ลานซักล้าง

เมื่อวานไม่ได้ทำเรื่องน้ำท่วมหรอกครับ แต่ในมุมของผม ผมทำสิ่งที่ควรทำมากกว่า คือพาพ่อแม่ไปเที่ยว

พ่อกับแม่อายุรวมกันร้อยห้าสิบกว่าปีแล้ว สว.อยู่บ้านมานานๆ ก็มีเบื่อบ้างเป็นธรรมดา ตลอดเดือนกว่าที่ผ่านมา ทำแต่เรื่อง(เบื้องหลัง)เกี่ยวกับการบรรเทาทุกข์อุทกภัย ไม่ได้พาพ่อแม่ไปไหนเลย เมื่อวานจึงวางเรื่องภัยธรรมชาติเอาไว้วันหนึ่ง ขอทำหน้าที่ลูกบ้าง — ส่วนการถักหมกไหมพรมสำหรับเด็ก (และพระ) ที่ รพ.เชียงรายประชานุเคราะห์ ถึงถักไม่เป็น ก็ส่งไหมพรมไปช่วยได้ [กำลังใจแก่ผู้ประสบอุทกภัย]

อ่านต่อ »

เมื่อสองวันที่ผ่านมา เพื่อนผมที่อยู่อเมริกาถามมาว่า ได้ฟังสุนทรพจน์ของ Steve Jobs ที่กล่าวแก่บัณฑิต Stanford เมื่อห้าปีก่อนหรือยัง อันนั้นผมฟังแล้วครับ ที่เขาบอกว่า Stay hungry, stay foolish ไง (อย่าหยุดนิ่ง อย่าหยุดแสวงหา) ถึงเคยดูแล้ว ย้อนกลับไปดูอีกทีก็ดีเหมือนกัน

สุนทรพจน์ต่างๆ ที่ผู้กล่าวเตรียมตัวมาเป็นอย่างดีนั้น มักจะมีแง่คิดให้ฟังเสมอ และสุนทรพจน์วันจบการศึกษา ก็มักจะเป็นสิ่งที่ไม่สอนในห้องเรียนหรอกนะครับ

ผมก็เลยค้นเน็ตต่อไปเรื่อยๆ หาว่ามีอะไรน่าสนใจอีกไหม ก็ไปพบว่า TIME จัดอันดับสุนทรพจน์วันจบการศึกษาเอาไว้ ของ Jobs เป็นที่สอง ส่วนที่หนึ่งเป็นของ David Foster Wallace ซึ่งกล่าวเอาไว้ที่ Kenyon เมื่อปี ค.ศ.2005

เอ๊ะ ผมไม่รู้จัก Wallace หรอกครับ ใครหว่า ไม่รู้จัก Kenyon ด้วย แต่ถ้า TIME จัดสุนทรพจน์ของ Wallace ซึ่งกล่าวไว้ที่ Kenyon ไว้ที่หนึ่ง เหนือสุนทรพจน์จากคนดัง+มหาวิทยาลัยดังอื่นๆ คงมีอะไรน่าสนใจเหมือนกัน

Wallace (1962-2008) เป็นนักเขียนซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นนักเขียนดาวรุ่ง แต่ในปี 2008 เขาฆ่าตัวตาย ก่อนหน้านั้น Wallace มีอาการซึมเศร้ามายี่สิบปี และต้องพึ่งยา phenelzine มาตลอด เมื่อยาเริ่มแสดงผลข้างเคียง ช่วงกลางปี 2007 เขาก็เลิกใช้ยา แต่ว่าอาการซึมเศร้ากลับมาอย่างรุนแรง เขาหันไปรักษาด้วยวิธีอื่นแต่ไม่ได้ผล และแม้กลับไปใช้ยาเดิมอีก แต่คราวนี้ยาไม่ได้ผลแล้ว จนหนึ่งเดือนก่อนฆ่าตัวตาย เขามีอาการซึมเศร้าขั้นรุนแรง และในที่สุดก็ตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง

อ่านต่อ »

