ลานซักล้าง

ไปๆ มาๆ ก็วนเวียนอยู่แต่เตากระป๋องนี่ แต่ผมว่าน่าสนใจดีในแง่ที่ใช้เศษวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร หรือกิ่งไม้เล็กที่หาได้ในธรรมชาติมาเป็นเชื้อเพลิง

รูประกอบจาก wikipedia คลิกบนรูปเพื่อขยายคราวนี้เป็น Coaxial downdraft gasification stove ครับ

เตานี้เหมือนกับที่ผมเคยทดลอง คือมีชั้น pyrolysis (เผาไหม้) อยู่ข้างบน และชั้น gasification อยู่ใต้ลงมา

เมื่อเกิดการเผาใหม้ เปลวไฟจาก primary burn บล็อกอาการจากภายนอกเอาไว้ส่วนหนึ่งและก่อให้เกิดความร้อนขึ้น ความร้อนทำให้อากาศในกระป๋องชั้นนอก ร้อนและลอยสูงขึ้นไปออกรูเล็กที่ด้านบน ภายในกระป๋องนอกเกิด negative pressure ดูดอากาศจากภายนอกและก๊าซจากกระป๋องชั้นในเข้าไปแทนที่ ก๊าซที่ออกมาจากไม้ผสมกับอากาศสามารถเผาไหม้ได้เป็น secondary burn ซึ่งคือเปลวไฟสีน้ำเงินที่เราอยากได้

รู secondary air ซึ่งเจาะกระป๋องชั้นนอก อยู่ต่ำกว่ารูที่ wood gas ออกมาเล็กน้อย

*** ขณะที่เขียนนี้ยังไม่ได้สร้าง เมื่อวานออกไปหาร้านตัดสังกะสี แต่ไม่เจอเพราะบ้านสมัยนี้มักไม่มีรางน้ำฝนแล้ว ***

แต่แนวคิดเป็นอย่างนี้ครับ ผมใช้กระป๋องน้ำอัดลมขยาด 325 มิลลิลิตร มีหัวและก้นกระป๋องสอบเข้านิดหน่อย ส่วนกลางกระป๋องเหมือนป่องออก ปากกระป๋องใช้ที่เปิดกระป๋องนมตัดออกทั้งหมด ได้กระป๋องที่ไม่มีฝาปิด มีเส้นผ่าศูนย์กลางของส่วนที่เคยเป็นฝา 2¼ นิ้ว

อ่านต่อ »

วันนี้ตื่นขึ้นมาตาลีตาเหลือก รีบแต่งตัวจะไปชุมชนบางบัวซึ่งตามกำหนดการ ทางชุมชนบางบัวเชิญไป “ร่วมดูงาน และประชุมเครือร่วมกับคณะของ UN ที่จะมาคุยสภาพปัญหา ตลอดจนการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมในประเทศตนเอง” และอาจจะมี “ทีมงาน Let’s do it ที่มาจากเอสโทเนีย (ประเทศต้นตำหรับของการที่ประชาชน ลุกขึ้นมาจัดการกับปัญหา(ขยะ)ของตนเอง) กับทีมของสหประชาติจะไปแวะดูงานที่นี่ด้วย”

ขับรถออกมาจากบ้านแล้ว ก็โทรไปแซวพรรคพวกหน่อย ปรากฏว่างานเขายกเลิกหรือเลื่อนออกไปก่อนก็ไม่รู้ แต่วันนี้ไม่มี… ทำยังไงล่ะ

