ลานซักล้าง

ที่จริงใครจะทำอะไร คนอื่นจะไปอธิบายโดยไม่รู้เบื้องหลังนั้น เป็นเพียงการคาดเดาที่มีโอกาสผิดสูง

แต่มีเหตุการณ์หลายเหตุการณ์ในสหรัฐอเมริกา ซึ่งเมื่อมาผสมกับความเชื่อถือส่วนตัวแล้ว ทำให้คนตีความไปในทางร้าย เหตุการณ์เหล่านี้ มีใหญ่ๆ อยู่หลายอัน เช่น

• องค์กรจัดการภัยพิบัติ (FEMA) จัดการซ้อมรับมือภัยพิบัติทั่วประเทศ (National Level Exercise)
• กลางเดือนตุลาคมปีที่แล้ว สำนักนโยบายวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ ทำเนียบขาว ออกจดหมายถึงประธานกรรมาธิการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สภาผู้แทนราษฎร แสดงความห่วงใยเรื่อง เทหวัตถุใกล้โลก (Near Earth Objects - NEOs) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดาวหาง Comet C/2010 X1 (หรือที่เรียกว่า Elenin) ในขณะที่ขนาดและวงโคจรยังวัดและคำนวณได้ไม่แน่นอน
• ผู้ที่อ้างว่าติดต่อมนุษย์ต่างดาวได้ ทำนายถึงดวงอาทิตย์ดวงที่สอง (Nibiru) และการสิ้นสุดของโลก
• นาซา ออกจดหมายเวียนถึงพนักงานทุกคน เรื่องการเตรียมพร้อมสำหรับเหตุฉุกเฉิน (ผมเห็นว่าเป็นเรื่องปกติที่ควรทำ ควรย้ำเตือนอยู่แล้ว แต่มีคนมากมายที่เห็นว่าเรื่องตื่นเต้น-เร้าใจ-น่าติดตามนี้ ไม่ปกติ)
• ภาพยนตร์ “2012″; ปฏิทินชาวมายัน; นอสตราดามุส; ผู้พยากรณ์และผู้สวมรอยทั้งหลาย บอกว่า “โลกแตก”
• สุริยจักรวาลจะโคจรผ่านระนาบของกาแลกซี่ทางช้างเผือก (จะมีรังสีมาทำลายล้างโลก)
• ปรากฏการณ์ดาวเรียงตัว (ประมาณว่าทำให้แผ่นดินไหวใหญ่ทั่วโลก; ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา เกิดซูเปอร์มูน หมอดูทำนายสึนามิซ้ำ โรงแรมฝั่งอันดามันช้ำ สึนามิไม่เกิด หมอดูทำเนียน ไม่เหมือนกับตอนที่ออกมาเตือนอย่างกระเส่าเร่าร้อน)
• วัฏจักร Solar Maximum จะมีจุดดับบนดวงอาทิตย์มาก (CME พุ่งมายังโลกทำลายระบบไฟฟ้าและระบบสื่อสาร)
• (Magnetic) Pole Shift ทำให้ เกราะแม่เหล็กที่ปกป้องโลกจากพายุสุริยะ บิดเบี้ยว/เป็นรู ในช่วงการสลับขั้ว

อ่านต่อ »

คือว่าผมไม่กรี๊ดหรอกครับ แต่จะให้ GEET นั้น ทำใจลำบากเหมือนกัน

GEET ย่อมาจาก Global Environmental Energy Technology แปลว่าอะไรก็ไม่รู้ อเมริกามีคนบ้าๆ บอๆ เยอะ เสรีภาพในสหรัฐนั้น ทำอะไรก็ได้ที่กฏหมายไม่ห้ามและไม่ละเมิดคนอื่น ดังนั้นทัศนคติแบบนี้ เปิดโอกาสให้นักประดิษฐ์ได้ลองทำอะไรพิลึกกึกกือ (รวมทั้งหลอกขายด้วย จดสิทธิบัตรที่ทำไม่ได้และขายสิทธิบัตรทิ้งไป ฯลฯ)