พระมหาชัยวุธ ส่งลิงก์ของพระสูตรนี้มาให้เมื่อสองวันก่อนครับ ท่านบอกมาด้วยว่า พระสูตรนี้ น่าอ่านมาก (ความเห็นส่วนตัว) แล้วบอกด้วยว่า คงไม่เขียน ยกให้คุณโยมตามสมควรเลย กราบอนุโมทนาด้วยครับ — เมื่อสองวันก่อน ผมขอเวลาไว้สองวัน ตอนนี้ก็ครบกำหนดแล้ว

ข้อความของพระสูตร อ่านจากพระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐได้ที่นี่

ผมจะไม่ยกเอาข้อความในลิงก์มาแสดงซ้ำ แต่จะย่อและโยงส่วนที่คิดว่าเกี่ยวข้องเข้าด้วยกัน

พระสูตรนี้มีลักษณะ recursive พวกหนึ่งเห็นเหตุแล้วไม่รู้จึงพลาด พวกสองเรียนรู้จากพวกหนึ่ง(ซ้ำ)ทำอีกอย่างหนึ่งก็พลาดเหมือนกัน พวกที่สามเรียนรู้จากพวกที่หนึ่ง(ซ้ำ)และสอง(ซ้ำ)จึงทำอีกอย่างหนึ่งแต่ก็พลาดอีก พวกที่สี่เรียนรู้จากสามพวก(ซ้ำซ้ำซ้ำ)และไม่ข้องแวะกับสาเหตุจึงรอดไป

อ่านต่อ »

คิดอยู่นานเหมือนกันครับ ว่าจะหาประเด็นอะไรได้กว้างๆ จากมหาสมัยสูตร ซึ่งเป็นพระสูตรใหญ่ ที่เหมาะกับผู้อ่านบล็อกนี้ซึ่งมีหลากหลาย

ตัดสินใจปล่อยบันทึกนี้ออกเพราะเพื่อนที่อเมริกาบอกมาว่าเพื่อนคนออกจากงาน การจ้างงานเป็นความพอใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย ผมเรียนรู้มาว่าเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงอย่างฝุ่นตลบ อย่าเพิ่งถามเหตุผล เพราะว่าบ่อยมากเลยที่แยกไม่ออกระหว่างความจริงกับความคิดอันบิดเบี้ยว ควรตั้งข้อสังเกตไว้เสมอเมื่อเจอเรื่องที่มีเหตุผลสอดประสานกันมากมายจนผิดปกติ แล้วใครที่อธิบายทุกอย่างได้กระจ่างแจ้ง สอดคล้องสมเหตุผลไปหมด ก็ไม่ธรรมดาหรอกครับ เผอิญไม่เคยเจอมาเลยสักคน

มหาสมัยสูตรเป็นพระสูตรใหญ่ [มีตำนาน] ตั้งแต่พระพุทธเจ้าเสด็จโปรดพระเจ้าสุทโธทนะ เมื่อพระพุทธบิดานิพพานแล้ว พระญาติวงศ์ศากยะกับวงศ์โกลิยะ เกิดจะเปิดศึกแย่งน้ำในแม่น้ำโรหินี พระพุทธเจ้าเสด็จไปห้าม [เกร็ดพระพุทธรูปปางห้ามญาติ] พระญาติทั้งสองฝ่าย ฝ่ายละ 250 องค์ ขออุปสมบท และบรรลุอรหัตผลทั้ง 500 รูป

ตามอรรถกถา เมื่อพรหมและเทวดารู้ว่ามีพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์อีก 500 รูป ประชุมอยู่ จึงไปเฝ้า”ชม”

อ่านต่อ »

Neo แปลว่าใหม่ ก็ได้ แต่ในที่นี้เป็นตัวย่อมาจาก Near Earth Object ซึ่งหมายถึงเทหวัตถุในอวกาศที่โคจรมาใกล้โลก คำว่าใกล้โลกนี้ มีความหมายสัมพัทธ์ คือใกล้เมื่อพิจารณาด้วยหน่วยทางดาราศาสตร์ แต่ถ้าวัดเป็นกิโลเมตรแล้ว ยังยาวกว่าระยะทางรอบโลกหลายเท่านัก

