ลานซักล้าง

ในลานซักล้างนี้ ผมหลีกเลี่ยงที่จะเขียนเรื่องเฉพาะกาล แต่คิดว่ามีเรื่องประหลาดในสหรัฐที่เข้ากับทฤษฎีสมคบคิดได้ดีมาก

มีข่าวลือหนาหูว่าองค์กรจัดการภัยพิบัติแห่งชาติสหรัฐ FEMA ได้สร้างค่ายกักกันถึง 800 แห่งทั่วประเทศ แล้วทำการกักตุนอาหารเพื่อความอยู่รอดเป็นจำนวนมาก ข่าวเรื่องค่ายกักกันนี้ได้รับการยืนยันว่ามีอยู่จริงโดยประธานาธิบดีโอบามาเอง

คำอธิบายของโอบามาค่อนข้างแปลก ค่าย(คุก)นี้ สามารถกักกันคนที่ต้องสงสัยเกี่ยวข้องกับการก่อการร้ายได้เป็นระยะเวลาไม่จำกัด ไม่ต้องขึ้นศาล ไม่ต้องแจ้งข้อกล่าวหา เพราะว่าแค่สงสัยเท่านั้น ขัดต่อรัฐธรรมนูญสหรัฐที่กำหนดให้ผู้ต้องหาต้องขึ้นศาลทุกคนแม้กระทั่งเป็นกบฏ “…indefinite pre-emptive detention for crimes that have not been committed yet…” คล้ายกับหนังเรื่อง Minority Report เลย Pre-crime จับผู้ต้องหาตั้งแต่ยังไม่ก่ออาชญากรรมเพื่อเป็นการป้องกัน แล้วแช่แข็งไว้

อ่านต่อ »

ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมจึงอยากมีเพื่อนบนเฟสบุ๊คเยอะๆ เวลาเปิดอ่าน News feed เจอข้อความของเพื่อนเป็นร้อยเป็นพัน

ผมไม่ได้ขอเป็นเพื่อนกับใคร แต่ใครขอมาก็รับหมด — ไม่ได้ต่อต้านสังคม หรือว่าหยิ่งยโสอะไร เพียงแต่ข้อความที่มีอยู่ในตอนนี้ก็อ่านไม่ไหวแล้วครับ — นึกไม่ออกเหมือนกันว่าคนที่มีเพื่อนหลายพันจะทำอย่างไร คงต้องกลายเป็นคนที่เขียนอย่างเดียว อ่านของคนอื่นได้น้อยมาก (นอกจากสุ่มเจอในเวลาที่เล่นเฟสบุ๊คพอดี…ซึ่งถ้าใช้ในเวลาที่ไม่ตรงกัน ก็จะไม่ได้อ่านข้อความของเพื่อน)

อีกประการหนึ่ง เรื่องที่ผมสนใจนั้นมีจำกัด ดังนั้นการตะลุยอ่าน News feed ทั้งหมด จะเสียเวลามากและได้ประโยชน์น้อย… แต่เรื่องนี้ มีทางออกครับ

อ่านต่อ »

คณบดีคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามพาอาจารย์ในคณะเกือบ 50 ท่าน มาเยี่ยมและพูดคุยกับครูบา

ผมกะจะไปถ่ายรูปเพื่อนำมาลงในหน้ารวมกิจกรรมของสวนป่า ยืนตั้งห่างจากวงตั้งไกลแล้วซูมเอาเพื่อที่จะได้ไม่รบกวนวงสนทนา แต่ถ่ายไปได้เพียงสี่รูปเท่านั้น ครูบาโยนไมค์มา ไม่ได้บอกไว้ก่อน จะให้พูดกับอาจารย์ครึ่งชั่วโมง หลบไม่ทัน แต่พูดก็พูดครับ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว

อ่านต่อ »

ขอจดเอาไว้กันลืม

เป็นกฐินสามัคคี ที่วัดป่ากิตติพรพุทธาราม นครพนมครับ น้องจูบอกบุญมา ขอบคุณหลายๆ ธรรมดาเมื่อเป็นประธานงานกฐิน (ผ่านไปแล้ว 4 งาน + กฐินพระราชทานอีกหนึ่ง) ก็จะไปทอดเองนะครับ เลือกวัดปฏิบัติที่มีแนวโน้มจะไม่มีผู้รับเป็นเจ้าภาพ อยู่ไกลๆ กันทั้งนั้น

