอิ่ม… อร๊อยอร่อย… มากินบ่อยๆ … เอ็มเคเอ็มเคเอ็มเคเอ็มเค

Posted by Wordmobi

ออกเดินทาง 7 โมงครึ่ง ถึงบ้านเม้ง 11 โมง

เดิมคิดรวมพลแล้วจะไปเที่ยวในเมือง แล้วจึงกลับมาอีกที แต่ดูเวลาแล้ว รอโกนผม+ทำขวัญนาคก่อนดีกว่าครับ
อ่านต่อ »

วันที่ 14 เม.ย. นัดหมายกับป้าจุ๋ม จะออกเดินทางลงไปแสดงมุทิตาจิตร่วมงานอุปสมบทของเม้ง อย่าว่าแต่งานอุปสมบทเป็นงานที่น่าไปร่วมเลยครับ เม้งเป็นหนึ่งในสองผู้ก่อตั้งลานปัญญาด้วย จึงสมควรอย่างยิ่ง ที่จะตะเกียกตะกายไปร่วมให้ได้

น้องจิจะไปด้วย เดิมนัดมานอนบ้านป้าจุ๋ม แต่ด้วยความไม่แน่นอนเรื่องความปลอดภัยจากเหตุทางการเมือง จึงรับป้าจุ๋ม 9 โมง แล้วไปรับน้องจิที่มหาวิทยาลัยตอน 10 โมงที่นครปฐม

เที่ยง แวะกินข้าวที่ อ.ท่ายาง เพชรบุรี แวะปั๊มหลายครั้ง กินชาแก้วใหญ่ กินไอติม กินเครื่องดื่มชูกำลัง

อ่านต่อ »

เซอร์ คริสโตเฟอร์ เวรน เป็นสถาปนิกผู้ออกแบบ และควบคุมการก่อสร้างมหาวิหารเซนต์พอล ในกรุงลอนดอน ซึ่งสร้างขึ้นใหม่หลังจากเกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ในลอนดอนในปี ค.ศ.1666

ด้วยความสูง 311 เมตร มหาวิหารเซนต์พอล เป็นสิ่งปลูกสร้างที่สูงที่สุดในลอนดอนระหว่างปี 1710-1962

เซอร์ เวรน ใช้เวลา 35 ปี ตั้งแต่เริ่มออกแบบสร้าง จนกระทั้งสภาประกาศว่าการสร้างเสร็จสิ้น (ระหว่างปี 1675-1710) เมื่อเวรนอายุ 78 ปี โครงการนี้ต้องผ่านความวุ่นวายทางการเมืองในสภา ความอิจฉาตาร้อน และยังเป็นงานก่อสร้างขนาดยักษ์ในสมัยที่ยังไม่มีเครื่องมือกลใดๆ ช่วย (รวมทั้งเวลา ~45% ของชีวิตของชายคนหนึ่ง)

เขาตายในอีก 9 ปีต่อมา ซึ่งเขาเป็นคนแรกที่ได้รับการฝังในมหาวิหาร มีคำจารึกที่ป้ายเหนือหลุมศพเป็นภาษาละตินว่า “Lector, si monumentum requiris, circumspice” แปลว่า ท่านผู้อ่าน หากท่านจะมองหาอนุสรณ์ของเขาละก็ ลองมองดูรอบๆ ตัวของท่านซิ

แค่คิด ชี้ หรือพูด โดยไม่ลงมือทำอะไร  ไม่มีอะไรเป็น “ผลงาน” หรอกครับ

โน่นก็เชื่อไม่ได้ นี่ก็อคติ นั่นก็”พวกมัน”… ระแวงไปหมด กังวลทั้งวันทั้งคืน หมกมุ่นเรื่องเดียวมานานแล้ว… หาทางออกมาตั้งนาน ยังไม่เจอ… ไม่อยากให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเลย แต่มันก็เกิดแล้ว จะรีเซ็ตเหมือนเล่นเกมส์ก็ไม่ได้…

ถ้าทำอย่างที่เคยทำ ถ้าคิดอย่างที่เคยคิดแล้ว จะออกจาก loop ไม่ได้ ลองเปลี่ยนแปลงบ้างไหมครับ

หยุดทำอย่างที่เคยทำชั่วคราว เพราะว่าถ้าทำต่อไปก็วนเวียนอยู่นี่ล่ะ เช่นไม่เข้าเน็ตสัก 8 ชั่วโมง ดูทีวีช่องอื่นพร้อมกับคนที่ไม่เคยดูทีวีด้วยกัน — อยู่กับมันให้ได้ ไม่ตายหรอกครับ

