เที่ยวงานวันนักประดิษฐ์ ประจำปี ๒๕๕๓
วันนี้ไปส่งหนังสือ เจ้าเป็นไผ ๑ ที่โรงพิมพ์อีกครั้ง เพราะมีคนแก้หนังสือหลังปิดฉบับไปแล้ว เพราะว่าทำงานดึกมาหลายคืน วันนี้ตื่นซะเที่ยงเลย แล้วก็อ้อยอิ่งทำโน่นทำนี่ ออกไปโรงพิมพ์เอาบ่ายสองโมง กว่าจะเสร็จขับรถมาถึงอนุสาวรีย์หลักสี่ก็บ่ายสามโมงแล้ว
ไหนๆ ออกมานอกบ้านแล้ว ไม่ต้องรีบร้อนกลับบ้าน มีทางเลือกสองทางคือไปเที่ยวงานเกษตรแฟร์ หรือไปเที่ยงงานวันนักประดิษฐ์
อยากไปทั้งสองงานล่ะครับ คิดว่าเดินเที่ยวเกษตรแฟร์ น่าจะมีเวลามากกว่านี้ ก็เลยไปเที่ยวงานวันนักประดิษฐ์ ที่ฮอล 9 อิมแพ็ค
งานนักประดิษฐ์นี้ ไม่น่าไปเที่ยวเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างหรอกนะครับ งานนี้น่าเที่ยวถ้าได้มีโอกาสได้คุยแลกเปลี่ยนกับนักประดิษฐ์/นักวิจัยต่างหากครับ งานจึงมีชีวิต ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต่างกับการอ่านงานวิจัยแห้งๆ
ซ้าย ดินเผา…นาโน จากจุฬา ไม่มีคนเฝ้าบูธ แต่เป็นการเตรียมดินหลายขั้นตอน จากนำน้ำตะกอนไปเผาจนแห้งก่อน จากนั้นผสมตะกอนดิน(แห้ง)กับดินเหนียว แล้วหมักด้วยน้ำ แล้วจึงนำไปนวดขึ้นรูป — การทำอย่างนี้ ทำให้ดินมีน้ำหนักเบาเพราะมีรูพรุนขนาดจิ๋วมาก
กลาง TigerKite.com ในบูธของสมาคมนักประดิษฐ์ มีว่าวรูปแปลกๆ รวมถึงว่าวจุฬาขนาดเล็กที่สุดในโลก ซึ่งได้รางวัลที่ 2 จากงานประกวดว่าวนานาชาติมาแล้ว
ขวา FootSiam.com มีรองเท้าผ้าที่นุ่ม เนื่องจากข้างในใส่โฟมเม็ดเอาไว้ พื้นใต้รองเท้าเป็นยางธรรมชาติ ไม่ลื่น เหมาะกับคนเป็นรองช้ำ
ข้างบนเป็นเครื่องทำน้ำส้มควันไม้จากวิทยาลัยเทคโนโลยีและอุตสาหกรรมการต่อเรือหนองคาย (อีเมล Sura...@hotmail.com)
มีความแตกต่างจากเตาเผาถ่านแกลบ ที่เคยพาครูบาไปดูที่ศูนย์ฝึกอบรมวิศวกรรมเกษตร ปทุมธานีเมื่อปีที่แล้ว ผมถามน้องที่ทำว่าทำไมปล่องถึงต่อออกมาจากด้านล่าง เขาอธิบายว่าต่อจากข้างล่าง ได้น้ำส้มควันไม้มากกว่าต่อจากข้างบน
[ใช่ครับ ถ้าต่อจากข้างบน ความร้อนพาควันผ่านปล่องออกไปอย่างรวดเร็ว จึงได้น้ำส้มควันไม้น้อย แต่ถ้าต่อข้างล่าง การเผาไหม้ไม่สมบูรณ์ เกิด คาร์บอนมอนอคไซด์เยอะกว่าแถมไม่ร้อนมาก ดังนั้นจึงเกิดน้ำส้มควันไม้มากกว่า ยิ่งกว่านั้น เค้ามีสามปล่องด้วย! การทำน้ำส้มควันไม้ ก็ปล่อยควันออกในท่อใน ส่วนท่อนอก หล่อเย็นด้วยน้ำ] บันทึกเก่า
อันข้างบนอยู่ในบูธของกระทรวงกลาโหม (งง) เป็นการใช้หัวอ่านของดิสก์[ที่เสียแล้ว]มาใช้เป็นแม่เหล็กไฟฟ้า ตีระนาด ตีกลอง อีกบูธหนึ่งของ อบจ.ปุมธานี ใช้หัวอ่านดิสก์มาต่อกับก้นแก้วพลาสติก ทำเป็นลำโพง
