งานท่วม
อ่าน: 2787แปลกดีเหมือนกันนะครับ พอลาออกจากงานบริหาร กลับมีนัดหมายมากยิ่งกว่าเก่า เวลามีเท่าเดิม จะทำยังไงหมดเนี่ย
- เพื่อนฝูง อนุมาณเอาว่าในขณะที่ทำงานบริหาร งานคงยุ่งมาก (ซึ่งก็ยุ่งจริง ในบางขณะ) พอไม่ทำงานบริหาร ก็เลยนึกเอาว่าว่าง กลัวเหงา เลยระดมกันขอให้ไปช่วย หลายอย่างประดังเข้ามาในเวลาเดียวกัน ทำให้ว่างน้อยลงกว่าเดิมอีก
- มีเพื่อน ดีกว่าไม่มีเพื่อน หรือนึกว่ามี แต่ที่จริงไม่มีครับ
- คนที่ไม่เคยติดต่อ ก็ติดต่อมา ไม่รู้ไปเอาอีเมลมาจากไหน — ไม่ได้บ่นหรอกนะครับ เพียงแต่แปลกใจ
- นักข่าว ขอความเห็นมากกว่าสมัยยังมีตำแหน่งใหญ่โตซะอีก
- สมาคมต่างๆ ก็พยายามมาล่อลวงไปช่วยงาน
- พอถอดหัวโขนออก มีคนเสนอความเห็นดีๆ เยอะเลย เดิมคงเกร็งไปเองจึงไม่เสนอ ผมก็เป็นคนเดิมนะครับ ผมคิดว่ามีลักษณะใกล้เคียงกับ “หนูแข็งแรง” ที่มีภาพลักษณ์เป็นอินทรีมากที่สุด (เนื่องจากหัวโขนและวุฒิต่างๆ) และเชื่อว่าคนที่รู้จัก ไม่มีใครมองผมเป็นหมีหรือกระทิงอย่างแน่นอน ทั้งที่จริงแล้ว มีนิสัยทั้งสี่ผสมปนเปกันอยู่ในตัว แล้วสำหรับผู้ที่ตาไม่ฝ้าฟางจนเกินไป คงเห็นผมเป็นคนธรรมดา
- คนเรามักถูกตัดสินจากสิ่งภายนอก ถูกพิพากษาโดยคนที่ไม่เข้าใจบริบท
- ผมคิดว่าผมรู้จักตัวเองดีพอที่จะรู้ทั้งข้อดีและข้อด้อยครับ ไม่ว่าใครจะคิดว่าผมเป็นอย่างไร ไม่ว่าเปลือกจะเปลี่ยนไปเป็นอะไร ผมก็ยังเป็นผมอยู่ดี ผมมักสังเกตเห็นและยอมรับคนได้ในหลายมุม ไม่เฉพาะมุมที่พยายามจะแสดงออก
- เขียนบันทึกได้บ่อยขึ้น มีเวลาได้คิดทบทวนอะไรหลายอย่าง ไม่ต้องรีบเร่งมากนัก เพราะว่าตอนนี้ไม่ต้องแบกอะไรไว้เกินตัว หนักนักก็วางไว้
- เปลือกไม่ใช่แก่นครับ เขียนไม่เหมือนกัน อ่านไม่เหมือนกัน ความหมายไม่เหมือนกัน ว่าแต่ว่าเรารู้หรือไม่ ว่าอะไรเป็นเปลือก อะไรเป็นแก่น
