ลานซักล้าง

เรื่องนี้ส่วนตั๊ว…ส่วนตัวครับ เมื่อสองปีก่อน พาพ่อกับแม่ไปฉลองครบรอบแต่งงานห้าสิบปีที่หัวหิน ปีที่แล้วไปเที่ยวน่าน ปีนี้ไปดอยอ่างขาง ก่อนหน้านั้นเที่ยวต่างประเทศกันหลายรอบแล้ว จนเมื่อสักห้าหกปีก่อน ผมเริ่มพาเที่ยวเมืองไทย เลาะริมโขงตั้งแต่อุบลยันหนองคาย แล้วมีตามเก็บรอบในอีกสองรอบ ซึ่งดีไม่แพ้กันเลย… แต่ด้วยสุขภาพของพ่อ ปีนี้ลดระยะเวลาเหลือ 4 วันครับ

แล้วทำไมต้องฉลอง ในเมื่อทุกวัน ดีอยู่แล้ว? ถ้าทำอะไรให้ได้ ก็ควรรีบทำให้เต็มที่ พ่อแม่อายุมากแล้ว อยู่บ้านทุกวัน มีเบื่อบ้างเป็นธรรมดานะครับ ไปเที่ยวไม่ลำบาก(เกินไป) มีพาหนะใช้ มีคนขับให้ด้วย มีที่หมาย โปรแกรมสอดแทรกเปลี่ยนแปลงได้ตามใจ เหนื่อยก็พัก

ที่เชียงใหม่นั้น เที่ยวมาเยอะแล้ว จึงเก็บเอาบางส่วนที่อยากดูเป็นพิเศษ… ยกเว้นวัดสวนดอก ซึ่งเมื่ิอห้าสิบปีที่แล้ว พ่อกับแม่เคยไปขอน้องผมมาจากพระเจ้าเก้าตื้อ เที่ยวนี้จึงตั้งใจไปกราบอีกครั้งหนึ่งเหมือนทุกครั้งที่มาเชียงใหม่ ส่วนลำพูนนั้น ตั้งใจจะไปดูเตาให้อาราม ซึ่งเดิมก็อยู่ในโปรแกรม แต่ว่าคุณพ่อเหนื่อยเกินไป ก็เลยต้องยกเลิกครับ ลำปางก็ยกเลิกเหมือนกัน

ส่วนรูปก็เก็บมาเรื่อยเปื่อย คงไม่ครบทุกที่ที่ไป เอารูปพ่อแม่ออกหมดตามคำขอแล้ว ในเมื่อป้าจุ๋มอยากดู ก็จัดให้ได้ครับ

อ่านต่อ »

ทอกแทกเป็นหมาข้างถนนที่มาอาศัยอยู่ข้างบ้านผม บ้านผมมีถนนด้านนอกสามด้าน มีหมู่หมาหลายแก๊งเฝ้าอยู่ด้านนอก

ทอกแทกเปลี่ยนมาหลายชื่อแล้ว รวมทั้งชื่อขี้กลัวกว่าด้วย คือมีตัวหนึ่งชื่อขี้กลัว แต่ทอกแทกขี้กลัวกว่า มีสภาพสกปรก หนังเกรียน กระดำกระด่าง เคลื่อนไหวช้ามาก พูดรู้เรื่องแต่กลัวไปหมด ไม่เคยถ่ายรูปไว้ได้เลย

ทอกแทกมีลูกมาหลายครอกแล้ว ตายไม่เหลือเลย ครอกล่าสุดนี้ ออกมาสามตัว เพิ่งตายไปตัวหนึ่ง เข้าใจว่าเพราะโดนพิษคางคกทำให้อักเสบแล้วน้ำท่วมปอดตายในช่วงปีใหม่ ช่วงที่คลอดออกมาใหม่ๆ ทอกแทกซ่อนลูกๆ ไว้ในพงหญ้า ด้วยความกลัวหมาอื่นที่เลี้ยงอยู่นอกบ้าน ซึ่งเป็นหมาฝูงใหญ่มาก แย่งตำแหน่งหมาเจ้าถิ่นแทนกลุ่มเจ้าถิ่นเดิมไปแล้ว

เวลาให้อาหารทอกแทกโดนกัดอยู่เนืองๆ มีเด็กในบ้านคอยเลี้ยงแยกจากหมาเจ้าถิ่นอื่นๆ อันมีโสรยาเป็นหัวหน้าแก๊ง ลูกหมาโตประมาณคืบกว่า กำลังน่ารัก แม้บางทีผมเปิดประตูบ้าน ลูกหมาจะเดินตามหลุดเข้ามาในบ้าน เจ้าตัวที่เลี้ยงในบ้านก็ไม่ว่าอะไร