แต่ในปีนี้ไม่ค่อยพร้อม ทั้งเรื่องบ้านที่สวนป่าซึ่งกำลังสร้างเฟส 2 อยู่ และด้วยสภาพความพร้อมของร่างกาย คิดว่าคงจะไม่ได้ไปร่วมงานแน่เลย แต่ขออนุโมทนาทางนี้ก็แล้วกันครับ

อ่านต่อ »

ครั้งแรกเมื่อทราบข่าวว่าจะมีนักศึกษาและอาจารย์ 216 คน เดินทางมาเรียนรู้ที่สวนป่า ผมกังวลครับ

ธรรมดามากลุ่มละไม่เกิน 30 ใช้อาคารใหญ่เป็นที่พักได้ แต่ถ้ากลุ่มใหญ่จริงๆ ก็จะต้องใช้อาคาร SCG หกเหลี่ยมเป็นที่พักเสริมด้วย แต่ไม่ควรเกิน 60 คน; คราวนี้ 216 คนนี่ จะนอนกันยังไงเนี่ย ช่วงเวลาก่อนพรรษาของปีนี้ มีฝนตก ยุงชุมมาก มีไข้เลือดออกระบาดด้วย เป็นสถานการณ์ซึ่งแตกต่างกับเมื่อตอนที่สวนป่าจัดประชุมปราชญ์ชาวบ้าน หรือวัวพลาสติก ตอนนั้นมากันเป็นพันคน แต่นอนในป่าได้… เมื่อครูบาได้ปรึกษากับทางผู้จัด ขอให้นำเต้นท์มากาง ผมก็ยังเป็นห่วงพวกสัตว์หนีน้ำอีก จึงเร่งช่างก่อสร้างให้มุงหลังคาบ้านเฟสสองซึ่งยังสร้างไม่เสร็จ เคลียร์พื้นที่บ้านเอาไว้ให้กางเต้นท์บนพื้นบ้านพื้นที่ 90 ตร.ม. ใต้หลังคา ติดไฟแสงสว่างชั่วคราว ทำสะพานไว้ให้เดินข้าวกองหินและทราย เตรียมผ้าใบขนาด 6×9 ม. ไว้ปูพื้นสองผืน แล้วให้ช่างหยุดงานสองวันระหว่างที่คณะนักศึกษามาค้างด้วยครับ

อ่านต่อ »

วันพรุ่งนี้เป็นวันครบรอบห้าปีของลานซักล้าง ซึ่งเป็นบล็อกแรกของลานปัญญา เป็นวันพระด้วย ตั้งใจจะนำเอาพระบรมสารีริกธาตุสัณฐานทรงกลม สีขาว เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2 ซม. ไปถวายวัดป่าใกล้ๆ

ในรอบปีที่ผ่านมา ผมเขียนไปเพียง 34 บันทึก (จากปีแรก:470 ปีที่สอง:343 ปีที่สาม:371 และปีที่แล้ว:247 บันทึก)

ปีที่ผ่านมา ไปอาศัยครูบาอยู่กระต๊อบหลังคามุงหญ้าไม่มีฝา ขี่รถเบนซ์หิ้วจอบออกไปร่วมกับชาวบ้านซ่อมถนน จนชาวบ้านซุบซิบกันว่า “ท่านคนนี้ เป็นใคร” เจ้าอาวาสวัดป่าใกล้ๆ จำหน้าได้ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ผอ.โรงเรียนจำได้ว่าคนนี้อยู่สวนป่าของพ่อสุทธินันท์ นั่นล่ะครับ เป็นที่มาของชื่อเล่นว่า “คุณชาย”… โดนลูกแมลงป่องต่อยไปครั้งหนึ่ง บ้านหมุนเข้าโรงพยาบาลไปครั้งหนึ่ง เห็นงูสี่ตัว อยู่ไกลบ้านสองตัว ใกล้บ้านสองตัว

หลังจากนอนกระต๊อบอยู่สองเดือน ปลายเดือนกรกฎาคม ผมก็ขออนุญาตครูบาสร้างบ้าน [บ้านเล็กในหมู่บ้านโลก] และทำการปรับปรุงสวนป่าให้สะดวกมากขึ้นสำหรับผู้มาเยือนโดยไม่เปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมมากนัก (คือถ้าอยากให้สบายเหมือนอยู่บ้าน ไม่ต้องมาสวนป่าหรอกอยู่บ้านต่อไปก็แล้วกัน)

