ใดใดในโลก ล้วนอนิจจัง
อ่าน: 5431หลังจากที่สวนป่า ร้อนจนคลุ้มคลั่งเมื่อวันศุกร์ ค่ำวันเสาร์ฝนก็ตกลงมาห่าใหญ่ กิ่งใหญ่ขนาดยาวสิบเมตรของต้นสะเดาหลังอาคารใหญ่ หักลง ดีที่ไม่ไปฟาดอะไรเข้า ในขณะที่เขียนนี้ ตกมาแล้วสามชั่วโมงยังไม่เลิก
เรื่องร้าย เรื่องไม่ดี เรื่องไม่ชอบใจ ผ่านไปได้ ถ้าเราเพียงแต่เข้าใจและอดทนพอ; เช่นเดียวกับเรื่องดี ความพึงพอใจ ก็ไม่อยู่กับเราอย่างถาวรเช่นกัน ทั้งหลายทั้งปวง เป็นไปตามไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา; หากจะให้ความดีอยู่นานๆ ก็ต้องรักษา ส่วนจะให้ความพึงพอใจอยู่ด้วยนานๆ ก็ต้องหมั่นปรับปรุง/พัฒนาให้ดีขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อคืนผมอาการไม่ค่อยดี ป้าจุ๋ม (แม่หมอ) ให้กินสมุนไพรแค็ปซูล พญามือเหล็ก ไปสี่เม็ด มื้อเดียวเรียบร้อยเลยครับ ยังมีกินต่อเนื่องมากลางวัน แต่ไม่ได้กินตอนเย็น
วันนี้ ขนอุปกรณ์ Ulem ออกมาให้ อ.แฮนดี้ ได้ลองทุกขั้นตอน เรื่องนี้ไม่ได้ไหว้วานผู้ใหญ่หรอกครับ แต่การลงมือทำเอง จะเห็นทุกอย่าง และผมอยากให้ อ.แฮนดี้ได้เข้าใจทุกประเด็นครับ เพราะว่าเอาไปต่อยอดได้เยอะแยะ
อุปกรณ์ที่เอามา น่าจะมีกำลังพอที่จะจ่ายน้ำให้หัวจ่าย Ulem ได้สองหัว แต่ผมดันลืมของสำคัญ คือหัวต่อที่แยกน้ำออกเป็นสองทาง ก็เลยหนีเที่ยวไปสตึกอีก หาร้านขายอุปกรณ์แต่งตู้ปลาทั้งอำเภอก็ไม่เจอ (ที่จริงไม่คิดว่าจะเจอหรอกครับ ถือโอกาสออกมาเที่ยวอีก)
ตกลง Ulem ที่สวนป่า ก็จะติดตั้งไว้หัวเดียวก่อน ติดไว้ใต้ร่มไม้หน้าครัว ตั้งเวลาไว้ให้เปิดรอบละสองนาทีที่ 10:00 10:20 10:40 11:00 11:20 11:40 16:20 17:00 เป็นแปดช่วงของทุกวัน คาดว่าเป็นเวลาที่ทำครัวกันอยู่ครับ
ระหว่างกลับมาจากสตึก แวะที่ตลาดนัดสัญจร “คลองถม บ้านหม้อ 2″ ซึ่งมีทุกวันเสาร์และวันพุธ เดินเข้าไป ใครก็มองครับ คนแปลกถิ่น มารถเก๋ง ตลาดนัดนี้ไม่มีอะไรคล้ายคลองถมหรือบ้านหม้อหรอกนะครับ แต่ผมกลับคิดว่าดี อะไรที่ตอบสนองต่อความจำเป็นในชีวิตชาวบ้านได้ ดีทั้งนั้นครับ
ผมเดินไปเจอลูกเจี๊ยบย้อมสี ย้อมทั้งตัว สีสดใส ล่อลูกค้าเด็กๆ ครับ เด็กไม่รู้หรอกว่าสีที่ย้อมไว้ไม่ใช่สีจริง ในที่สุดก็จะกลับคืนสู่สีตามธรรมชาติ (ถ้าไม่ตายซะก่อน)
