ลานซักล้าง

วันที่ 15กพ58 มีค่ายสวนป่าฮา&เฮ สำหรับผู้ปกครองโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา ซึ่งขอให้จัดค่ายเกี่ยวกับไบโอชาร์ให้ มีผู้ปกครอง 35 ท่าน และมีเด็กนักเรียนติดมาด้วย 9 คน ค่ายนี้ เปิดให้ “คนนอก” เข้าร่วมเรียนได้ แต่ก็มีปัญหาเหมือนเดิม คือคนนอกไม่ยอมลงทะเบียน ทำให้ไม่รู้จำนวนคนที่แน่นอน เตรียมอาหารและที่พักไม่ได้ ถ้าเพียงแต่นึกถึงคนเตรียมงานบ้าง ไม่คิดเฉพาะแต่เรื่องของตนเอง ก็คงจะดีกว่านี้… ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ มันผ่านไปหมดแล้ว

อ่านต่อ »

ค่ายนี้ จัดขึ้นระหว่างวันที่ 24-25 มค 58 สำหรับคนที่ยังคาใจเรื่องไบโอชาร์โดยเฉพาะ โดยเรานัดกันที่สวนป่าตั้งแต่บ่ายวันที่ 23 มค 58

มีผู้มาร่วมในค่ายนี้น้อยมากที่ลงทะเบียนอย่างถูกต้อง มีที่อยู่ดีๆ มาก็มี ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าการเตรียมอาหารและที่พัก ยุ่งวุ่นวายขนาดไหน หากไม่รู้จำนวนผู้มาร่วมที่แน่นอน

[ภาพรวมกิจกรรม บนเฟซบุ๊ก]

อ่านต่อ »

ค่ายนี้ ตั้งใจจะเพาะกล้าของคนปลูกต้นไม้

แรกเริ่มเดิมทีค่อนข้างสับสน มีสมาชิกจากค่ายแรกที่ติดกิจธุระไม่สามารถจะมาร่วมค่ายแรกได้ ขอย้ายมาค่ายนี้ แต่ค่ายที่สองก็มีสมาชิกจองมาเข้าอยู่แล้ว แม้บอกว่าเต็ม ก็ยังมีคนขอแทรกอยู่ตลอด สวนป่าไม่ใช่รีสอร์ตหรอกครับ มาเยอะเกินไป เราก็รับไม่ไหว

ค่ายครั้งที่สองนี้ ในที่สุดแล้วมากัน 22 ท่าน สำหรับโปรแกรมวันที่ 22-23 พย 57 โดยทยอยกันมาตั้งแต่บ่ายวันที่ 21 และประมาณครึ่งหนึ่งก็กลับในเช้าวันที่ 24

อ่านต่อ »

ว่างเว้นจากการเขียนบันทึกในลานซักล้างมาสามเดือน ก็ไม่ได้อยู่ว่างๆ หรือขี้เกียจหรอกนะครับ มีงานทำล้นมือ แค่เขียนแต่ในเฟซบุ๊กก็หมดเวลาแล้ว… ช่วงนี้ค่ายเพิ่งจบ พอมีเวลาบ้าง ก็กลับมาบันทึกความเป็นมาของ “ค่ายสวนป่าฮา&เฮ” ซึ่งผมดีใจที่ครูบาและแม่หวีเห็นดีด้วย หลังจากที่พยายามกระตุ้นมาตลอดสองปีแล้ว

สวนป่า มหาชีวาลัยอีสานเป็นแหล่งเรียนรู้ แต่ไม่ใช่ที่สาธารณะหรือแหล่งท่องเที่ยว มีกันอยู่สามคน ครูบา แม่หวี กับผม ทุกคนมีงานเต็มมือตลอดเวลา ครูบากับผมก็เดี้ยงมานาน ทำงานหนักนักไม่ไหว ภาระจึงไปตกอยู่กับแม่หวีซึ่งก็ไม่ไหวเหมือนกัน ต้องจ้างคนงานเข้ามาช่วย แต่สวนป่าก็อยู่กันตามอัตภาพ ไม่ได้ค้ากำไรอะไร จะเอาเงินที่ไหนมาจ้างคนงานมาช่วยเตรียมงานเมื่อจะมีคนเข้ามาเรียน

