ลานซักล้าง

นิสิตคณะแพทย์ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลชลบุรี ชั้นปีที่ 4 มาเยี่ยมสวนป่าเป็นรุ่นที่สี่ในรอบ 5 ปี นิสิตแพทย์มาเรียนอะไรกันในป่า?

มหาชีวาลัยอีสานสอนวิชาชีวิตครับ คำว่า “สอน” นั้น ไม่ใช่การถ่ายความรู้จากกะโหลกหนึ่งไปยังอีกกะโหลกหนึ่ง วิทยากรไม่ใช้การจับยัดหรือปล่อยของ แต่พยายามเหนี่ยวนำความรู้ด้วยการตั้งข้อสังเกต ให้แง่คิด เป็น soft side ความรู้ใดๆ ที่เกิดขึ้น เกิดขึ้นในตัวผู้เรียนด้วยตนเอง และแม้แต่ผู้สอนก็ได้ความรู้ไปด้วยเสมอ

มีวิทยากรชาวเฮมาช่วยคือหมอสุธี พี่บู๊ด ครูออต และน้องจู โชคดีที่โปรแกรมนี้อยู่ในช่วงวันหยุดยาว วิทยากรจึงลางานเพียงวันเดียวเพื่อเดินทางมาคุยกับนิสิต ส่วนครูบากับผมนั้น อยู่สวนป่าเป็นปกติอยู่แล้ว

อ่านต่อ »

เม้งบอกว่าจะมาสวนป่ามานานแล้วครับ เลื่อนมาเรื่อยๆ เพราะว่าภารกิจเยอะ จนช่วงสิ้นปีที่แล้ว บอกมาว่าจะมาสวนป่าเป็นครั้งแรกช่วงเดือนเมษายน — เคยมีเหตุการณ์สิงห์เหนือปะทะเสือใต้มาแล้วครั้งหนึ่ง ตอนที่เม้งกลับมาจากเยอรมันหลังจากเรียนจบแล้วเบิร์ดอยู่กรุงเทพพอดี อ้อ…อีกครั้งตอนงานบวชเม้ง

พอใกล้กำหนดสอบถามกำหนดการที่แน่นอนตลอดจนจำนวนคนไป ตอนแรกบอกว่าจะขับรถตามกันมาสองคัน 1,500 กม.จากปัตตานี พอตรวจสอบอีกทีลดเหลือคันเดียว เม้งจะขับ Mu-7 มาเอง มีลุงพูน อาจารย์เศวต ไชยมงคล พร้อมทั้งลูกชาย โก้ กับ กล้า อีกสองหน่วย จะสวนป่าวันที่ 29 เม.ย.-1 พ.ค.

พอหมอเบิร์ดรู้เข้า ก็จะมาเซอร์ไพร้ซ์เม้ง บินไปลงอุบลวันที่ 28 เม.ย. เยี่ยมคุณป้า แล้วเช้าวันที่ 29 ก็ขับรถจากอุบลมาสวนป่า ส่วนเม้งซึ่งออกเดินทางจากปัตตานวันที่ 28 พักกลางทางแถวประจวบคืนหนึ่ง เดินทางมาถึงสวนป่าตอนค่ำของวันที่ 29… ไม่เข้าใจว่าขับรถผ่านสุพรรณได้ยังไง

อ่านต่อ »

ระหว่างวันที่ 22-24 มีนาคม 2556 สวนป่ามีโอกาสได้ต้องรับนิสิตโอแคร์จากจุฬาครับ

ปลายปีที่แล้ว ครูบาซึ่งเป็นวิพุทธิยาจารย์อาสาได้เดินทางขึ้นไปที่ศูนย์การเรียนรู้ของจุฬาที่จังหวัดน่าน พร้อมทั้งพาชาวเฮไปร่วมแลกเปลี่ยนแง่คิดมุมมองและประสบการณ์กับนิสิต โครงการในครั้งนั้นถือเป็นโอกาสครบรอบร้อยปีของจุฬาด้วย