วัตถุต่างๆ ที่ล่องลอยไปในอวกาศ ต่างเกิดขึ้นและดับไปตามกาลเวลา เพียงแต่ในขณะที่สังเกตเห็นนั้น นักดาราศาสตร์ได้วัดขนาด คำนวณวงโคจร และพบว่าโคจรเข้ามาใกล้โลกมาก เมื่อเทียบกับเทหวัตถุที่เรารู้จักดีอื่นๆ เช่นดวงจันทร์ ดาวเคราะห์ต่างๆ ดวงอาทิตย์ ดาวหาง ฯลฯ และเมื่อพบเทหวัตถุ+ตรวจสอบวงโคจรแล้ว ก็ใส่ไว้ในตาราง

ตามวงโคจรนั้น ไม่ชนโลกหรอกครับ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถตรวจพบเทหวัตถุที่โคจรเข้าใกล้โลกได้ทั้งหมด และไม่ได้หมายความว่าวงโคจรจะไม่เปลี่ยนหากเกิดถูกชน หรือถูกเหวี่ยงโดยเทหวัตถุที่ไม่เคยรู้ว่ามีอยู่จริง ต่อให้คำนวณออกมาแม่นยำเพียงใด ก็ยังมีสมมุติฐานแนบไปคู่กันอยู่ด้วยเสมอ และคนเราไม่รู้ทั้งหมดหรอกนะครับ

ระยะทาง AU คือ หน่วยดาราศาสตร์ ซึ่งคือระยะทางเฉลี่ยระหว่างโลกกับดวงอาทิตย์ ประมาณ 93 ล้านไมล์ หรือประมาณ 150 ล้านกิโลเมตร

ส่วนระยะทาง LD คือ ระยะห่างเฉลี่ยของดวงจันทร์ คือประมาณ 384,000 กิโลเมตร

อ่านต่อ »

“ความคิด” ในที่นี้ หมายถึงแนวทางการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ที่มีประโยชน์ต่อตนเองและต่อผู้อื่น — มีความคิดที่ไม่สร้างสรรค์เหมือนกันครับ เช่นอกุศลเจตสิก แต่ไม่อยู่ในขอบเขตของบันทึกนี้

ในสังคมฉาบฉวยอย่างในปัจจุบัน มักจะให้ความสำคัญแก่คนผู้ที่ประกาศว่าเป็นผู้คิด หรือประดิษฐ์อะไรใหม่ๆ คือคนที่ร้องยูเรก้านั่นล่ะครับ บางทีถึงขนาดขโมยมาก็มี — ถึงแม้ว่าเป็นผู้คิดได้จริง แต่ถ้าหากมีเวลามองลึกลงไป ก็จะพบว่าความคิดทุกอย่างในโลกปัจจุบัน ตั้งอยู่บนรากฐานของความคิดอื่นๆ ทั้งนั้น ดังนั้นการเชื่อมโยงความคิดอันเป็นกุศล ร่วมกันเรียนรู้ ให้อภัยต่อความโลภ-โกรธ-หลงชั่วขณะ (ใครบ้างล่ะจะไม่เคยพลาดเลย!)

เครือข่ายสังคมและชุมชนในลักษณะต่างๆ หรือแม้แต่ KM ซึ่งเคยเป็นคำที่ฮิตอยู่ระยะหนึ่ง สามารถใช้ให้เป็นประโยชน์ได้ ถ้าใช้เป็นนะครับ — การใช้เป็น ไม่ใช่แค่ใช้เครื่องมือที่เกี่ยวข้องได้อย่างไร แต่เป็นความเข้าใจและและการสร้างบรรยากาศของ Collective learning ร่วมกันเรียนรู้

อ่านต่อ »

บ่ายนี้ฝนตกอีกแล้ว แทนที่จะนั่งรอฝนหยุดเพื่อไปเลี้ยงหมา ผมออกไปเดินดูหนังสือ เจอหนังสือของมูลนิธิอันวีกษณาอยู่สองเล่ม เป็นหนังสือแปลของท่าน J. Krishnamurti

