โรงเรียนกนกศิลป์พิทยาคม 25 มค 2557

อ่าน: 3973

โรงเรียนกนกศิลป์พิทยาคม พานักเรียนชั้น ม.๕ ประมาณร้อยคน มาเรียนที่สวนป่าในวันที่ 25-26 ม.ค. 2556 พบว่า ผอ.สิรภพ ปราบริปูตลุง เป็นน้องชายป้าจุ๋ม

[รูปกิจกรรมทั้งหมด บนเฟสบุ๊ค]

ครูบาและแม่หวีเหน็ดเหนื่อยกับการจัดกิจกรรมซึ่งแยกเป็นห้าหกกลุ่ม กระจัดกระจายกันทั่วทั้งสวนป่า ผมช่วยเท่าที่ช่วยได้เรื่องเตาเผาถ่านไบโอชาร์ ซึ่งวิชานี้ให้ไปหลายคนแล้ว บางคนก็เข้าใจ บางคนก็ไม่สนใจ บางคนก็ไปทดลองทำจริง บางคนก็ไม่ ซึ่งเรื่องเหล่านี้ ไม่ได้เป็นปัญหาของผมหรอกครับ ทำก็ทำ ไม่ทำก็ไม่เป็นไร

อ่านต่อ »


ครบรอบเก้าปีสึนามิ

อ่าน: 5175

เรื่องนี้เขียนไว้ในเฟสบุ๊ค แต่เกรงว่าจะสูญหายกลายเป็นเม็ดทรายในมหาสมุทร จึงขอนำมาไว้ที่นี่

—-

เก้าปีแล้วสินะ แผลเป็นไม่เคยเลือนหาย บางอย่างเปลี่ยนแปลงตลอดไป
เมืองไทยปรับปรุงขึ้นบ้าง แต่ยังมีลักษณะ reactive มากกว่า pro-active

[๑ ปีสึนามิ กับ "ตฤณ ตัณฑเศรษฐี"] สมาคมผู้ดูแบเว็บไทย
เว็บพลังจิตคัดลอกเก็บไว้

ขอบคุณสมาคมผู้ดูแลเว็บไทยที่สนใจมาสัมภาษณ์เมื่อแปดปีก่อนครับ ถ้าไม่มีการสัมภาษณ์ครั้งนั้น ผมอาจจะทำรายละเอียดบางอย่างตกหล่นไปกับกาลเวลา และตามความเสื่อมของร่างกายผม

อ่านต่อ »


กราบพระศพสมเด็จพระสังฆราช

ไม่มีความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 21 December 2013 เวลา 21:07 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 5543

อยู่สวนป่ารอบที่ผ่านมาระหว่าง 29 ตค - 20 ธค 2556 เที่ยวนี้นอกจากกลับมาเยี่ยมพ่อแม่แล้ว ยังมาธรุะอีกสองเรื่อง คือมากราบพระศพของสมเด็จพระสังฆราช และจะลองเล่นเปียโน Clavinova CVP-609 ที่คิดจะซื้อ วันนี้ไปวัดบวรนิเวศวรมหาวิหารเพื่อกราบพระศพสมเด็จพระสังฆราชก่อน

หนักใจเหมือนกันว่าจะหาที่จอดรถยังไง เพราะว่าวัดบวรอยู่ใกล้กับการชุมนุม แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว วันนี้ก็วัดดวงเลย ขับดุ่ยๆ ลุยไปเลย เส้นทางไหนใช้ได้หรือมีการปิดการจราจรก็ไม่รู้ ลงทางด่วนที่ถนนพระรามหก ลัดเลาะไปตามถนนรอง โผล่ที่หน้าวัดเบญจมบพิตร ไม่มีร่องรอยการปะทะ

อ่านต่อ »


เฮสิบ ห้วยขาแข้ง

อ่าน: 7792

ว่างเว้นไปปีครึ่ง ด้วยภารกิจของญาติเฮแต่ละท่าน (เฮเก้า) คราวนี้พี่บู๊ดแจ้งข่าวมาแต่เนิ่นๆ ทำให้แต่ละคนมีเวลาจัดการเวลาว่างให้ตรงกันได้ (ยกเว้นน้าอึ่งอ๊อบซึ่งติดภารกิจจริงๆ แต่ก็ยังช่วยประสานงานให้พวกเรา ขอบคุณนะครับ)