ระหว่างที่พักจากกิจกรรมประจำ ลองทำกิจกรรมอื่นที่ไม่เคยทำ (และไม่เคยคิดว่าจะทำ) เช่นปลูกต้นไม้ ทำขนมหรืออาหารที่ไม่เคยทำ ทำงานศิลปะ ฯลฯ

ถ้าอยากเปลี่ยนแปลง ก็คิดและทำให้แตกต่างออกไปซิครับ

อ่านต่อ »

แด่ครอบครัวผู้สูญเสีย แด่คนไทยทุกคน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เคยถามลูกน้องว่าอยากให้บริษัทเป็นอย่างไร มีคำตอบหนึ่งตอบว่าอยากให้พนักงานทุกคนมีวิสัยทัศน์ เอื๊อก! (บริษัทมีคนสองร้อยคน ถ้ามีสองร้อยวิสัยทัศน์ คงเถิดเทิงกันน่าดู (: แต่ผมเข้าใจเค้านะครับ เค้าหมายถึงอยากให้ทุกคนมองเป้าหมายร่วม และรวมพลังเดินไปในทางเดียวกัน)

เรื่องของมุมมอง บางทีก็เป็นกับดัก -> ยิ่งเก่ง บางทีกลับยิ่งห่วย

จะอ่านหนังสือ มองใกล้เกินไปกลับอ่านอะไรไม่ออก มองสิ่งที่เกิดขึ้นข้างเคียงไม่เห็น คนเก่งมักมีความมั่นใจสูง ยิ่งรู้สึกว่าเป็นเรื่องของตน ก็ยิ่งไปกันใหญ่

คนที่พูดอะไรแล้วไม่มีคน”ได้ยิน” กลับชอบพูดมาก โหยหาความสำเร็จ ไม่ค่อยสนใจว่าใครจะฟังหรือไม่ แต่ว่าคนพูดไม่ค่อยฟังคนอื่นหรอก ดึงดันจะยัดเยียดความคิดตนให้คนอื่น ใช้คำว่า”ต้อง”พร่ำเพรื่อ

คนที่เคยโดนกดขี่ พอมีช่อง ก็ระเบิดออกทางช่องนั้น (คนมีปมอ่ะ)

สรุปว่า… ไม่สรุป อืม… หรือสรุปไปแล้ว?

อ่านต่อ »

เมื่อตอนหัวค่ำ แม่โทรมาตามด้วยธุระด่วนจี๋ คือ “งูเข้าบ้าน” ไปช่วยกันหาหน่อย

ผมละเข้าใจแม่เลย แม่ไม่อยากพูดถึงงู เพราะมีความกลัวฝังใจ ตอนท้องผม พอก้าวเท้าลงจากตั่ง มีงูเลื้อยผ่านหลังเท้า กรี๊ด…….. ถ้าก้าวลงมาช้าอีกหน่อย คงเหยียบงู

เรื่องเริ่มต้นที่แม่บ้านเดินเข้ามา จ๊ะเอ๋กับงูที่ซิงก์ล้างแก้วใน pantry แม่บ้านก็กรี๊ดลั่นบ้าน ทั้งแม่บ้าน ทั้งงู ตกใจสุดขีด

ส่วนแม่ผม พอได้ยินว่าเป็นงูก็ล็อกประตูห้อง อย่างกับว่าการล็อกประตูจะทำให้ปลอดภัยจากงูมากขึ้นอย่างนั้น

ตอนแรกคว้าไฟฉายลงไปหา รู้เพียงเลาๆ ว่าอยู่บริเวณแถวเตาใน pantry ของแม่ (อยู่ในบ้าน)

จากนั้นน้องชาย หลานสาว กับผม ก็ช่วยกันส่องดู เห็นแว็บๆ ว่าอยู่ตรงเตาของแม่ ผมก็รื้อชั้นล่างออก เจอตัวขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณนิ้วโป้ง แหมตัวนิดเดียว ร้องลั่นบ้านเลย อิอิ

อ่านต่อ »

ฟังธง ก. พูดให้ชัดเจน ตัดสินด้วยความเชื่อมั่น — พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม ๑ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน

พิพากษา ก. ตัดสินคดีโดยศาล — พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน

คำแนะนำไม่ให้รีบฟันธง ไม่ให้รีบพิพากษานั้น ไม่ได้เป็นคำแนะนำอะไรที่ผิดไปจากที่ควรจะเป็น — ไม่ได้เป็นการเรียกร้องให้เพิกเฉย หลอกตนเอง/แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น — ที่จริงกลับเป็นคำแนะนำให้ละวางอคติ เปิดใจรับฟังข้อมูลรอบด้าน ฟังจนได้ยินถึงสิ่งที่อยู่เบื้องหลังแม้ไม่ได้พูด ใคร่ครวญดูให้ดี ก่อนตัดสิน

อ่านต่อ »