GEET เคลมว่าเป็นวิธีการที่เพิ่มประสิทธิภาพเครื่องยนต์ ในบางกรณีเพิ่มได้เป็นสามเท่าของก่อนการปรับปรุง และเจ้าของเทคโนโลยี ก็เปิดโอกาสให้ผู้สนใจ ได้สร้างและเอาไปใช้สำหรับเครื่องยนต์ขนาดเล็ก (น้อยกว่า 20 แรงม้า) ได้ฟรี แล้วบอกวิธีการสร้างมาให้ทั้งหมด

อ่านต่อ »

วันนี้ตื่นขึ้นมาตาลีตาเหลือก รีบแต่งตัวจะไปชุมชนบางบัวซึ่งตามกำหนดการ ทางชุมชนบางบัวเชิญไป “ร่วมดูงาน และประชุมเครือร่วมกับคณะของ UN ที่จะมาคุยสภาพปัญหา ตลอดจนการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมในประเทศตนเอง” และอาจจะมี “ทีมงาน Let’s do it ที่มาจากเอสโทเนีย (ประเทศต้นตำหรับของการที่ประชาชน ลุกขึ้นมาจัดการกับปัญหา(ขยะ)ของตนเอง) กับทีมของสหประชาติจะไปแวะดูงานที่นี่ด้วย”

ขับรถออกมาจากบ้านแล้ว ก็โทรไปแซวพรรคพวกหน่อย ปรากฏว่างานเขายกเลิกหรือเลื่อนออกไปก่อนก็ไม่รู้ แต่วันนี้ไม่มี… ทำยังไงล่ะ

ก็เลยแก้เขินโดยการแวะไปสั่ง paramotor ชุดหนึ่ง จะให้เพื่อนเป็นของขวัญ (ที่จริงจะให้เขาลองบินเล่นเอง ลองติดตั้งระบบควบคุม UAV ซึ่งถ้าใช้ได้ ก็จะเอาค่า settings มาใช้เลย) — ว่ากันที่จริง paramotor ไม่เหมาะกับการบินสำรวจทำแผนที่สถานการณ์เนื่อง จากใช้ร่มเป็น airfoil เกิด drag มากมาย จึงบินได้ช้ามาก จะครอบคลุมพื้นที่ต่อการขึ้นบินแต่ละครั้งได้ต่ำ… แต่ผมสนใจตรงนี้แหละครับ เพราะว่ามันบินช้า การควบคุมจึงยากกว่าเครื่องบินที่บินเร็ว มี airflow ต่ำกว่ามาก บินไปเจอลมกรรโชก อาจ stall ได้ อยากดูว่า stability control เค้าทำได้ดีขนาดไหน การควบคุมมีแค่ 2 ช่อง คือความเร็วของใบพัด (trust) และเลี้ยวซ้ายขวา (yaw) เวิร์คก็ดี ถ้าไม่เวิร์คก็ไม่เป็นไร ไม่กี่พันบาท ค่าความรู้แค่นี้ไม่แพง — แต่ถ้าเกิดใช้งานได้ ทีนี้เราเปลี่ยนร่ม ให้เป็น airfoil มาตรฐานก็ได้

กลับมาเรื่องเตา ถ้าถามถึงความจำเป็น ไม่มีหรอกครับ ซื้อเอาก็ได้ จ้างเค้าเผาก็ได้ แต่ว่าอยากลองทำเองอ่ะ

อ่านต่อ »

เมื่อวันสองวันก่อน ฟังข่าวว่า อบต.แห่งหนึ่งได้เตรียมพร้อมรับมือภัยพิบัติ โดยการเข้าไปดูคำเตือนที่เว็บของราชการแห่งหนึ่ง แล้วจัดเตรียมถุงยังชีพเอาไว้ล่วงหน้า… ฟังแล้วจะเป็นลม ผมว่านี่ไม่ใช่การเตรียมพร้อมที่ควรจะเตรียมนะครับ ไม่มีการเตรียมการล่วงหน้าเพื่อป้องกันเลย เหมือนรอให้เกิดภัยขึ้น แล้วลุ้นว่าชาวบ้านจะรอดเพื่อรับถุง

