เที่ยวอุทัย

7 ความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 2 May 2011 เวลา 17:49 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 3909

อุทัยธานีไม่ใช่เมืองผ่าน ที่จริงแล้วมีที่เที่ยวเยอะนะครับ แต่คงไม่เหมาะกับผู้ที่ติดกับความเจริญเท่าไหร่ — อุทัยธานี เมืองแห่งใจ ใครคิดอย่างไร ก็เป็นเรื่องเฉพาะตัว

เมืองอุทัยธานีมีความหลังกับครอบครัวผม เมื่อตอนที่ผมยังทำธุรกิจอยู่ ปรารภกับพนักงานว่าเมื่ออยู่ร่วมหัวจมท้ายกัน ก็ควรจะทำบุญร่วมกันสักครา โดยขอความเห็นทางคณะกรรมการพนักงานสัมพันธ์ (Employee Relations Committee คือสหภาพฯ นั่นแหละครับ) ว่าจัดการบุญกฐินนี้ได้ไหม เนื่องจากผมไม่อยากให้เป็นลักษณะคำสั่งจากบนลงล่าง ถ้าทำบุญร่วมกัน ก็ทำร่วมกันดีกว่าสั่งให้ทำ ทาง ERC รับปาก แต่ก็มีเรื่องตลก คือจวนจะหมดหน้ากฐินแล้ว ประธาน ERC มาสารภาพว่าทำไม่ทัน เพราะเขาเป็นคริสต์ ไม่รู้มาก่อนว่ามีกำหนดเวลาด้วย ก็เลยจองกฐินไม่ทัน… ฮาๆๆๆ ไม่เป็นไรครับ ต่อให้เป็นพุทธ ถ้าไม่ได้ใส่ใจ ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ในที่สุด เราก็ไปทอดผ้าป่าแถวห้วยขาแข้งกันแทน…ปีต่อๆ มาจึงเป็นกฐิน ซึ่งก็เลือกวัดที่กันดาร ไกลๆ ทั้งนั้นเลย…ยกเว้นอยู่ปีหนึ่งซึ่งไปรับกฐินพระราชทานมา

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ที่อุทัยธานี มีวัดเล็กๆ อยู่แห่งหนึ่ง หลวงพ่อเจ้าอาวาสมีปฏิปทาดี พ่อจองกฐินที่วัดนี้ (ถ้าจำไม่ผิดก็สองปีซ้อน ปีแรกผมไม่ได้ไปด้วย เพราะสมัยนั้นผมยังเด็กและเดินทางลำบาก) บริษัทที่พ่อบริหารอยู่มีพนักงานสองหมื่นคน จึงได้ปัจจัยมามากจนเป็นที่ร่ำลือกันไปหลายจังหวัด ว่ากฐินบริษัทนี้เป็นกฐินใหญ่ — กฐินคือผ้า อย่างอื่นเป็นเครื่องประกอบ แต่กลายเป็นว่าองค์กฐินดูจะสำคัญกว่าผ้าไปซะแล้ว…พิลึกจริง

ไปวัดนี้มาตั้งแต่หลวงพ่ออยู่กุฏิริมน้ำหลังคาสังกะสี รู้จักมักคุ้นกันเป็นอย่างดี เมื่อเริ่มมีคนมาวัดมากขึ้น พ่อก็ทำโรงกรองน้ำถวายให้เป็นประปาของวัด ภายหลังหลวงพ่อมาบ้านท่านเจ้ากรมเสริม (บ้านสายลม) หนังสือประวัติหลวงพ่อปานเผยแพร่ ซื้อที่ขยายวัดข้ามมาอีกฝั่งหนึ่งของถนน เกิดวิหารใหญ่ มณฑป โรงพยาบาล โรงเรียน ฯลฯ

อ่านต่อ »


ความเสี่ยงจากแผ่นดินไหวในพม่า-อันดามัน

2 ความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 26 April 2011 เวลา 17:53 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 4159

หลังจากไปเที่ยวมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ขณะนี้ยังไม่ค่อยสบาย แถมต้องรีบหายเพื่อจะไปเที่ยวอีกปลายสัปดาห์นี้ ดังนั้นก็ของัดเรื่องเก่าที่เคยทวิตไว้มาเขียนก็แล้วกันครับ

