ลานซักล้าง

ตลาดนัดธนบุรีเป็นตลาดนัดคล้ายตลานัดสวนจตุจักรครับ ส่วนเก่ามีสิบเอ็ดโซน วันนี้เดินโซน 1 กับ 2 เป็นโซนไม้ประดับ

ที่จริงผมเคยมาหลายครั้งแล้ว มาครั้งแรกก็มาหา Ulem ที่จริงตลาดนัดธนบุรีไกลจากบ้านสี่สิบกว่ากิโลเมตรนะครับ แต่เมื่อวานก็ไปเพราะว่าจะหาต้นไม้ที่หายาก เดินไปเดินมาก็เจอแล้ว ต้นโนราที่ตามหา ตอนไปเยี่ยมฤๅษีอ้นเมื่อปีก่อน ฤๅษีให้ป้าจุ๋มมาสองต้น ให้ผมมาสองต้น ตอนนั้นหน้าหนาว โนราออกดอกพอดี ดอกโนรามีรูปร่างแปลก ตอนตูมเป็นก้อนทรงกลม เวลาบานแล้วเหมือนมีหาง มีกลิ่นหอมมาก

เห็นอยู่ต้นหนึ่งที่ซอยห้าโซนหนึ่ง ไม่มีคนขายแฮะ ซึ่งก็ดี เพราะผมไปสั่งไว้แล้วสองต้นจากร้านในซอยสี่โซนหนึ่ง แม่ค้าบอกที่สวนมี แต่รากมันทะลุกระถางลงไปในดินแล้ว ต้องกลับไปตัดรากแล้วพักไว้สักอาทิตย์หนึ่ง นัดกันว่าอาทิตย์หน้าจะไปเอา ก็ดีเลยเพราะจะได้ไปหาต้นไม้ที่ยังหาไม่เจอในวันนี้อีก

ไม้เถาโนรา สดใสงามตา สีขาวชมพู
ก้านจะลดเลี้ยว ใบเดี่ยวเป็นคู่ ดอกจะบานอยู่ ประมาณสามวัน
ดอกมันก็ร่วง ออกดอกเป็นพวง ทะยอยตามกัน
กลิ่นหอมอบอวล ยียวนใจฉัน งดงามมากครัน กลิ่นหอมจริงจริง

… เจตณภาง คงเรือง

ที่ไปซื้อมาเพิ่มเพราะว่าชอบกลิ่นโนรามากเลย หอมเหมือนดอกส้ม ซึ่งแม่เคยให้ดอกส้มแห้ง เป็นซองมาจากแคว้นโพรว็องซ์ในฝรั่งเศส ซึ่งเป็นดินแดนของดอกไม้หอม และการท่องเที่ยวเขตเมดิเตอร์เรเนียนของฝรั่งเศส (นีซ คานส์ มาร์กเซย​ เฟรนช์ริเวียรา ฯลฯ) ได้จากฤๅษีอ้นมาสองต้น ต้นหนึ่งก็ปลูกให้เลื้อยต้นไม้ใหญ่ข้างห้องทำงานของพ่อ ยังไม่โตเลยครับ อีกต้นหนึ่ง ปลูกนอกบ้านให้เลื้อยต้นไม้ใหญ่ข้างห้องน้องชาย แต่คนสวนไปตัดหญ้า เลยตัดต้นไม้ผมทิ้งไปด้วย เสียชีวิตตั้งแต่ยังเล็กอยู่เลย

อ่านต่อ »

หัวค่ำเมื่อวาน ได้นั่งฟัง Fa ของ SCG Paper สะท้อนสิ่งที่ได้ไปพบเห็นมาในการลงพื้นที่ในเวลาสั้นๆ