ตัวผมเองก็อยากไปช่วยนะครับ ในร้อยปีของจุฬานี้ ผมเรียนอยู่ในรั้วของจุฬา 17 ปี ตั้งแต่โรงเรียนสาธิตจนจบศศินทร์ ความสำเร็จที่เคยผ่านมา จุฬามีส่วนอยู่มาก ดังนั้นหากทำอะไรตอบแทนได้ ผมก็อยากทำนะครับ แต่ว่าช่วงนั้น มีกำหนดกลับบ้านไปหาพ่อแม่ รู้ว่าพ่อแม่ตั้งตารออยู่ ประกอบกับงานที่น่าน มีชาวเฮไปช่วยแล้วหลายท่าน เป็นที่วางใจได้ว่าอย่างไรก็จะออกมาดีครับ ก็เลยกลับบ้านไม่ไปน่าน

อ่านต่อ »

นักศึกษาสาขาสาธารณสุขศาสตร์ ปี 1 และ ปี 2 จากวิทยาลัยแพทย์ศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี มาเรียนรู้ที่สวนป่าระหว่างวันที่ 12-14 มีนาคม 2556 โปรแกรมนี้ ครูบาวางป้า(เก)ษรไว้เป็นโปรแกรมเอก จะให้ป้าษรพาลงชุมชนบ้านหนองเกาะ ไปดูการดูแลสุขภาพที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลทำร่วมกับผู้รู้ในชุมชน มีการใช้สมุนไพรและภูมิปัญญาพื้นบ้านร่วมด้วย

ดังนั้นสำหรับรุ่นนี้ ผมรับบทเดิมคือกระตุ้นความคิดในช่วงสั้นๆ ของคืนวันแรกที่มา สงสารเหมือนกันครับ เดินทางมาไกล ฟังบรรยายมาแล้วสองช่วง แล้วมาเจอเรื่องที่ต้องคิดอีก หลังจากก่อกวนความคิดไปสักพัก โชคดีที่ไฟดับ เลยรีบเลิกหลังจากที่สรุปครอบคลุมประเด็นที่ตั้งใจพูดไว้หมดแล้ว ครูบาเขียนเล่าไว้ที่นี่

อ่านต่อ »

หัวหน้าช่างก่อสร้างปราสาทคุณชายชื่อตาดี เป็นคนขยันขันแข็ง ครูบากับแม่หวีรับรองฝีมือและความรับผิดชอบ ผมจ่ายค่าแรงเกิน แกก็เอามาคืน เป็นคนธรรมะธรรมโม

ตาดีเป็นลูกบุญธรรมของช่างก่อสร้างฝีมือดีของอำเภอ ซึ่งเป็นเพื่อนนักเรียนกับครูบาและเป็นคนสร้างอาคารใหญ่ของสวนป่า ส่วนตาดีเข้ามาสร้างอาคารใหญ่และสร้างถังเก็บน้ำของสวนป่า เรียกว่ารู้จักคุ้นเคยและรู้ฝีมือกันมานานแล้ว แม่หวีว่าผมโชคดีที่ได้ตาดีมาสร้างปราสาทให้

เมื่อสักสองสามเดือนที่ผ่านมา ตาดีเริ่มมีความดันสูง ผมก็เตือนแกหลายอย่าง ให้ปรับวิถีชีวิตและอาหารการกิน ซึ่งแน่ล่ะครับ แกไม่ได้ปรับหรอก ชีวิตแบบพึ่งพาเงินไม่มีทางเลือกมากนัก ข้าวกลางวันเป็นข้าวกับปลาทอด แห้งๆ น้ำก็ไม่ค่อยดื่ม เมื่อทำงานกลางแดดที่เสียเหงื่อมาก เลือดก็ข้นมากกว่าปกติ เสี่ยงทั้งนั้น

อ่านต่อ »

สายๆ วันนี้ ญาติเฮ 9 ท่าน บุกมาเยี่ยมที่ปราสาท เป็นเรื่องน่ายินดีเสมอที่มีเพื่อนฝูงมาเยี่ยม ถึงบ้านผมจะสร้างไว้อยู่คนเดียวและตัดห้องรับแขกทิ้งเป็นห้องแรกก็ตาม นั่งกับพื้นแบบที่ผมอยู่ก็ไม่เป็นไร