ก็เลยแก้เขินโดยการแวะไปสั่ง paramotor ชุดหนึ่ง จะให้เพื่อนเป็นของขวัญ (ที่จริงจะให้เขาลองบินเล่นเอง ลองติดตั้งระบบควบคุม UAV ซึ่งถ้าใช้ได้ ก็จะเอาค่า settings มาใช้เลย) — ว่ากันที่จริง paramotor ไม่เหมาะกับการบินสำรวจทำแผนที่สถานการณ์เนื่อง จากใช้ร่มเป็น airfoil เกิด drag มากมาย จึงบินได้ช้ามาก จะครอบคลุมพื้นที่ต่อการขึ้นบินแต่ละครั้งได้ต่ำ… แต่ผมสนใจตรงนี้แหละครับ เพราะว่ามันบินช้า การควบคุมจึงยากกว่าเครื่องบินที่บินเร็ว มี airflow ต่ำกว่ามาก บินไปเจอลมกรรโชก อาจ stall ได้ อยากดูว่า stability control เค้าทำได้ดีขนาดไหน การควบคุมมีแค่ 2 ช่อง คือความเร็วของใบพัด (trust) และเลี้ยวซ้ายขวา (yaw) เวิร์คก็ดี ถ้าไม่เวิร์คก็ไม่เป็นไร ไม่กี่พันบาท ค่าความรู้แค่นี้ไม่แพง — แต่ถ้าเกิดใช้งานได้ ทีนี้เราเปลี่ยนร่ม ให้เป็น airfoil มาตรฐานก็ได้

กลับมาเรื่องเตา ถ้าถามถึงความจำเป็น ไม่มีหรอกครับ ซื้อเอาก็ได้ จ้างเค้าเผาก็ได้ แต่ว่าอยากลองทำเองอ่ะ

อ่านต่อ »

ตั้งแต่น้ำท่วมกลางปีที่แล้ว ผมตีฆ้องร้องป่าวเรื่องแผนที่สถานการณ์มาตลอด แต่ไม่มีหน่วยงานใดทำสักแห่ง

แล้วการบรรเทาทุกข์ก็เหมือนใช้คนตาฝ้าฟางทำ มีทั้งซ้ำซ้อน น้อยไป มากไป ถี่ไป ห่างไป สารพัดปัญหา แต่ไม่มีความพอดีเลย ทั้งนี้เพราะเราไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร ที่ไหน ด้วยปริมาณเท่าไหร่ เรื่องนี้ บ่นไปก็เท่านั้นล่ะครับ เหมือนเอาน้ำรดหิน ถ้าหากจะทำอะไรให้มีประสิทธิผลมากขึ้น คงต้องทำเอง พอทำแล้วก็จะมีปอบมาขโมยงานเหล่านี้ไป แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะว่าเราได้ทำในสิ่งที่สมควรทำแล้ว

ในเบื้องแรก ถึงขนาดต้องไป “ขอความร่วมมือ” กับผู้เชี่ยวชาญการถ่ายภาพทางอากาศ ได้ภาพน่าตื่นตาตื่นใจ แต่ช่วงนั้นไม่มีภัยจึงไม่ได้ทำแผนที่สถานการณ์ — ต่อมาภายหลังพอเกิดภัยขึ้น เราเชิญผู้เชี่ยวชาญไป ทีนี้มีค่าใช้จ่าย คือว่าเขาต้องบินกลับเข้ามาในเมืองไทยก่อนกำหนด และการทำอย่างนี้ก็เป็นวิชาชีพปกติของเขา เตรียมเครื่องมือ ระบบสำรอง ประกันภัย ทีมงาน ฯลฯ ค่าจ้างบินถ่ายรูป (kapook.com เป็นสปอนเซอร์ควักให้) อาจพอซ่อมบ้านได้สักโหล หรือสร้างใหม่ได้สักหลังสองหลัง

อ่านต่อ »

วันนี้มีประชุมเครือข่ายรับมือสถานการณ์ฉุกเฉิน ภาคประชาชน แต่ผมไม่ได้ไปเนื่องจากนัดไปดูที่ที่คิดว่าจะสร้างหมู่บ้านโลก

ที่ดินผืนนี้ เป็นที่ขนาด 30 ไร่ มองดูจากถนนใหญ่สวยมาก เป็นเนินเขา อนุมาณได้ว่ามีน้ำอยู่ด้านข้างเนื่องจากมีแนวต้นไม้ขึ้นหนาทึบ เห็นมากับตา ใช่แน่ๆ

แต่ถึงจะแน่ใจขนาดไหน ก็ต้องไปดูรายละเอียดครับ และเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องจริงๆ เพราะว่าเมื่อไปดูแล้ว มันไม่ได้เป็นอย่างที่มองเห็นไกลๆ และไม่ใช่อย่างที่คิดไปเอง