ตั้งแต่บ่ายเมื่อวาน ทอกแทกกับลูกๆ หายตัวไป ก็เกิดอาการ เ ห ว อ กันทั้งบ้าน เพราะว่าห่างไปจากบ้านสักครึ่งกิโล มีงานก่อสร้าง ซึ่งว่าที่ผู้ใหญ่บ้านมาเตือนว่าให้ระวังหมาที่เลี้ยงนอกบ้านเอาไว้ มีคนงานมาตีหมาเอาไปย่างกิน หมาแถวริมทะเลสาปหายไปหลายตัวแล้ว

อ่านต่อ »

บ่ายวันนี้ @iwhale เชิญ ดร.ก้องภพ อยู่เย็น มาใน closed group meeting เพื่อมาบรรยายเกี่ยวกับภูมิอวกาศ (Space Weather) และข้อสังเกตเกี่ยวกับผลกระทบต่อโลก

ผมเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้ฟังคำอธิบาย แม้ว่าจะเห็นข้อมูลบางส่วนแล้ว ก็เลยชวนผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือสองท่านไปฟังด้วย คือ @htk999 และ @romhiranpruk ไปเริ่มศึกษาปรากฏการณ์ต่างๆ ต่อจากความสนใจส่วนตัวของ ดร.ก้องภพ

การบรรยายครั้งนี้ (ผม)ไม่ได้ถือเรื่องการทำนายเป็นสาระสำคัญ แต่พบว่าการตรวจวัดหลายอย่างที่เข้ามาจากอวกาศ ไกลกว่า magnetosphere ของโลก มีความสัมพันธ์สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงบางอย่างบนโลก เช่นแผ่นดินไหว ลมฟ้าอากาศแปรปรวน ฯลฯ

เพื่อทดสอบสมมุติฐาน จึงมีการระบุวันให้สังเกต ซึ่งบางส่วนของผู้ที่ได้รับข้อมูล อาจเกิดการตีความว่าเป็นการทำนายภัยพิบัติ ซึ่งโดยนิยามแล้วไม่ใช่นะครับเนื่องจากไม่ได้ระบุสถานที่และเวลา — อย่างไรก็ตาม ที่ระบุวันล่วงหน้ามาก็ถูกมากกว่าผิด เมื่อศึกษาย้อนกลับไปในอดีต พบ correlation อย่างมีนัยสำคัญเหมือนกัน

อ่านต่อ »

ค่ำนี้พา พ่อ แม่ น้องชาย น้องสะใภ้ กับหลานสาว ไปกินไก่ตะกร้าครับ บอกให้รู้ไว้เฉยๆ

จะเป็นกังหันลมหรือกังหันน้ำ ก็เป็นการเปลี่ยนพลังงาน จากรูปหนึ่งไปเป็นอีกรูปหนึ่งครับ แต่หลักใหญ่คือมีของไหล ไหลผ่านกังหัน กังหันเป็นตัวเปลี่ยนโมเมนตัมเชิงเส้นของของไหล ไปเป็นโมเมนตัมเชิงมุม (หมุน)

ตามกฏของเบ็ทซ์ หรือพลังงานสูงที่สุด ที่เราเก็บเกี่ยวมาได้จากวิธีการของกังหันนี้คือ

P คือกำลัง มีหน่วยเป็นวัตต์
ρ คือความถ่วงจำเพาะ เช่นน้ำในอุณหภูมิบ้านเราก็มีค่าประมาณ 1 กก./ลิตร ที่ระดับน้ำทะเลปานกลาง
S คือพื้นที่หน้าตัดของกังหันหรือหน่วยดักจับพลังงาน swept area มีหน่วยเป็นตารางเมตร
v คือความเร็วของการไหล มีหน่วยเป็นเมตรต่อวินาที
C_p คือสัมประสิทธิ์ของกำลัง มีค่าสูงสุดตามทฤษฎี = 16/27 = 0.593

