ไม่ตกม้าตายตอนสัมภาษณ์
อ่าน: 3586คนทำงานเปลี่ยนงานด้วยหลายเหตุผล เมื่อจะทำงานที่ใหม่ จะต้องเจอกระบวนการสัมภาษณ์แน่นอน
การสัมภาษณ์เป็นเรื่องยากอย่างจริงจัง อย่าไปคิดเลยว่าตัวเราเจ๋ง เพราะว่าในการพูดคุยกัน 15 นาทีนั้น กรรมการสัมภาษณ์จะมารู้อะไรมากมายเกี่ยวกับตัวท่าน ครอบครัวของท่านรู้จักท่านมายาวนาน ก็ยังไม่รู้จักตัวท่านเลย นับประสาอะไรกับกรรมการสัมภาษณ์ซึ่งมีคนอื่นให้เลือกอีก ต่อให้ท่านเป็นคนเก่งทำงานยิ่งใหญ่มา ก็อาจจะไม่เหมาะสมกับงานที่เปิดรับก็ได้ ยิ่งกว่านั้น ต่อให้กรรมการสัมภาษณ์ “เลือกผิด” ก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร
ดังนั้น เมื่อจะไปให้กรรมการสัมภาษณ์ซักถาม ก็กรุณาเตรียมตัวให้พร้อมเอาไว้ด้วย มีคำแนะนำสั้นๆ ง่ายๆ ดังนี้ครับ
- แต่งตัวให้เหมาะกับงาน — เรื่องนี้ดูเหมือนไม่เกี่ยว แต่การแต่งตัวอย่างเหมาะสม คือการแสดงความเคารพต่องาน ถ้าอยากทำตามสบาย อยู่กับบ้านดีแล้วครับ
- หุบปาก — กรรมการสัมภาษณ์ไม่ได้ต้องการฟังนิยายชีวิต หรือเรื่องราวว่าท่านยิ่งใหญ่มาจากไหน เค้ากำลังเลือกคนที่เหมาะสมกับงานที่เปิดรับต่างหาก
- ฟังคำถามให้ดี แล้วตอบให้ตรงคำถาม — แยกให้ออกระหว่างความจริงกับความเห็น เมื่อท่านให้ความเห็น ท่านมีโอกาส “ผิด” ครึ่งหนึ่ง
- ถามคำถามที่ฉลาด — การไปสัมภาษณ์ ไม่ได้แปลว่าท่านเป็นผู้ตอบแต่ฝ่ายเดียว ท่านถามคำถามได้ เมื่อท่านถามคำถามแสดงว่าท่านสนใจ บางทีคำถามที่ฉลาด จะช่วยท่านได้เหมือนกัน ในทางตรงกันข้าม คำถามโง่ๆ การงอแง ก็ทำให้การสัมภาษณ์จบลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
- แสดงความเป็นมนุษย์บ้าง — กรรมการสัมภาษณ์จะรับท่านเข้าทำงาน ไปร่วมทีมกับพนักงานอื่นๆ ท่านจะต้องทำงานร่วมกับคนอื่น ถ้าท่านไม่ได้แสดงเลยว่าท่านทำงานกับคนอื่นเป็น พูดคุย แสดงความกระตือรือล้น เรียนรู้ แต่ท่านนิ่งเป็นหุ่นยนต์ ถามคำตอบคำ อย่างนี้ท่านคิดว่าจะได้งานหรือ
- ค้นคว้า/ทำการบ้านไปก่อน — ค้นข้อมูลเกี่ยวกับงานที่จะไปทำ เตรียมเรื่องเหล่านี้ไว้เพื่อให้กรรมการเห็นว่า ท่านไม่ใช่หลงเข้ามาของานอย่างเฟอะฟะไม่รู้เรื่องเลย แต่อย่าไปอวดรู้ กรรมการสัมภาษณ์รู้จักบริษัทของเขาดีกว่าท่านซึ่งเป็นคนนอกแน่นอน
- ตอบคำถามที่ท่านอยากให้กรรมถามไปเลย — อย่ารอคำถาม มีช่องให้แทรกคำตอบเหล่านี้เสมอ แต่ก็ขึ้นกับทักษะในการพูดคุยด้วย
- อย่าแสดงความน่าสมเพชเด็ดขาด — กรรมการสัมภาษณ์จะรับท่านไปทำงาน เขาจะดูว่าท่านทำงานได้โดยไม่เป็นภาระแก่เขาหรือไม่
- มั่นใจในตัวเอง แต่ไม่ใช่จองหอง — มีสัมมาคารวะ (คารวะผู้ที่ “ควร” คารวะ)