อ่านต่อ »

ใครบอกว่าคนที่ไม่ทำงานประจำแล้วจะว่าง ไม่จริงหรอกครับ

บ่ายวานนี้ ผมลืมไปว่าอาสาดุสิต มีภารกิจครั้งที่ 5 ของโครงการคืนชีวิตให้แม่น้ำ โดยไปจัดกิจกรรมที่โรงเรียนธนินทรวิทยา เขตดอนเมือง [แผนที่] ไม่ไกลจากโรงเรียนนี้ เป็นคลองเปรมประชากร ซึ่งเน่าเสียอย่างเรื้อรังมานาน เนื่องจากโรงเรียนอยู่ห่างบ้านไม่เกินเก้ากิโลเมตร ผมก็เลยบึ่งไปเลย

การอบรมครั้งนี้ อาจารย์พัฒน์พงษ์ บุญเลิศ จากมูลนิธิเกษตรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมมาบรรยายให้เด็กชั้น ป.4 ป.5 และ ป.6 ฟัง หลังจากบรรยายแล้ว ก็ลงมือปั้น EM Ball กันอย่างสนุกสนาน

หัวน้ำหมัก EM ที่ใช้นี้ ไม่ใช่ EM ที่เอามาหมักเศษอาหารนะครับ แล้วก็ไม่ใช่ปุ๋ยหมักชีวภาพด้วย (แม้ว่าจะเอาไปทำได้) แต่ EM นี้ ผ่านการคัดเลือกพันธุ์ออกจากแล็ป และควบคุมคุณภาพโดยโรงงานผลิตแถวอยุธยา ทำธุรกิจในลักษณะเป็น social enterprise

อ่านต่อ »

บันทึกนี้เข้าใจยากอยู่สักหน่อย คือเราจะสร้าง Ranque Hilsch vortex tube ครับ

Vortex tube แบบนี้ ปล่อยอากาศอัด ให้หมุนอยู่ในท่อ ปลายหนึ่งมีช่องเล็กให้อากาศแทรกออก ปลายนี้จะเป็นปลายร้อน อากาศที่แทรกออกนอกช่องเล็กไม่ได้ ก็จะหมุนวนสวนกลับไปภายในท่อ ไปออกอีกปลายหนึ่งซึ่งเปิดไว้ กลายเป็นอากาศเย็น

จะร้อน จะเย็นขนาดไหน ก็แล้วแต่ปริมาณอากาศที่อัดเข้ามา แรงดันอากาศ และปลายที่ปล่อยให้อากาศออกทั้งสองครับ

ถามว่าทำอันนี้ไปทำไม คือว่าจากสถิติรูปแบบของอากาศ เมื่ออากาศร้อนขึ้น 1°C มักจะมีการระบาดของโรคทางเดินอาหาร หลังจากนั้นลมฟ้าอากาศก็จะแปรปรวน ฝนตกและหิมะหนัก เนื่องจากปริมาณไอน้ำในอากาศมีมากขึ้น (ไฟดับ) — เรื่องนี้ ถ้าไม่เชื่อ weather pattern ก็ไม่เป็นไรครับ มันเป็นเพียงข้อสังเกตเท่านั้น ไม่ได้ยืนยันว่ามันจะเกิดขึ้น

อ่านต่อ »

สำหรับผู้รู้ ก็รู้แล้วนั่นแหละครับ ใน 6 วันที่ผ่านมา ผมใช้เวลากับเรื่อง EM Ball ถึง 4 วัน แต่มันก็ยังเป็นความรู้มือสองอยู่ดี

วันนี้จึงไปซื้อหัวน้ำเชื้อ EM และน้ำตาลทรายแดงมาลองหมักเล่นดูบ้าง บอกเด็กในบ้านเก็บน้ำซาวข้าวใส่ขวดน้ำอัดลมให้มากที่สุด มีขวดกี่ขวด เก็บไว้ให้หมดเลย อีกเจ็ดวันรู้เรื่องครับ