แต่ละกลุ่มต่างก็มีเรื่องน่าสนใจมานำเสนอเป็นที่สนุกสนาน เมื่อจบทั้งสี่กลุ่มแล้ว อ.ศักดิ์พงศ์ มาเล่าเรื่อง insight เกี่ยวกับนักสู้ชีวิตทั้งสี่ที่แบ่งให้แต่ละกลุ่มไปสัมภาษณ์มา ผมได้แต่หวังว่า Fa ฝึกหัดจะเข้าใจว่าต่อให้เป็นเรื่องที่เห็นประจักษ์อยู่ต่อหน้า ก็ยังมีเบื้องหลังอยู่เสมอ การหาคำตอบใดๆ ในงาน จะมองแค่เรื่องเฉพาะหน้า ตามเป้าหมาย ตาม KPI อาจจะเป็นการด่วนสรุปเกินไป (ความเห็นของเราก็อาจผิดได้)

นักสู้ชีวิตทั้งสี่นี้ เคยมาเรียนที่สวนป่าแล้วทั้งนั้น

กลุ่ม 4 เป็นกลุ่มเดียวที่แจ้งว่ามีครูน้อยเป็นพี่เลี้ยง กลุ่มนี้ไปพบพ่ออุทัย อ.สตึก เป็นกลุ่มเดียวที่มี intro ที่ฟังรู้เรื่อง อันนี้ไม่ใช่ข้อติติงกลุ่มอื่น แต่เป็นข้อสังเกตว่ากลุ่มอื่นใช้ assumption (assume ว่าคนอื่นรู้แล้ว) มากกว่ากลุ่มนี้

อ่านต่อ »

เมื่อวานเป็นวันที่สนุกอีกวันหนึ่งในการเดินทางมาลำพูนเที่ยวนี้ นอกจากไปร่วมเสวนาที่คณะพยาบาลศาสตร์ มช.แล้ว การมาปลูกต้นเอกมหาชัยที่วัดพรบาทห้วยต้ม ก็เป็นเป้าหมายหลักของทริปนี้อีกอันหนึ่ง

ตื่นเช้าออกจากโรงแรมล่ากว่ากำหนด แล้วแวะซื้อของระหว่างทาง ซื้อไม่ได้โทรไปขอให้รถอีกคันหนึ่งซื้อให้ด้วย แล้วก็รีบไปวัด ถึงวัด 9:15 เร็วกว่ากำหนดพิธีเล็กน้อย แต่ที่จริงเราควรจะถึงวัด 45 นาทีก่อนหน้านั้น ทำให้มาไม่ทันพิธีสวดมนต์ในโบสถ์ แต่ครูบายังให้โอวาสเด็กทัน

รอกันไปรอกันมา เกือบไปไม่ทันปลูกต้นไม้ ตลอดแนวปลูก ถูกสามเณร และเด็กนักเรียนปลูกไปหมด อ.หลินฮุ่ยโดดลงใส่หลุมหนึ่งประมาณกลาง ค่อนไปทางท้ายถนน แล้วปลูกผักโชว์ชาวบ้านด้วย ครูบาคุยไปคุยมา ไม่รู้ได้ปลูกหรือเปล่า ผมกับป้าจุ๋มเห็นท่าไม่ดี รีบขับรถไปท้ายถนน หาหลุมว่างก็หาไม่เจอ ป้าจุ๋มลงมือขุดหลุมเองที่สามแยก มาร์คตำแหน่งไว้ด้วย GPS ส่วนต้นที่ผมปลูก ผมถางหญ้า ขุดหลุมเองเหมือนกัน ปลูกถัดไปจากป้าจุ๋ม ก็ได้ปลูกสมใจ เลย อิอิ ได้ ขับรถมาแปดร้อยกว่ากิโล จะมาปลูกต้นไม้ ถ้าไม่ได้ปลูก จะเซ็งมาก