บ้านหลังแรกย้ายเข้าได้กลางเดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว ผมสร้างบ้านหลังที่สองต่อเลย [บ้านเล็กในหมู่บ้านโลก เฟส 2] หลังที่สองนี้ใช้อบรมกลุ่มเล็กๆ ไม่เกิน 25 คน หรือว่าเป็นที่นอนสำหรับกลุ่มใหญ่มากๆ ซึ่งอาคารใหญ่ อาคาร SCG หกเหลี่ยม รับไม่ไหว… ความรู้ในการสร้างบ้าน ถ่ายรูปไว้ทุกขั้นตอน พร้อมคำบรรยาย เพื่อเป็นเครื่องมือสำหรับการเรียนรู้ เผื่อว่าใครคิดจะสร้างบ้านทำนองนี้ จะได้เห็นทางเลือกมากขึ้น

สร้างบ้านเฟสสองได้เดือนกว่า หัวหน้าช่างเกิดเป็นเส้นโลหิตในสมองตีบ หยุดงานก่อสร้างไปสามเดือน แต่ตอนนี้ผมจ้างกลับมาทำต่อ สภาพไม่เหมือนเดิมหรอกครับ ให้คุมงานแล้วชี้เอา ห้ามทำอย่างอื่นแล้ว คนหาเช้ากินค่ำ เมื่อไม่ได้ทำงาน ก็ไม่มีเงินต่อไส้ จ้างให้มาคุมงานก่อสร้าง แกมีความสุขดี ได้เงินด้วย  แล้วยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่มีค่าด้วย ค่าแรงก็ไม่ได้ตัดลงเลย

อ่านต่อ »

ลานปัญญาเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 4 ก.ค. 2551 ดังนั้นในวันนี้ ลานปัญญาก็มีอายุครบห้าปีบริบูรณ์ และขึ้นรอบปีที่หกต่อไป

ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา มีสมาชิกเขียนบันทึกใหม่เกิดขึ้นบนลานปัญญาน้อยมาก รวมทั้งตัวผมเองด้วย ผมคิดว่าเรื่องนี้เป็น “เรื่องปกติที่ดี” นะครับ

บันทึกบนลานปัญญา ควรจะเป็นบันทึกที่สมควรเก็บเอาไว้บนเน็ตเป็นเวลานาน ค้นหาด้วย search engine ได้ มีประโยชน์ต่อผู้ที่เข้ามาอ่านในภายหลัง และนำไปใช้อ้างอิงได้ ดังนั้นบันทึกบนลานปัญญา จึงไม่ควรเป็นเรื่องเฉพาะกาล เรื่องการเมือง เรื่องความเห็นที่อาจเปลี่ยนแปลงได้ และไม่ใช่การระบายอารมณ์

ตอนนี้สมาชิกส่วนใหญ่ เขียนอยู่บนเฟสบุคซึ่งสะดวกในการเขียน สะดวกในการอ่านเฉพาะเมื่อมาอ่านหลังจากที่เขียนเล็กน้อย แต่ไม่สะดวกในการค้นหา… แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็ไม่เป็นไรนี่ครับ สะดวกอย่างไร ก็ทำไปอย่างนั้่นก็แล้วกันครับ

อ่านต่อ »

จะดูแต่ผลโดยไม่เข้าใจเหตุนั้น ไม่ได้หรอกครับ จะแก้ผลโดยไม่แก้ที่เหตุนั้น แก้ไม่ตรงจุดเช่นกัน ถ้าสาเหตุยังอยู่ ผลก็ยังเกิดเช่นเดิม

สมุททกสูตรที่ ๑๐

[๘๙๙] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ณ ที่นั้นแล ฯลฯ

[๙๐๐] พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรื่องเคยมีมาแล้ว ฤาษีผู้มีศีลมีกัลยาณธรรมมากรูปด้วยกัน อาศัยอยู่ในกุฎีที่มุงบัง ด้วยใบไม้แทบฝั่งสมุทร ดูกรภิกษุทั้งหลาย สมัยนั้นแล สงครามระหว่างพวกเทวดากับอสูรได้ประชิดกันแล้ว ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล พวกฤาษีผู้มีศีล มีกัลยาณธรรมเหล่านั้นพากันคิดเห็นว่า พวกเทวดาตั้งอยู่ในธรรม พวกอสูรไม่ตั้งอยู่ในธรรม ภัยนั้นพึงเกิดแก่พวกเราเพราะอสูรโดยแท้ อย่ากระนั้นเลย พวกเราควรเข้าไปหาท้าวสมพรจอมอสูรแล้วขออภัยทานเถิด ฯ