สำหรับผู้ที่มั่นใจว่าสามารถเรียนได้เองจากการเดินดู ผมก็มั่นใจเช่นกันว่าท่านอาจเรียนได้แต่กระพี้ ท่านอาจเห็นสิ่งที่มีอยู่ อาจดูตัวอย่างหรือลอกแบบได้ แต่ท่านจะไม่เข้าใจแก่นเบื้องลึก ไม่เข้าใจบริบทของปัญหาและทางเลือกต่างๆ ที่ใช้วิธีแก้ไข ไม่รู้ว่าตัดทางเลือกอะไรทิ้งไปแล้วบ้าง เพราะอะไร

อ่านต่อ »

ลานปัญญาเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 4 ก.ค. 2551 ดังนั้นในวันนี้ ลานปัญญาก็มีอายุครบหกปีบริบูรณ์ และขึ้นรอบปีที่เจ็ดต่อไป

ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา มีสมาชิกเขียนบันทึกบนลานปัญญาน้อยมาก รวมทั้งตัวผมเองด้วย ผมคิดว่าเรื่องนี้เป็น “เรื่องปกติที่ดี” นะครับ

บันทึกบนลานปัญญา ควรจะเป็นบันทึกที่สมควรเก็บเอาไว้บนเน็ตเป็นเวลานาน ค้นหาด้วย search engine ได้ มีประโยชน์ต่อผู้ที่เข้ามาอ่านในภายหลัง และนำไปใช้อ้างอิงได้ ดังนั้นบันทึกบนลานปัญญา จึงไม่ควรเป็นเรื่องเฉพาะกาล เรื่องการเมือง เรื่องความเห็นที่อาจเปลี่ยนแปลงได้ และไม่ใช่การระบายอารมณ์

มีสมาชิกจำนวนไม่น้อยที่ไม่เขียนอีกต่อไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้ปิดบล็อก การเปิดอ้าซ่าทิ้งไว้ ทำให้โดนสแปมและทำให้ระบบต้องทำงานหนักขึ้น ถ้าไม่ใช้อีกต่อไป ตามปิดความคิดเห็นในทุกบันทึกด้วยนะครับ บันทึกเก็บไว้ได้ หรือจะปิดบล็อกเลยก็ได้ (อย่าลืมแบ็คอัพก่อน)

ตอนนี้สมาชิกส่วนใหญ่ เขียนอยู่บนเฟสบุ๊คซึ่งสะดวกในการเขียน สะดวกในการอ่านเฉพาะเมื่อมาอ่านหลังจากที่เขียนเล็กน้อย แต่ไม่สะดวกในการค้นหา… แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็ไม่เป็นไรนี่ครับ สะดวกอย่างไร ก็ทำไปอย่างนั้่นก็แล้วกันครับ

ที่เขียนไว้ในปีก่อนๆ มีดังนี้นะครับ

• [ขึ้นรอบปีที่หกของลานปัญญา]
• [ขึ้นรอบปีที่ห้าของลานปัญญา]
• [ขึ้นรอบปีที่สี่ของลานปัญญา]
• [ขึ้นรอบปีที่สามของลานปัญญา]
• [ขึ้นรอบปีที่สองของลานปัญญา]

เรื่องค่าไฟฟ้ามหาโหดก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่ความไม่มีเสถียรภาพของระบบจ่ายไฟ เป็นประเด็นสำคัญที่สุดเสมอมาครับ

ไฟดับบ่อย ถ้าดับไม่นานก็ไม่เป็นไร เราอยู่โดยไม่ใช้ไฟฟ้าได้ชั่วคราว แต่ถ้าดับนานเหมือนเมื่อคราวนิสิตแพทย์ จุฬา รพ.ชลบุรีมาเข้าค่ายเมื่อหลายปีก่อน ไฟดับนาน 40 ชั่วโมง สูบน้ำบาดาลไม่ได้ น้ำในหอเก็บหมดลง เดือดร้อนกันมาก

