จบวันโกลาหล
อ่าน: 3477วันนี้ อื้อหือ ไม่ได้เจอแบบนี้มานานแล้ว
แม้ว่าคงจะมีคนอีกมากมายที่งานยุ่งกว่าที่ผมเจอมาก ทุกคนก็ผ่านไปได้ วันนี้งานผมก็โกลาหลไม่น้อยครับ; ที่มาบ่นให้ฟังก็เพราะว่ารู้สึกว่าตัดสินใจถูกแล้วที่ “เกษียณ” ออกมา จริงอยู่ว่าในทึ่สุดแล้ว ก็ผ่านไปได้ ไม่เห็นตายสักหน่อย แต่ว่าถ้าไม่ต้องเจออย่างนี้ได้ก็ดีนะ
เมื่อวานตอนหัวค่ำ นอนไป 8 ชั่วโมง แต่เนื่องจาก “ขาดทุน” มาจากวันก่อนๆ หลังจากตามอ่านเรื่องชาวบ้านในทวิตเตอร์และเฟสบุ๊คแล้ว จึงนอนก็อกสอง ได้มาอีกสี่ชั่วโมง
พอ 10:00 ก็อาบน้ำแต่งตัวเดินทางไปเชียงใหม่ ไปบรรยายรอบแรกที่โรงแรมเซ็นทาราดวงตะวัน ผู้จัดบอกว่าผมจะพูดเรื่องการใช้งานซอฟต์แวร์อย่างเหมาะสม ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่เตรียมมาอ่ะ ก็ตอนแรกที่เชิญมาพูดบอกว่าเรื่องอะไรก็ได้ แต่ว่าผีถึงป่าช้าแล้วนะครับ พูดสดก็ได้ไม่เป็นไร ให้ผู้ฟังได้ข้อคิดบ้างก็แล้วกัน
ผู้จัดขอให้เริ่ม 12:45 เพราะรู้ว่าผมมีเวลาน้อยมาก บรรยายไปถึง 13:10 ก็เลิกครับ เพราะว่าจำเป็นต้องเดินทางไปอีกงานหนึ่งแล้ว — แม้ว่าไม่ไกลนัก แต่ก็ต้องไปเตรียมการอีก
ถึงอย่างไรยังตอบคำถามได้สองคำถาม คือ
- มีวิธีใดหรือไม่ ที่จะช่วยให้พนักงานในองค์กรได้เข้าใจถึงความสำคัญ ของการไม่ใช้ซอฟต์แวร์ละเมิดลิขสิทธิ์ (แล้วถูกจับ) -> ตอบไปว่า ผมไม่มีคำตอบสำเร็จรูปให้ แต่แนะให้คุยกันบ่อยๆ ความสะดวกไม่ใช่ข้ออ้างที่จะละเมิดผู้อื่น ให้พยายามชี้ให้เห็นว่าการละเมิดลิขสิทธิ์กระทบทุกคน เล่าตัวอย่างใน “บริษัทเพื่อนบ้าน” ที่เคยโดนจับ อ้างไม่ได้ว่าพนักงานนำมาติดตั้งเอง ปรับบริษัทง่ายกว่าปรับพนักงาน และในที่สุดก็โดนจับและปรับไปแพงมาก เรื่องนี้เป็นผลประโยชน์ร่วมของทุกคน เมื่อบริษัทโดนปรับ กำลังของบริษัทในการขึ้นเงินเดือนและจ่ายโบนัสก็หายไปเยอะ คนที่ไม่ได้ทำก็จะโดนผลกระทบด้วย ถ้าจะเลี่ยงไปใช้ซอฟต์แวร์โอเพ่นซอร์สก็ใช้ได้ เพียงแต่ว่าจะเจอข้ออ้างเยอะแยะที่จะไม่ยอมเปลี่ยน เรื่องนี้เป็นธรรมชาติของคนที่ไม่อยากเปลี่ยนไปจากสิ่งที่คุ้นเคย แต่ว่าถ้าคุ้นเคยบนความไม่ถูกต้อง ก็น่าจะเปลี่ยนครับ
- มีตัวอย่างของหน่วยราชการที่โดนจับเรื่องนี้หรือไม่ -> ตอบว่า ความจำผมไม่ดี จึงไม่ขอระบุชื่อ แต่ยืนยันว่ามี เพราะกฎหมายไม่ได้มีข้อยกเว้นให้ส่วนราชการ ทุกคนอยู่ใต้กฎหมายเดียวกัน (กฎหมายเป็นกติกาของบ้านเมือง ถ้าไม่ชอบก็ต้องเปลี่ยนในสภาครับ ตราบใดที่ยังไม่เปลี่ยน ก็ต้องปฏิบัติตามไป) การปฏิบัติตามกฎหมายก็เป็นเรื่องง่ายๆ ตรงๆ คือไม่ไปละเมิดผู้อื่นเท่านั้นเอง