มีเอกสารการวิจัยสองชุด ชุดแรกโดยนักธรณีวิทยาอินเดียและซาอุดิอาราเบีย (2010) อีกชุดหนึ่งโดยนักธรณีวิทยาญี่ปุ่นและพม่า (2011) ทั้งสองชุดได้ทำการศึกษาวิเคราะห์ช่วงว่างของแผ่นดินไหว (Seismic gap analysis) ของรอยแยกในพม่า ซึ่งเป็นที่รู้กันว่าเป็นรอยแยกมีพลัง อันเป็นช่วงต่อของรอยแยกซุนดร้าใต้เกาะสุมาตรา ที่วิ่งผ่านเกาะนิโคบา ทะเลอันดามัน อ่าวเบงกอล ขึ้นไปผ่ากลางพม่า ก่อนจะวกซ้ายไปตามแนวเทือกเขาหิมาลัย

รอยแยกนี้น่าสนใจในแง่ที่ไม่มีแผ่นดินไหวขนาดใหญ่มานานแล้ว ที่ผ่านมาในอดีต ก็เคยแผลงฤทธิ์ขนาดทำเจดีย์พังหมดทั้งเมือง อาณาจักรล่ม ต้องย้ายเมือง ฯลฯ

อ่านต่อ »


หมู่บ้านโลก (1)

3 ความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 25 April 2011 เวลา 17:02 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 4056

Marcin Jakubowski ชาวไร่ชาวอเมริกันเชื้อสายโปแลนด์ มีประสบการณ์การซื้อเครื่องจักรมาทำไร่ ยิ่งซื้อยิ่งเจ๊ง

จนในที่สุดหันมาทำเอง และตัดสินใจเปิดเผยวิธีสร้าง เรียกว่าเป็นการเปิดซอร์สฮาร์ดแวร์เครื่องจักรทำฟาร์ม 50 ชิ้น ใช้วัสดุเหลือใช้หรือวัสดุรีไซเคิลมาทำ (สร้างเอง)

อ่านต่อ »


ครึ่งเฮโคราช

2 ความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 23 April 2011 เวลา 21:34 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 3783

ไปงานเฮโคราชคราวนี้ มีเซอร์ไพรซ์คือป้าจุ๋มไปด้วยครับ ไม่ได้บอกใครก่อนเพราะยังไม่แน่นอน

วันศุกร์ออกเดินทาง ผมไปรับป้าจุ๋มที่บ้าน แล้วไปรับครูปูเพื่อขนขวด คราวนี้เอาผ้าใบสีขาวขนาด 6 x 9.2 ม. ไปฝากครูบาและได้มอบให้แม่หวีไว้ที่รถ เอาไว้บังแดดบังฝนแถวลานไผ่ที่สวนป่า แล้วเอาพจนานุกรมคำวัดไปฝาก อาจารย์ทวิช เพื่อแสดงความขอบคุณที่รับเป็นเจ้าบ้านด้วย แต่ดันลืมเอาหนังสือเจ้าเป็นไผไปฝาก

ทั้งคณะพักกันที่สุรสัมนาคาร ซึ่งเป็นที่พักในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี สะดวกสบายดี; พอไปถึง เนื่องจากเมื่อคืนก่อน ผมดันไม่ได้นอน ดังนั้นพอเช็คอินเสร็จ ตรวจสอบสัญญาณอินเทอร์เน็ตว่าไม่มีแน่ ก็เผลอเดี้ยงหลับไป เลยพลาด session แรกเรื่องจุลินทรีย์ ที่จริงมีปัญหาคาใจอยู่อันหนึ่ง อดถามอาจารย์เลย — สืบเนื่องจากบันทึก [เกิดอะไรขึ้นในท้องวัว] วัวกินพืชซึ่งเป็นเซลลูโลส แล้วกระเพาะแรก (รูเมน หรือผ้าขี้ริ้ว) เปลี่ยนเซลลูโลสไปเป็นเอทิลอะซิเตท และสารอาหารอื่นๆ ด้วยกระบวนการหมักร่วมกับจุลินทรีย์ในผ้าขี้ริ้ววัวชื่อ Moorella thermoacetica — เมืองไทยมีใบไม้และหญ้า (และขยะอินทรีย์) อยู่เป็นจำนวนมาก ถ้าหากสามารถจำลองกระบวนการหมักในผ้าขี้ริ้ววัวได้ ก็น่าจะสามารถผลิตเอทิลอะซิเตทได้เป็นจำนวนมากด้วยต้นทุนที่ต่ำ และเอทิลอะซิเตทเปลี่ยนเป็นเอทานอลด้วยกระบวนการทางเคมีได้ง่ายมาก เมื่อนำเอทานอลไปผสมในน้ำมันเชื้อเพลิง ก็จะทำให้ราคาน้ำมันเชื้อเพลิงถูกลงได้