ตอนแรกได้ทราบว่านัดกันที่พระมหาเจดีย์ สมาชิกบางคนก็เดินตัดทุ่งมา เลยช้าหน่อย แต่ระหว่างนั้นเปลี่ยนที่นัดหมายเป็นที่โครงการหลวงห้วยต้ม ไปกินข้าวกลางวัน ข้าวอร่อยตามเคย เสร็จแล้วครูบาบรรยายให้เด็กๆฟัง มีเชียร์ลีดเดอร์ชื่อ “หลินฮุ่ย อิ๊ อิ๊ อิ๊” จบแล้ว อ.แฮนดี้เล่าเรื่อง Ulem ปรากฏว่ามีผู้สนใจ ชื่อป้าดาซึ่งตามพี่บางทรายมา ซื้อไปชุดหนึ่ง

เพราะว่ามีหลายคนไม่ได้ปลูกเอกมหาชัย ครูบาจึงขอทางโครงการหลวงปลูกในพื้นที่ของโครงการ ซึ่งก็มีอยู่ 16 หลุม ได้ปลูกอีกต้นหลังห้องบรรยาย ต้นที่ผมปลูกอยู้ซ้ายสุด ติดกับต้นของพี่ครูอึ่ง อยู่คนละปีกกับต้นที่ป้าจุ๋มกับเบิร์ดปลูกร่วมกันซึ่งอยู่ขวาสุด (ต้นของคนอื่นไม่รู้ครับ) ปลูกแล้วไปเดินทัวร์โครงการหลวง ได้กิ่งพันธุ์+ลูกกลับมาปลูกกันคนละอันสองอันตามอัธยาศัย

แล้วเราก็กลับมาวัด ตั้งใจจะพาผู้ที่ยังไม่เคยมาวัดนี้ไปชมสถานที่ต่างๆ แต่เพราะต่างคนต่างคุย ก็เลยยืนกันอยู่เฉยๆ ไม่เป็นไร อยากคุยก็คุย อิอิ

แล้วครูบาก็เชิญประชุมเรื่อง เจ้าเป็นไผ ๒ เลิกประชุมหกโมงเพราะว่าเป็นกำหนดจะต้องกินข้าวเย็น (เป็นเรื่องไม่สุภาพที่จะไปช้าแล้วให้คนที่จัดข้าวปลาอาหารเลี้ยง ต้องคอยเรา) การประชุมไม่มีข้อสรุป ที่จริงก็ไม่เชิงหรอกครับ เราสรุปว่าจะไม่สรุปต่างหาก

หลังข้าวเย็นซึ่งอร่อยตามเคย พี่สร้อยและคณะก็กลับเชียงใหม่ไปตอนหนึ่งทุ่ม อ.แฮนดี้นำอารามเตรียมการติดตั้ง Ulem ซึ่งตอนสามทุ่มก็ได้ข้อสรุปแล้ว แต่ยังไม่ทำคืนนี้

อ่านต่อ »

วันนี้ไปวัดมาครับ ไปถึงเอาสิบเอ็ดโมงกว่า ตอนนั้นยังไม่เจอคุณอมรา ก็เดินเที่ยวและถ่ายรูปในวัดกันก่อน

แล้วก็ออกมากินข้าวกันที่ร้านสอางค์ทิพย์ ในอำเภอลี้ ซึ่งเดิมทีคิดว่าเป็นร้านขายเครื่องมือการเกษตร ที่จริงเค้ามีสองร้านอยู่ติดกัน ส่วนที่ขายอาหาร คุณอมราบอกไม่ขายมานานแล้ว เข้าไปกินขาหมูต้มยำตามที่ลุงเปลี่ยนเคยแนะนำ ก็อร่อยดี หมูนุ่มมาก

