ความขัดแย้งที่หาข้อยุติไม่ได้
อ่าน: 3041สืบเนื่องจากบันทึกของท่านอัยการว่า
…ลุงเอกโทร.มาเมื่อวานให้ผมเข้าร่วมประชุมเสวนา “จำลองสถานการณ์ประเทศไทย” วันที่ ๘-๙ มิถุนายน ๒๕๕๒ นี้ที่นนนทีรีสอร์ท งานนี้กำหนดเพียงจำนวน ๓๐ คน ถ้าคู่ขัดแย้งสองฝ่ายใช้กำลังกันจะแก้ปัญหาอย่างไร/ถ้าปล่อยให้สถานการณ์ เป็นไปดังเช่นปัจจุบันมันจะเป็นอย่างไร/ประเทศไทยใน ๑๐-๒๐ ปีข้างหน้าจะเป็นอย่างไร…
ถ้าแก้ง่ายๆ ทุกอย่างคงจะเรียบร้อยไปแล้วครับ
การที่ไม่ใช่นักวิชาการนี่ ก็ดีไปอย่างคือ นึกจะเขียนอะไรก็เขียนได้ ไม่ต้องติดเงื่อนไขอะไร
เพราะความไม่แน่ใจ ผมก็ค้นเว็บแบบที่เคยทำ เลยไปเจอเว็บดี ชื่อ BeyondIntractability.org หรือ BI ซึ่งมีสโลแกนว่า Beyond Intractability: A Free Knowledge Base on More Constructive Approaches to Destructive Conflict ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากมูลนิธิวิลเลียมและฟลอรา ฮิวเล็ตท์
ดูท่าจะเหมาะกับโจทย์นี้ในลักษณะมองจากมุมสูง/ไม่เจาะจง ยิ่งอ่านก็ยิ่งมันครับ
แต่สำหรับโจทย์ในบริบทของเมืองไทยนี้ ผมคิดว่ามันเริ่มจาก
- ความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่าประโยชน์ส่วนรวม
- มีความไม่ไว้วางใจกันอย่างยิ่ง เพราะไปคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเหมือนตัว หรือกลัวอีกฝ่ายหนึ่งขุดคุ้ยเปิดโปง จึงทำทุกอย่างที่จะทำลายอีกฝ่ายหนึ่งให้ได้ ดังนั้นความขัดแย้ง จึงหาข้อยุติไม่ได้
- ขาดเป้าหมายร่วมกัน
- ยังไม่สำนึกว่าความขัดแย้งที่หาข้อยุติไม่ได้นั้น ทำลายทุกคนอย่างไร
แก้อย่างไร: ไม่รู้ครับ แต่ขอเสนอสองอย่าง
- ทำให้ผลของการทำลายล้างกัน กระจ่างชัดครับ ไม่ใช่ให้กระจ่างสำหรับคู่ขัดแย้งเท่านั้น แต่ให้คนดูทั้งกองเชียร์ และกองแช่งที่เป็นแนวร่วมเข้าใจด้วย เพราะอีแอบที่อยู่วงนอกนี้ มีส่วนทำให้คู่ขัดแย้ง เข้าใจไปเองว่าถอยไม่ได้
- ตั้งเป้าหมายร่วมกันให้ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นคำตอบสมบูรณ์หมดจดไปซะทุกอย่าง (ถ้ามีคำตอบที่พอใจด้วยกันทุกฝ่ายจริง ความขัดแย้งก็ไม่เกิดตั้งแต่แรกแล้ว) แต่ถึงอย่างไร ก็ต้องพยายามตั้งเป้าหมายร่วมกันออกมาให้ได้ ทยอยออกมาก็ได้ครับ
« « Prev : 10 เหตุผลที่คนในวงการไอทีลาออก (เขาว่า)
Next : “HOME” สารคดีที่อยากให้ดูให้ได้ » »
1 ความคิดเห็น
ขอบคุณท่านรอกอดมากครับ
ผมจะนำความเห็นของพวกเราทุกคนเสนอในนามกลุ่มเฮฮาศาสตร์ครับ