ความไม่รู้จะไม่นำสู่ความสุข
หัวหน้าช่างก่อสร้างปราสาทคุณชายชื่อตาดี เป็นคนขยันขันแข็ง ครูบากับแม่หวีรับรองฝีมือและความรับผิดชอบ ผมจ่ายค่าแรงเกิน แกก็เอามาคืน เป็นคนธรรมะธรรมโม
ตาดีเป็นลูกบุญธรรมของช่างก่อสร้างฝีมือดีของอำเภอ ซึ่งเป็นเพื่อนนักเรียนกับครูบาและเป็นคนสร้างอาคารใหญ่ของสวนป่า ส่วนตาดีเข้ามาสร้างอาคารใหญ่และสร้างถังเก็บน้ำของสวนป่า เรียกว่ารู้จักคุ้นเคยและรู้ฝีมือกันมานานแล้ว แม่หวีว่าผมโชคดีที่ได้ตาดีมาสร้างปราสาทให้
เมื่อสักสองสามเดือนที่ผ่านมา ตาดีเริ่มมีความดันสูง ผมก็เตือนแกหลายอย่าง ให้ปรับวิถีชีวิตและอาหารการกิน ซึ่งแน่ล่ะครับ แกไม่ได้ปรับหรอก ชีวิตแบบพึ่งพาเงินไม่มีทางเลือกมากนัก ข้าวกลางวันเป็นข้าวกับปลาทอด แห้งๆ น้ำก็ไม่ค่อยดื่ม เมื่อทำงานกลางแดดที่เสียเหงื่อมาก เลือดก็ข้นมากกว่าปกติ เสี่ยงทั้งนั้น