หลักความมั่นคงสามแนวทาง: อาหาร น้ำ พลังงาน เมื่อไม่มีไฟฟ้า ก็ไม่มีน้ำ เมื่อไม่มีน้ำ ผลิตพืชอาหารได้ลำบาก ดังนั้นจึงรวนไปหมด… อาจารย์นันท์ ภักดี จัดสองอาชีวะพลังงานในเขตบุรีรัมย์หลายครั้ง ได้รับความสนใจอย่างล้นหลาม อาจารย์ก็ชวนให้ไปดูด้วย ก็อยากไปล่ะนะครับ แต่สวนป่ามีงานอบรมเหมือนกัน ทิ้งไปไม่ได้ จนวันหนึ่งใกล้จะหมดกำหนดของงานติดตั้งพลังไฟฟ้าแสงอาทิตย์ที่โณงเรียนมีชัยพัฒนา อ.ลำปลายมาศ บุรีรัมย์ ผมชวนครูบากับแม่หวีไปเที่ยวสำเร็จ จึงชวนอาจารย์นฤมลกับฤๅษีอ้นไปด้วย ก็ได้เห็นหลายอย่างครับ แต่ความต้องการของสวนป่านั้น มีชัดเจนอยู่แล้ว

อ่านต่อ »

อนุสนธิจากแผ่นดินไหว เมื่อวันที่ 5 พค 2557 เวลา 18:08น ความแรง 6.3 ตามมาตรฐานริกเตอร์ ลึกประมาณ 7 กม มีจุดศูนย์กลางอยู่บริเวณ อ.พาน จ.เชียงราย ราชการช่วยเหลือบ้านเรือนที่เสียหายหลังละสามหมื่นกว่าบาท แน่นอนว่าไม่พอหรอกครับ เพราะในระยะ 100 กม จากจุดศูนย์กลาง มีประชาชนอาศัยอยู่ 2,387,170 คน ดังนั้นความเสียหายต่อที่อยู่อาศัยจึงมากตามไปด้วย

ผมก็เข้าใจความลำบากของการเบิกจ่ายงบฉุกเฉินของทางราชการ งบประมาณถูกโกยจากส่วนราชการไปกองไว้ที่งบกลางฉุกเฉินซึ่ง ครม จะเป็นผู้อนุมัติ แต่ตามรัฐธรรมนูญแล้ว เมื่อมีการยุบสภาผู้แทนราษฎร รัฐบาลเพียงแต่ปฏิบัติหน้าที่ต่อไปจนกว่ารัฐบาลใหม่จะเข้ามารับงานต่อ ในการนี้ การเบิกจ่ายไม่คล่องตัวเหมือนก่อนยุบสภา ประกอบกับการเก็บภาษีอากรไม่เข้าเป้า ขาดไปเป็นแสนล้านบาทเนื่องจากเงินตึงตัวเพราะรัฐบาลไม่สามารถชำระหนี้ใบประทวน(จำนำข้าว)ได้ ทำให้เกษตรกรเป็นหนี้ เจ้าหนี้ของเกษกรก็เป็นลูกหนี้ กระทบกับไปเป็นทอดๆ หนี้ครัวเรือนขึ้นสูงถึง 80% ของ GDP สถาบันการเงินไม่ค่อยปล่อยกู้เนื่องจากอาจกลายเป็นหนี้เสียได้ง่ายและจะทำให้สถาบันการเงินต้องตั้งสำรองเพิ่มขึ้นอีก แม้หนี้นอกระบบซึ่งคิดดอกเบี้ยมหาโหด ก็หากู้ได้ยากเพราะหนี้เก่ายังไม่ได้ใช้

อ่านต่อ »

นิสิตในสำนักงานคณะกรรมการศึกษาวิจัยทรัพยากรการเกษตร (OCARE) เป็นรุ่นที่สองที่มาส่วนป่า แต่เป็นรุ่นที่สามของคณะ (รหัส 55)