พอเย็นแล้ว คณะเฮยกพวกไปบ้านอาจารย์ทวิช ป้าจุ๋มกรุณาโทรมาปลุก ผมก็รีบเผ่นไปบ้านอาจารย์ทวิช (แต่ไม่ก่อนจะแวะ 7-11 ซื้อน้ำมาตุนไว้) ตั้งใจจะไปชิมไก่ย่างสูตรพิเศษ และก็ได้ชิมสมใจ วิธีย่างไก่ก็พิสดาร มีวิทยาศาสตร์ปนอยู่ในนั้นเยอะแยะ แถมไม่ได้เป็นวิทยาศาสตร์แบบในตำรา แต่เป็นสิ่งที่เกี่ยวเนื่องกับการดำเนินชีวิตปกติ ทั้งวิธีกำจัดควัน(ซึ่งมีสารก่อมะเร็ง) ประสิทธิภาพของเตา การประหยัดเชื้อเพลิง(ไม้) ฯลฯ เล่าละเอียดไม่ได้เพราะมีงานบางอย่างซึ่งมีโอกาสได้ดู ยังเป็นงานที่ยังเปิดเผยไม่ได้

อ่านต่อ »


วันเวลาไม่คอยใคร

1 ความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 22 April 2011 เวลา 3:26 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 3732

จะทำอะไรก็รีบทำเถิดนะครับ วันเวลาไม่คอยใคร… ศุกร์เสาร์อาทิตย์นี้เที่ยวกับเพื่อน ส่วนเสาร์อาทิตย์หน้าเที่ยวกับครอบครัว… แค่ทำในสิ่งที่ทำได้ดี (เที่ยว) และไม่เบียดเบียนใคร

ถ้าจอทีวีมืดก็อย่าตื่นปฏิวัติ (แต่ทุกเรื่อง…อย่าประมาท) ถ้าไม่แน่ใจอะไร ลองดูเว็บไซต์ของสถานีโทรทัศน์ต่างๆ ซึ่งมักจะมีรายการสดให้ดูนะครับ… เมื่อวานเกิดปัญหาตั้งแต่สี่โมงเย็น ใช้เวลาแก้ไขสามชั่วโมง [คำอธิบาย ESD ในตำรา] ซึ่งเมื่อเมืองไทยมืดแล้ว ดาวเทียมในวงโคจรค้างฟ้าซึ่งลอยอยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร-ทางใต้ของอนุทวีปอินเดีย ก็เข้าไปอยู่ด้านมืดของโลกได้ประมาณ 1½-2½ ชั่วโมงแล้ว การรบกวนจากดวงอาทิตย์จึงเบาลงไป (ถ้าเกิดอีกตั้งแต่เช้า (คงไม่) ก็อย่าตื่นตระหนกเกินควรนะครับ)… เน็ตไม่ล่ม ยังพอรับได้


อย่างนี้เมืองไทยไม่มี

1 ความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 17 April 2011 เวลา 0:08 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 2983

ในสหรัฐมีหน่วยงานวิจัยหลายหลายรูปแบบ ของรัฐ ของเอกชน ของมหาวิทยาลัย วิจัยส่วนตัวตามความสนใจ