จากนั้นก็เผ่นไปหอประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เป็น keynote speech งาน คอมพ์ & ดิจิตอล ซึ่งมหาวิทยาลัยเชียงใหม่โดยคณะวิศวกรรมศาสตร์เป็นผู้จัด มีผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงใหม่มาเปิดงาน เมื่อเย็นผู้จัดบอกจะจัดโปรเจคเตอร์มาให้บนเวที เมื่อคืนก็เลยนั่งทำสไลด์ พูดไปใช้เวลาประมาณ 20 นาที เสียงบนเวทีก้องมาก แต่มีคนบอกว่าข้างล่างชัดดีตามลักษณะของหอประชุม ท่านผู้ว่าบอกเรื่องที่น้องพูดน่าสนใจมาก
มาเมืองเหนือเที่ยวนี้ไม่ได้เอากล้องมาครับ ใช้มือถือถ่าย คลิกบนรูปเพื่อดูภาพขยาย
ผมยังง่วงมาก จึงขอตัวกลับก่อน แต่ว่าไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว จึงแวะไปวัดเจดีย์เหลี่ยม ญาติเฮแถวนี้คงรู้ดีว่าผมไปดูอะไร แล้วก็มีความเห็นเช่นเดียวกับที่เคยมาแอบดูกันแล้วว่าคงไม่เหมาะ ถ่ายรูปเป็นหลักฐานไว้ว่ามาดูแล้ว
แล้วก็มาแวะไหว้พระธาตุหริภุญชัยที่ลำพูน ได้ทราบว่าเป็นพระธาตุประจำปีระกา สวดไปห้าจบ ของตัวเองหนึ่งจบ สวดให้คนที่บอกผมหนึ่งจบ ที่เหลืออีกสามจบใครได้อ่านข้อความนี้ก็สวดให้คนนั้นครับ (รูปหายไปไหนรูปหนึ่งก็ไม่รู้ เป็นรูปพระองค์ใหญ่ในวิหารหน้าองค์พระธาตุ)
กลับถึงโรงแรมห้าโมงครึ่ง ซื้ออะไรมากินแล้ว ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ปฏิบัติหน้าที่สงเคราะห์ญาติ คือให้พี่น้องเฮพาเที่ยว ฮาๆๆๆ ตอนนี้ขอทำหน้าที่ต่อตัวเองก่อน คือจะรีบนอนครับ
Next : เชียงใหม่ที่ยังไม่เคยผ่านไป » »
5 ความคิดเห็น
เย้ป้าจุ๋มเข้ามาอ่านพอดี เลยได้อานิสงส์ 3 จบ
ถ้ามีวาสนาเอกมหาชัยคงได้เห็นชาวเฮมาเยี่ยม โอมเพี้ยง……
พรุ่งนี้เช้าจะเข้าไปที่สถาบันวิจัยพลังงาน ใน มช. ฟังการบรรยายแล้งวลงสนาม ดูกรณีศึกษา เย็นจะเข้าโป่งแยง รุ่งขึ้นจะไปนอนอ่างขาง เฉียดกันไปมานะ วันนี้ทำธุระส่วนตัวทั้งวัน เฮ่อ เบาใจขึ้นนิดหนึ่ง
เรื่องไปห้วยต้ม ถ้าได้ไปก็อาจจะเป็นวันเสาร์นะครับ รอน้าอึ่งด้วย และถ้าจะไปแถวนั้นจริงๆ ผมอยากฝากพิจารณาวัดพระธาตุศรีจอมทอง อ.จอมทอง ครับ อยู่บนเส้น 108 (สันป่าตอง-จอมทอง-ฮอด) ซึ่งเป็นคนละเส้นกับ ลำพูน-ลี้-เถิน (106) ที่วัดพระบาทห้วยต้มตั้งอยู่ ดูแผนที่ในเน็ต มีทางเชื่อมระหว่าง 108-106 (ทางหลวง 1010 ประมาณ 10 กม.) แต่เป็นทางเล็กๆ ไม่รู้สภาพถนนนะครับ ถ้าไม่เหมาะ ไม่ไหว ไม่ทัน ฝนตก หรือไกลไป ก็ไม่เป็นไร ยังมีโอกาสหน้าอีกครับ
แล้วห้วยต้ม ระยะทาง 115 กม. ไปกลับ 230 กม. ใช้เวลาทั้งวันครับ
ขอบคุณมากค่ะ