เสร็จแล้ว กลับมาเจอคุณอมรา จึงได้คุยกันเรื่องแผนงานวันปลูกต้นไม้ เราบรรดาพวกหลักสี่ ก็เปิดโอกาสให้ สว. หลักหกทำงานไป ส่วนเราเดินไปดูทางน้ำ ระดับน้ำใต้ดิน 150 เมตร เอื๊อก มีห้วยตื้น อยู่รอบพื้นที่ แต่ได้ทราบมาว่าพื้นที่เคยแห้งแล้งมาก่อน จนเมื่อสี่ห้าปีก่อนหลวงปู่ (ครูบาวงศ์) จะสิ้น จึงเริ่มมีน้ำบ้าง

ระดับน้ำที่ลำห้วยกับเขตวัด ต่างกันประมาณ 25 เมตร หมายความว่าหากจะนำน้ำผิวดินไปใช้ ก็ต้องใช้ความดันเกือบ 3 บาร์ ซึ่งอยู่ในวิสัยของกังหันน้ำก้นหอยที่เคยเขียนบันทึกไว้หลายอันแล้ว ว่าใช้พลังงานจากการไหลของน้ำ ไม่ต้องใช้ไฟฟ้า และเป็นสิ่งที่ชาวบ้านดูเลซ่อมแซมเองได้ โดยไม่ต้องใช้ความรู้ชั้นสูงหรือทุน

แล้ว “เด็ก” ก็ออกไปรับรถขนส่งต้นไม้จากบุรีรัมย์ซึ่งเข้ามาวัดไม่ถูก มีเณรมาช่วยขนต้นไม้ลงจากรถ เราไม่ได้ช่วยเลย ฮาๆๆๆ มัวแต่ถ่ายรูป

พอดูเรียบร้อยดี ก็พากันไปปลูกต้นเอกมหาชัยเป็นการสาธิต ฝั่งของถนนที่เราไปปลูก ขุดหลุมลึกจนน่าตกใจ แต่อีกฝั่งหนึ่งตื้นพอ ที่ว่าลึก คือลึกไปถึงชั้นดินศิลาแลง ซึ่งเมื่อโดนอากาศแล้ว มันก็จะแข็งตัว แม้ระบบรากของเอกมหาชัยจะแข็งแรงมาก แต่ในขณะที่ต้นยังเล็กอยู่ ปล่อยให้โตในดินปกติน่าจะดีกว่าให้เจาะศิลาแลงตั้งแต่ยังเล็กครับ จากนั้นก็ไปดูโรงปุ๋ย

ยังไม่แน่ใจว่าในส่วนของวัด จะปลูกที่ไหนครับ คงต้องถามทางวัดดู แต่สำหรับ Ulem สามหัว เสนอว่าติดหน้ากุฏิเจ้าอาวาสซึ่งมีทั้งน้ำและไฟฟ้าพร้อม จะได้นำความชุ่มชื้นมาให้ในเวลาที่ร้อน และมีญาติโยมมาวัด อีกที่หนึ่งคือใกล้โรงครัวซึ่งอยู่ใกล้วห้องเรียนปริยัติด้วย ตรงน้นปลูกผักสวนครัว และทำความเย็นไปพร้อมกันสองหน้าที่เลย

อ่านต่อ »

หลังจากที่สวนป่า ร้อนจนคลุ้มคลั่งเมื่อวันศุกร์ ค่ำวันเสาร์ฝนก็ตกลงมาห่าใหญ่ กิ่งใหญ่ขนาดยาวสิบเมตรของต้นสะเดาหลังอาคารใหญ่ หักลง ดีที่ไม่ไปฟาดอะไรเข้า ในขณะที่เขียนนี้ ตกมาแล้วสามชั่วโมงยังไม่เลิก