รุ่นแรกครูบาเป็นวิพุทธิยาจารย์อาสาและชาวเฮตามไปช่วยไปกันมากมาย ผมก็อยากไปร่วมนะครับ แต่เห็นว่าไปกันเยอะแล้วเลยเกิดเกรงใจเจ้าภาพ อยู่ที่ไหนก็ช่วยได้ถ้าจะช่วย ปีถัดมานิสิตโอแคร์ยกพลมาสวนป่าเป็นครั้งแรก มีชาวเฮมาช่วยกันสี่ท่าน ยังมีนิสิตติดต่อกับผมอยู่เรื่อยๆ ปีที่แล้วผมพูดไปหลายเรื่อง ไม่นึกว่ามีนิสิตเกิดดวงตาเห็นธรรม เกาะติดและเอาไปทำได้จริงๆ

ในปีนี้นั้น มีนิสิตมา 37 และอาจารย์อีก 7 ท่าน โดย ศ.น.สพ.ดร.อรรณพ คุณาวงษ์กฤต ผู้อำนวยการสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาวิจัยทรัพยากรการเกษตร เป็นผู้นำมาเหมือนกับปีที่แล้วครับ ถ้ามาหน้าหนาว จะเหมาะกว่านี้อีกเนื่องจากพืชพรรณไม้จะเปลี่ยนไป อากาศเย็นสบาย

อ่านต่อ »

กลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่ระหว่าง 8-19 มีค วันที่ 20 กลับมาสวนป่า ออกสาย ถึงเย็น เก็บบ้านเตรียมรับคณะนักศึกษาแพทย์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี (อีกครึ่งหนึ่งที่เรียนสาธารณสุขเข้ามาก่อนแล้ว แต่เป็นช่วงที่ผมกลับบ้าน) ซึ่งเข้ามาเรียนในสวนป่าสองคืน 22-24 มีค

แม่ให้เสบียงมาเพียบ ตู้เย็นเต็มจนล้นอีกแล้ว และจัดอาหารมาให้กินหลายมื้อเนื่องจากคาดว่าการเร่งเก็บกวาดบ้าน จะทำให้ไม่มีเวลาหุงหาอาหาร ซึ่งก็เป็นไปตามที่คุณแม่คาดครับ สะดวกขึ้นมาก อุ่นในเตาไมโครเวฟ กินไปเรื่อยๆ จนหมด ไม่ต้องทำครัว

อ่านต่อ »

บ้านเมืองหนาวจำเป็นไหมสำหรับเมืองไทย?

พูดยากครับ โลกเปลี่ยนแกนหมุนยากยกเว้นจะถูกชนด้วยดาวขนาดใหญ่จนเปลี่ยนโมเมนตัมเชิงมุมไปได้ แต่ถ้าถูกชนแบบนั้น ทุกชีวิตบนโลกคงดับสูญไปหมด ไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว ต่างกับที่พวก pseudoscience พยายามจะบอก ในเมื่อแกนหมุนเปลี่ยนแปลงได้ยาก เขตเส้นศูนย์สูตรก็จะรับพลังงานจากดวงอาทิตย์มากกว่าเขตอื่น จึงหนาวเย็นได้ยาก

แต่ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้นะ เพราะความหนาวเย็นเป็นของไหล และไม่มีอะไรไปกั้นมันไว้ ช่วงฤดูหนาวที่ผ่านมา(ในซีกโลกเหนือ) เราก็เห็นปรากฏการณ์ที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นมากมาย พื้นที่ที่ไม่มีหิมะตก หิมะก็ตก เขตหนาว หนาวจะสาดน้ำร้อนไปในอากาศ แข็งจนกลายเป็นฝุ่นน้ำแข็งกลางอากาศไม่ทันตกถึงพื้น ในเมืองไทย อากาศหนาวจัดทางตอนเหนือและอีสานเหนือ ที่สวนป่าในบุรีรัมย์ อุณหภูมิลงต่ำได้ถึง 12ºC ทางเหนือ อุณหภูมิยอดหญ้าต่ำถึง -3ºC แต่หิมะยังไม่ตก เพราะความชื้นในอากาศไม่ถูกต้อง ต่อไปใครจะรู้ว่า อีสานจะเป็นสวิตเซอร์แลนด์ เชียงใหม่จะเป็นไอติมหรือไม่…

อ่านต่อ »