แต่พอเป็นเรื่องที่สำคัญต่อประเทศชาติแล้ว จะเป็นของรัฐครับ แต่รัฐไม่ยุ่ง นักการเมืองไม่ยุ่ง ระเบียบราชการก็ไม่ต้องมายุ่ง ปล่อยให้เป็นเรื่องของมืออาชีพที่ทำเพื่อชาติจริงๆ — อันนี้เป็นโครงสร้างที่ดีมาก เพราะจะให้คนไม่รู้เรื่อง และระเบียบที่ไม่ไว้ใจใครเลยเข้ามายุ่มย่ามได้อย่างไร

Mitre Corporation เป็นหน่วยงานวิจัยที่รับเงินทุนวิจัยจากรัฐ เขาบริหารผ่าน Board of Trustees ซึ่งมีขนาดใหญ่พอที่การล็อบบี้/block vote จะไม่มีผล บอร์ดของเขาไม่ใช่ผู้รู้ไปหมด ไม่ต้องเป็นเซเล็บผู้มีชื่อเสียง แต่เลือกสรรมาจากนักบริหารเทคโนโลยี (คนที่จะไม่ถูกความซับซ้อนของงานวิจัยหลอกต้มเอาง่ายๆ และรู้ว่าเป้าหมายคืออะไร ต้องเอื้ออะไรบ้างจึงจะเดินถึงเป้าหมายนั้น ถึงเป้าหมายแล้วจะทำอะไรต่อ)

The MITRE Corporation is a not-for-profit organization chartered to work in the public interest. As a national resource, we apply our expertise in systems engineering, information technology, operational concepts, and enterprise modernization to address our sponsors’ critical needs.

MITRE manages Federally Funded Research and Development Centers (FFRDCs): one for the Department of Defense (known as the DoD Command, Control, Communications and Intelligence FFRDC), one for the Federal Aviation Administration (the Center for Advanced Aviation System Development), one for the Internal Revenue Service and U.S. Department of Veterans Affairs (the Center for Enterprise Modernization), and one for the Department of Homeland Security (the Homeland Security Systems Engineering and Development Institute). MITRE also has its own independent research and development program that explores new technologies and new uses of technologies to solve our sponsors’ problems in the near-term and in the future.

อ่านต่อ »


คนเมืองแบบคนป่า คนป่าแบบคนเมือง

อ่าน: 5534

เมื่อวานนี้ เนื๊อยเหนื่อย เพื่อนของน้องชายชื่อคุณน้องและคุณหน่อยสองสามีภรรยาที่ไม่มีลูก ชวนไปดูที่มาครับ เป็นที่แถววังน้ำเขียวและปักธงชัย ผมน่ะไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองอยู่แล้ว ยังติดขัดอยู่แต่พ่อแม่ที่แก่เฒ่า แม้น้องๆ ก็ดูแลครอบครัวของตัวเองกันได้ทุกคน แต่ก็ต้องเตรียมที่ทางเผื่อไว้ให้เหมือนกัน

นัดกันออกจากบ้านตีห้าครึ่ง เฮอะ…อย่างนี้ก็แปลว่าไม่ได้นอน เพราะว่าคงจะตื่นไม่ทันนะซิ แล้วก็ไม่ได้นอนจริงๆ แต่ไม่เป็นไรเนื่องจากไม่ได้ขับรถเอง ขาไปรถไม่ติดเพราะยังเช้าอยู่ แวะกินข้าวเช้าแถวหมูสี แล้วก็ผ่านไปดูที่สองแปลงของเพื่อนน้องแถวเขาแผงม้า ซึ่งเคยวิจารณ์ที่แถวนี้เอาไว้แล้วว่าชาวบ้านถางจนโกร๋นไปหมด เมื่อไม่มีต้นไม้ใหญ่ ไม่มีร่มเงาบังดิน ดินจะเสื่อมและเก็บความชุ่มชื้นไม่ได้ อีกหน่อยอากาศคงจะไม่เย็น เหมือนแถวน้ำหนาวในปัจจุบันซึ่งไม่หนาวเหมือนในอดีตแล้ว โชคดีที่เขาซื้อไว้ตั้งแต่ราคายังถูกอยู่ ที่ดินแถวนี้ราคาเพี้ยนไปมากแล้ว จนกลายเป็นราคาที่ดินที่ตั้งไว้สำหรับไปทำรีสอร์ตอย่างเดียว แต่จะเป็นรีสอร์ตกันทุกที่ไปได้อย่างไร มีอาการตีหัวเข้าบ้าน คือพัฒนาไปนิดหน่อยแล้วขายทิ้งเอากำไรซะมากกว่า ความยั่งยืนเป็นปัญหามาก แหล่งน้ำพอมีเป็นพวกลำธารลำคลองที่ไหลมาจากภูเขา แต่พวกน้ำซับนี่ผมสงสัยครับ เพราะแถวนี้มีการใช้ปุ๋ยเคมีและยาฆ่าหญ้ากันเยอะมาก อาจจะเป็นปัญหากับคุณภาพน้ำก็ได้

