Eric Hoffer ปัญญาชน คนธรรมดา

โดย Logos เมื่อ 8 June 2009 เวลา 0:08 ในหมวดหมู่ การเมือง การปกครอง กฏหมาย #
อ่าน: 5496

Eric Hoffer (2445-2526) เป็นนักเขียนเรื่องเชิงสังคม และนักปรัชญา ชาวอเมริกัน ที่ได้รับการยกย่องมาก

เมื่ออายุห้าขวบ แม่ของ Hoffer ตกบันไดในขณะที่อุ้มเขาอยู่ ทำให้แม่อาการไม่ดีมาตลอด และตายจากไปในอีกสองปีต่อมา ส่วน Hoffer ก็ตาบอดตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ แต่สายตาของเขา อยู่ดีๆ ก็กลับคืนมาเมื่ออายุสิบห้า เพราะกลัวว่าจะสูญเสียการมองเห็นไปอีกครั้ง เขาเริ่มอ่านทุกสิ่งทุกอย่าง และกลายเป็นนักอ่านตัวยงมาตั้งแต่นั้น (อาการตาบอด ไม่เคยกลับมาอีก)

ชีวิตไม่ได้สุขสมบูรณ์ เมื่ออายุ 29 เขาเคยพยายามฆ่าตัวตายมาแล้ว แต่ก็ผ่านมาได้ เขาทำงานเป็นกรรมกรที่ท่าเรือซานฟรานซิสโกตั้งแต่อายุ 39 จนเกษียณที่อายุ 65

Hoffer ไม่ได้เรียนสูงส่ง ใช้เวลาว่างจากงานเขียนหนังสือ ซึ่งเขาเคยเขียนบรรยายไว้ในจดหมายว่า

My writing is done in railroad yards while waiting for a freight, in the fields while waiting for a truck, and at noon after lunch. Towns are too distracting.

เขามีมุมมองที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่กับนักวิชาการ มุมมองของเขาได้รับการวิจารณ์(จากนักวิชาการ)ว่าเป็นแนวคิดสุดขั้วของพวกซ้ายใหม่ บางทีก็ในลักษณะของปัญญาชนเสรีนิยม เขาใช้การวิเคราะห์อย่างเป็นระบบ พยายามทำความเข้าใจกับการรวมตัวทางสังคมเพื่อผลักดันประเด็นต่างๆ (mass movements)  “my writing grows out of my life just as a branch from a tree.

ผมสนใจ Hoffer เพราะคิดว่า quote ของเขามีที่โดนๆ เยอะเลยครับ

In times of change learners inherit the earth; while the learned find themselves beautifully equipped to deal with a world that no longer exists.

One of the marks of a truly vigorous society is the ability to dispense with passion as a midwife of action - the ability to pass directly from thought to action.

Language was invented to ask questions. Answers may be given by grunts and gestures, but questions must be spoken. Humanness came of age when man asked the first question. Social stagnation results not from a lack of answers but from the absence of the impulse to ask questions.

Absolute power corrupts even when exercised for humane purposes. The benevolent despot who sees himself as a shepherd of the people still demands from others the submissiveness of sheep.

Someone who thinks the world is always cheating him is right. He is missing that wonderful feeling of trust in someone or something.

Rudeness is a weak imitation of strength.

Propaganda does not deceive people; it merely helps them to deceive themselves.

To become different from what we are, we must have some awareness of what we are.

« « Prev : “HOME” สารคดีที่อยากให้ดูให้ได้

Next : ลอกคราบ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

1 ความคิดเห็น

  • #1 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 8 June 2009 เวลา 21:19

    มหัศจรรย์มาก ที่ตาบอด แล้วกลับมาเห็นอีก
    แสดงว่าไม่ใช่คนธรรมดา จึงไม่ธรรมดา


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.077284812927246 sec
Sidebar: 0.1289541721344 sec