มาถึงก็ฮาแตกตามฟอร์ม พอจะถ่ายรูปหมู่ พี่ตึ๋งเสนอให้ทำท่าเสนอหน้า จึงออกมาเป็นอย่างนี้

อาเปลี่ยนกลับไปเมื่อคืน แต่ได้แวะมาเยี่ยมปราสาทคุณชายก่อนหน้านี้แล้ว ที่เหลือนี้ครูบาอาจารย์ทั้งนั้น อายุอานามก็ไม่น้อยแล้ว แต่เมื่ออยู่ระหว่างเพื่อนพี่น้องนั้น เราฉลาดพอที่รู้ว่าไม่ต้องวางฟอร์มใส่กัน เพราะว่าเมื่อคบกันมานานๆ รู้ไส้กันหมดแล้วครับ… ซึ่งเมื่อเรามองทะลุเปลือกลงไป (ทั้งที่พยายามสร้างภาพขึ้นมา หรือว่าคนอื่นคิดไปเอง) ก็จะเห็นเพียงคนธรรมดาที่เรารับเขาได้อย่างที่เขาเป็น

อ่านต่อ »

นักศึกษาแพทย์ ชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี พร้อมคณาาจารย์นำโดย แพทย์หญิงชลลดา บุษยรัตน์ รองคณบดีฝ่ายบริหาร วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข มาเยี่ยมสวนป่าระหว่างวันที่ 23-25 กุมภาพันธ์ 2556 ได้เดินทางกลับไปแล้วครับ ภาพกิจกรรมดูได้บนเฟสบุ๊ค

เป็นการอบรม(แบบไม่อบรม)ที่สนุกดีครับ การมาเรียนที่สวนป่านั้น เป็นการเรียนแบบผู้ใหญ่ ต้องสังเกต ฉุกใจคิด และสรุปเอง ผิดถูกไม่เป็นไร ยังได้เรียน ต้องพูด ต้องซักเอง วิทยากรไม่ใช่ผู้มาปล่อยของ ภาวนา โอม…จงเชื่อ จงรู้

วิทยากรชาวเฮมาช่วยกันจากทั่วประเทศ มีหมอจอมป่วน(พิษณุโลก) อาเปลี่ยน(กัมพูชา) พี่หมอเจ๊(กระบี่) พี่สร้อย(เชียงใหม่) พี่ครูอึ่ง(ลำพูน) และครูอาราม(ลำพูน) น้ำอึ่งอ๊อบ(เชียงใหม่)มาไกลจึงจี้มอเตอร์ไซค์เข้ามาสวนป่า ได้เจอกันตอนนักศึกษาจะลากลับ ทีมวิทยากรมีหลากหลายความรู้ ความชำนาญ และประสบการณ์

สวนป่าไม่ใช่โรงเรียนแพทย์ แต่เป็นโรงเรียนชีวิตต่างหาก ห้องเรียนอยู่นอกอาคาร กลุ่มนี้โชคดีที่อากาศไม่ร้อนมาก จึงได้เรียนกันนอกห้องตลอดเวลา

เรียนในห้อง ได้ความรู้
เรียนนอกห้อง ได้ความจริง
เอาความรู้บวกความจริง ได้ความรู้จริง
— ครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ หนังสือคนนอกระบบ

อ่านต่อ »

โครงการรวมพลังรับมือภัยพิบัติ โดยความสนับสนุนของ สสส. ได้มาทำเวิร์คช็อปที่สวนป่า ระหว่างวันที่ 15-17 ก.พ. 2556 โดยเชิญตัวจริงเสียงจริงในภาคประชาชนมาจากทุกภูมิภาค โครงการรวมพลังฯ จองคิวสวนป่าล่วงหน้ามานาน ทีมของมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีซึ่งขอมาเรียนรู้ที่สวนป่าช้าไปหน่อยจึงต้องเลื่อนออกไป ถึงกระนั้นก็ยังเป็นจังหวะที่ช้าไปนิดหนึ่ง ถ้ามาอาทิตย์ก่อนหน้านี้ อากาศจะเย็นสบายทีเดียว