จากนั้นก็ไปอีกฝั่งของวังน้ำเขียว ไปเยี่ยมผู้ใหญ่บ้านซึ่งรู้จักชอบพอกันมานาน อยู่แถวสถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช เธอเป็นคนตรงแบบที่ไม่กลัวอิทธิพลที่จะมาเบียดบังประโยชน์ของชาวบ้านด้วย ผู้ใหญ่บ้านขอให้สามีพาบุกป่าขึ้นเขาไปดูเส้นทางท่องเที่ยวทางธรรมชาติอันใหม่ เป็นห้าเขา ห้าเขื่อน สภาพป่าส่วนใหญ่เป็นป่าธรรมชาติ บางส่วนก็ปลูกแต่ดูกลมกลืนดี มีเห็ดขึ้นในหน้าร้อนนี่แหละ (ยายฉิมไม่แห้วแน่) ยอดไม้สูงลิบ หินบนภูเขาเป็นหินตะกอนขนาดใหญ่ ชาวบ้านขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นมาหาของป่ากัน พอมีเสียงรถผ่านมา ก็ทำเนียนชมนกชมไม้ไปเรื่อย เมื่อเห็นว่าไม่ใช่เจ้าหน้าที่ ก็หาของป่ากันต่อไป

อ่านต่อ »


อีกแว๊บหนึ่งที่เต้นท์อาสาดุสิต

3 ความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 11 April 2011 เวลา 0:07 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต, สังคม ชุมชน ครอบครัว #
อ่าน: 4640

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เต้นท์อาสาดุสิตเปิดรับบริจาคข้าวของ และจัดส่งลงไปช่วยผู้ประสบภัยทางใต้วันละหลายคันรถเทรลเลอร์

ตลอดระยะเวลาเปิดเต้นท์ ตั้งแต่ 31 มีนาคม จนถึง 10 เมษายน ได้รับความอนุเคราะห์เป็นอย่างดียิ่งจากโรงแรมดุสิตธานี เหล่าอาสาบ้าพลังทั้งหลาย ถ้าบ้ามาก-มาทุกวัน บ้าตามสะดวก-มาหลายวัน บ้าดูแห่-ก็โผล่มาดู มีบางคนนึกว่าเต้นท์ขายของราคาถูก(ที่ดุสิตธานีเนี่ยนะ!)ก็ไม่ว่าอะไร งานอาสาเกิดที่ใจ ไม่ใช่การบังคับขู่เข็ญ

จะเป็นใคร รู้จักกับใครหรือไม่ ใหญ่โตแค่ไหน มีคนนับหน้าถือตาหรือไม่ ไม่สำคัญหรอกครับ มันอยู่ที่ว่าจะช่วยอะไรได้หรือไม่ แล้วจะลงมือทำหรือไม่ งานอาสาแบบนี้ไม่ใช่งานสบายนะครับ ถ้าใครๆ ทำได้ แล้วทำไมตัวเราทำไม่ได้ (เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับทำกับข้าว!)