เรื่องร้าย เรื่องไม่ดี เรื่องไม่ชอบใจ ผ่านไปได้ ถ้าเราเพียงแต่เข้าใจและอดทนพอ; เช่นเดียวกับเรื่องดี ความพึงพอใจ ก็ไม่อยู่กับเราอย่างถาวรเช่นกัน ทั้งหลายทั้งปวง เป็นไปตามไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา; หากจะให้ความดีอยู่นานๆ ก็ต้องรักษา ส่วนจะให้ความพึงพอใจอยู่ด้วยนานๆ ก็ต้องหมั่นปรับปรุง/พัฒนาให้ดีขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อคืนผมอาการไม่ค่อยดี ป้าจุ๋ม (แม่หมอ) ให้กินสมุนไพรแค็ปซูล พญามือเหล็ก ไปสี่เม็ด มื้อเดียวเรียบร้อยเลยครับ ยังมีกินต่อเนื่องมากลางวัน แต่ไม่ได้กินตอนเย็น

วันนี้ ขนอุปกรณ์ Ulem ออกมาให้ อ.แฮนดี้ ได้ลองทุกขั้นตอน เรื่องนี้ไม่ได้ไหว้วานผู้ใหญ่หรอกครับ แต่การลงมือทำเอง จะเห็นทุกอย่าง และผมอยากให้ อ.แฮนดี้ได้เข้าใจทุกประเด็นครับ เพราะว่าเอาไปต่อยอดได้เยอะแยะ

อุปกรณ์ที่เอามา น่าจะมีกำลังพอที่จะจ่ายน้ำให้หัวจ่าย Ulem ได้สองหัว แต่ผมดันลืมของสำคัญ คือหัวต่อที่แยกน้ำออกเป็นสองทาง ก็เลยหนีเที่ยวไปสตึกอีก หาร้านขายอุปกรณ์แต่งตู้ปลาทั้งอำเภอก็ไม่เจอ (ที่จริงไม่คิดว่าจะเจอหรอกครับ ถือโอกาสออกมาเที่ยวอีก)

ตกลง Ulem ที่สวนป่า ก็จะติดตั้งไว้หัวเดียวก่อน ติดไว้ใต้ร่มไม้หน้าครัว ตั้งเวลาไว้ให้เปิดรอบละสองนาทีที่ 10:00 10:20 10:40 11:00 11:20 11:40 16:20 17:00 เป็นแปดช่วงของทุกวัน คาดว่าเป็นเวลาที่ทำครัวกันอยู่ครับ

ระหว่างกลับมาจากสตึก แวะที่ตลาดนัดสัญจร “คลองถม บ้านหม้อ 2″ ซึ่งมีทุกวันเสาร์และวันพุธ เดินเข้าไป ใครก็มองครับ คนแปลกถิ่น มารถเก๋ง ตลาดนัดนี้ไม่มีอะไรคล้ายคลองถมหรือบ้านหม้อหรอกนะครับ แต่ผมกลับคิดว่าดี อะไรที่ตอบสนองต่อความจำเป็นในชีวิตชาวบ้านได้ ดีทั้งนั้นครับ

ผมเดินไปเจอลูกเจี๊ยบย้อมสี ย้อมทั้งตัว สีสดใส ล่อลูกค้าเด็กๆ ครับ เด็กไม่รู้หรอกว่าสีที่ย้อมไว้ไม่ใช่สีจริง ในที่สุดก็จะกลับคืนสู่สีตามธรรมชาติ (ถ้าไม่ตายซะก่อน)

ร้อนครับ ร้อนมาก อุณหภูมิในร่ม 40.5°C

ผมมาสวนป่าคราวนี้ เป็นช่วงที่นิสิตแพทย์มาเยี่ยม โดยวิชาชีพอาจไม่มีอะไรเกี่ยวกัน แต่ในฐานะความเป็นคนแล้ว มีประสบการณ์แง่คิดจะแลกเปลี่ยนได้ถ้าต้องการครับ

มาสวนป่าเที่ยวนี้ เอาอุปกรณ์ Ulem มาทดลอง สองครั้งที่ผ่านมา ไม่มีเวลาทำจริงๆ คราวนี้มีอาจารย์แฮนดี้มาด้วย ก็อยากให้อาจารย์ได้ลองทำดูทั้งกระบวนการครับ