เล่มแรกไม่ได้หยิบมา แต่ว่าชื่อหนังสือโดนก้านคอเลยครับ

สัจจะเกิดขึ้นเมื่อไม่มี “คุณ”
Truth Is Where You Are Not

จ. กฤษณมูรติ

คนเรามีความเห็นแก่ตัวเป็นธรรมดา แม้บางคนจะ(คิดว่า)กระทำเพื่อผู้อื่น แต่ก็มักจะมีเบื้องหลัง คือสิ่งที่ตนต้องการ ยังต้องการการยอมรับยกย่องจากผู้อื่น ต้องการชื่อเสียง ต้องการประโยชน์โดยอ้อม ฯลฯ

ผมว่าเป็นเรื่องธรรมดานะครับ ดังนั้นหากใครทำอย่างนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องผิดเลยถ้าจะทำเพื่อผู้อื่นบ้างโดยไม่เบียดเบียน ไม่ละเมิดกติกาของสังคม

ส่วนพวกที่ชี้นิ้ว ป่าวประกาศว่าต้องอย่างนี้ ต้องอย่างนั้น ก็เป็นเพียงแต่อาการสายตาสั้น มองเห็นแคบแค่ที่ตัวมองเห็นได้เท่านั้น จึงคิด(ไปเอง)ว่ามีทางออกเพียงทางเดียว จะเป็นจะตายให้ได้ ซึ่งก็ไม่ตายหรอก ถ้าตายไปแล้วจะไม่โวยวาย

ผมตีความชื่อหนังสือเล่มนี้ไปถึง การลดละวางอัตตา เสียสละเพื่อผู้อื่น ใครเห็น-ใครไม่เห็น ก็ยังทำต่อไปแม้ไม่มีชื่อเสียง ไม่ได้รับการยกย่อง ไม่ได้รับประโยชน์ไม่ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อม ฯลฯ เป็นการทำเพื่อธรรม ไม่ต้องการอะไรตอบแทน

แล้วทำไมต้องทำเพื่อผู้อื่นด้วยล่ะ​? ก็เพราะว่าคนทุกคน ไม่สามารถจะมีชีวิตอยู่ด้วยคุณภาพชีวิตที่ดีหากไม่พึ่งพากัน หาก “คนอื่น” อยู่ไม่ได้ “ตัวเรา” ก็อยู่แบบนี้ไม่ได้เช่นกัน ยิ่งกว่านั้น ทุกคนมีเวลาว่างเสมอไม่ว่าจะ(บอกตัวเองว่า)ยุ่งขนาดไหน ใช้เวลานั้นให้เป็นประโยชน์ ดีกว่าปล่อยผ่านอย่างเปล่าประโยชน์

อ่านต่อ »

เอามั่งหิ! สืบเนื่องจากการที่มีคนเมาแล้วขับแบบวิปลาส ทำให้ผู้คนเดือดร้อนกันมากมาย

เขาชนเสาหลักถนนแล้วเร่งเครื่องหนีเลยชนรถคันหนึ่ง จากนั้นก็จะขับรถชนคนที่ออกมาบอกให้เขาจอด แล้วเร่งเครื่องจะหนีแต่คงหลงทิศเลยหันรีหันขวางกลางถนนแล้วพุ่งมากวาดรถฝั่งตรงข้าม จากนั้นจะเปิดรถหนี แต่ถนนหน้าบ้านแคบและชาวบ้านออกมากันแล้ว จะปีนรั้วบ้านข้างๆเลยถูกสะกัดไว้ค่ะ… ใบขับขี่ก็ไม่มี เมามาก จะหนี เจตนาชนคน

ไม่รู้เป็นยังไง เรื่องคนที่ชอบก่อความเดือดร้อนนี้ รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยอ่าน จึงไปค้นดู ก็เจอในกันทรกสูตร จะอ่านโดยละเอียดก็เชิญที่ลิงก์ที่ให้ไว้นะครับ

ส่วนเรื่องบุคคลสี่จำพวก โผล่มาระหว่างที่นายเปสสะ กับนักพรตกันทรกะเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า นายเปสสะตั้งข้อสังเกต (ตามหนังสือพระไตรปิฎก ฉบับที่ทำให้ง่ายแล้ว ของ อ.วศิน อินทสระ) ว่า