งานเฮฮาศาสตร์ไม่ใช่เป็นเพียงการไปเที่ยว ไม่ใช่ study tour ที่ต่างคนต่างเรียนรู้ไปเอง แต่เป็นการร่วมกันศึกษาเรียนรู้ เนื่องจากชาวเฮฮาศาสตร์มาจากหลายหลายสาขาอาชีพ หลายภูมิภาค ด้วยพื้นฐานความรู้ความชำนาญประสบการณ์ที่แตกต่างกัน จึงช่วยให้กลุ่มได้รับประโยชน์จากมุมมองที่แตกต่างเสมอมา นอกจากการศึกษาร่วมกันแล้ว ทุกครั้งยังต้องมีเวลาคุยกันเองอย่างจริงจัง เราทิ้งบางอย่างที่มีค่าไว้ในพื้นที่ด้วย และตัวเราต้องไม่เป็นภาระแก่ “เจ้าภาพ” มากนัก

งานเฮสิบมีพี่บู๊ด ร่วมกับ สปก. จัดขึ้นภายใต้งาน “การประชุมสัมนาเครือข่ายอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและฟื้นฟูสภาพแวดล้อมในเขตปฏิรูปที่ดิน” กำหนดการอยู่ระหว่างวันที่ 6-10 ธค 2556 โดยวันที่ 6 เป็นวันเดินทางไป และวันที่ 10 เป็นวันเดินทางกลับ

อ่านต่อ »


กาละสักการ ที่โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา

อ่าน: 8435

วันที่ 9 พ.ย. 2556 (9/11) โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนาจัดงานครบรอบ 10 ปีของโรงเรียน ครูบาและอาจารย์วรภัทร์ไปขึ้นเวทีเสวนา 

โรงเรียนนี้ เรียกตัวเองว่าโรงเรียนนอกกะลา เริ่มต้นด้วยคุณเจมส์ คลาร์คนักพัฒนาซอฟต์แวร์ระดับโลกซึ่งตัดสินใจย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ในเมืองไทยเป็นการถาวร รู้สึกหงุดหงิดกับการศึกษาไทยจึงบริจาคเงินหลายสิบล้านบาทเพื่อสร้างโรงเรียนที่อำเภอลำปลายมาศ บุรีรัมย์ และต่อมาก็ยังช่วยเหลือค่าใช้จ่ายต่างๆ รวมๆ เงินบริจาคกันทั้งหมดแล้วกว่าร้อยล้านบาท ได้โรงเรียนที่จัดการสองตั้งแต่อนุบาล ๑ จนมัธยม ๓ ที่มีปรัชญาการศึกษาดังนี้

มูลนิธิลำปลายมาศพัฒนา

ด้วยกรอบความคิดของการศึกษาที่เอาความรู้เป็นตัวตั้งและ เป็นระบบแพ้คัดออก  ทำให้มีเด็กเพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้นที่จะสามารถเรียนต่อไปในระดับสูงขึ้นได้  โอกาสแคบลง ในบางกระบวนการยังเป็นการย่ำยีคุณค่าความเป็นมนุษย์ในตัวเด็กโดยการเปรียบเทียบหรือตีค่า การใช้ความกลัวกับความอยากเป็นเครื่องล่อคนไปสู่เป้าหมายยิ่งทำให้เด็ก อ่อนแอในกระแสบริโภคนิยม วัตถุนิยม หรือค่านิยมตามอย่าง เด็กอีกส่วนหนึ่งที่ไม่เก่งด้านวิชาการจึงถูกทิ้งระหว่างทางทั้งที่พวกเธอเหล่านั้นต่างก็มีศักยภาพด้านอื่นๆที่รอการงอกงาม

มูลนิธิลำปลายมาศพัฒนาซึ่งเป็นมูลนิธิเพื่อการกุศล จึงก่อตั้งโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา  ที่มีทั้งระดับอนุบาล  ประถมศึกษา และ มัธยมศึกษา เพื่อเป็นโรงเรียนตัวอย่างในการจัดการศึกษาที่เอาชีวิตเป็นตัวตั้ง อันจะเป็นที่ที่มนุษย์ได้สร้างการเรียนรู้สำหรับมนุษย์โดยไม่ละทิ้งใครแม้แต่คนเดียว ซึ่งจะมีครู พ่อแม่ และชุมชนร่วมมือกันในการเกื้อหนุนให้เด็กทุกๆคนได้มีโอกาสที่จะประสบความ สำเร็จและงอกงามได้ตามศักยภาพตามความถนัดและตามความปรารถนาของตน

เชิญร่วมบริจาคในการจัดการศึกษาเพื่อการกุศล  และ  เพื่อการขยายผลอันจะส่งผลต่อการพัฒนาการศึกษาของประเทศไทยผ่านมูลนิธิลำปลายมาศพัฒนา wichian@lpmp.org

อ่านต่อ »


