คลังภาพ
อ่าน: 3378วันนี้ 30 กันยายน วันสุดท้ายของปีงบประมาณ และเป็นวันสุดท้ายในชีวิตราชการของหลายท่าน
สิ่งที่ผ่านไป ก็ผ่านไปแล้ว อย่าไปยึดติดกับสิ่งที่เคยเป็นเลยครับ มันจะไม่กลับมาเป็นดังเดิมหรอก คนเราจะก้าวหน้าได้ ก็ต้องผ่านอดีตให้ได้ครับ ความภูมิใจ ความสำเร็จ ประสบการณ์ เก็บไว้กับตัวได้นานเท่าที่ต้องการ และไม่มีใครมาแย่งไปได้ด้วย แต่สิ่งที่เคยหาได้ ตั้งแต่วันนี้ไป ก็จะเปลี่ยนแปรไป และในช่วงที่เปลี่ยนแปลงนี้ ก็ต้องปรับตัวนะครับ… ลูกหลานถ้ายังอยู่ด้วยกัน ควรดูแลเอาใจใส่ให้มากขึ้น เพราะช่วงแรกๆ นี้ เป็นช่วงเปราะบางนะครับ
อายุ 60 มีทั้งความรู้และประสบการณ์ ยังสามารถทำประโยชน์ได้อีกมาก ไปเป็นอาสาสมัคร(เลือกแบบไม่สมบุกสมบัน) ไปร่วมโครงการวุฒิอาสาหรือคลังสมอง หาอะไรที่มีประโยชน์ต่อตนเองและส่วนรวมทำไม่ให้เหงา รักษาสภาพของสมองไว้ อย่านั่งเฉยๆ อยู่คนเดียวเลยครับ เสี่ยงกับอาการซึมเศร้า… ลูกหลานถ้าอยู่ด้วยกันก็ชวนคุยบ้าง เรื่องสัพเพเหระก็ได้ แต่ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน โทรกลับไปถามสารทุกข์สุกดิบบ้างก็ดีนะครับ ไม่ได้หมดเปลืองอะไรนักหนาหรอก
กลับมาเรื่องน้ำท่วม ทุกข์ระทมไปทั้งแผ่นดิน ถามตรงไหนก็ทุกข์ยากแสนสาหัส
แต่มีความจริงอยู่อย่างหนึ่ง คือการรายงานสถานการณ์เข้ามายังส่วนกลาง จะตกหล่นรายละเอียดไปเสมอ ไม่ว่าจะด้วยการขาดความละเอียด หรือการกลั่นกรองจัดหมวดหมู่ของผู้ที่ประมวลข้อมูล ทำให้จัดลำดับความสำคัญได้ยากมาก เพราะหนักทุกที่ น้ำท่วมลึกสองเมตรทุกที่จนไม่รู้แล้วว่าอะไรสองเมตรจริง (มิดหัว/มิดบ้านชั้นล่าง) อะไรสองเมตรปลอม (น่อง/เอว/อก)
เดี๋ยวนี้ โทรศัพท์มือถือฉลาดขึ้นเยอะ (กินแบตด้วย) แต่โทรศัพท์มือถือพวกนี้ สามารถถ่ายภาพ geo-tagging ได้ คือภาพที่ระบุพิกัดของภาพถ่ายด้วย GPS หรือ aGPS ถึงไม่แม่นเป๊ะ ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ถ่ายภาพออกมา พอเราอ่าน EXIF ก็จะรู้ว่าอยู่บริเวณไหน ไม่ต้องบรรยายว่าจังหวัด/อำเภอ/ตำบลอะไร รู้แม้กระทั่งว่าถ่ายบริเวณหมู่อะไร