สำหรับวิธีหมัก EM มีในบันทึกที่แล้ว ซึ่งคนที่ดูจบทุกตอนคงมีไม่มาก

เพื่อไม่ให้เสียเวลาดู ก็จะเขียนวิธีทำไม้ดังนี้ครับ

อ่านต่อ »

หลังจากที่โยน EM Ball ลงแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อบรรเทาผลของน้ำเสียจากเหตุการณ์เรือบรรทุกน้ำตาลล่ม ซึ่งภาคีอาสาสมัครภาคประชาชนได้ร่วมกันทำไปแล้วในวันที่ 4 5 6 7 มิถุนายนที่ผ่านมา วันนี้ (10) ก็มีกรณีศึกษาที่ดี กล่าวคือ

[กรุณาคลิกเพื่อเปิดดูแผนที่] เมื่อวันที่ 7 เราพาภาคีจำนวนเป็นร้อยคน ไปโยนและผลิต EM Ball ที่วัดไก่เตี้ย ต.กระแซง อ.สามโคก จ.ปทุมธานี ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา (ด้านซ้ายของแผนที่) ก่อนหน้านั้นสองวัน (5) เราไปโยน EM Ball ที่หน้า อิงนที รีสอร์ต เยื้องกับวัดไก่เตี้ย ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำ ทั้งสองวัน นายก อบต. เชียงรากใหญ่ไปร่วมด้วย และอยู่คุยเป็นเวลานาน

แล้วเราก็พบกรณีศึกษาที่น่าสนใจ คือเหนือ อิงนที รีสอร์ต ขึ้นไปเล็กน้อย เป็นคลองบ้านพร้าว คลองนี้เมื่อเกิดเหตุเรือบรรทุกน้ำตาลล่มที่อยุธยา ทำให้น้ำเสียและสัตว์น้ำตายหมู่ กรมชลประทานปิดประตูระบายน้ำที่ปากคลองเอาไว้ เพื่อไม่ให้น้ำเสียไหลเข้ามาในคลอง ทีนี้พอปิดประตูระบายน้ำ น้ำในคลองก็นิ่ง แล้วก็เริ่มออกอาการ เราโยน EM Ball ทำเองลงตรงนี้ หากคุณภาพน้ำดีขึ้น ก็แปลว่า EM แก้ไขปัญหาน้ำเสียได้จริง เพราะว่าประตูระบายน้ำยังไม่เปิด

วันนี้ภาคีก็ยกทีมกับไปที่โรงเรียนวัดบ้านพร้าวใน ซึ่งอยู่ติดกับวัดบ้านพร้าวใน โรงเรียนนี้ทำการสอนจนถึงชั้น ป. 6 ทั้งโรงเรียนมีนักเรียนอยู่ 78 คน เชิญวิทยากรจากมูลนิธิเกษตรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม อาจารย์พัฒน์พงษ์ บุญเลิศ เลขาธิการมูลนิธิฯ มาสอนวิธีทำ EM Ball ให้กับเด็กและผู้ปกครองในโรงเรียน ทาง อบต.ยกทีมมาช่วยเป็นเจ้าภาพ ท่านนายก อบต. ก็มาเอง พร้อมทั้งลงมือทำ EM Ball ด้วย

อ่านต่อ »

วันนี้กลับไปที่อิงนที รีสอร์ต ปทุมธานีใหม่อีกครั้งหนึ่ง เรื่องจากเครือข่ายจัดงานคืนชีวิตให้แม่น้ำ โดยมีอาสาสมัครมาร่วมสักสองสามร้อยคน มีนักเรียนจากสองโรงเรียนในท้องถิ่น สององค์การบริหารส่วนตำบล ทหารจากศูนย์ต่อสู้ป้องกันภัยทางอากาศกองทัพบก ซึ่งรับผิดชอบในเขตจังหวัดแถวนี้ กลุ่มอาสาสมัครที่ทำงานอยู่ บมจ.ทรู คอร์ปอเรชั่น (ในนามส่วนตัว) ผู้ใหญ่บ้านแถวนั้น 4 หมู่บ้าน (มีมูลนิธิอะไรก็ไม่รู้ที่มาถ่ายรูปเสร็จก็หายตัวไป) แล้วก็มีกลุ่มผู้จัดงานคือ อาสาดุสิต PS-EMC และ Thaiflood งานนี้มีคุณปิยะชีพ ส.วัชโรบลเป็นพ่องาน (สงสัยว่า ส. น่าจะเป็นชื่อเดิมก่อนเปลี่ยนเป็นปิยะชีพ)