การรู้ล่วงหน้าว่าภัยอะไรจะมาเมื่อไหร่ ไม่มีความหมายอะไร หากยังไม่รู้ว่าควรจะทำอะไร มีทางเลือกอะไร และเตรียมทางออกอะไรไว้บ้าง

ถ้าผมเป็นผู้ใหญ่บ้าน คงทำแตกต่างออกไป ดังนี้:

อ่านต่อ »

ตั้งแต่น้ำท่วมกลางปีที่แล้ว ผมตีฆ้องร้องป่าวเรื่องแผนที่สถานการณ์มาตลอด แต่ไม่มีหน่วยงานใดทำสักแห่ง

แล้วการบรรเทาทุกข์ก็เหมือนใช้คนตาฝ้าฟางทำ มีทั้งซ้ำซ้อน น้อยไป มากไป ถี่ไป ห่างไป สารพัดปัญหา แต่ไม่มีความพอดีเลย ทั้งนี้เพราะเราไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร ที่ไหน ด้วยปริมาณเท่าไหร่ เรื่องนี้ บ่นไปก็เท่านั้นล่ะครับ เหมือนเอาน้ำรดหิน ถ้าหากจะทำอะไรให้มีประสิทธิผลมากขึ้น คงต้องทำเอง พอทำแล้วก็จะมีปอบมาขโมยงานเหล่านี้ไป แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะว่าเราได้ทำในสิ่งที่สมควรทำแล้ว

ในเบื้องแรก ถึงขนาดต้องไป “ขอความร่วมมือ” กับผู้เชี่ยวชาญการถ่ายภาพทางอากาศ ได้ภาพน่าตื่นตาตื่นใจ แต่ช่วงนั้นไม่มีภัยจึงไม่ได้ทำแผนที่สถานการณ์ — ต่อมาภายหลังพอเกิดภัยขึ้น เราเชิญผู้เชี่ยวชาญไป ทีนี้มีค่าใช้จ่าย คือว่าเขาต้องบินกลับเข้ามาในเมืองไทยก่อนกำหนด และการทำอย่างนี้ก็เป็นวิชาชีพปกติของเขา เตรียมเครื่องมือ ระบบสำรอง ประกันภัย ทีมงาน ฯลฯ ค่าจ้างบินถ่ายรูป (kapook.com เป็นสปอนเซอร์ควักให้) อาจพอซ่อมบ้านได้สักโหล หรือสร้างใหม่ได้สักหลังสองหลัง

อ่านต่อ »

วันนี้มีประชุมเครือข่ายรับมือสถานการณ์ฉุกเฉิน ภาคประชาชน แต่ผมไม่ได้ไปเนื่องจากนัดไปดูที่ที่คิดว่าจะสร้างหมู่บ้านโลก

ที่ดินผืนนี้ เป็นที่ขนาด 30 ไร่ มองดูจากถนนใหญ่สวยมาก เป็นเนินเขา อนุมาณได้ว่ามีน้ำอยู่ด้านข้างเนื่องจากมีแนวต้นไม้ขึ้นหนาทึบ เห็นมากับตา ใช่แน่ๆ

แต่ถึงจะแน่ใจขนาดไหน ก็ต้องไปดูรายละเอียดครับ และเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องจริงๆ เพราะว่าเมื่อไปดูแล้ว มันไม่ได้เป็นอย่างที่มองเห็นไกลๆ และไม่ใช่อย่างที่คิดไปเอง

อ่านต่อ »

เมื่อมีสิทธิ์ที่จะเลือก บางครั้งเรากลับมีความทุกข์กับทางเลือกที่มากมายนั้น บางทีเลือกไม่ถูก บางทีกลัวคนอื่นจะว่ารสนิยมต่ำ

