เก็บตกส่งท้ายขอนแก่น
ก่อนไปบรรยายให้นักศึกษาภาควิชาวิศวกรรมศาสตร์คอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ชั้นปีสาม โดยมี นศ.ชั้นปีสองกับปีสี่เข้าฟังด้วย เมื่อวันที่ 7 ม.ค. ผมเขียนโน๊ตสั้นไว้ในช่วงกินข้าวกลางวัน ก่อนไปบรรยายตอนบ่ายสองโมง
โน๊ตนี้ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ คือผมแน่ใจว่าจะมีนักศึกษาเป็นจำนวนมาก ที่อาจจะย่อยสิ่งที่ผมเล่าให้ฟังไม่ทัน หรือไม่ก็อาจจะย่อยไม่ได้เลย — ไม่ได้ดูแคลนหรอกนะครับ — เรื่องที่บรรยายไม่ยาก แต่เป็นเรื่องที่ต้องคิด มีเรื่อง มีเกร็ดมากมายในบรรยายครั้งนั้น ทำให้ไม่มีเวลาคิด; มันเต็มไปด้วยเรื่องของการเลือกในสถานการณ์ต่างๆ การพิจารณาทางเลือกในสถานการณ์ และข้อจำกัดต่างๆ การไม่ปล่อยให้ชีวิตดำเนินไปเรื่อยเจื้อย การตระหนักถึงจุดเปลี่ยน และการตัดสินใจเปลี่ยนแปลงในจังหวะที่เหมาะ
ถ้าไม่มีประสบการณ์มาเลย เรื่องแบบนี้ บางทีฟังเพลินจนลืมคิดครับ ทีนี้ถ้านักศึกษาจับประเด็นอะไรไม่ได้ ผมก็อยากให้ได้ประเด็นที่ขมวดไว้ในตอนท้าย ซึ่งขยายความเพิ่มเติมคือ
