ลานซักล้าง

ไอเดีย “บ้านๆ” บริหารเงินล้าน เวอร์ชั่นธนาคารชุมชน “กุดกะเสียน”

จีราวัฒน์แก้ว

หลบเรื่องร้อนๆ มาฟังเรื่องเย็นๆ “อยู่เย็น เป็นสุข” บ้านกุดกะเสียน อุบลราชธานี เรื่องไม่ธรรมดาของชุมชนเล็กๆ ที่มีธนาคารเป็นของตัวเอง บริหารจัดการเงินแสนบวกกับกองทุนหมู่บ้าน 1 ล้านบาท จนเพิ่มพูนได้ถึงกว่า 14 ล้านบาท พร้อมสูตร “ลดรายจ่าย เพิ่มรายได้” ฉบับชาวบ้าน ที่ฟังแล้วน่าแกะรอยความสำเร็จ

เมื่อมองจากองค์ประกอบภายนอก พบว่า “บ้านกุดกะเสียน” ก็ไม่ได้มีอะไรแตกต่าง หรือพิเศษ ไปจากหมู่บ้านอื่นๆ ที่นี่มีประชากรอยู่กว่า 200 หลังคาเรือน

ชาวบ้านมีอาชีพทำนาและค้าขาย เป็นหลัก อุปสรรคสำคัญที่เกิดขึ้นกับวิถีชีวิต คือ ทำนาก็เจอปัญหาน้ำท่วม เมื่อมาประกอบอาชีพค้าขาย ก็ติดปัญหาเป็นหนี้สินนอกระบบ เสียดอกเบี้ยเป็นรายเดือน เจ็บตัวไปตามๆ กัน

“เดิมชาวบ้านมีฐานะไม่ดี เรียกว่ารายได้ต่ำกว่าเกณฑ์เยอะมาก เพราะเขาทำค้าขายเงินเชื่อ คือ ซื้อของมาจากในเมือง แล้วใส่รถไปเร่ขายตามต่างจังหวัด ขายปีนี้ ไปเก็บเงินเอาปีหน้า ทำให้ไม่มีทุน เลยต้องไปกู้เงินนอกระบบ เสียดอกเบี้ยไม่ต่ำกว่า 3-5% ต่อเดือน ดอกเบี้ยแพงมาก เงินก็เข้ากระเป๋านายทุนหมด”

“ทุน” ไม่มี ซ้ำอุปสรรคยัง “เพียบ” แล้วจะบริหารกิจการแห่งนี้ให้งอกเงยได้อย่างไร

คำตอบอยู่ที่กุญแจ 3 ดอกนี้

อ่านต่อ »

ในงาน เปิดประตู…สวนโมกข์กรุงเทพฯ นั้น ผมมีโอกาสได้ดูบางตอนจากปาฐกถาของอาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล มีที่สะดุดใจอยู่หลายตอนครับ พยายามหาเรื่องเกี่ยวกับปาฐกถานี้มาสัปดาห์หนึ่งแล้ว เพิ่งเจอที่หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจครับ

“ความรักบ้านรักเมืองไม่จำเป็นต้องแสดงออกด้วยชัยชนะเหนือคู่แข่งอย่างเดียว บางครั้งการยอมแพ้กลับเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่กว่า แสดงความรักบ้านรักเมืองได้มากกว่า”

กรุงเทพธุรกิจ ออนไลน์ : พรชัย จันทโสก : รายงาน

คงไม่บ่อยครั้งนักที่ ดร.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล จะออกมาวิพากษ์วิจารณ์เรื่องสถานการณ์การเมืองขณะนี้ และที่ผ่านมาดูเหมือนจะเก็บเนื้อเก็บตัวไม่ค่อยแสดงความคิดเห็นต่อสถานการณ์ ความยัดแย้งที่ถาโถมอยู่ทุกวันนี้สักเท่าไร

แต่ล่าสุดในงาน เปิดประตู…สวนโมกข์กรุงเทพฯ ที่จัดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 12 กันยายน 2551 ณ หอประชุมมหิศร ธนาคารไทยพาณิชย์ สำนักงานใหญ่ อันถือเป็นวันรวมปราชญ์เมธีระดับประเทศและลูกศิษย์ลูกหาท่านพุทธทาส อินทปัญโญ โดยภายในงานมีปาฐกถาเกียรติยศชุด พุทธธรรมนำไทยพ้นวิกฤติ นำโดย พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี (ว.วชิรเมธี), ศ.ดร.นิธิ เอียวศรีวงศ์ และดร.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล พร้อมด้วย ศ.นพ.ประเวศ วะสี, ศ.เกียรติคุณ นพ.เกษม วัฒนชัย และอานันท์ ปันยารชุน เป็นผู้ปรารภเปิดปาฐกถา