เราอยู่ในถิ่นฐานใด ก็มีหน้าที่ต่อถิ่นฐานนั้น หน้าที่ของเรา ไม่สามารถยกให้คนอื่นทำได้ ถึงจะซื้อความสะดวกเอาโดยจ้างคนมาทำแทนให้ เราก็ยังไม่ได้ทำหน้าที่ของเราอยู่ดี

ผมก็เคยได้ยินกิตติศัพท์ของหลายท่านมา คราวนี้ได้เจอตัวจริง รู้สึกยินดีมาก รู้สึกว่าเป็นมนุษย์ธรรมดา มีอีคิวสูง ไม่ต้องสร้างภาพ ไม่บ่นเป็นหมีกินผึ้ง และลงมือทำจริงเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม โดยเฉพาะผู้ประสบภัย ผู้กำลังทุกข์ยาก และผู้ด้อยโอกาส

อ่านต่อ »

บ้านที่สร้างที่หมู่บ้านโลก ในสวนป่า มหาชีวาลัยอีสานนั้น แม้ผมจะย้ายเข้ามาอยู่ได้สองเดือนแล้ว ก็ยังไม่นับว่าเสร็จดีหรอกนะครับ

ยังมีการก่อสร้างบ้านเฟสสองอยู่ หลังที่อยู่นี้ ทำไว้อยู่คนเดียวโดยกำหนดทุกอย่างที่ผมใช้ประจำ อยู่ห่างโต๊ะทำงานผมไม่เกินสองก้าว ถ้าเวลาน้องผมมาช่วยสร้างบ้าน อยู่กันสองคน การจราจรภายในบ้านยังไม่สับสน… เมื่อพ่อแม่มาเยี่ยมระหว่างวันที่ 15-19 ม.ค. 2556 แม้บ้านไม่พร้อม ก็ถือว่าเป็นสิริมงคล พ่อแม่ยกพระมาให้องค์หนึ่ง เข้าประตูหน้าบ้านมา เห็นพระเลย

อ่านต่อ »

คงไม่มีใครแม้แต่ตัวผมเองจะนึกว่าคนที่สุขสบายมาตลอดชีวิต จะไปอยู่ในป่าคนเดียวได้ ทำงานบ้าน ทำอาหารเองหมด แต่มันก็เป็นไปแล้ว ต่างกับการไปเรียนไกลๆ โดยอยู่หอในแง่ที่ว่าสวนป่าเป็นที่สัปปายะ อยู่ได้อย่างสงบ ไม่ต้องใช้เงิน ไม่พึ่งบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ทำงานโดยใช้เน็ต ไม่ต้องเดินทาง ไม่ต้องเติมน้ำมัน ไม่ต้องฝ่ารถติด… ความคิดกับความเป็นจริง บางทีก็เป็นคนละเรื่องเลย

คราวนี้นอกจากกลับมาเยี่ยมพ่อแม่แล้ว ก็ยังมาบรรยายในงานสัมนาของสำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์​ (องค์การมหาชน) ซึ่งสนับสนุนมูลนิธิให้ได้ขยายเครือข่ายความร่วมมือในเรื่องข้อมูลภัยพิบัติออกไปอีก

งานวันนี้ รมต.กระทรวงไอซีทีมาเปิดงาน โดยมีปลัดกระทรวงไอซีทีกล่าวรายงาน ได้ทราบว่าท่านปลัดเห็นความสำคัญของมาตรฐานของข้อมูลและพร้อมจะช่วยผลักดันเป็นเรื่องเป็นราวด้วย หลังจากทำเรื่องนี้มากว่าหกปี วงของผู้ที่เข้าใจในความสำคัญก็กว้างขึ้นมากแล้ว

อ่านต่อ »