มีสิ่งที่ต้องสังเกตอย่างหนึ่ง คือในบรรดาตัวแปรในสมการนี้ v ความเร็วสำคัญที่สุด เพราะ v ยกกำลังสาม ยกตัวอย่างเช่นกังหันลมใช้ใบพัดแบบเดียวกัน ลมความเร็ว 2 เมตร/วินาที กับ 2.5 เมตร/วินาที — ความเร็วลมเพิ่มขึ้น 25% แต่กลับให้พลังงานต่างกันถึง 95% (2.5³/2³-1)

ดังนั้น เราจึงเห็นการปรับปรุงสภาพแวดล้อมของกังหัน เพื่อเพิ่มความเร็วของของไหลมากกว่าความพยายามจะปรับปรุงอย่างอื่น เช่น

อ่านต่อ »

ทริปนี้เป็นทริปพาพ่อแม่เที่ยวครับ สรุปได้ง่ายๆ ว่า… ร้ อ น วังน้ำเขียวกลางเดือนธันวาคม ไม่รู้ว่าร้อนได้ยังไง

ขาไป แวะโรงเรียนนายร้อย จปร. สมัยที่ยังตีกอล์ฟ ผมมาบ่อย แต่ไม่เคยเข้ามาถึงวัดพระฉาย (วัดเขาชะโงก) ซึ่งอยู่ลึกเข้ามาด้านหลัง

พระพุทธฉาย ณ.ที่นี้ คือภาพวาดครับ (คลิกบนรูปเพื่อขยาย)

ไม่ทราบว่าวาดขึ้นเมื่อไหร่ เป็นรอยจางๆ เนื่องจากวาดไว้ใต้ชะง่อนผา เลือนลางไปจากน้ำฝน แต่ต่อมา พ.ศ.2485 กรมแผนที่ทหารบกได้เข้าไปตั้งโรงงานหินอ่อนที่เชิงเขานี้และได้เขียนตามรอยพระพุทธรูปเดิมให้ชัดเจนขึ้น ถือว่า เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งของนครนายก ทุกกลางเดือน 3 จะมีงานนมัสการเป็นประจำทุกปี

ช่วงที่ผมไป มีลูกนิมิตรด้วย ทางวัดกำลังสร้างพระอุโบสถใหม่

บ่ายไปถึงที่พักใน ต.ไทยสามัคคี อ.วังน้ำเขียว ส่วนที่พักใน ต.วังน้ำเขียว เต็มหมด… น่าจะดีสำหรับธุรกิจแถวนั้น ทั้งที่พักและร้านอาหาร… เย็นไปเที่ยว ผาเก็บตะวัน คือเป็นหน้าผาที่หันหน้าไปทางทิศตะวันตก เอาลูกมะค่าโมงยิงหนังสติ๊กลงไปในผา (หวังว่า) จะเป็นการปลูกป่่า แต่ดูอาการแล้ว คงไม่ขึ้นหรอกครับ ป่าค่อนข้างแห้ง ถ้ามีความชื้นเสียหน่อย อาจมีโอกาสบ้าง… อย่างไรก็ตาม เก็บมาสัก 10 เมล็ด หวังว่าจะปลูกในที่รกร้างข้างบ้าน

แม่เคยทักว่า เวลาผมไปไหนมาไหน มักถ่ายรูปสัตว์มา คราวนี้ก็มีครับ เป็นลูกหมีควายกำพร้า อายุปีหนึ่ง

อ่านต่อ »

เรื่องน้ำท่วม ยังไม่จบหรอกครับ — ผลของน้ำท่วมไม่ได้จบเพราะโทรทัศน์ไม่ค่อยรายงานเรื่องนี้อีก ไม่จบเพราะอากาศหนาวเตรียมตัวไปเที่ยวกันดีกว่า และไม่จบด้วยเทศกาลต่างๆ ของเดือนธันวาคม

วันนี้ ไม่รู้ว่าใครเริ่ม แต่มีการนัดแนะกันไปประชุมที่ kapook.com เพื่ออัพเดตข้อมูลจากการที่ทีม #ArsaDusit และ #ThaiFlood ลงไปช่วยชาวบ้านในพื้นที่นราธิวาสกับปัตตานีในหลายวันที่ผ่านมา ข้อมูลเพียบเลยครับ ผมไปถึงบ่ายสามโมงครึ่งและขอตัวกลับก่อนเมื่อสามทุ่มครึ่ง