แม้ว่า ดร.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล จะออกตัวก่อนว่าการปาฐกถาหัวข้อเรื่อง อำนาจแห่งความว่าง-ความว่างแห่งอำนาจ นี้ประเด็นหลักมุ่งเรื่องธรรมะ ไม่ยุ่งการเมือง แต่เอาเข้าจริงๆ หลายประเด็นกลับเป็นเรื่องที่นักการเมืองเองต้องนำไปขบคิด เพราะอย่างน้อยก็เกี่ยวโยงกับสถานการณ์ปัจจุบันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“การพูดถึงหลักธรรมไม่ได้หมายความว่าต้องตัดเรื่องทางโลกทิ้งไป เพราะธรรมะโอบอุ้มโลกทั้งโลกไว้แล้วในฐานะกฎเกณฑ์ที่ดำรงอยู่โดยธรรมชาติ เราจะเข้าใจธรรมะได้ก็โดยผ่านการพิจารณาประสบการณ์ทางโลกเป็นสำคัญ ‘ปรมัตถ์สัจจะ’ กับ ‘สมมุติสัจจะ’ แม้จะเป็นความจริงต่างระดับแต่ก็เกี่ยวโยงกัน ดังนั้น ที่ผมกล่าวว่าจะต้องพูดเรื่องธรรมะเท่านั้น จึงไม่ได้หมายถึงการตัดเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในเวลานี้ออกไป หากหมายถึงการพิจารณาเรื่องราวทั้งหลายประดามีโดยผ่านมุมมองของหลักธรรม” ดร.เสกสรรค์ กล่าว

อ่านต่อ »

๑๑ ธันวาคม ๒๕๑๑

หมาผมหาย

หมาไทยสีดำ ตัวผู้ อายุได้ขวบกับหนึ่งเดือน ใครเรียกชื่อว่าสีหมอกก็คงจะเข้ามาหา

ไม่แปลกประหลายอะไร และคงไม่สำคัญสำหรับใคร

แต่ผมทุกข์มากเกินกว่าจะบอกใครได้

นานมาแล้วที่ผมสลัดความมักใหญ่ใฝ่สูงทิ้งไปจากตัว

นานมาแล้วที่ไม่นึกถึงลาภยศสรรเสริญ หรือแม้แต่ความรัก ความเข้าใจจากเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

นานมาแล้วที่ผมไม่สนใจต่อคำนินทา และไม่กลัวการขู่เข็ญ คุกคาม วันหนึ่ง ๆ ก็คิดแต่ประโยชน์ท่าน ไม่คิดถึงประโยชน์ตน ความว้าเหว่ทางใจมีอยู่ประมาณมิได้…..เพราะยังเป็นปุถุชน

หมาไทยสีดำตัวเดียวเท่านั้น ที่ทำให้อดทนต่อความว้าเหว่นั้น เพราะเวลาออกจากบ้านมันก็คอยส่ง กลับถึงบ้านมันก็คอยรับ เวลาอยู่บ้านมันก็อยู่ใกล้ตัว เป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่รู้สึกว่าอยู่ใกล้ เวลาไม่อยู่บ้านก็มีความรู้สึกว่า มีอะไรที่รักผม ไว้ใจผมโดยไม่มีเงื่อนไข คอยอยู่ทางบ้าน

อ่านต่อ »

บ้านโนนขวางทำการเกษตร แต่แหล่งน้ำอยู่ต่ำกว่าพื้นที่ของชาวบ้าน

ปัญหาด้านทรัพยากรน้ำชุมชน

• พยากรณ์น้ำ เคยน้ำท่วมอยู่ครั้งหนึ่ง ขาดแหล่งน้ำกักเก็บ ไม่สามารถเก็บน้ำได้
• พยากรณ์ดิน ดินเค็มดินดาน หน้าดินถูกกระแสน้ำกัดเซาะ ตลิ่งถูกกัดเซาะ
• ป่าไม้ถูกทำลาย พื้นที่ป่าไม้ เหลือเพียง 10% (เกณฑ์มาตรฐาน 25%)

• แห้งแล้ง ขาดแคลนน้ำ
• แหล่งกักเก็บน้ำไม่เพียงพอ
• แหล่งน้ำธรรมชาติตื้นเขิน
• แหล่งน้ำที่สร้างขึ้นชำรุด เสียหาย เก็บน้ำไม่ได้
• ดินเสื่อมคุณภาพ เค็ม กรดในดิน ดินดาน หน้าดินถูกกัดเซาะ ดินตลิ่งถูกกัดเซาะพังทลาย พื้นที่ร่องน้ำที่แห้งแล้ง ถูกบุกรุกที่ดินทำกิน
• พื้นที่ป่าถูกบุกรุก ถูกทำลาย