[๙๐๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ครั้งนั้นแล ฤาษีผู้มีศีลมีกัลยาณธรรมเหล่านั้น ได้อันตรธานไปในบรรณกุฎีแทบฝั่งสมุทร ไปปรากฏอยู่ตรงหน้าท้าวสมพรจอมอสูร เหมือนบุรุษมีกำลังเหยียดแขนที่คู้ หรือคู้แขนที่เหยียด ฉะนั้น ดูกรภิกษุทั้งหลาย ลำดับนั้น พวกฤาษีผู้มีศีลมีกัลยาณธรรมเหล่านั้น ได้กล่าวกะท้าวสมพรจอมอสูร ด้วยคาถาว่า ฯ

พวกฤาษีมาขออภัยกะท่านท้าวสมพร การให้ภัยหรือให้อภัย ท่านกระทำได้โดยแท้ ฯ

[๙๐๒] ท้าวสมพรจอมอสูรได้กล่าวตอบว่า

การอภัยไม่มีแก่พวกฤาษี ผู้ชั่วช้าคบหาท้าวสักกะ เราให้เฉพาะแต่ภัยเท่านั้นแก่พวกท่านผู้ขออภัย ฯ

อ่านต่อ »

อาจารย์ทวิชพานักศึกษาปริญญาโทและปริญญาเอกจากสำนักวิชาวิศวกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี มาเยี่ยมสวนป่า โดยจัด “การประชุมเสนอผลงานบัณฑิตศึกษาวิศวกรรมเครื่องกล มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี ครั้งที่ ๑๐” ในวันที่ 1 มิ.ย. 56

แยกกันมาด้วยรถสามคันครับ อาจารย์ทวิชขับรถมาเอง ส่วนรถตู้และรถบัสขับมาด้วยกัน อาจารย์ทวิชมาถึงช่วงสายๆ รถตู้กับรถบัสขับเลยทางเข้าไปหน่อย แต่เมื่อวกรถกลับมา ก็หาทางเข้าเจอ ผมขับรถออกไปรับ แต่เห็นว่ารถกำลังขับเข้ามา ก็เลยวกรถกลับ

อาจารย์ทวิชเปิดงาน แล้วให้ผมคุยตามเรื่องตามราวกันนักศึกษาสัก 15 นาทีตามประสาวิศวกรประสบการณ์สามสิบกว่าปีคุยกับรุ่นน้อง แต่เพราะว่าให้พูดอะไรก็ได้ ก็เลยเล่านิทานไปหลายเรื่อง ชีวิตจริงไม่เหมือนข้อสอบปรนัยหรอกนะครับ คล้ายข้อสอบอัตนัยมากกว่าในแง่ที่ว่าตัวเลือกนั้น เรากำหนดเอง แต่ไม่เหมือนข้อสอบอัตนัยในแง่ที่ว่ามีทรัพยากรและข้อจำกัดด้วย ไม่มีใครสักคนที่จะมีชีวิตด้านเดียว รู้อย่างเดียว ทำอย่างเดียว พูดเรื่องเดียว ชำนาญเรื่องเดียวได้ แต่คนเราต้องมีเรื่องที่เรารู้จริงอยู่บ้าง มีทักษะความชำนาญเฉพาะตัวลงมือทำแล้วได้ผลดีอยู่บ้าง อย่างสองอย่างก็ยังเรียกว่ามีดี ทั้งนี้เป็นเพราะชีวิตต้องใช้สหวิทยาการ… ที่เขียนมานี่ ไม่ได้พูดหรอกครับ ส่วนที่พูดก็ลืมไปแล้ว รู้แต่ว่าพูดมาก ใช้เวลาเยอะเลย โชคดีที่ก๋วยเตี๋ยวใส่ว่านสาวหลงยังไม่พร้อม

อ่านต่อ »

หมอจอมป่วนพาทีมจากเทศบาลนครพิษณุโลกมาคุยที่สวนป่า เป็นทีมที่จะเริ่มใช้เครื่องมือทางไอที ช่วยในการจัดการความรู้ และขยายการมีส่วนร่วมของประชาชน

ไม่รู้ขับรถอย่างไร ออกจากพิษณุโลกเก้าโมงเช้าของวันวิสาขบูชา กว่าจะถึงสวนป่าก็หกโมงเย็นกว่าๆ แล้ว เนื่องจากขับรถมาไกล และครูบาอยากให้พักก่อน กินข้าว อาบน้ำ จึงงดโปรแกรมเวียนเทียนไป (เพื่อที่จะได้ดูละครคุณชายพุฒิภัทรตอนจบ?)

เช้าวันรุ่งขึ้น (วันนี้) ก็เริ่มคุย

อ่านต่อ »