• ชาวบ้านในพื้นที่ประสบภัยน่าสงสารมาก บ้านไม่มีจะอยู่ มีทั้งแบบพังหมดเกลี้ยงทั้งหลัง พังบางส่วนแต่หลังคากันฝนไม่ได้ (และฝนยังตกอยู่) หรือเสียหายเล็กน้อยแต่ก็ไม่มีกำลังพอจะซ่อมแซม
• มีพื้นที่ตกสำรวจอยู่มาก พื้นที่ที่เสียหายไม่ได้มีแต่เฉพาะชายฝั่ง ชายน้ำ ชายเขา
• เห็นภูมิปัญญาชาวบ้านหลายอย่าง
• เห็นความคืบหน้าของความช่วยเหลือที่ระดมผ่านมูลนิธิโอเพ่นแคร์ ต้องขอบคุณ #ArsaDusit ที่ลงพื้นที่เก็บข้อมูล และทำงานฟื้นฟูเร็วมาก พื้นที่ที่ #ArsaDusit ลงไปทำงาน ไม่ซ้ำซ้อนกับทางราชการ ทีมยืนยันว่าชาวบ้านน่ารักมาก
• มีการระดมความคิดเพื่อหาทางออกให้ชาวบ้านในพื้นที่ประสบภัย ตั้งตัวขึ้นมาใหม่ให้ได้เร็วที่สุด
• ถ้าทำได้ ต้องการให้ชีวิตชาวบ้านดีกว่าเดิม ไม่เพียงแต่ฟื้นฟูชีวิตให้กลับมาอยู่ที่จุดเดิมเท่านั้น แต่การทำอย่างนี้ ชาวบ้านต้องตัดสินใจเองครับว่าจะเอาหรือไม่ เราทำได้แต่เพียงเสนอให้เท่านั้น ถึงอย่างไรมันก็เป็นชีวิตเขา

โดยรวมแล้ว ผมเป็นคนที่ขัดคอมากที่สุด ฮาๆๆๆ คืออย่างนี้ครับ ทั้งหมดเป็นไปเพื่อเป้าหมายเดียวกันคือฟื้นฟูชีวิตของชาวบ้านโดยเร็ว แต่คำว่าโดยเร็วไม่ได้มีน้ำหนักมากกว่าความรอบคอบถูกต้อง ถ้ามีสิ่งใดที่ไม่เข้าใจ ผมถาม (ถ้าเห็นอะไรไม่ถูกต้อง ผมจะท้วง แต่เผอิญไม่มี) และถ้าเห็นว่าสิ่งใดปรับปรุงให้ดีขึ้นได้ อย่างน้อยก็ในมุมที่ผมเห็น ผมก็เสนอ ส่วนจะเอาหรือไม่เอาก็แล้วแต่ครับ

อ่านต่อ »

การให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจนั้น ไม่สำคัญหรอกครับว่าจะเป็นข่าว ไม่จำเป็นว่าจะต้องได้รับการยกย่อง ถ้าจะให้ก็ไม่ต้องมีเหตุผลอะไร หรือแม้แต่ตั้งเงื่อนไขว่าผู้รับจะต้องสำนึกหรือจดจำชื่อของท่านได้ ความรู้สึกนึกคิดของผู้อื่น ท่านจะไปบังคับกะเกณฑ์ไม่ได้ แต่ท่านถามตัวเองได้เสมอว่าการให้ของท่านนั้น ได้ให้ไปจริงๆ แล้วหรือไม่

เมื่อให้ไปแล้ว สิ่งที่ให้ไปก็เป็นของผู้อื่นแล้ว — ถ้ายังติดใจอยู่ว่าอันนี้ฉันให้นะ กรณีอย่างนั้นเรียกได้ว่า ท่านยังไม่ได้ให้ไป เพราะยังคิดว่าเป็นของท่านอยู่ (แต่ท่านเก็บความภูมิใจ เก็บมิตรที่ได้พบปะไว้ในใจได้)

วันนี้ไปบ้านน้องก้อย [กำลังใจแก่ผู้ประสบอุทกภัย] สองครั้ง จะเอารูปหมวกไหมพรมไปให้ดู [ถักหมวกแบบง่าย] ว่าที่ขายให้ถูกๆ และบริจาคสมทบไปเมื่อเดือนก่อน ออกมาเป็นอย่างนี้; ครั้งแรกไปก่อนเที่ยง ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่บ้านเลย ยังไม่กลับจากหัวหินกัน ไปอีกครั้งตอนบ่าย คุณแม่น้องก้อยบอกว่าเมื่อออกมาจากโรงเรียน(เนื่องจากป่วย)แล้วมาเรียนที่บ้านแล้วนั้น น้องก้อยมีความสุขขึ้นมาก ปีหน้าจะเรียนวิศวะธรรมศาสตร์ เร็วกว่าเพื่อนๆ หนึ่งปี ในเมื่อจะเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว คงไม่ค่อยมีเวลาจะทำร้านขายไหมพรม จึงอยากบริจาคไหมพรมไปถักให้เกิดประโยชน์ ผมขอว่าให้ผมได้ช่วยบ้างเถิด คุณแม่บอกว่าในเมื่อน้องก้อยอยากบริจาค ก็ขอให้เขาได้ทำตามความตั้งใจดีกว่า นัดกันว่าอีกสองสามวันจะโทรมาตาม เมื่อมีเวลาเช็คสต็อคก่อน