ข้อมูลอื่นเกี่ยวกับพื้นที่ ปัญหา และวิธีแก้ไข

ภาพกิจกรรมชุมชนบ้านโนนขวาง จ.บุรีรัมย์

คุณเป็นคนหนึ่งหรือไม่ที่เชื่อว่า ยิ่งมีเงินทองมากเท่าไร ก็ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น ความเชื่อดังกล่าวดูเผิน ๆ ก็น่าจะถูกต้องโดยไม่ต้องเสียเวลาพิสูจน์ แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ประเทศไทยน่าจะมีคนป่วยด้วยโรคจิตน้อยลง มิใช่เพิ่มมากขึ้น ทั้ง ๆ ที่รายได้ของคนไทยสูงขึ้นทุกปี ในทำนองเดียวกันผู้จัดการก็น่าจะมีความสุขมากกว่าพนักงานระดับล่าง ๆ เนื่องจากมีเงินเดือนมากกว่า แต่ความจริงก็ไม่เป็นเช่นนั้นเสมอไป

ไม่นานมานี้มหาเศรษฐีคนหนึ่งของไทยได้ให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ว่า เขารู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิต เขาพูดถึงตัวเองว่า “ชีวิต(ของผม)เริ่มหมดค่าทางธุรกิจ” ลึกลงไปกว่านั้นเขายังรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความหมาย เขาเคยพูดว่า “ผมจะมีความหมายอะไร ก็เป็นแค่….มหาเศรษฐีหมื่นล้านคนหนึ่ง” เมื่อเงินหมื่นล้านไม่ทำให้มีความสุข เขาจึงอยู่เฉยไม่ได้ ในที่สุดวิ่งเต้นจนได้เป็นรัฐมนตรี ขณะที่เศรษฐีหมื่นล้านคนอื่น ๆ ยังคงมุ่งหน้าหาเงินต่อไป ด้วยความหวังว่าถ้าเป็นเศรษฐีแสนล้านจะมีความสุขมากกว่านี้ คำถามก็คือ เขาจะมีความสุขเพิ่มขึ้นจริงหรือ ?

อ่านต่อ »

ไม่มีการกระทำ ไม่มีริเริ่ม

ไม่มีริเริ่ม ไม่มีเปลี่ยนแปลง

ไม่มีเปลี่ยนแปลง ไม่มีปรับปรุง

ไม่มีปรับปรุง ไม่มีดีขึ้น

ไม่มีดีขึ้น ไม่มีสำเร็จ

ไม่ทำ ไม่มีผลสำเร็จ

เฮียเหลียงว่า -> ไม่หารือ แก้ปัญหาไม่ได้

Image via Wikipedia

ช่วงนี้ใกล้เวลาเลือกตั้งผู้ว่าราชการ กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นการเลือกตั้งท้องถิ่นที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทย จะว่าไป ผมก็จะไม่ไปเลือกกับเขาหรอกครับ (ไม่ได้อยู่ กทม.) แต่มาคิดดูว่าคนที่อาสามาเป็นผู้ว่าฯ จะบริหารเขตเศรษฐกิจที่เก็บภาษีได้ประมาณครึ่งหนึ่งของประเทศ มีประชากรที่อยู่อาศัยตามทะเบียนบ้านหกล้าน และเป็นที่ทำงานเลี้ยงชีวิตของคนสิบกว่าล้านนี่ เค้าคิดอะไรกันแน่

ยิ่งกว่านั้น เนื่องจาก กทม.เอง ก็เป็นส่วนราชการแบบท้องถิ่นขนาดใหญ่ มีข้าราชการและลูกจ้างในสังกัดเป็นแสนคน ผู้ว่าฯ และทีมบริหารจะทำหมดแบบที่หาเสียงกันได้อย่างไร ปัญหาการศึกษา ปัญหาน้ำท่วม ปัญหาขยะ ปัญหาการจราจรและคมนาคม ปัญหาพ่อค้าแม่ค้า และอีกร้อยแปดพันเก้า จะเอาผู้วิเศษที่ไหนมาแก้

ในส่วนของคนเลือก เลือกผู้ว่าฯ จากอะไร จากประสบการณ์ จากความรู้ จากแคมเปญการตลาด จากนโยบาย จากพรรค จากโหงวเฮ้ง+ความถูกชะตา จากความสะใจ จาก “ความประหลาดพิลึกกึกกือ” หรือว่าหลายๆ อย่างกันแน่

ยิ่งคิดไป ก็ยิ่งคิดว่าองค์กรที่ซับซ้อนแบบ กทม. น่าจะต้องเป็นองค์กรแบบ Chaordic ทีมผู้บริหารตั้งนโยบาย แล้วเฝ้าติดตามความคืบหน้าของงาน กล้าเปลี่ยนแปลงทั้งโครงสร้างและตัวบุคคล เพื่อให้เกิดผลตามนโยบายและทิศทางที่วางไว้