มนุษย์เป็นสัตว์โลกที่ดูยาก เข้าใจได้ยาก มนุษย์ที่ดีมีน้อย ส่วนมากเป็นกากเดนมนุษย์ ชอบโอ้อวด (และมีมายา) ส่วนสัตว์เดียรัจฉานตื้น คือดูง่าย เข้าใจได้ง่าย เปิดเผย มีความรู้สึกอย่างไรแสดงตนอย่างนั้น ส่วนมนุษย์คิดอย่างหนึ่ง พูดและกระทำอย่างหนึ่ง กาย วาจา ใจ ไม่ตรงกัน การที่พระพุทธองค์ทรงฝึกมนุษย์ได้นั้น จัดว่าเป็นสิ่งที่อัศจรรย์อย่างยิ่ง เพราะมนุษย์เป็นสัตว์โลกที่รกชัฏดูยาก

อ่านต่อ »

เมื่อวันก่อน คุณพ่อของเพื่อนเสีย นึกถึงใจเขาใจเรา คงวางได้ยากเหมือนกัน เขาได้ทำหน้าที่ของลูกอย่างดีแล้ว เมื่อมีเกิดก็มีพลัดพราก ไม่มีใครหนีพ้น แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ยังมีคุณแม่ต้องดูแลอีก ความโศกเศร้าที่เกิดขึ้น แม้จะเป็นเพราะความรักความผูกพัน แต่ก็เป็นบททดสอบ ซึ่งในที่สุดก็จะพบความจริงและผ่านไปได้

เรื่องนี้เป็นมรณานุสติ ผมจึงค้นเน็ตหาหลักธรรม ไปเจอพระนิพนธ์ของสมเด็จพระสังฆราชตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นพระสาสนโสภณ และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พิมพ์เป็นหนังสือทรงคุณค่า พระราชทานเป็นหนังสือที่ระลึกในงานวิสาขบูชาปี 2511 และ 2512 และพระราชทานในพระราชพิธีฉลองพระชนมายุสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ครบ ๗๒ พรรษาและ ๘๐ พรรษา ในปี 2515 และ 2523

ด้วยหนังสือนี้มีอายุนานแล้ว คงมีการปรับแก้มาหลายครั้ง เข้าใจว่าพิมพ์ล่าสุดเป็นหนังสือ พุทโธโลยี เรื่อง การบริหารทางจิตสำหรับผู้ใหญ่ + บทสวดมนต์ + รูป (ซีเอ็ด) หรือไม่ก็ การบริหารทางจิตสำหรับผู้ใหญ่ (มูลนิธิมหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์)

สารบัญ

อ่านต่อ »

คุยกับใคร ก็เครียดกันทั้งนั้น… หรือว่าเป็นเพราะผมหว่า

ตัวผมเองเคยเป็นคนที่มีความเครียดสูง มีตำแหน่งหน้าที่ และมีคนฝากความหวังไว้มากมาย ผมทำงานต่อเนื่องไม่ยอมพักผ่อน สั่งงานทิ้งไว้ตอนช่วงดึก พอเช้ามาผู้คนมาทำงาน ก็เริ่มทำไปได้ก่อน เมื่อผมเข้าไปในช่วงบ่าย ก็สามารถตามงานได้ทันที อย่างนี้บริษัทก็ดำเนินกิจการได้วันละ 20 ชั่วโมง ฝ่าช่วงวิกฤติเศรษฐกิจปี 2540 มาได้อย่างราบรื่น

แต่การทำอย่างนี้มีผลเสียมหาศาล เพราะว่าผม “หลงเพลินอยู่กับความสำเร็จ” สนุกกับทำงานหนักโดยไม่ได้ลาพักร้อนห้าปี ในที่สุดร่างกายก็ทนไม่ไหว ปี 2544 พอลาพักร้อนครั้งแรก ก็ป่วยหนักจนคิดว่าจะทำงานไม่ได้เสียแล้ว เล่นเอาคนที่ฝากความหวังไว้ ปั่นป่วนกันไปพอสมควร

ประสบการณ์เฉียดตาย ให้บทเรียนสำคัญแก่ชีวิต

อ่านต่อ »