รวย รวย รวย
ทำไมชอบอวยพรกันอย่างนี้ก็ไม่รู้นะครับ ความหมายก็คือขอให้มีเหลือกินเหลือใช้ ซึ่งเมื่อคิดเอาง่ายๆ ก็คือหาเงินมาให้ได้มากๆ
แต่ความคิดนี้ไม่น่าจะถูก ถึงหามาได้เดือนละห้าหมื่น แต่ใช้จ่ายเดือนละแปดหมื่น ผ่อนบ้าน ผ่อนรถยนต์ ผ่อนหนี้สินอื่นๆ ค่าน้ำมัน ค่าบำรุงรักษา ใช้จ่ายส่วนตัว ไปเที่ยว ไปช็อบปิ้ง (ตั้งใจว่าเหลือเศษเงินให้พ่อให้แม่ แต่ก็ไม่เคยเหลือ) ฯลฯ เมื่อรายได้ไม่พอ ก็ต้องทำงานฝิ่น รับงานนอก งานในหน้าที่กลับทำไม่ได้ดี พักผ่อนไม่พอ เดี๋ยวเดียวก็โดนโละ หนี้ก็ผ่อนไม่หมด แล้วก็ตกอยู่ในวงจรหนี้ วงจรสุขภาพเสื่อมทราม ชีวิตติดลบไปทุกๆ วัน
ถ้าได้เงินเดือนหมื่นบาท ใช้เก้าพันห้า ก็ยังมีเหลือเก็บ ชีวิตมีแต่จะดีขึ้นเรื่อยๆ — อ้าว ถ้าอย่างนี้เมื่อไหร่จะมีบ้านล่ะ ก็ไปอยู่กับพ่อแม่ซิครับ ถึงได้เงินน้อยลง แต่ก็ใช้จ่ายน้อยลงด้วย แถมยังได้ดูแลพ่อแม่อีก
รายได้นั้น เป็นความตกลงกันสองฝ่าย ไม่ใช่เรื่องที่เราควบคุมได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ว่านึกอยากได้เท่าไหร่ก็ได้ แล้วยังต้องมีความพร้อมที่จะทำงานให้คุ้มค่าจ้างด้วย ถ้าทำไม่คุ้ม ใครเค้าจะจ้าง; รายได้จึงเป็นไปตามความสามารถและศักยภาพของตัวเรา