• ประเภทเก่งเดี่ยวไม่ฟังใคร แล้วจะมาเนรมิตให้ กทม.เป็นไปตามนโยบายที่หาเสียงไว้นั้น น่าจะเป็นการเพ้อเจ้อครับ
• ผมคิดว่าผู้ว่าฯ ที่ดี ควรจะฟังเยอะๆ ทำงานประสานกับคนอื่นเป็น ใช้คนเป็น+เห็นทั้งข้อดีและข้อเสียของผู้ร่วมงานแต่ละคน มากกว่าจะรวบมาทำเอง; กทม. มี 50 เขต (อำเภอ) กับ 17 สำนัก รอง ผู้ว่าฯ อีกสามสี่คน แค่นับจำนวน direct report 70 คนนี้ ถ้าประชุมพร้อมกันหมด ก็เหมือนไม่ได้ประชุมแล้วครับ เป็นการมอบนโยบาย (ทางเดียว) ซะมากกว่า ต้องหาวิธีจัดการแล้ว
• ผู้ว่าฯ กทม.ควรจะจัดการกับการทุจริตอย่างเด็ดขาด คำว่าเด็ดขาดหมายความว่าให้เป็นไปตามกฏหมาย
• ดังนั้น จุดขาย จึงควรเป็นการขายนโยบาย และวิธีการเอาชนะข้อจำกัดต่างๆ
• แม้เลือกไม่ได้ แต่ผมอยากฟังข้อเสนอที่เป็นไปได้ ไม่ใช่สัญญาบ้าๆ บอๆ หรือการสาดโคลนใส่กันครับ

ประมาณปลายเดือนมิถุนายน คุณปูเอาแบบทดสอบนี้มาให้เล่นกันในอนุทินของ GotoKnow แต่เพราะว่าอนุทินของ GotoKnow มีคนเล่นไม่มาก แต่เขียนเรื่องราวต่างๆ หลายหลาย หรือไม่ก็เม้าธ์กระจาย ทำให้ข้อความต่างๆ เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ถ้ามาอ่านไม่ทัน ก็อาจจะพลาดข้อความไปได้

แบบทดสอบ Myers-Biggs Type Indicator หรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า MBTI เป็นแบบทดสอบง่ายๆ เล่นง่ายมากครับ

• คลิกตรงนี้
• เลือก A หรือ B สี่ข้อ
• จากนั้นได้ผลการประเมินแบบง่ายๆ ออกมาเลยครับ
• ผลการประเมิน แบบง่ายยิ่งกว่าง่าย เป็นไปตามตารางนี้ครับ

อย่างผมเคยทำแล้ว ได้ผลเป็น ISFJ ครับ สถิติของผู้ทำแบบสำรวจบอกว่าเหมาะกับอาชีพผู้ดูแลนักโทษ เอื๊อก เป็นเสมียนด้วย จึงมาดูแลลานปัญญานี่ไง แล้วก็เป็นบรรณารักษ์ เลยเขียนบันทึกมีลิงก์วุ่นวาย

การทำนาย type (อย่างของผมเป็น ISFJ) คิดว่าไม่น่าจะให้น้ำหนักมากนักหรอกครับ อิอิ คือทายหว่านออกมาดีๆ ทั้งนั้นเลย เวลาเราอ่านแล้วคงรู้สึกว่าโดนตัวเองบ้าง (แม่น) ไม่มากก็น้อย

แต่มันสนุกดี จะเครียดอะไรกันนักหนาครับ

ที่สะใจพิลึกเลย คือมีคนแบบ ISFJ นี้ “น้อยที่สุด” ในบรรดาผู้ตอบแบบสอบถามครับ ฮาๆๆๆ พันธุ์นี้เป็นของแปลกจริงๆ

รูปนี้เป็นรูปชนะประกวด ชื่อว่า Hang on to your nuts

หลังจากเลือกลูกนัทแล้ว ก็ต้องเกาะอยู่อย่างนั้นนั่นแหละ
ถ้าปล่อยมือปุ๊บ จะตกลงมาเละอย่างไม่เป็นท่า
ทางรอดมีทางเดียว คือหวังให้ฝนตกห่าใหญ่
ให้น้ำท่วมพื้นดิน ใครเดือดร้อนก็ช่างมัน
จากนั้นจึงปล่อยมือได้ กลับสู่น้ำ
แหวกว่ายไปในวังวน หาที่เกาะอันใหม่

เ ร า เ บื่ อ แ ต่ ป า ด ไ ม่ เ บื่ อ