ถ้าจุดมุ่งหมายคือส่งของไปช่วยผู้ประสบภัย ลงมือรับของ แยก จัด ห่อ ยก บนบานไม่เอาฝน เหนื่อยก็พัก หิวก็กิน งานก็จบลงได้ ที่ถ่ายรูปมานี้ งานยังไม่จบนะครับ วันนี้จะมีรถมาขนของ 3 4 คัน ตอนถ่ายรูปยังไม่มาเลยสักคันนะครับ

อ่านต่อ »


แว๊บหนึ่งที่เต้นท์อาสาดุสิต

5 ความคิดเห็น โดย Logos เมื่อ 4 April 2011 เวลา 21:04 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต, สังคม ชุมชน ครอบครัว #
อ่าน: 3951

วันนี้ไปหาหมอตามนัด เสร็จแล้วก็คิดจะเถลไถลแอบไปเยี่ยมเต้นท์อาสาดุสิต ใจหนึ่งก็จะไปช่วยครับ อีกใจหนึ่งอยากไปตรวจสอบสมมุติฐานที่ตั้งไว้ ถึงความอลหม่านในการบรรเทาทุกข์ อิอิ

คนอายุเกินกึ่งศตวรรษแล้วร่างกายไม่สมประกอบ ทำอะไรก็เกะกะ แต่ก็ขนเท่าที่ช่วยได้ครับ น้องๆ คงเห็นความเก้งก้าง เลยเรียกไปปรึกษาเสียหลายเรื่อง ซื้อเสื้ออาสาดุสิตมาตัวหนึ่ง ไม่ต้องเลือกเลยครับ เพราะเหลือตัวสุดท้าย (ที่ไม่มีใครเอา)

เต้นท์อาสาดุสิต อยู่ตรงทางลง BTS สถานีศาลาแดง เยื้องกับตึก ภปร. โรงพยาบาลจุฬาฯ ผมถ่ายรูปมาบ้าง แต่ไม่เยอะ เกรงใจ น้องๆ อาสาเค้าทำงานกัน นับถือน้ำใจจริงๆ

อ่านต่อ »


ความไม่รู้เป็นภัยอันยิ่งยวด

อ่าน: 3240

เวลาเราพูดถึงการจัดการภัยพิบัติ ก็มักจะเข้าใจไขว้เขวไปถึงการบรรเทาทุกข์ ซึ่งเป็นเพียงส่วนหนึ่งในกระบวนการจัดการภัยพิบัติเท่านั้น

มนุษย์กระจ้อยร่อย ไม่สามารถต่อกรกับภัยขนาดใหญ่เช่นภัยธรรมชาติได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าควรจะปล่อยไปตามยถากรรม — จะอ้างว่าอะไรจะเกิดก็เกิด เหมือนเป็นผู้สูงส่งที่ปล่อยวางได้หมด ก็โอเคนะครับ ส่วนจะเป็นผู้สูงส่งของจริงหรือไม่ ตัวท่านผู้กล่าวคำนี้ รู้เอง

ผมไม่ใช่ผู้สูงส่ง ยังไม่หลุดพ้น ไม่เคลมอะไรทั้งนั้น และยังมีคนที่ห่วงใยอยู่พอสมควร แต่ผมพอมีเบื้องลึกของการจัดการภัยพิบัติเป็นกรณีศึกษาบ้าง การจัดการภัยพิบัติแบ่งคร่าวๆ ได้เป็น 4 ช่วง

ก่อนเกิดภัย

ช่วงก่อนเกิดภัย อาจจะเป็นช่วงที่สำคัญที่สุด จำเป็นอย่างยิ่งที่ทุกคนจะต้องเข้าใจความเสี่ยงของตัวเอง *ล่วงหน้า* ในยามสงบ เตรียมทางหนีทีไล่เอาไว้ เตรียมพื้นที่ปลอดภัย ฝึกซ้อมอย่างจริงจัง เมื่อเกิดภัยชึ้นแล้ว จะหวังให้ใครมาบอกว่าจะต้องทำอะไรนั้น ไม่เวิร์คหรอกครับ คำแนะนำที่ประกาศออกมาผ่านสื่อ จะเหมาะกับทุกพื้นที่ได้อย่างไร ในเมื่อแต่ละพื้นที่นั้นไม่เหมือนกันเลย แล้วใครจะมารู้ทางหนีทีไล่ดีกว่าคนในพื้นที่

อ่านต่อ »



Main: 0.22444701194763 sec
Sidebar: 0.59663391113281 sec