ทางเลือกไม่ได้พาทุกคนไปสู่อิสระและความสุข ทางเลือกไม่ได้สร้างประโยชน์ให้กับคนที่ไม่รู้จักเลือก ไม่เข้าใจตนเอง ไม่เข้าใจทางเลือกแต่ละข้อ เลือกไปโดยไม่ได้พิจารณาทางเลือกต่างๆ อย่างถ่องแท้ (อคติ ตัดสินไว้ก่อนจากข้อมูลอดีตก่อนจะได้พิจารณา แม้จะเป็นคนละบริบทก็ตาม)… บางทีก็เลือกเพราะกลัวคนอื่นจะว่า หรือกลัวแตกต่างจากค่านิยมของสังคม (ภยาคติ กลัวโดนตำหนิ) คนอย่างนี้ ไม่มีกระดูก และไม่มีอะไรอีกหลายอย่าง แต่เขาจะมีเหตุผลมากมายมาปลอบประโลมจิตใจของตัวเอง ว่าทำไมจึงไม่กล้าที่จะทำในสิ่งที่ควรทำ

อ่านต่อ »

ถ้าดูคลิปข้างล่างจบแล้วอาจจะสงสัยว่าทำไปทำไม

การกระทำอันไร้ประโยชน์นี้ เป็นการทดลองขาตั้งกล้องครับ ลองทั้งๆ ที่รู้ว่ามันใช้ได้นั่นแหละ

อ่านต่อ »

ใครบอกว่าคนที่ไม่ทำงานประจำแล้วจะว่าง ไม่จริงหรอกครับ

บ่ายวานนี้ ผมลืมไปว่าอาสาดุสิต มีภารกิจครั้งที่ 5 ของโครงการคืนชีวิตให้แม่น้ำ โดยไปจัดกิจกรรมที่โรงเรียนธนินทรวิทยา เขตดอนเมือง [แผนที่] ไม่ไกลจากโรงเรียนนี้ เป็นคลองเปรมประชากร ซึ่งเน่าเสียอย่างเรื้อรังมานาน เนื่องจากโรงเรียนอยู่ห่างบ้านไม่เกินเก้ากิโลเมตร ผมก็เลยบึ่งไปเลย

การอบรมครั้งนี้ อาจารย์พัฒน์พงษ์ บุญเลิศ จากมูลนิธิเกษตรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมมาบรรยายให้เด็กชั้น ป.4 ป.5 และ ป.6 ฟัง หลังจากบรรยายแล้ว ก็ลงมือปั้น EM Ball กันอย่างสนุกสนาน

หัวน้ำหมัก EM ที่ใช้นี้ ไม่ใช่ EM ที่เอามาหมักเศษอาหารนะครับ แล้วก็ไม่ใช่ปุ๋ยหมักชีวภาพด้วย (แม้ว่าจะเอาไปทำได้) แต่ EM นี้ ผ่านการคัดเลือกพันธุ์ออกจากแล็ป และควบคุมคุณภาพโดยโรงงานผลิตแถวอยุธยา ทำธุรกิจในลักษณะเป็น social enterprise

อ่านต่อ »

บันทึกนี้เข้าใจยากอยู่สักหน่อย คือเราจะสร้าง Ranque Hilsch vortex tube ครับ

Vortex tube แบบนี้ ปล่อยอากาศอัด ให้หมุนอยู่ในท่อ ปลายหนึ่งมีช่องเล็กให้อากาศแทรกออก ปลายนี้จะเป็นปลายร้อน อากาศที่แทรกออกนอกช่องเล็กไม่ได้ ก็จะหมุนวนสวนกลับไปภายในท่อ ไปออกอีกปลายหนึ่งซึ่งเปิดไว้ กลายเป็นอากาศเย็น

จะร้อน จะเย็นขนาดไหน ก็แล้วแต่ปริมาณอากาศที่อัดเข้ามา แรงดันอากาศ และปลายที่ปล่อยให้อากาศออกทั้งสองครับ

ถามว่าทำอันนี้ไปทำไม คือว่าจากสถิติรูปแบบของอากาศ เมื่ออากาศร้อนขึ้น 1°C มักจะมีการระบาดของโรคทางเดินอาหาร หลังจากนั้นลมฟ้าอากาศก็จะแปรปรวน ฝนตกและหิมะหนัก เนื่องจากปริมาณไอน้ำในอากาศมีมากขึ้น (ไฟดับ) — เรื่องนี้ ถ้าไม่เชื่อ weather pattern ก็ไม่เป็นไรครับ มันเป็นเพียงข้อสังเกตเท่านั้น ไม่ได้ยืนยันว่ามันจะเกิดขึ้น

อ่านต่อ »