ขนน้ำ ทำไมต้องแบก
อ่าน: 3706
เมื่อดูรูปแล้ว ถ้าคิดเอาง่ายๆ ก็จะตั้งข้อสังเกตว่า “สมควรแล้ว ลากเอาง่ายกว่าเยอะ” — ก็นั่นนะซิครับ ปัญหาคือในเมื่อลากได้ ทำไมจึงแบก ใครๆ ก็มองอย่างนั้น
ความคิดเรื่องการลากถังน้ำแทนการแบก ดูเผินๆ ก็เป็นเรื่องสมเหตุผลมาก แต่ก็เหมือนกับการที่ไม่ได้ทำแต่ไปดูเฉลยแล้วมาวิจารณ์; สิ่งที่ยากและหลงประเด็นได้ง่ายเหลือเกิน คือการเข้าใจเป้าหมาย (ขนน้ำ) และกล้าคิดหาทางออกด้วยวิธีการที่แตกต่างออกไป/กล้าทำในสิ่งที่แตกต่างออกไป เพื่อผลลัพท์ที่ดีกว่า (แล้วแต่ว่าคำว่า “ดีกว่า” จะมีความหมายอย่างไร)
ถ้าจะเดินหน้าไปโดยไม่รู้ว่าเป้าหมายอยู่ตรงไหน มีโอกาสเดินถึงเป้าหมายเหมือนกันครับ เหมือนหมูวิ่งชนปังตอ
ที่แย่คือในการเดินหน้าไปนั้น กลับมาสนใจท่วงท่าเดินว่าสง่างามหรือไม่ ซึ่งเป็นวิธีมองแบบระบบราชการทั่วไปที่สนใจกระบวนการมากกว่าผลลัพท์ มองประสิทธิภาพ กะปิ (KPI) และขั้นตอนตามระเบียบ มากกว่าประสิทธิผลและประชาชนผู้เป็นนาย
พลทหารอยากเป็นนายพล คิดเอาง่ายๆ ว่าเป็นนายพลแล้วสบาย โดยไม่รู้ว่านายพลแบกรับอะไรไว้… พันธกิจจะสำเร็จได้ ก็ด้วยความสนับสนุนของนายพัน นายร้อย นายสิบ พลทหาร และหน่วยสนับสนุนข้างเคียงอื่นๆ
แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับว่าพันธกิจของส่วนรวม ยิ่งใหญ่กว่าใครเป็นอะไร ใครใหญ่โตแค่ไหน — อำนาจที่แท้จริง เป็นสิ่งที่ผู้อื่นมอบให้เท่านั้น อำนาจไม่ใช่เรื่องที่คิดเอาเอง อุปโลกน์ตัวเอง เคลมว่าตัวเป็นโน่นเป็นนี่ เรื่องของอัตตาทั้งนั้น
ทำงานคนเดียว ได้ผลลัพท์จากกำลังของคนคนเดียว; คิดคนเดียว ลึกซึ้งได้แค่ความซับซ้อนของสติปัญญาของคนคนเดียว
เป้าหมายบรรลุได้ด้วยวิธีการ และการปฏิบัติให้เกิดผล; อุดมคติ (ดีแต่ปฏิบัติไม่ได้, เพ้อเจ้อ, ฝันเฟื่อง) ไม่ต่างอะไรเลยกับการไม่ปฏิบัติ เพราะทั้งคู่คือความล้มเหลว ในแง่ที่ว่าไม่สามารถบรรลุเป้าตามพันธกิจ คือไม่ได้ทำงานให้ลุล่วงไป
ก็แล้วในเมื่อยังไม่ได้ลงมือปฏิบัติ จะรู้ได้อย่างไรว่าวิธีการนั้นปฏิบัติได้หรือไม่ได้: ตรงนั้นล่ะครับ ช่วยแยกแยะได้ว่าระบบความคิดของใครเป็นอย่างไร (อย่าติดแหงกอยู่แค่ใครถูกใครผิด ถูกผิดขึ้นกับมุมมอง; อย่าลืมว่าเป้าหมายคือการปฏิบัติที่เกิดผล ไม่ใช่แค่ได้ทำสนองตัณหาใครสักคนหรือหลายคน)
สิ่งต่างๆ เป็นเหตุเป็นผลกัน มีเหตุจึงมีผล มีผลเพราะมีเหตุ ไม่มีอะไรอยู่ดีๆ ก็เกิดขึ้น แต่การพยายามหาเหตุผลกับเรื่องราวของชีวิต มีเหตุผลกับทุกเรื่อง ทำให้วิกลจริตได้ (ลักษณะที่ 3 ใน อจินตติสูตร 21/77)
ชอบสามย่อหน้าสุดท้ายของบันทึก วันพิเศษ…. อิอิ เป็นพิเศษครับ
« « Prev : ภาพลับ
3 ความคิดเห็น
อ่านแล้วทำให้เห็นภาพใครคนหนึ่ง 5555555555
ที่จริงผมไม่ได้พยายามจะหมายถึงใครเลยนะครับ เพราะว่าคนเปลี่ยนแปลงได้ ผมอยากให้บันทึกของผมทุกบันทึก ใช้ได้ตลอดกาลสมัยครับ จึงให้ไว้แต่แง่คิดมุมมองเท่านั้น
อ่านแล้วนึกคิดถึงอาม่า อิอิ