เที่ยวนานๆ ปีละครั้ง
อ่าน: 2796เรื่องนี้ส่วนตั๊ว…ส่วนตัวครับ เมื่อสองปีก่อน พาพ่อกับแม่ไปฉลองครบรอบแต่งงานห้าสิบปีที่หัวหิน ปีที่แล้วไปเที่ยวน่าน ปีนี้ไปดอยอ่างขาง ก่อนหน้านั้นเที่ยวต่างประเทศกันหลายรอบแล้ว จนเมื่อสักห้าหกปีก่อน ผมเริ่มพาเที่ยวเมืองไทย เลาะริมโขงตั้งแต่อุบลยันหนองคาย แล้วมีตามเก็บรอบในอีกสองรอบ ซึ่งดีไม่แพ้กันเลย… แต่ด้วยสุขภาพของพ่อ ปีนี้ลดระยะเวลาเหลือ 4 วันครับ
แล้วทำไมต้องฉลอง ในเมื่อทุกวัน ดีอยู่แล้ว? ถ้าทำอะไรให้ได้ ก็ควรรีบทำให้เต็มที่ พ่อแม่อายุมากแล้ว อยู่บ้านทุกวัน มีเบื่อบ้างเป็นธรรมดานะครับ ไปเที่ยวไม่ลำบาก(เกินไป) มีพาหนะใช้ มีคนขับให้ด้วย มีที่หมาย โปรแกรมสอดแทรกเปลี่ยนแปลงได้ตามใจ เหนื่อยก็พัก
ที่เชียงใหม่นั้น เที่ยวมาเยอะแล้ว จึงเก็บเอาบางส่วนที่อยากดูเป็นพิเศษ… ยกเว้นวัดสวนดอก ซึ่งเมื่ิอห้าสิบปีที่แล้ว พ่อกับแม่เคยไปขอน้องผมมาจากพระเจ้าเก้าตื้อ เที่ยวนี้จึงตั้งใจไปกราบอีกครั้งหนึ่งเหมือนทุกครั้งที่มาเชียงใหม่ ส่วนลำพูนนั้น ตั้งใจจะไปดูเตาให้อาราม ซึ่งเดิมก็อยู่ในโปรแกรม แต่ว่าคุณพ่อเหนื่อยเกินไป ก็เลยต้องยกเลิกครับ ลำปางก็ยกเลิกเหมือนกัน
ส่วนรูปก็เก็บมาเรื่อยเปื่อย คงไม่ครบทุกที่ที่ไป เอารูปพ่อแม่ออกหมดตามคำขอแล้ว ในเมื่อป้าจุ๋มอยากดู ก็จัดให้ได้ครับ
วันนี้กลับบ้านได้รับข่าวดี (แต่ยังไม่ได้ตรวจสอบ) ว่าเงินในกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ จากงานต่างๆ ที่ผมเคยทำมานานแต่ลาออกจากบริษัทสุดท้ายมาเกือบปีหนึ่งแล้่ว สามารถให้กองทุนเก็บรักษาเงินไว้ให้ได้จนถึงอายุเกษียณ เดิมทีเมื่อลาออกจากงานประจำ ยังไม่มีความจำเป็นต้องใช้เงินก้อนนี้ ก็ฝากไว้กับกองทุนได้หนึ่งปี เมื่อครบหนึ่งปีในเดือนเมษายนที่จะถึงนี้ ก็ต้องออกจากกองทุน ทำให้เงินสะสมในกองทุนสำรองเลี้ยงชีพกลายเป็นรายได้พึงประเมิน และจะต้องเสียภาษีเงินได้อีกเยอะมาก (เยอะจริงๆ) ตอนนี้ผมทำมูลนิธิ+เป็นกรรมการ+เป็นที่ปรึกษา ไม่อยากทำงานประจำอีก อยู่บ้านดูแลพ่อแม่+ทำอย่างที่อยากทำและทำได้ดีดีกว่า เงินจากกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ เก็บไว้เลี้ยงตัวตอนแก่ตามวัตถุประสงค์ของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ตอนนี้ยังไม่แก่ ก็ไม่ต้องใช้
ทีนี้มีการแก้กฏหมายเมื่อปลายปีที่แล้ว (น่าจะเป็นการแก้ข้อบังคับของกองทุนมากกว่า) ว่าให้กองทุนเก็บรักษาเงินไว้ให้ได้จนถึงอายุเกษียณ จากเดิมที่ให้รักษาไว้ได้เพียงหนึ่งปี แน่นอนครับว่าต้องจ่ายค่าใช้จ่ายให้กองทุนปีละ 650 บาท แค่นี้ก็สบายใจแล้วครับ
« « Prev : จะเอาอะไรไปเลี้ยงโลก
4 ความคิดเห็น
ป้าจุ๋มขอขอบคุณมากค่ะสำหรับภาพงามๆ…ความจริงป้าจุ๋มขอเผื่อชาวลานฯทุกท่านนะคะ
ดอกโคมญี่ปุ่นสวยแปลกดีค่ะป้าจุ๋มชอบ แต่เคยลองหอบมาปลูก 2-3 ครั้งแล้วแต่ไม่รอด สงสัยอากาศที่กรุงเทพฯไม่อำนวย…
ความจริงเมืองไทยเรามีที่เที่ยวที่สวยและน่าเที่ยวไม่แพ้ที่ไหนๆในโลกเลยนะคะ เพียงแต่เรายังขาดการประชาสัมพันธ์ไปหน่อยหรือเปล่าคะ
ทางขึ้นดอยอ่างขางยามดอกนางพญาเสือโคร่งบานนี่สวยจริงๆ ป้าจุ๋มมีโอกาสขึ้นดอยอ่างขาง 3 ครั้ง แต่ครั้งแรกที่ไปเป็นประมาณช่วงดอกนางพญาเสือโคร่งบานนี่แหละค่ะ รู้สึกประทับใจมากค่ะ
รู้สึกยินดีกับคุณพ่อคุณแม่ที่มีลูกคอยดูแลเอาใจใส่ ไม่มีความชื่นใจและอบอุ่นใจใดๆมาเทียบได้กับความรักและความเอาใจใส่จากลูกๆค่ะ โดยเฉพาะลูกรัก…หรือเปล่า?(นี่เป็นความรู้สึกของแม่ที่เริ่มจะแก่ๆแล้วคนหนึ่งค่ะ…อิอิ)
โห !!!! ฝีมือถ่ายรูปสุดจ๊าบส์จริงๆ ขอบอก
#2 ฝีมือไม่ดีแต่เครื่องมือดี ก็เหลืออีกอย่างเดียวครับ คือนำตัวเองไปอยู่ในจุดที่เหมาะ มองเห็นอะไร ก็ถ่ายมาอย่างนั้นครับ
[...] ปีนี้ยังรวบรวมเอกสารทางภาษีไม่เสร็จเลย แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งเป็นเรื่องใหญ่ คือเงินสะสมในกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ซึ่งเล่าไว้นิดหนึ่งท้าย [เที่ยวนานๆ ปีละครั้ง] [...]