ช่วงบ่ายเมื่อวาน ผมงัดเอาชุดทดลองออกมาเล่น ไม่ได้เปิดไต๋ทั้งหมด แต่เปิดออกทีละขั้น จนในที่สุดเราก็ได้อุปกรณ์ที่ทำงานได้ (ทดลองมาแล้วจากบ้าน) มีป้าจุ๋ม/อ.แฮนดี้ร่วมเล่นด้วย เวลาเปิดผมร้องเตือนว่าระวังเปียก แต่กลับกลายเป็นว่าป้าจุ๋มไม่กลัวเปียก เพราะว่าเวลาเปิดแล้ว ละอองน้ำทำให้เย็นสบาย

เช้าวันนี้ก็จะเป็นการประยุกต์ใช้งานจริง โดยจะติดตั้ง Ulem เพื่อจ่ายน้ำสองหัวจ่าย ระบบควบคุมหนึ่งชุด ติดไว้บริเวณต้นไม้ระหว่างอาคารใหญ่กับครัว เชื่อว่าจะสร้างความชุ่มชื้น/ลดความร้อนบริเวณครัวลงได้บ้าง จริงอยู่ที่ Ulem เป็นอุปกรณ์ให้น้ำแก่พืช แต่ถ้าเลือกพืชกับคน เลือกหมู่คนที่ทำครัวให้เรากินก่อนครับ

สืบเนื่องจากบันทึก เที่ยวงานพฤกษาสยาม (1) ถ้ามีแค่รูปดอกไม้ ผมก็คงไม่เขียนบันทึกหรอกนะครับ

คือว่าเดินเที่ยวทั้งงาน ผมติดใจอุปกรณ์และจานกระจายน้ำฝอย ซึ่งผู้แสดงสินค้ากล่าวอ้างว่าสามารถสร้างน้ำฝอยขนาด 10 ไมครอน (หนึ่งในแสนเมตร มีลักษณะเป็นหมอก) ทำให้ไม่มีหยดน้ำมาจับที่ดอกไม้ เหมาะกับพวกกล้วยไม้ เรียกว่ายูเล็ม (ULEM — Ultra Low Energy Mist)

เครื่องทำหมอกนี้ มีมอเตอร์ขนาดเล็กสีเหลือง ใช้ไฟกระแสตรงขนาด 6 หรือ 12 โวลต์แล้วแต่ความเร็วของมอเตอร์ แล้วปล่อยน้ำเป็นหยดออกมาที่จานสีขาว ซึ่งหมุนด้วยความเร็วสูง ทำให้น้ำหนีออกจากศูนย์กลาง กระจายออกเป็นฝอย ตั้งเวลาได้ เครื่องสาธิตทำงานสองนาทีในแต่ละชั่วโมง

อุปกรณ์ทั้งชุด ประกอบด้วยเครื่องแปลงไฟบ้านเป็นไฟกระแสตรง เครื่องตั้งเวลา มอเตอร์ และจาน ราคาสี่พันบาท ดูคร่าวๆ เชื่อว่าต้นทุนต่ำกว่านั้นมาก — แต่เราก็ไม่ควรสะกัดดาวรุ่ง การค้นคว้า วิจัยมา ต้องใช้เงินทุน และการทำธุรกิจ ก็ควรมีกำไรบ้างตามสมควร

สามารถให้ปุ๋ยทางใบผ่านระบบนี้ได้ ใช้ปุ๋ยเม็ดก็ได้ (ยังไงหว่า) ใช้น้ำคลองได้เลย (แหงล่ะ) เอามือไปอังดู ก็รู้สึกถึงความชื้น และความเย็น เค้าบอกว่าเพราะเป็นหมอก ทำให้ไม่มีน้ำหนักของน้ำ จึงไม่ทำให้ดินแข็งด้วยครับ

อ่านต่อ »