เกษียณอายุ
อ่าน: 3353ร่างกายมนุษย์มีข้อจำกัดเยอะแยะ มีเสื่อมไปเป็นธรรมดา เมื่ออายุมากขึ้น กำลังวังชา เรี่ยวแรงถดถอย ความเบื่อหน่ายพอกพูน ดังนั้นสำหรับมนุษย์เงินเดือน จึงมักจะมีเส้นขีดไว้ที่อายุ 60 ว่าจะต้องเกษียณอายุครับ เส้น 60 ปีนั้น เป็นเส้นสมมุติ ไม่ได้หมายความว่าหมดคุณค่า แต่ก็เป็นกติกาที่ได้ตกลงร่วมกันไว้ล่วงหน้าตั้งแต่เริ่มทำงาน ว่าเมื่อหมดเวลาแล้ว ก็หมดเวลา
ถ้าหากเราทำงานแล้วเกิดความผูกพัน อยากเห็นองค์กรพัฒนาก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อยๆ ก็ควรจะเตรียมผู้ที่จะมายืนอยู่ในตำแหน่งของเรา — ไม่ใช่แค่มาแทนเรา แต่ควรทำได้ดีกว่าเราเสียอีก อย่างนั้นจึงจะเป็นของขวัญชิ้นสุดท้าย ที่จะมอบไว้ให้แทนความผูกพัน
แน่ล่ะเมื่อถอดหัวโขนออกวางแล้ว ที่แตกต่างออกไปก็เป็นแค่หัวโขน และเครื่องประกอบต่างๆ เราเพียงแต่สวมใส่ชั่วคราวเพื่อทำงานเฉพาะกิจ เมื่องานเลิกแล้วก็วางลง ตัวคนยังเป็นคนคนเดิม ยังมีคุณค่าเช่นเดิม เงินทอง ชื่อเสียง เกียรติยศ และสิ่งบำรุงบำเรออาจจะไม่เหมือนสมัยที่ยังสวมหัวโขนอยู่ แต่เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ไม่ยาก ว่าสิ่งที่ได้มา เป็นของชั่วคราว — ไม่ว่าหัวหน้า HR หรือตำราจะบอกว่าอย่างไร ก็ไม่มีคำว่างานของฉันหรอกนะครับ มีแต่งานที่ฉันกำลังทำอยู่ (คือถ้ามันเป็นงานของฉันจริง ก็ทำต่อไปจนตาย แล้วจะพบว่าการที่แบกอะไรไว้เยอะๆ มันหนัก มันทุกข์)
นอกจากนั้น การเกษียณอายุ ยังหมายถึงการปรับตัวของทุกๆ คนด้วย เป็นสิ่งที่มีกำหนดการล่วงหน้า (ยกเว้นรีบตายไปเสียก่อน) เป็นเรื่องที่ต้องมีการเตรียมการล่วงหน้า
สำหรับผู้ที่กำลังจะเกษียณ ผมไม่มีอะไรแนะนำหรอกนะครับนอกจากเรื่องปรับตัว ทุกท่านคงรู้อยู่แล้ว แต่ถ้าหากว่าไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร/เตรียมอะไร มาถึงตอนนี้ ก็คงไม่ทันการแล้วครับ