ผมบอกน้องก้อยไปว่าเขียนเรื่องของน้องก้อยเอาไว้บนบล็อกด้วย แล้วเปิดลานซักล้างให้ดู ในนั้นมีลิงก์ไปทวิตเตอร์อยู่ น้องก้อยก็ขอ follow แล้วก็คลิกไปที่ facebook ของผม ปรากฏว่ารู้จัก kaiwan.h เหมือนกัน โลกกลม!

อีกสองสามวัน ผมจะเอา DVD งาน Ignite Thailand++ ครั้งที่สองไปให้ด้วยครับ คราวนี้ไม่ได้ลืม แต่ไม่มีเวลาทำให้ ได้ชวนแล้วว่าถ้าเหงา ก็ให้มาสมัครที่ลานปัญญาได้ จะได้เห็นว่า สว.เค้าคุยอะไรกัน

การให้โดยช่วยเหลือผู้ประสบภัยนั้น ถึงใครจะไม่เห็น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทอดพระเนตรเห็นครับ

อ่านต่อ »

บ่ายวานนี้ ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ (TCDC) เป็นเจ้าภาพจัดงาน OPEN FORUM: Design for Disasters Relief  การออกแบบเพื่อฟื้นฟูเหตุภัยพิบัติ ที่ห้องออดิทอเรียม ชั้น 5 หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร

เข้าใจว่างานนี้ ค่อนข้างฉุกละหุกครับ session นี้ ตั้งใจให้เป็น Open Forum แต่เนื่องจากมีเวลาจำกัด จากมีอีเมลแจ้งครั้งแรกจนงานเริ่ม มีเวลาไม่ถึง 24 ชั่วโมงเท่านั้นเอง แต่งานก็เรียบร้อยดี ขอบคุณ TCDC มากเลยครับ

อ่านต่อ »

การบรรเทาทุกข์เป็นงานใหญ่ เมื่อจะทำให้ลุล่วง จำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือร่วมใจ รวมพลังกัน คำว่ารวมพลังกันทำงานใหญ่นั้น ไม่ได้แปลว่าทุกคนทำเหมือนกันไปหมด เพราะการทำเหมือนกันไปหมดนั้น เป็นการระดมพลังทำงานชิ้นเดียว (ลงแขก ซึ่งมักไม่ใช่งานใหญ่ซึ่งมีความซับซ้อน) ทำงานใหญ่ต้องระดมสรรพกำลังมาจากทุกแหล่ง ใช้ความรู้จากหลากหลายวิทยาการ ใช้การประสานใจ มีเป้าหมายเป็นแก่นกลาง

เมื่อมีปัญหาใหญ่โต วางกองอยู่ตรงหน้า เหล่าผู้คนที่มาช่วย จะมองเห็นปัญหานั้นด้วยภาพที่ต่างกัน ทั้งนี้ขึ้นกับมุมมองของตน ความรู้ ความชำนาญ และประสบการณ์

อย่างไรก็ตาม แต่ละมุมมองเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของปัญหาเท่านั้น ไม่ควรดึงดันยึดเอาว่ามุมมองของตนเท่านั้นที่ถูกต้องที่สุด ทางออกมีแค่ที่อย่างตนเสนอ

ตาบอดคลำช้าง (สำ) น. คนที่รู้อะไรด้านเดียวหรือนัยเดียวแล้วเข้าใจว่าสิ่งนั้นเป็นอย่างนั้น