คลิปที่ถ่ายในวันนี้ ไม่ค่อยมีเรื่องความรู้หรอกนะครับ เป็นพิธีการและบรรยากาศทั่วๆ ไปเสียมากกว่า

สำหรับเรื่องที่ว่าจัดงานวันนี้ทำไมนั้น โดยส่วนตัว ผมคิดว่าเนื้อเพลงนี้ บอกอะไรหลายส่วน หากผู้คนในวงกว้างเกิดจิตสำนึกรู้คุณ ช่วยกันรักษาแม่น้ำลำคลอง ก็จะเป็นกุศลต่อตัวเอง ผู้ใช้น้ำอื่นๆ สัตว์ต่างๆ จิตสำนึกนี้ ไม่ควรจะเป็นเฉพาะที่อยุธยาตรงจุดที่เรือบรรทุกน้ำตาลล่ม ถิ่นฐานบ้านเรือนที่น้ำเสียไหลผ่าน หรือชาวบ้านที่เลี้ยงปลาในกระชังเท่านั้น แต่เป็นทุกคนที่ใช้น้ำ ไม่ว่าจะอยู่ต้นน้ำ กลางน้ำ หรือปลายน้ำ ต่างก็มีหน้าที่ที่จะรักษาน้ำ มันไม่ใช่หน้าที่ของผู้ที่อาศัยริมน้ำเท่านั้น

อ่านต่อ »

วันที่ 5 มิถุนายนของทุกปี (เมื่อวาน) สหประชาชาติกำหนดให้เป็นวันสิ่งแวดล้อมโลก ซึ่งธีมในปีนี้เป็นเรื่องป่า พื้นที่ป่าต้องเป็นหนึ่งในสามของพื้นที่ที่มีอยู่ (ด้วยตัวเลขอย่างเป็นทางการ เมืองไทยมีไม่ถึงหรอกครับ นี่ยังไม่นับการบุกรุก) วิกฤตแต่ละเรื่อง ใหญ่ทั้งนั้น วิกฤตสิ่งแวดล้อมนั้น แก้ไขได้ยากเนื่องจากการทำลายใช้เวลาเดี๋ยวเดียว แต่ว่าการฟื้นฟูนั้นกลับใช้เวลานาน บ่อยไปที่เป็นสิบปี อย่างไรก็ตาม วิกฤตเฉพาะหน้าของเมืองไทยในวันนี้ มีอยู่หลายเรื่อง แก้ไม่จบเสียที (หรือไม่ได้แก้ก็ไม่รู้)

วันนี้ทางศูนย์ประสานการช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ (ThaiFlood.com) อาสาดุสิต (ArsaDusit.com) และ เครือข่ายรับมือสถานการณ์ฉุกเฉิน ภาคประชาชน (PS-EMC) ชวนไปโยนลูกโบกาฉิ (EM Ball) ซึ่งเป็นจุลินทรีย์พันธุ์พิเศษสำหรับแก้น้ำเสีย หวังว่าจะช่วยให้สถานการณ์แม่น้ำเจ้าพระยาเน่าจากการที่เรือบรรทุกน้ำตาลล่มที่อยุธยาดีขึ้นบ้าง แต่เรื่องอย่างนี้ต้องไปดูแห่ เมื่อเจอวิกฤตอยู่ต่อหน้าต่อตา จะน่ิงเฉยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ไม่ไหวแล้วครับ

• “กลุ่มโซเซียลเน็ตเวิร์ก” ร่วมเติมอ๊อกซิเจนให้เจ้าพระยา หลังเรือน้ำตาลล่ม – กรุงเทพธุรกิจ

อ่านต่อ »