กลับบ้านกลางคัน

ไม่มีความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 10 October 2013 เวลา 4:05 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต, เรื่องทั่วไป #
อ่าน: 3929

ใจจริงผมก็อยากทำบ้านเฟสสองให้เสร็จก่อนนะครับ แต่ว่าต้องรีบกลับบ้านด้วยหลายเหตุผล

  1. คุณแม่ผ่าตัดหมอนรองกระดูก L4 L5
  2. ประตูหน้าต่างอะลูมิเนียมที่สั่งไว้ ไม่เสร็จตามกำหนด รอไปก็ไม่ได้ประโยชน์
  3. นักเรียนชั้นมัธยมต้น โรงเรียนจุฬาภรณ์ราชวิทยาลัย บุรีรัมย์ มีกำหนดมาเยี่ยมสวนป่า อยากอยู่ช่วย แต่ครูบากับครูของโรงเรียนมีแผนสำรองอยู่แล้ว ผมจึงไม่ต้องอยู่ช่วยกำหนดการครั้งต่อไป วันที่ 9 พ.ย. ครบรอบสิบปีโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา ครูบา อ.วรภัทร์ และ อ.วิเชียร ครูใหญ่ ขึ้นเวทีเรื่องการศึกษา พลาดไม่ได้
  4. มาปิดพอร์ตการลงทุนที่ยังเหลืออยู่ เนื่องจากวิกฤติหนี้ในสหรัฐ

ดังนั้นจึงบอกช่างก่อสร้างหยุดพัก 2 อาทิตย์ วันที่ 7 เก็บบ้านทั้งวัน เอาเทปกาวปิดระแนงครัวกันแมลงและสัตว์ต่างๆ (ยกเว้นมด) ไม่ให้เข้ามาในครัว แต่ไม่เสร็จ วันที่ 8 ทำต่อตั้งแต่เช้า ถ้า 9 โมงยังไม่เสร็จ ขับรถกลับบ้านคงไม่ดีเท่าไร ยายษรมาช่วยทำ ทำให้เร็วขึ้นมาก ถึงกระนั้นกว่าจะเสร็จและออกจากสวนป่าได้ ก็ปาเข้าไป 10 โมงแล้ว เลือกเส้นทาง สตึก-พุทไธสง-ประทาย-สีดา-โคราช หลีกเลี่ยงน้ำท่วมแถวนางรอง เส้นทางนี้ไม่เคยใช้ แต่อ้อมไปยี่สิบกิโล ดีกว่าเสี่ยงขับรถผ่านบริเวณน้ำท่วมครับ

อ่านต่อ »


เหลนอำมาตย์

ไม่มีความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 21 September 2013 เวลา 0:00 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 4397

วันนี้เมื่อร้อยปีก่อน เป็นวันที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว พระราชทานนามสกุลให้บรรพบุรุษ ซึ่งรับราชการอยู่ในกรมท่าซ้ายในสมัยนั้น ต่อมาท่านเลื่อนขึ้นเป็นพระยา

คุณปู่ซึ่งเดิมใช้แซ่ตั้ง เมื่อคราวจะแต่งงานกับคุณย่า (หวั่งหลี) จึงขอใช้นามสกุลนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จนมาถึงผมก็เป็นรุ่นที่สามแล้ว คิดว่าในสามชั่วอายุคนนี้ ไม่ได้ทำให้สกุลเสื่อมเสีย ปฏิบัติงานด้วยความซื่อตรง ไม่ให้ใครตำหนิได้

งานทำบุญนามสกุลครบร้อยปีนี้ ผมไปร่วมไม่ได้นะครับ ขอรักษาศีลสวดมนต์อยู่อย่างสงบ อุทิศแก่บรรพบุรุษอยู่ในป่านี่แหละ

อ่านต่อ »


คณาจารย์คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

อ่าน: 4694

คณบดีคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามพาอาจารย์ในคณะเกือบ 50 ท่าน มาเยี่ยมและพูดคุยกับครูบา

ผมกะจะไปถ่ายรูปเพื่อนำมาลงในหน้ารวมกิจกรรมของสวนป่า ยืนตั้งห่างจากวงตั้งไกลแล้วซูมเอาเพื่อที่จะได้ไม่รบกวนวงสนทนา แต่ถ่ายไปได้เพียงสี่รูปเท่านั้น ครูบาโยนไมค์มา ไม่ได้บอกไว้ก่อน จะให้พูดกับอาจารย์ครึ่งชั่วโมง หลบไม่ทัน แต่พูดก็พูดครับ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว

อ่านต่อ »


คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ 13-14 ก.ค.56

อ่าน: 3458

ครั้งแรกเมื่อทราบข่าวว่าจะมีนักศึกษาและอาจารย์ 216 คน เดินทางมาเรียนรู้ที่สวนป่า ผมกังวลครับ

ธรรมดามากลุ่มละไม่เกิน 30 ใช้อาคารใหญ่เป็นที่พักได้ แต่ถ้ากลุ่มใหญ่จริงๆ ก็จะต้องใช้อาคาร SCG หกเหลี่ยมเป็นที่พักเสริมด้วย แต่ไม่ควรเกิน 60 คน; คราวนี้ 216 คนนี่ จะนอนกันยังไงเนี่ย ช่วงเวลาก่อนพรรษาของปีนี้ มีฝนตก ยุงชุมมาก มีไข้เลือดออกระบาดด้วย เป็นสถานการณ์ซึ่งแตกต่างกับเมื่อตอนที่สวนป่าจัดประชุมปราชญ์ชาวบ้าน หรือวัวพลาสติก ตอนนั้นมากันเป็นพันคน แต่นอนในป่าได้… เมื่อครูบาได้ปรึกษากับทางผู้จัด ขอให้นำเต้นท์มากาง ผมก็ยังเป็นห่วงพวกสัตว์หนีน้ำอีก จึงเร่งช่างก่อสร้างให้มุงหลังคาบ้านเฟสสองซึ่งยังสร้างไม่เสร็จ เคลียร์พื้นที่บ้านเอาไว้ให้กางเต้นท์บนพื้นบ้านพื้นที่ 90 ตร.ม. ใต้หลังคา ติดไฟแสงสว่างชั่วคราว ทำสะพานไว้ให้เดินข้าวกองหินและทราย เตรียมผ้าใบขนาด 6×9 ม. ไว้ปูพื้นสองผืน แล้วให้ช่างหยุดงานสองวันระหว่างที่คณะนักศึกษามาค้างด้วยครับ

อ่านต่อ »


นักศึกษาสำนักวิชาวิศวกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี 1-2 มิ.ย.56

อ่าน: 3745

อาจารย์ทวิชพานักศึกษาปริญญาโทและปริญญาเอกจากสำนักวิชาวิศวกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี มาเยี่ยมสวนป่า โดยจัด “การประชุมเสนอผลงานบัณฑิตศึกษาวิศวกรรมเครื่องกล มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี ครั้งที่ ๑๐” ในวันที่ 1 มิ.ย. 56

แยกกันมาด้วยรถสามคันครับ อาจารย์ทวิชขับรถมาเอง ส่วนรถตู้และรถบัสขับมาด้วยกัน อาจารย์ทวิชมาถึงช่วงสายๆ รถตู้กับรถบัสขับเลยทางเข้าไปหน่อย แต่เมื่อวกรถกลับมา ก็หาทางเข้าเจอ ผมขับรถออกไปรับ แต่เห็นว่ารถกำลังขับเข้ามา ก็เลยวกรถกลับ

อาจารย์ทวิชเปิดงาน แล้วให้ผมคุยตามเรื่องตามราวกันนักศึกษาสัก 15 นาทีตามประสาวิศวกรประสบการณ์สามสิบกว่าปีคุยกับรุ่นน้อง แต่เพราะว่าให้พูดอะไรก็ได้ ก็เลยเล่านิทานไปหลายเรื่อง ชีวิตจริงไม่เหมือนข้อสอบปรนัยหรอกนะครับ คล้ายข้อสอบอัตนัยมากกว่าในแง่ที่ว่าตัวเลือกนั้น เรากำหนดเอง แต่ไม่เหมือนข้อสอบอัตนัยในแง่ที่ว่ามีทรัพยากรและข้อจำกัดด้วย ไม่มีใครสักคนที่จะมีชีวิตด้านเดียว รู้อย่างเดียว ทำอย่างเดียว พูดเรื่องเดียว ชำนาญเรื่องเดียวได้ แต่คนเราต้องมีเรื่องที่เรารู้จริงอยู่บ้าง มีทักษะความชำนาญเฉพาะตัวลงมือทำแล้วได้ผลดีอยู่บ้าง อย่างสองอย่างก็ยังเรียกว่ามีดี ทั้งนี้เป็นเพราะชีวิตต้องใช้สหวิทยาการ… ที่เขียนมานี่ ไม่ได้พูดหรอกครับ ส่วนที่พูดก็ลืมไปแล้ว รู้แต่ว่าพูดมาก ใช้เวลาเยอะเลย โชคดีที่ก๋วยเตี๋ยวใส่ว่านสาวหลงยังไม่พร้อม

อ่านต่อ »



Main: 0.17226004600525 sec
Sidebar: 0.16322207450867 sec