การตัดสินว่าอะไรใช่หรือไม่ใช่ ยังไม่สำคัญเท่ากับการตระหนักว่ายังมีผู้คนได้รับความเดือดร้อนเป็นจำนวนมาก ยังต้องการความช่วยเหลืออีกเป็นจำนวนมาก — ผู้ที่อาสามาช่วยต่างต้องการจะช่วยผู้ประสบภัยด้วยกันทั้งนั้น จะด้วยใจบริสุทธิ์กี่เปอร์เซ็นต์ก็ตาม แต่ละคนต่างก็มาด้วยความต้องการที่จะช่วย ตามความรู้ความชำนาญของตนด้วยกันทั้งนั้นครับ

เรื่องนี้น่ะเป็นความเดือดร้อนของผู้ประสบภัย ไม่ใช่การทำข้อสอบปรนัยที่มี “คำตอบที่ถูกต้อง” เพียงคำตอบเดียวนะครับ

ในเมื่อตัวเราไม่ได้รู้อะไรทั้งหมดแต่จะไปตัดสินคนอื่น แล้วจะเป็นการตัดสินใจที่ดีได้อย่างไร?!?! [Paradox ของสายตา กับการไม่รู้จักเป้าหมาย] [เชื่อเพราะเห็น ทำให้หลงได้ง่าย] [ความมีเหตุผล อาจทำให้หลงได้]

อ่านต่อ »

เมื่อคืนมีการประชุมคณะกรรมการเครือข่ายพลังบวกเป็นครั้งแรก

การประชุมครั้งนี้ควรจะมีมาตั้งนานแล้วครับ ที่คลาดแคล้วเรื่อยมาเนื่องจากกรรมการแต่ละท่าน (ยกเว้นผม) ต่างมีภารกิจยุ่งเหยิง เนื่องจากแต่ละท่านมาช่วยกันทำงาน จึงมีการประชุมย่อยๆ เพื่อทำงานไปก่อน เกิดงาน “ขอโทษประเทศไทย” ที่ถูกแบนในฟรีทีวีแต่เผยแพร่ได้ในเคเบิ้ลทีวีและสื่อทางสังคมอิเล็กทรอนิกส์อื่นๆ งาน “พลังในตัวคุณ” ที่ได้เผยแพร่แล้วทุกสื่อ งาน Ignite Thailand++ ที่กรุงเทพสองครั้ง และงาน Ignite Chiangmai++ ครั้งหนึ่ง — ฟรีทุกอย่าง — ผมนั่งอยู่ตรงข้ามกับ ศ.ดร.ปาริชาต สถาปิตานนท์ ซึ่งมาร่วมประชุมด้วย จึงได้ข้อมูลประหลาดว่าผมเรียนอยู่รุ่นก่อนหน้าอาจารย์ที่โรงเรียนเดียวกันถึงแปดปี (โอย แก่) แต่คุณภานุ อิงคะวัต ประธานเครือข่ายพลังบวกที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ เรียนอยู่ก่อนหน้าผมสี่ปี (แก่กว่า ฮาๆๆ) แปลกใจที่มีความหนาแน่นของศิษย์เก่าโรงเรียนมากผิดปกติ

ทีนี้ถ้าถามว่ามายุ่งอะไรกับเขาด้วย ที่จริงก็ยังงงๆ อยู่ครับ ตอนงาน Ignite Thailand++ ครั้งแรก @iwhale ชวนไปฟังคณะทำงานคุยกัน แต่ด้วยนิสัยที่ถ้าผมเห็นว่าปรับปรุงได้ก็จะบอกครับ ต่อให้เป็น “คนนอก” ก็เถอะ หลังจากนั้นก็ได้รับการทาบทาม เนื่องจากว่ายังไม่มีการประชุมกรรมการครั้งแรก ผมจึงไม่เคยกล่าวอ้างว่าเป็นกรรมการ และไม่ยอมถ่ายรูป

ผลการประชุมนั้น คงไม่เขียนในบล็อกนี้ บอกได้แต่เพียงว่าน่าตื่นเต้นครับ — เมืองไทยมีอะไรที่จะต้องทำอีกเยอะเลย ถ้าเราอยากเห็นเมืองไทยดีขึ้นอย่างที่มักจะพร่ำบอกตัวเองและคนอื่น ต่างคนต่างทำไปในทิศทางนั้น ไม่ต้องทำเหมือนกันหรอกครับ แต่ทำไปในทางเดียวกัน ก็จะช่วยขับเคลื่อนเมืองไทยไปในทิศทางที่ดีได้ ซึ่งถ้าไม่คุยกัน แล้วมีคนละเป้าหมาย จะเกิดอาการชักคะเย่อชงักงันอย่างที่เป็นมาหลายปีแล้ว

อ่านต่อ »