ไม่ผิดที่ประดิษฐ์อุปกรณ์พวกนี้ออกมาหรอกครับ เพียงแต่ผมเสียดาย แม่เหล็กในหัวอ่านดิสก์ เป็นแม่เหล็กถาวรพลังสูงแบบ Neodymium ซึ่งหากเอามาใช้ในไดนาโมหรือมอเตอร์ น่าจะได้ประโยชน์มากกว่า
เรือบริการผู้ประสบภัยน้ำท่วม มีโถส้วมอยู่ด้านหลังคนขับ! ขับเคลื่อนโดยใช้ใบพัดเหมือนโฮเวอร์คราฟต์ โดย สธ. ถ้าเป็นผมนะ ต่อเป็นแพหรือเรือ barge ขนาดที่ใหญ่กว่านี้ ใส่เครื่องปั่นไฟ และสถานีทวนสัญญาณมือถือลงไปด้วย จะเท่กว่า ก็อย่างว่า มันงานคนละกระทรวงอะ
ข้างบนนี้ เป็นกลุ่มรีไซเคิล รูปซ้ายเป็นการทำแท่งปูน จากพลาสติกที่ใช้แล้ว โดยโรงเรียนบ้านหลวงวิทยา นครปฐม; นำพลาสติกรีไซเคิลมาป่น ผสมทรายและปูนในสัดส่วน พลาสติก:ทราย:ปูน คือ 1:3:2, 2:3:2 และ 3:3:2 หล่อในท่อ PVC จะสามารถลดต้นทุนและลดขยะพลาสติกได้
รูปขวา เป็นการศึกษาเปรียบเทียบการใช้เถ้าไม้มะขามและเถ้าไม้แกลบ ผสม “ดินขาว” ที่ใช้ในอุตสาหกรรมเซรามิค เซรามิคที่เผาออกมาแล้ว สวนเนียนมากครับ เบาด้วย โดยโรงเรียนอัสสัมชัญลำปาง
รูปข้างบน โรงเรียนพนมสารคาม ‘พนมอดุลวิทยา’ ทำแอลกอฮอลแห้งจากน้ำสับปะรด น้ำสับปะรดมีแอลกอฮอลอยู่ เอาไปเคี่ยวและกลั่นด้วยเตาแสงอาทิตย์สามรอบ จากนั้นผสมไขมันวัว และอะไรอีกสักอย่าง จะได้แอลกอฮอลแห้ง ทั้งนี้แอลกอฮอลแห้งที่มีขายกันทั่วไป ใช้เมธิลแอลกอฮอลซึ่งเป็นพิษต่อคน ราคาแอลกอฮอลแห้งที่โรงเรียนนี้ทำออกมา ถูกกว่าแอลกอฮอลแห้งที่ขายกันทั่วไปสามเท่า
อืม ชักยาวแล้ว รูปสุดท้ายก็แล้วกัน
เครื่องบินครับ แกนเป็นโฟม หุ้มด้วยเศษกระป๋องอะลูมิเนียม
ผมคิดว่าเห็น ดร. สุธี อักษรกิตติ์ เดินคุยกับเด็กในตอนเย็นด้วยครับ ไม่ทราบว่าเป็นการตรวจบูธเพื่อให้คะแนนหรือว่าอะไรเหมือนกัน แต่คิดว่าเด็กๆ ในทุกบูธที่อาจารย์ไปเยี่ยมและพูดคุย โชคดีมากที่ได้สนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ธรรมดาเวลาผู้ใหญ่เดินชมบูธเพื่อเป็นเกียรตินั้น เปิดงานเสร็จ ท่านก็มักเดินจากไปเฉยๆ แล้วเอาเกียรติกลับไปพร้อมกันด้วย แทนที่จะทิ้งความรู้+ประสบการณ์ไว้กับเด็ก
« « Prev : คุ้นเคยจนนึกว่ารู้ แต่ที่จริงไม่ได้ตระหนักเลย
Next : ภาวะฉุกเฉินกับป้ายสัญญลักษณ์ » »
4 ความคิดเห็น
น่าสนใจมาก อยากไปดู แต่หมดสิทธิ์
เที่ยวทางบล็อกอย่างนี้ ไม่ดีอยู่อย่างหนึ่ง คือได้เห็นเฉพาะที่ผมสนใจครับ
อิอิ ทามไมไม่แวะไปเยี่ยมที่บูทออตบ้างอะครับ อิอิ
ไปงานนี้กับเขาคือกันครับ